fShare

Tweet

                                                                                   ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ
                                                          ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ Κ.Ε. ΑΚΕΛ Α. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ
                                                                            ΣΤΟ 21Ο ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
                                                                                  (25 Νοεμβρίου 2010)

 

Από μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ σας καλωσορίζω στο 21ο Συνέδριο του Κόμματός μας.  Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους εκλεκτούς μας προσκεκλημένους για την εδώ παρουσία τους.  Έχουμε μαζί μας, εκτός από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, την πολιτική ηγεσία του Τόπου˙  Ελληνοκυπριακή και Τουρκοκυπριακή.  Μας τιμούν με την παρουσία τους παράγοντες της κοινωνικής, της ακαδημαϊκής, της πολιτιστικής και της δημόσιας ζωής του Τόπου.  Σημαντική είναι και η παρουσία του συνόλου σχεδόν των πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας.  Ιδιαίτερη τιμή για μας συνιστά η παρουσία αντιπροσώπων από αδελφά και φίλα κόμματα του εξωτερικού.

Θέλω να καλωσορίσω ιδιαίτερα στο Συνέδριό μας τους τιμημένους βετεράνους του ΑΚΕΛ.  Το όνομα και η δράση τους είναι συνυφασμένα με την ένδοξη ιστορία του Κόμματός μας. Ιστορία που είναι γεμάτη αγώνες και θυσίες για το καλό της Κύπρου και του λαού μας.

Σύντροφοι βετεράνοι, σας ευχαριστούμε για όσα έχετε προσφέρει στον Τόπο και το Κόμμα μας.  Δίχως τη δική σας καθοριστική συνεισφορά η Κύπρος και ο λαός μας δεν θα πετύχαιναν τόσα πολλά, σε τόσα λίγα χρόνια.  Δίχως τους δικούς σας αγώνες το τιμημένο λάβαρο του ΑΚΕΛ δεν θα ανέμιζε στο ψηλότερο σκαλοπάτι της πολιτικής ζωής του τόπου.  Το Κόμμα μας δεν θα ήταν τόσο ισχυρό και δεν θα μπορούσε να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία και προοπτική.  Σας διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε στο δρόμο που χαράξατε.  Θα εργαστούμε σκληρά για να ανεβάσουμε το Κόμμα μας πιο ψηλά και να πετύχουμε νέες κατακτήσεις για την Κύπρο και το λαό μας.

Ιδιαίτερα καλωσορίζω και τη νεολαία της ΕΔΟΝ.  Στο πρόσωπο της απευθύνω θερμό χαιρετισμό στη νεολαία της Κύπρου.  Για μας οι νέοι είναι το χρυσό απόθεμα του μέλλοντος.  Ως ΑΚΕΛ θέλουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις εκείνες που θα τους επιτρέψουν να αναπτύξουν δημιουργικά τους αγώνες τους.  Που θα τους επιτρέψουν να κερδίσουν τη ζωή.  Ζωή με δικαιώματα και με όλες τις προϋποθέσεις για καλύτερο αύριο.  Οι νέοι της Κύπρου, οι νέοι της ΕΔΟΝ, κρατούν στα χέρια τους τη μοίρα του τόπου˙ το μέλλον της Κύπρου.  Στόχος μας είναι να τους δώσουμε όλα τα εφόδια, ώστε να τραβήξουν την κοινωνία μπροστά.  Αγαπητοί ΕΔΟΝίτες, επενδύουμε σε σας για να συνεχίσετε τον αγώνα με στόχο την ειρήνη, την επανένωση, την κοινωνική δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό.

Το 21ο Συνέδριο του ΑΚΕΛ συνιστά σημαντικό σταθμό στην ογδοντατετράχρονη ζωή και αγωνιστική του δράση.  Φιλοδοξία μας είναι να υπάρξει σε βάθος προβληματισμός και ανταλλαγή απόψεων.  Να προβεί το Συνέδριο σε βαθιά ενδοσκόπηση της παγκόσμιας αλλά και της εσωτερικής κατάστασης.  Να αναλύσει την παρούσα φάση στο Κυπριακό και να διαμορφώσει την παραπέρα τακτική του Κόμματός μας, με στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή συμβολή στη λύση του εθνικού μας προβλήματος.  Φιλοδοξία μας είναι να αξιολογήσει αντικειμενικά και ολοκληρωμένα την κατάσταση στην οικονομία και τα άλλα εσωτερικά θέματα.

Το Συνέδριό μας φυσιολογικά θα ασχοληθεί σε βάθος και με το ίδιο μας το Κόμμα. Θα συζητήσουμε τρόπους για περαιτέρω ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική του ενίσχυση, με στόχο να καταστεί ικανότερο στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργαζομένων και του συνόλου του Κυπριακού λαού.

Όλοι αυτοί οι προβληματισμοί μας δεν θα γίνουν απομονωμένα από το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούμε και δίνουμε τους αγώνες μας. Θα συζητήσουμε ως εκ τούτου και θα αναλύσουμε διαλεκτικά την κατάσταση στην Κύπρο και στον κόσμο.  Μόνο με αντικειμενική ανάλυση των δεδομένων μπορούμε να καταλήξουμε σε σωστές αποφάσεις.  Σε αποφάσεις που θα ενισχύουν την ελπίδα και την προοπτική για καλύτερο μέλλον για το σύνολο του Κυπριακού λαού.

Στην πενταετία που ανασκοπούμε από το προηγούμενο Συνέδριο, είχαμε σημαντικές εξελίξεις τόσο στην Κύπρο, όσο και διεθνώς.

Στην Κύπρο είχαμε το 2008, την ανάδειξη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, του μέχρι τότε ηγέτη του ΑΚΕΛ, σ. Δημήτρη Χριστόφια.  Η εκλογή του υπήρξε ιστορική στιγμή για το ΑΚΕΛ και το Λαϊκό Κίνημα της Κύπρου.  Δικαίωσε τους αγώνες και τη διαχρονικά συνεπή και συνετή πολιτική του Κόμματός μας.  Έσπασε προκαταλήψεις χρόνων.  Διατράνωσε τη θέληση του λαού μας για έναρξη νέας, συνολικής προσπάθειας για λύση στο Κυπριακό.  Έθεσε επί τάπητος την απαίτηση για εκσυγχρονισμό και ανανέωση της κοινωνίας.  Για τη δημιουργία πιο δίκαιης κοινωνίας.

Για να εκτιμήσουμε ολοκληρωμένα το έργο που επιτέλεσε η Κυβέρνηση μέχρι σήμερα, χρειάζεται να αναλύσουμε αντικειμενικά τη διεθνή και την εσωτερική κατάσταση στην οποία κλήθηκε να λειτουργήσει.

