Το παρόν διχοτομικό – κατοχικό στάτους κβο δεν μπορεί και δεν θα γίνει ποτέ αποδεχτό από την ΕΔΟΝ και την Αριστερά αφού αυτό εγκυμονεί θανάσιμους κινδύνους για τον τόπο και το λαό μας. Μας ανησυχούν οι ολοένα μεγαλύτερες σε συχνότητα αναφορές από ε/κύπριους ότι είναι καλύτερα να ζούμε χωριστά με τους τ/κύπριους, ιδιαίτερα στο βαθμό που αυτές δεν εκφράζουν απλά την απογοήτευση από τις εξελίξεις στο κυπριακό, αλλά όζουν ρατσισμό, σοβινισμό και μισαλλοδοξία.
Η άρνηση της συμβίωσης με τους τ/κύπριους, μας βρίσκει κάθετα αντίθετους
- γιατί δεν συνιστά παρά άρνηση της λύσης και άρα συμβιβασμό και έμμεσα δικαιολόγηση της εισβολής, της κατοχής και της διχοτόμησης της πατρίδας μας στη βάση της φιλοσοφίας Ντενκτάς, ότι δήθεν από το ’74 και εντεύθεν που ε/κύπριοι και τ/κύπριοι ζουν χωριστά, έχουμε «ειρήνη» στη Κύπρο
- γιατί η πικρή ιστορική εμπειρία σε ότι αφορά στις σχέσεις των δυο κοινοτήτων και το ρόλο του σοβινισμού αποτελεί επαρκέστατο μηχανισμό προειδοποίησης για τα δεινά που θα επακολουθήσουν αν επικρατήσει αυτή η προσέγγιση.
- γιατί ε/κύπριοι και τ/κύπριοι, από τον Απρίλη του 2003, ούτως ή άλλως και παρά τους εναπομείναντες απαράδεχτους περιορισμούς δεν μπορούν ευτυχώς να κρατηθούν χωριστά, όπως τους επέβαλλαν για 30 χρόνια οι δυνάμεις κατοχής.
- γιατί είναι αδιανόητο να έχουμε την ικανότητα να συμβιώσουμε με 450 εκατομμύρια ευρωπαίους και την ίδια στιγμή κάποιοι που έχουν συνεχώς στο λεκτικό τους την Ευρώπη, να αρνούνται τη συμβίωση με τους συμπατριώτες μας τ/κύπριους.
- γιατί κάτι τέτοιο κονταροχτυπιέται με την ιστορία, την ιδεολογία, τον χαρακτήρα και τους πολύχρονους αγώνες της ΕΔΟΝ, του ΑΚΕΛ και της Αριστεράς στη Κύπρο.
Η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης με την πάροδο του χρόνου και τη μη λύση του Κυπριακού, οδηγεί στην οριστικοποίησης της διχοτόμησης. Σε μια τέτοια περίπτωση, σταδιακά τα σύνορα της Τουρκίας θα μεταφερθούν στα κατεχόμενα εδάφη μας. Θα έχουμε ένα αμιγώς Τουρκικό κράτος στον βορρά και ένα μεικτό, δικοινοτικό κράτος στο νότο, χωρίς καμία διασφάλιση της εδαφικής του ακεραιότητας.
