Η Κύπρος είναι μια βαθιά διαιρεμένη κοινωνία. Ο ορισμός αυτός χαρακτηρίζει τοποθεσίες που παρουσιάζουν αδυναμία επίλυσης του διχασμού και λήψης κοινών αποφάσεων κρατώντας την περιοχή διχασμένη -ενέχεται να συμπεριλαμβάνονται και απειλές βίας (Guelke, 2012). Υπάρχει μακρά ιστορία σύγκρουσης μεταξύ Ελληνοκυπρίων (Ε/Κ) και Τουρκοκυπρίων (Τ/Κ), λόγω της παρέμβασης των ‘μητέρων’ πατρίδων Ελλάδας και Τουρκίας αντίστοιχα -και για κάποιους κοινωνικοπολιτικούς λόγους η Τουρκία εισέβαλε στο νησί και το μοίρασε. Το άνοιγμα των σημείων ελέγχου το 2003 έδωσε την ευκαιρία σε Ε/Κ και Τ/Κ να έρθουν πιο κοντά, να αυξήσουν τις δι-ομαδικές επαφές μεταξύ τους (Till et al., 2013) και ταυτόχρονα οι ερευνητές είχαν την ευκαιρία να εξετάσουν σε βάθος αυτές τις διακοινοτικές σχέσεις. Από πολιτική άποψη, οι ηγέτες και των δύο κοινοτήτων από το 1975 προσπαθούν να λύσουν το Κυπριακό με όρους διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας (Renard, 2019).