Διεθνώς, στον πολιτικό και στρατηγικό τομέα συνέχισε να επικρατεί η λεγόμενη νέα τάξη πραγμάτων.  Την ίδια στιγμή ενίσχυσαν τον παγκόσμιο τους ρόλο η Κίνα και η Ρωσία.  Στην Λατινική Αμερική έγιναν πολλές ανατροπές με την ανάδειξη αριστερών κυβερνήσεων σε αρκετές χώρες.  Η Ευρωπαϊκή Ένωση δυστυχώς δεν κατάφερε να απεξαρτητοποιηθεί από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στον τομέα της ασφάλειας, ενώ στον οικονομικό τομέα επεδίωξε να αντιγράψει, σε μεγάλο βαθμό, τις αντιλαϊκές πολιτικές των ΗΠΑ.

Στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα, επιβλήθηκε παγκόσμια το μοντέλο του συντηρητικού νεοφιλελευθερισμού.  Η επιβολή του επιστεγάστηκε από τη πρωτόγνωρη δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος που ξέσπασε στην παγκόσμια οικονομία το 2008.  Αυτή συγκρίνεται άνετα με τη μεγάλη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος τη δεκαετία του 1920.

Η επικράτηση της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων στις αρχές της δεκαετίας του 1990 συνοδεύτηκε από βαρύγδουπα και πομπώδη συνθήματα.  Οι θιασώτες της μίλησαν για επικράτηση της παγκόσμιας ειρήνης και του αλληλοσεβασμού στις διεθνείς σχέσεις.  Υποστήριξαν ότι ξεκινούσε νέα σελίδα στην παγκόσμια ιστορία, πολύ πιο φωτεινή από τις προηγούμενες.

Το ΑΚΕΛ ουδέποτε παρασύρθηκε από αυτές τις επιφανειακές και ευσεβοποθικές αναλύσεις από διάφορους ειδικούς, αλλά και πολιτικά κόμματα.  Αντιθέτως γνωρίζοντας πολύ καλά την επιθετική φύση του ιμπεριαλισμού εκτίμησε πολύ σωστά τις τότε παγκόσμιες εξελίξεις.  Εκτιμήσαμε ότι θα επιδιωκόταν η διατήρηση και διεύρυνση της παγκόσμιας ηγεμονίας σε όλα τα πεδία˙  οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό-στρατηγικό.

Πώς ο ιμπεριαλισμός επεδίωξε την υλοποίηση του στόχου του;

Στόχευσε στην αντικατάσταση του Διεθνούς Δικαίου με νέο, που θα ανταποκρινόταν πλήρως στα σχέδια του και θα του επέτρεπε να λειτουργήσει με βάση τα συμφέροντα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των στενών τους συμμάχων.  Όταν διαπίστωσε ότι κάτι τέτοιο δεν γινόταν αποδεχτό, το αντικατέστησε με το δίκαιο του ισχυρού.  Χαρακτηριστικά αυτού του «δικαίου» είναι η προσπάθεια κηδεμόνευσης και υποκατάστασης του ΟΗΕ.  Η πρακτική των δύο μέτρων και σταθμών μέσα από εισβολές και επιδρομικούς πολέμους.  Η προώθηση του Νατοϊκού δόγματος των «προληπτικών πολέμων».  Η εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων˙ η ένταση της κούρσας των εξοπλισμών και η συνεχής προσπάθεια επέκτασης των σφαιρών επιρροής.  Η διεύρυνση του δικτύου στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και η υποδαύλιση προστριβών πάνω σε φυλετική ή θρησκευτική βάση.

Το πρόσχημα του κομμουνιστικού κινδύνου αντικαταστάθηκε με το πρόσχημα της τρομοκρατίας, στο όνομα της καταπολέμησης της οποίας επιχειρούν να «νομιμοποιήσουν» εγκληματικές τους ενέργειες και πολιτικές.  Επιχειρούν να καλύψουν την περιστολή ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, με την προώθηση τρομονόμων, όπως έχουν καθιερωθεί να αποκαλούνται.

Πρόσθετα, υπό το πρόσχημα τάχατες του εκδημοκρατισμού, επιδιώκεται η υπονόμευση και η ανατροπή των μη φιλικών και μη αρεστών προς τις ΗΠΑ κυβερνήσεων και καθεστώτων.

Αποτέλεσμα είναι οι εστίες αντιπαράθεσης να ξεφυτρώνουν ως μανιτάρια στο σύγχρονο κόσμο.  Το είδαμε να συμβαίνει στο Κόσσοβο.  Το βλέπουμε με τη σφαγή του ηρωικού Παλαιστινιακού λαού από το Κράτος του Ισραήλ, με την ανοχή και την κάλυψη των ισχυρών του πλανήτη.

Εκφράζεται με την απροκάλυπτη επέμβαση των ΗΠΑ και τον έλεγχο μέσω στρατιωτικών βάσεων, στη Λατινική Αμερική, στις Φιλιππίνες, στην Κολομβία και στο Γκουαντανάμο.  Με τη διαιώνιση του αποκλεισμού του Κουβανικού λαού και το πραξικόπημα στην Ονδούρα.  Με τους επιθετικούς πολέμους του ΝΑΤΟ ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Για το ΑΚΕΛ είναι ξεκάθαρο ότι κρύβονται αλλότρια συμφέροντα πίσω απ’ αυτούς τους πολέμους.  Το Ιράκ κατέχει πλούσια αποθέματα σε πετρέλαιο και η στρατηγική του θέση στον Περσικό Κόλπο είναι σημαντική.  Ας μην ξεχνούμε επίσης ότι μετά την ισοπέδωση της χώρας από τα αμερικανικά στρατεύματα, την ανοικοδόμηση ανέλαβαν αμερικάνικες εταιρείες στις οποίες συμμετείχαν κορυφαία στελέχη της Κυβέρνησης Μπους.  Αυτά δεν τα λέει μόνο το ΑΚΕΛ.  Τα κατάγγειλαν πολιτικοί και ΜΜΕ στις ΗΠΑ.

Ανάλογη εικόνα παρουσιάζεται και στο Αφγανιστάν.  Απόρρητα αμερικανικά έγγραφα, που διέρρευσαν πρόσφατα, αποκαλύπτουν εγκλήματα πολέμου, διαφθορά, εκβιασμούς, απαγωγές, συνεργασία των κατοχικών αρχών με τους Ταλιμπάν, λαθρεμπόριο όπλων ακόμα και εγκλήματα του κοινού ποινικού κώδικα, από τις αμερικανονατοϊκές κατοχικές δυνάμεις.

Δυστυχώς φαίνεται ότι το προμελετημένο έγκλημα που διαπράττεται στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, δεν θα είναι το τελευταίο.  Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα, ανανέωσε τη δέσμευση της Συμμαχίας να ακολουθήσει τις ίδιες πρακτικές.  Αγνοώντας τον ΟΗΕ και παραβιάζοντας τον Καταστατικό του Χάρτη θα αναλαμβάνει στρατιωτικές αποστολές πέραν της ζώνης του ίδιου του ΝΑΤΟ.  Αυτό δηλαδή που μέχρι τον πόλεμο του Αφγανιστάν αποτελούσε την εξαίρεση, θα γίνει ο κανόνας.

Το ΑΚΕΛ δεν εκπλήττεται από αυτές τις εξελίξεις.  Γνωρίζουμε καλά το ρόλο και το έργο του ΝΑΤΟ στα εξήντα και πλέον χρόνια της δράσης του.  Αναπροσαρμόζεται έτσι που να μπορεί να προωθεί αναλόγως τα συμφέροντά του.   Η επιθετικότητα της Συμμαχίας εντείνεται συνεχώς. Αυτό δεν είναι κάτι νέο.  Έχει προηγούμενο και όπως φαίνεται θα έχει δυστυχώς, και συνέχεια.  Το 1999 ανακάλυψε το δόγμα της «παγκόσμιας δράσης για τη διεθνή ασφάλεια».  Το 2002 κήρυξε τον «αντιτρομοκρατικό πόλεμο» και υιοθέτησε το δόγμα του «προληπτικού πολέμου».

Γνωρίζουμε επίσης τον επαίσχυντο ρόλο που το ΝΑΤΟ διαδραμάτισε και στην Κύπρο.  Ήταν ο εμπνευστής και καθοδηγητής του δίδυμου εγκλήματος του 1974.  Αυτό θα εξακολουθήσουμε να το υπενθυμίζουμε σε όλους όσοι επανέρχονται κάθε τόσο, ζητώντας να εντάξουμε την Κύπρο είτε στο ΝΑΤΟ είτε στα παρακλάδια του, όπως είναι ο Συνεταιρισμός για την Ειρήνη.  Ζητούν να εντάξουμε την ημικατεχόμενη μας πατρίδα σε ένα στρατιωτικό οργανισμό, όπου και το μαχαίρι και την πίτα κρατούν όσοι ανέχονται παραβιάσεις ή παραβιάζουν οι ίδιοι κατάφωρα το διεθνές δίκαιο.  Επαναλαμβάνουμε˙  το ΝΑΤΟ υπήρξε ο πρωταίτιος της καταστροφής της Κύπρου.  Η πατρίδα μας, δεν έχει καμιά θέση στο ΝΑΤΟ, όπως ούτε το ΝΑΤΟ έχει θέση στην πατρίδα μας.

Για να επικρατήσει η παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια στον πλανήτη είναι απαραίτητη η ενίσχυση και ο σεβασμός του ΟΗΕ και του Καταστατικού του Χάρτη.  Απαιτείται ο σεβασμός της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και των συνόρων των κρατών.  Ο σεβασμός του δικαιώματος των λαών να επιλέγουν τον τρόπο ανάπτυξης και τις ηγεσίες τους.  Απαιτείται απόλυτος και όχι υποκριτικός ή επιλεκτικός σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών.

Το ΑΚΕΛ καταδικάζει κάθε μορφής τρομοκρατία που προκαλεί θανάτους αθώων ανθρώπων και θυματοποιεί λαούς και ανθρώπους.  Η τρομοκρατία δεν προωθεί τους αγώνες των λαών αλλά αντιθέτως δίνει όπλα και αφορμές στους ιμπεριαλιστές για να τους πλήττουν.  Στον αντίποδα τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού τροφοδοτούν την τρομοκρατία.  Οι ισχυροί της γης γνωρίζουν ότι η τρομοκρατία μπορεί να καταπολεμηθεί με την εξάλειψη των γενεσιουργών της αιτιών.  Με την εξάλειψη της φτώχιας, της πείνας, της εξαθλίωσης, της ανισότητας και της εκμετάλλευσης.  Επιλέγουν όμως να τη χρησιμοποιούν ως πρόφαση για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα.  Έτσι προκαλείται φαύλος κύκλος αίματος, που πλήττει τους λαούς και κλείνει το δρόμο για την ειρήνη, την ελευθερία και την ευημερία.

Το όραμα του ΑΚΕΛ για το σύγχρονο κόσμο, είναι ένας κόσμος ελεύθερος˙ ένας κόσμος της ειρήνης, της ισότητας και της ευημερίας των λαών.  Δυστυχώς αυτό που υπάρχει σήμερα απέχει πολύ από το όραμά μας.  Όσο μικροί κι αν είμαστε ως χώρα θα εντείνουμε τις προσπάθειες και τον αγώνα να πείσουμε για την ορθότητα των θέσεών μας.

Στα πλαίσια αυτού του κόσμου των δύο μέτρων και σταθμών αγωνιζόμαστε να λύσουμε το Κυπριακό.  Αγώνας δύσκολος, σύνθετος και απαιτητικός.

Το Κυπριακό είναι διεθνές πρόβλημα εισβολής, κατοχής και παρουσίας εποίκων.  Είναι πρόβλημα ξένων επεμβάσεων και κατάφωρης παραβίασης της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Ταυτόχρονα, αφορά και την αναδιαμόρφωση της δομής του κυπριακού κράτους με τη μετεξέλιξη του σε Ομοσπονδία και την εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στην Ελληνοκυπριακή και την Τουρκοκυπριακή κοινότητα.  Η εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, δεν αναιρεί τη διεθνή του διάσταση.  Και οι δύο πτυχές είναι σημαντικές και δεν πρέπει να υποτιμούνται.

Διαχρονική θέση του ΑΚΕΛ και της Ελληνοκυπριακής κοινότητας είναι η επίτευξη λύσης που θα τερματίζει την κατοχή και θα ακυρώνει τα διχοτομικά τετελεσμένα.  Λύσης που να διασφαλίζει την επανένωση του τόπου και του λαού μας και το δικαίωμα των προσφύγων για επιστροφή.  Θέση μας είναι η επίτευξη λύσης διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα σχετικά Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.  Λύσης σύμφωνης με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο.  Λύσης που να εδράζεται στα Ψηφίσματα του ΟΗΕ και στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979.  Λύσης που να προνοεί τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας από ενιαίο σε ομοσπονδιακό κράτος, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα.

Η απόφαση για Ομοσπονδιακή λύση από τους αείμνηστους Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, το 1977, και Σπύρο Κυπριανού, το 1979, ήταν θαρραλέα και διορατική.  Ήταν αποτέλεσμα της κατανόησης ότι δεν υπήρχε υπαλλακτική επιλογή για απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας.  Παρόλες τις μέχρι σήμερα προσπάθειες για επίτευξη λύσης αυτό δεν έγινε κατορθωτό.

Είναι πασιφανές ότι για την ύπαρξη και διαιώνιση του Κυπριακού προβλήματος η ευθύνη βαρύνει την Τουρκία και όσους την στηρίζουν.  Τριανταέξι και πλέον χρόνια μετά την εισβολή της στην Κύπρο, εξακολουθεί να παραβιάζει κάθε έννοια διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου.  Εξακολουθεί να αγνοεί προκλητικά τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τα όσα προνοούν σωρεία Ψηφισμάτων και αποφάσεων του διεθνούς οργανισμού.

Δυστυχώς, αντί να καλείται να συμμορφωθεί, εξακολουθεί να βρίσκει ερείσματα σε μερίδα της διεθνούς κοινότητας.  Αυτά της επιτρέπουν να αδιαφορεί για το δίκαιο και να τηρεί αδιάλλακτη στάση.  Η απάντηση γι΄ αυτή τη στάση βρίσκεται στο πλαίσιο που δημιούργησε η ιμπεριαλιστική Νέα Τάξη Πραγμάτων.  Στα πλαίσια της έχει μετατραπεί η δύναμη σε δίκαιο και όχι το δίκαιο σε δύναμη.  Η ύπαρξη ενός πλέγματος γεωστρατηγικών, οικονομικών και άλλων συμφερόντων και ανταγωνισμών για τον ευρύτερο έλεγχο της περιοχής μας, καθιστά εξαιρετικό πολύπλοκο και σύνθετο τον αγώνα μας για δικαίωση της Κύπρου.  Αυτό γιατί η Τουρκία αναδεικνύεται σε αναπτυσσόμενη περιφερειακή υπερδύναμη, τις επιθυμίες της οποίας υπολογίζουν οι ισχυροί της γης, προκειμένου να ικανοποιήσουν τα δικά τους συμφέροντα.  Αυτό δίχως να μας καθοδηγεί δεν μπορούμε να το παραγνωρίζουμε όταν συζητούμε για τη λύση στο Κυπριακό.

Μετά τη δικαιολογημένη απόρριψη του Σχεδίου Ανάν από την Ελληνοκυπριακή κοινότητα το 2004, κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε το αρνητικό κλίμα που αδίκως καλλιεργήθηκε σε βάρος μας διεθνώς.  Με την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Δ. Χριστόφιας ανέτρεψε αυτό το αρνητικό κλίμα με σκληρή δουλειά.  Συνεκτιμώντας τις δυσκολίες και τα προβλήματα που δημιουργεί το διεθνές πλαίσιο, κινήθηκε με προσήλωση σε αρχές και με ευελιξία στην τακτική ώστε να ανατρέψει την αρνητική διάθεση με την οποία προσεγγίζονταν τότε οι θέσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς.  Με συγκεκριμένες και ουσιαστικές πρωτοβουλίες κατάφερε να ανακινήσει το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας και να πείσει για την ειλικρινή μας βούληση για επίλυση του προβλήματος.

Πέτυχε έτσι να δώσει ώθηση και προοπτική στη διαδικασία αναπτερώνοντας την ελπίδα του Κυπριακού λαού για λύση.  Από την πρώτη στιγμή ο Δημήτρης Χριστόφιας επεδίωξε την υλοποίηση της 8ης Ιουλίου.  Συστάθηκαν Ομάδες εργασίας που ασχολήθηκαν με την ουσία του Κυπριακού και Τεχνικές Επιτροπές που συζήτησαν θέματα καθημερινότητας.  Ταυτόχρονα φρόντισε για την επαναβεβαίωση, έστω φραστικά, της βάσης των συνομιλιών.  Οι δύο ηγέτες δεσμεύθηκαν ότι στόχος των συνομιλιών είναι η επανένωση της Κύπρου με λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.  Ότι το ομόσπονδο κυπριακό κράτος θα έχει μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα.  Αυτό συνιστούσε βήμα μπροστά μετά από την προβολή της Τουρκικής θέσης για λύση συνομοσπονδίας το 1997.  Έγινε επίσης κατορθωτό να συμφωνηθεί και με τα Ηνωμένα Έθνη και με την Τουρκοκυπριακή πλευρά, ότι η διαδικασία των συνομιλιών θα είναι Κυπριακής ιδιοκτησίας, χωρίς ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και διαιτησία.

Με τη σύστασή τους οι Ομάδες Εργασίας άρχισαν να συζητούν.  Κάποιες παρήγαγαν αρκετό έργο, άλλες λιγότερο και άλλες καθόλου.  Το ερώτημα που ετίθετο ενώπιον μας ήταν κατά πόσο θα συνεχίζαμε τις ατέρμονες συζητήσεις στις Ομάδες Εργασίας ή θα αρχίζαμε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο ηγετών.  Η απόφαση δεν λήφθηκε αβασάνιστα από τον Πρόεδρο.  Γνώριζε πολύ καλά τις δυσκολίες που θα συναντούσε.  Ήξερε ότι ελλοχεύουν κίνδυνοι σ’ αυτή τη διαδικασία.  Ήξερε όμως ταυτόχρονα ότι δεν είχαμε πολυτέλεια χρόνου.  Ότι το δίκαιο ήταν με το μέρος μας.  Ότι διαθέτουμε επιχειρήματα για να τεκμηριώσουμε τις θέσεις μας.  Πρότεινε λοιπόν την έναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων, θέση την οποία ως ΑΚΕΛ στηρίξαμε.

Οι συνομιλίες συνεχίζονται εδώ και δύο χρόνια.  Παρά τις συγκλίσεις που σημειώθηκαν, ιδιαίτερα με τον κ. Ταλάτ, εξακολουθούν να παραμένουν σημαντικές αποκλίσεις σε βασικές πτυχές του Κυπριακού.  Αυτό καταδεικνύει ότι υπάρχουν πολλές δυσκολίες στις συνομιλίες. Δυσκολίες που οφείλονται στην εμμονή της Τουρκικής πλευράς σε θέσεις που βρίσκονται εκτός συμφωνημένου πλαισίου.

Από την πρώτη στιγμή είχαμε προειδοποιήσει ότι οι συνομιλίες θα ήταν δρόμος γεμάτος εμπόδια και πισωγυρίσματα.  Δρόμος που πρέπει όμως να διαβούμε για να καταφέρουμε να απαλλάξουμε τον τόπο μας από την κατοχή και να τον επανενώσουμε.  Σε αυτή την προσπάθεια ο Πρόεδρος αναλώνει κάθε ικμάδα των δυνάμεων του.  Στις συνομιλίες προτάσσει θέσεις που βασίζονται στο διεθνές δίκαιο και στις βασικές αρχές επίλυσης του Κυπριακού.  Πάνω σε αυτή τη βάση, καταθέτει προτάσεις λειτουργικές, ενωτικές, ρεαλιστικές και λογικές.

Ως ΑΚΕΛ θεωρούμε ότι ο Πρόεδρος χειρίζεται το κυπριακό στη βάση συγκροτημένης στρατηγικής, με στόχο την εξεύρεση λύσης.  Εργάζεται με εμμονή σε αρχές, αποφασιστικότητα και ρεαλισμό ώστε να επιτύχει ένα αμοιβαία αποδεκτό συμβιβασμό με την Τουρκοκυπριακή κοινότητα.  Στο διεθνή χώρο αξιοποιεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό το διεθνή και τον ευρωπαϊκό παράγοντα ακολουθώντας πολυεπίπεδη εξωτερική πολιτική.  Ενισχύει τα ερείσματα και αναθερμαίνει τις σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας με παραδοσιακούς φίλους και συμμάχους.  Ο Δ. Χριστόφιας αναγνωρίζεται ως ηγέτης που επιθυμεί ειλικρινά και εργάζεται σκληρά για λύση του Κυπριακού μέσα στα πλαίσια που αποδέχεται και η διεθνής κοινότητα.  Με το κύρος και την αξιοπιστία που διαθέτει διεθνώς, όπως είπε πρόσφατα και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ενισχύει τον αγώνα του Κυπριακού λαού.  Θάθελα σ’ αυτό το σημείο να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στην αμέριστη στήριξη που μας προσφέρει η Ελληνική Κυβέρνηση, το σύνολο του πολιτικού κόσμου και ο Ελληνικός λαός.  Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού ότι είναι πλήρως ταυτισμένος με τις θέσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας.  Θέση που καταρρίπτει την κακεντρεχή προσπάθεια κάποιων για δήθεν προβλήματα στις σχέσεις των δύο ηγετών.

Αναμφίβολα, η ανάδειξη του κ. Έρογλου στην ηγεσία της Τουρκοκυπριακής κοινότητας δυσκολεύει τις προσπάθειες για λύση.  Είναι πολλές οι περιπτώσεις που διατυπώνει θέσεις που συγκρούονται με το γράμμα και το πνεύμα των συμφωνηθέντων.  Αυτή του η στάση καθιστά αδύνατη τη συνεννόηση.  Αρνητική δυστυχώς, ήταν και η στάση που τήρησε κατά την πρόσφατη  συνάντηση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ με τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων, στη Νέα Υόρκη.  Επιμένουμε ότι αν η Τουρκική πλευρά επιθυμεί επίσπευση της διαδικασίας θα πρέπει να αποδεχτεί την πρόταση του Προέδρου για διασύνδεση των κεφαλαίων του περιουσιακού, με το εδαφικό και το θέμα των εποίκων.

Η συνάντηση στη Νέα Υόρκη διέψευσε, για άλλη μια φορά, τη σεναριολογία που αναπτύχθηκε πριν.  Ούτε αλλαγή επήλθε στη διαδικασία, ούτε επιβολή χρονοδιαγραμμάτων και διαιτησία, ούτε οτιδήποτε άλλο αρνητικό.  Βέβαια δεν υποτιμούμε τις δυσκολίες που ενδεχομένως να προκύψουν στη συνέχεια, ιδιαίτερα αν η τουρκική πλευρά εμμένει στην αδιαλλαξία της.  Είμαστε σίγουροι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε συνεννόηση με την πολιτική ηγεσία, θα χειριστεί τα ζητήματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ως ΑΚΕΛ επιζητούμε την ουσιαστική συμβολή της Τουρκίας στην επίλυση του Κυπριακού.  Επιμένουμε ότι οι επικοινωνιακές διακηρύξεις του Πρωθυπουργού Ερντογάν και άλλων Τούρκων αξιωματούχων για λύση του Κυπριακού μέχρι το τέλος του έτους, πρέπει να μεταφραστούν σε πολιτική βούληση και πράξη στο τραπέζι των συνομιλιών.  Η Άγκυρα πρέπει να κατανοήσει ότι η διαιώνιση του Κυπριακού συνιστά πρόβλημα για την χώρα και την ευρωπαϊκή της πορεία.  Αντιθέτως ενδεχόμενη λύση του Κυπριακού θα απομακρύνει ένα σοβαρό εμπόδιο από αυτή της την πορεία.  Στηρίζουμε την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρώντας ότι μια Τουρκία που θα συμπεριφέρεται ευρωπαϊκά θα είναι προς όφελος των γειτόνων της, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου.  Δεν της δίνουμε όμως λευκή επιταγή.  Αν δεν συμβάλει στην επίτευξη δίκαιης λύσης στο Κυπριακό δεν μπορεί να ελπίζει σε συναίνεση της Κυπριακής Δημοκρατίας για ένταξή της.  Αν δεν υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αφορούν και την Κύπρο, δεν μπορεί να ελπίζει σε απρόσκοπτη ευρωπαϊκή πορεία.

Για την ευόδωση του αγώνα του Κυπριακού λαού είναι απαραίτητη η συνεργασία και ομοθυμία όλων των πολιτικών κομμάτων.  Παρόλη την πολυδιάσπαση και τις διαφωνίες στο εσωτερικό μέτωπο είναι πεποίθηση μας ότι μπορεί να επιτευχθεί η πολυπόθητη ενότητα.  Οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο είναι συγκεκριμένες.  Ελάχιστη κοινή πολιτική βάση, επαρκής συνεννόηση και συντονισμός, αλληλοσεβασμός και πολιτική βούληση.  Το ΑΚΕΛ είναι έτοιμο να συνεργαστεί με όλα τα πολιτικά κόμματα στα πλαίσια του Εθνικού Συμβουλίου.  Τους απλώνουμε το χέρι μας, με μια μόνη προϋπόθεση.  Να σεβαστούμε όλοι τις διαχρονικές αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου.  Τις διαχρονικές δεσμεύσεις που αναλάβαμε έναντι της διεθνούς και της Τουρκοκυπριακής κοινότητας.

Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για παλινδρομήσεις, πειραματισμούς και διλήμματα.  Όσοι εναντιώνονται στη λύση ομοσπονδίας θα πρέπει να προβληματιστούν σοβαρά, πριν συνεχίσουν να προβαίνουν σε μεγαλόστομες διακηρύξεις.  Πού οδηγεί αυτή η προσέγγιση;  Μας φέρνει πιο κοντά στη λύση ή στην παγίωση των τετελεσμένων;

Το ΑΚΕΛ δεν επιθυμεί, ούτε επιδιώκει να φιμώσει κανένα.  Σέβεται την κάθε άποψη.  Δεν μπορεί όμως να σιωπήσει όταν θεωρεί ότι θέσεις που διατυπώνονται είναι εθνικά επιζήμιες.

Τυχόν εγκατάλειψη των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει έναντι της διεθνούς κοινότητας δεν θα γίνει κατανοητή από κανένα.  Ούτε και από τους πιο ένθερμους μας υποστηριχτές, που μας συμβουλεύουν να συνεχίσουμε στην ίδια γραμμή.

Επιχειρείται δυστυχώς σήμερα αναβίωση του εθνικισμού και του σοβινισμού.  Αυτό δεν είναι άσχετο και με το γεγονός ότι καταβάλλεται σοβαρή και συγκροτημένη προσπάθεια για επίλυση του κυπριακού. Κάποιοι προσπαθούν να φανατίσουν μερίδα του κυπριακού λαού.  Να δηλητηριάσουν την κοινωνία με συνθήματα που όζουν μίσους και φανατισμού.  Σε όποια χώρα εμφανίστηκαν αυτά τα φαινόμενα, προκάλεσαν ανεπανόρθωτη ζημιά.  Στην Κύπρο, μάς οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού το 1974.  Αν επιτρέψουμε σήμερα να σηκώσουν ξανά το κεφάλι, το αποτέλεσμα θα είναι η ολοκλήρωση του εγκληματικού έργου που ξεκίνησαν τότε.  Την ποινή ενός τέτοιου εγκλήματος θα κληθεί να την εκτίσει η χώρα, τα παιδιά και το μέλλον μας.  Ως ΑΚΕΛ θα αγωνιστούμε για να μην επικρατήσουν αυτά τα ολέθρια συνθήματα.

Η κρισιμότητα των στιγμών επιβάλλει τη μεγαλύτερη δυνατή αυτοσυγκράτηση.  Λυπούμαστε γιατί δυστυχώς δεν είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα.  Αξιοποιείται κάθε ευκαιρία για να κατηγορηθεί με ισοπεδωτικό τρόπο ο Πρόεδρος.  Πολλές φορές μας δημιουργείται έντονα η εντύπωση ότι αυτό γίνεται απλά και μόνο επειδή Πρόεδρος είναι ο Χριστόφιας.  Το είπαμε αρκετές φορές και θα το επαναλάβουμε: όσοι νομίζουν ότι κερδίζουν κάτι από την ολομέτωπη επίθεση που εξαπολύουν εναντίον του Προέδρου απατούνται˙  το μόνο που «κερδίζουν» είναι να χάνει έδαφος η υπόθεση της Κύπρου. Προσάπτουν στον Πρόεδρο διάφορους χαρακτηρισμούς, μέχρι και ύβρεις απαράδεχτες για ευρωπαϊκή χώρα στον 21ο αιώνα.  Επί της ουσίας οι κατηγορίες τους, εμπεριέχουν τόσες αντιφάσεις, συγκρούονται τόσο με τη λογική και την αλήθεια, που σε τελική ανάλυση θα αφήσουν τους ίδιους εκτεθειμένους στα μάτια του Κυπριακού λαού.  Λυπούμαι να παρατηρήσω ότι τέτοιες κατηγορίες και ύβρεις εκφράζονται και από πολιτικούς που συμμετέχουν στην Κυβέρνηση.

Κριτική ασκείται και για κάποιες από τις προτάσεις που κατέθεσε ο Πρόεδρος.  Κυρίως για αυτές που κατατέθηκαν κατά τη συζήτηση του κεφαλαίου της Διακυβέρνησης και του Περιουσιακού.  Σεβόμενοι την κάθε άποψη θεωρούμε ότι η κριτική είναι άδικη και αφοριστική.  Ο Πρόεδρος ενημέρωσε τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου για τις προτάσεις στο θέμα της διακυβέρνησης τον Ιούλιο του 2008.  Τότε κανένας δεν αντέδρασε.  Αντιδράσεις δεν υπήρξαν ούτε τον Οκτώβρη που το έθεσε ξανά ο Πρόεδρος, παρά μόνο από δύο μέλη του Εθνικού Συμβουλίου.  Οι επικρίσεις άρχισαν πολύ αργότερα και μετά που ο Πρόεδρος τις κατέθεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Οι επικρίσεις στράφηκαν κυρίως στην εκ περιτροπής προεδρία τη σταθμισμένη και διασταυρούμενη ψήφο και την παραμονή εποίκων.  Οι προτάσεις αυτές, περιλαμβάνουν στοιχεία τα οποία έγιναν αποδεκτά προηγουμένως από την Ελληνοκυπριακή πλευρά.  Ταυτόχρονα κάποιες από αυτές ξεπερνούν την αρνητική κληρονομιά της Ζυρίχης και του Σχεδίου Ανάν, είναι συνενωτικές και δημοκρατικές και δημιουργούν προϋποθέσεις να γίνουν αμοιβαία αποδεκτές.  Είναι προτάσεις που συνάδουν με τις αρχές λύσης του Κυπριακού και τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου του 1989, και υπηρετούν την προσπάθεια για εξεύρεση λύσης δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας.

Όσοι τις απορρίπτουν κατηγορηματικά, θα πρέπει να απαντήσουν τι προτείνουν.  Αυτό που προτείνουν μπορεί να γίνει αποδεκτό από την Τουρκική πλευρά και τη διεθνή κοινότητα;  Θα βρει υποστήριξη από αυτούς που στηρίζουν τις θέσεις μας;  Θα οδηγήσει σε προώθηση του διαλόγου φέρνοντας μας πιο κοντά στη λύση ή θα προκαλέσει παρατεταμένο αδιέξοδο;

Το πλέον τραγικό για το θέμα της εκ περιτροπής Προεδρίας είναι ότι ασκείται κριτική στον Πρόεδρο και από τον ΔΗΣΥ που το 2004 όχι μόνο δεν διαφώνησε με την πρόταση αλλά την επικύρωσε με το «ναι» που είπε στο δημοψήφισμα.

Η τοποθέτηση για Κυπριακής ιδιοκτησίας διαδικασία έχει την έννοια ότι δεν θα δεχτούμε επιβολή της λύσης από κανένα.  Αυτό δεν σημαίνει ότι απορρίπτουμε την όποια βοήθεια δυνατό να λάβουμε από τον ΟΗΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, ή οποιονδήποτε άλλο.  Ούτε σημαίνει ότι απαλλάσσουμε την Τουρκία από τις ευθύνες της.  Την ίδια στιγμή που μιλούμε για διαδικασία Κυπριακής ιδιοκτησίας, τονίζουμε ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής.  Επισημαίνουμε ότι υπάρχει και η διεθνής πτυχή του προβλήματος που δεν μπορεί να επιλυθεί μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, αλλά στα πλαίσια της διεθνούς διάσκεψης.  Διερωτούμαστε λοιπόν γιατί κάποιοι να επιμένουν στην άσκηση έντονης κριτικής ενάντια στον Πρόεδρο;

Θάθελα να σχολιάσω και την επιμονή του ΔΗΣΥ για διάσκεψη με διευρυμένη συμμετοχή.  Στόχος, όπως λένε, είναι να συζητήσουμε απ΄ ευθείας με την Τουρκία και να την εκθέσουμε αν δεν συνεργαστεί για τη λύση.  Ο λόγος που σήμερα μερίδα της διεθνούς κοινότητας δεν επικρίνει την Τουρκία είναι γιατί δεν γνωρίζει τις ευθύνες της;  Διαφωνούμε˙ είναι γιατί αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντα της.  Δεν θεωρούμε λοιπόν ότι θα αλλάξει οτιδήποτε αναφορικά με την ουσία.  Αντιθέτως θα τεθούν σειρά από πιεστικά ζητήματα για την πλευρά μας, που όσο απλά κι αν φαίνονται για μας, κάποιοι θα επιδιώξουν να τα εκμεταλλευτούν.  Τέτοια είναι το καθεστώς συμμετοχής, η πιθανότητα επιβολής διαιτησίας, συζήτηση των εσωτερικών πτυχών με τρίτους και άλλα.  Σ΄ ότι αφορά την παρουσία του Ευρωπαίου εκπροσώπου διερωτούμαστε ποιες θέσεις θα εκφράζει από τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει κοινή εξωτερική πολιτική;

Ο παράγοντας χρόνος, σ’ ότι αφορά τη λύση, μας ενδιαφέρει πάρα πολύ.  Γνωρίζουμε ότι όσο παρέρχεται ο χρόνος τόσο πιο δύσκολη καθίσταται η λύση του προβλήματος.

Γιατί τότε δεν αποδεχόμαστε χρονοδιαγράμματα και διαιτησία;

Η λογική αλλά και η προϊστορία διδάσκουν ότι τα χρονοδιαγράμματα λειτουργούν ως αντικίνητρο για ουσιαστική συζήτηση.  Εκείνος που νοιώθει ισχυρός θα αφήσει το χρόνο να παρέλθει για να οδηγηθεί η διαδικασία σε διαιτησία.  Αυτό θα το πράξει γιατί γνωρίζει ότι η διαιτησία, στα πλαίσια της λεγόμενης νέας τάξης πραγμάτων, θα τον ευνοήσει.  Αυτό δυστυχώς συνέβηκε και το 2004. Δεν πρέπει λοιπόν να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος.

Χαρακτηριστικές είναι και κάποιες άλλες επικρίσεις.  Την ίδια περίοδο, κάποια από τα στελέχη του ΔΗΣΥ κατηγορούσαν τον Πρόεδρο ότι τάχατες διαπραγματεύεται το Σχέδιο Ανάν˙ άλλοι ότι θα έπρεπε να το διαπραγματευτεί και άλλοι ότι πρέπει να υποβάλει ένα δικό μας ολοκληρωμένο σχέδιο λύσης.  Φτάσαμε στο σημείο να ακούσουμε πρόσφατα στέλεχος του ΔΗΣΥ και σύμβουλο του Προέδρου του κόμματος για το Κυπριακό, να καλεί  τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να οργανώσει δημοψήφισμα για το αν προκρίνει ο Κυπριακός λαός τη λύση ομοσπονδίας ή όχι.

Υποστηρίζουν επίμονα ότι το Εθνικό Συμβούλιο δεν ενημερώνεται, τη στιγμή που τους δόθηκαν όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα και οι θέσεις  που κατατέθηκαν στις συνομιλίες.  Επί Προεδρίας Δ. Χριστόφια έγιναν, αναλογικά, πολύ περισσότερες συνεδρίες του Εθνικού Συμβουλίου και συναντήσεις του Προέδρου με τους αρχηγούς των κομμάτων, από κάθε άλλη προηγούμενη Προεδρία.  Κατηγορούν τον Πρόεδρο ότι δεν διεθνοποιεί το Κυπριακό.  Ότι απομονώνει την Κύπρο διεθνώς και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  Αυτό, τη στιγμή που πρώτη φορά έρχονται τόσοι ευρωπαίοι ηγέτες στην Κύπρο.  Τη στιγμή που πρώτη φορά γίνονται τόσα ταξίδια από τον Πρόεδρο και τον Υπουργό Εξωτερικών στην Ευρώπη και αλλού.  Επισκέπτεται για πρώτη φορά την Κύπρο ο Ρώσος Πρόεδρος Ντιμίτρι Μετβέντεφ με σημαντικά πολιτικά και οικονομικά αποτελέσματα για την Χώρα μας.  Η αντιπολίτευση μετά από το πρώτο μούδιασμα επιλέγει να πει ότι ο Πρόεδρος αγνοεί τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.  Αυτό μετά που ο Πρόεδρος Χριστόφιας ανακοίνωσε τις επισκέψεις του κ. Σαργκοζί και της κυρίας Μέρκελ στην Κύπρο.

Θα επαναλάβω για πολλοστή φορά.  Για το ΑΚΕΛ και τον Δ. Χριστόφια η λύση του Κυπριακού είναι στόχος ζωής.  Αυτό γιατί πιστεύουμε ότι η λύση του Κυπριακού είναι ο μόνος δρόμος για τη σωτηρία του τόπου και του λαού μας.  Είναι η μόνη δικαίωση για τους αγώνες και το αίμα που έδωσε ο λαός μας.  Για τους αγώνες που έδωσαν οι βετεράνοι σύντροφοι μας για να απαλλαγεί η Κύπρος από την αποικιοκρατία.  Είναι ο μόνος δρόμος για να ανασάνουμε ελεύθεροι, χωρίς να ρίχνουν πάνω μας τη σκιά τους ξένοι στρατοί. Για να πετύχουμε Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να ζήσουμε αδελφωμένοι και ελεύθεροι˙ διαφεντευτές του τόπου μας.

Λυπούμαστε γιατί κάποιοι, καθοδηγούμενοι από αλλότρια κίνητρα, ασκούν αφοριστική και ισοπεδωτική κριτική στον Πρόεδρο και το ΑΚΕΛ.  Λυπούμαστε γιατί κάποιοι «θολωμένοι» από τις εκλογικές τους σκοπιμότητες δεν βλέπουν τα όσα θετικά κάνει ο Πρόεδρος.  Είναι λυπηρό γιατί το κομματικό συμφέρον τίθεται πάνω από το εθνικό.

Ξέρουμε ότι, μόνο με τη λύση η κοινή μας πατρίδα θα έχει μέλλον και προοπτική.  Μόνο με τη λύση θα επιτευχθεί ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα.  Μόνο έτσι θα υπάρξει ανάπτυξη, πρόοδος και ευημερία για το σύνολο του Κυπριακού λαού.  Σε αντίθετη περίπτωση θα παγιώνονται τα τετελεσμένα.  Σιγά-σιγά θα υπάρξει διολίσθηση με κίνδυνο να καταλήξουμε στην οριστική διχοτόμηση.  Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για την Κύπρο και τον Κυπριακό λαό.

Για αυτό ως ΑΚΕΛ θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι την τελική δικαίωση του λαού μας.  Η ευθύνη ενός σοβαρού και υπεύθυνου πολιτικού κόμματος που θέτει πάνω απ’  όλα το συμφέρον του τόπου και του λαού, είναι να αποφεύγει τη δημαγωγία και το λαϊκισμό.  Το ΑΚΕΛ δε θέλει να χαϊδεύει τα αυτιά του λαού με λόγια ψεύτικα, μεγάλα.  Με συνθήματα που θα φουσκώνουν τα στήθια του με περηφάνια, αλλά θα διαιωνίζουν την υφιστάμενη κατάσταση, εγκυμονώντας κινδύνους για το μέλλον.  Από τέτοια χόρτασε ο Κυπριακός λαός πριν από το 1974.  Το μόνο που πέτυχαν αυτά τα συνθήματα ήταν να προετοιμάσουν το ξενοκίνητο  πραξικόπημα της Ελλαδικής Χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄, ανοίγοντας τις κερκόπορτες στον Τουρκικό Αττίλα.  Φτάνει πια να παραμυθιάζουν κάποιοι τον κυπριακό λαό.  Φέτος γιορτάζουμε τα πενήντα χρόνια ζωής της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Χρέος μας είναι να εργαστούμε σκληρά για να την επανενώσουμε και να τη μετατρέψουμε σε γη της αγάπης και της ελπίδας.

Σε αυτό το σημείο θάθελα να απευθυνθώ στους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας.  Τους απλώνουμε το χέρι και τους καλούμε να δώσουμε τον αγώνα μαζί.  Για να ζήσουμε αδελφωμένοι, οικοδομώντας το κοινό, ειρηνικό μας μέλλον.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση επέφερε συνέπειες που αγγίζουν όχι μόνο τις εθνικές οικονομίες αλλά και τα ισοζύγια των δυνάμεων διεθνώς.  Ταρακούνησε συθέμελα οικονομίες – μεγαθήρια, όπως αυτή των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Γαλλίας και άλλες.  Οδήγησε σε κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες.  Αύξησε το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος.  Οδήγησε χώρες σε χρεοκοπία και άλλες σε πολύ δύσκολη κατάσταση.  Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Ισλανδία, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και άλλες.

Η κρίση δεν ήταν αποτέλεσμα της ασυδοσίας κάποιων στελεχών χρηματοπιστωτικών και άλλων οργανισμών.  Δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιων μεμονωμένων λανθασμένων οικονομικών επιλογών, όπως προσπάθησαν κάποιοι να μας πείσουν.

Είναι δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος.  Ενός συστήματος όπου η παραγωγή κοινωνικοποιείται στον υπέρτατο βαθμό με την εργασία δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Το αποτέλεσμα αυτής της εργασίας το καρπούται ένας μικρό αριθμός, που στην ουσία είναι εκμεταλλευτές.  Εδώ ακριβώς βρίσκεται η μεγάλη αντίφαση του καπιταλισμού.  Η συντηρητική νεοφιλελεύθερη εκδοχή του οδήγησε στην πλήρη απελευθέρωση της οικονομίας.  Αποσύρθηκε κάθε έλεγχος και σχεδιασμός.  Η ευημερία και το κοινωνικό καλό θυσιάστηκαν στο βωμό της αέναης τάσης για συγκέντρωση του πλούτου και μεγιστοποίηση του κέρδους.

Η συντηρητική νεοφιλελεύθερη επιλογή προωθήθηκε πρωτίστως στην οικονομία των ΗΠΑ.  Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δυστυχώς, ακολούθησε την ίδια συνταγή για να εκπληρώσει το στόχο της Στρατηγικής της Λισσαβόνας για τη δημιουργία της «πιο ανταγωνιστικής οικονομίας στον κόσμο».  Οι προσδοκίες αυτές διαψεύσθηκαν με τον πιο τραγικό τρόπο για τους λαούς της Ευρώπης.  Αντί στην πρωτοπορία, οδήγησαν την Ένωση στην οικονομική κρίση.

Τα χρόνια μετά την υιοθέτηση της Στρατηγικής της Λισσαβόνας χαρακτηρίστηκαν ως «χαμένη δεκαετία».  Δυστυχώς όμως, δεν προβλημάτισαν αυτούς που αποφασίζουν στις Βρυξέλλες.  Αντιθέτως, στη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη ενσωματώθηκαν τα πιο αντιδραστικά στοιχεία της Στρατηγικής της Λισσαβόνας.  Στόχος, για ακόμη μια φορά, είναι οι βασικές κατακτήσεις των εργαζομένων.  Προωθείται ξανά η ιδιωτικοποίηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας, όπως η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, κ.ά..  Επιδιώκεται η απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων με την επιστράτευση νέων όρων, όπως το Flexicurity, που οδηγεί σε ελαστικοποίηση των μορφών απασχόλησης και των εργασιακών δικαιωμάτων.

Όλα αυτά εμβαθύνονται μέσα από τη νέα Στρατηγική που εκπόνησε η Ευρωπαϊκή Ένωση, την ονομαζόμενη «Ευρώπη 2020 – Μια στρατηγική για έξυπνη και βιώσιμη ανάπτυξη».  Δυστυχώς, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι μόνο τα συνθήματα αλλάζουν.  Το περιεχόμενο των πολιτικών παραμένει το ίδιο αρνητικό για τους εργαζόμενους και το κοινωνικό κράτος.

Παρά το μικρό μέγεθος της χώρας μας, τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όσο και οι υπουργοί με τις παρεμβάσεις τους στο Ευρωπαϊκό επίπεδο, συνέβαλαν στη λήψη αποφάσεων που έχουν θετικά στοιχεία.  Τους καλούμε να συνεχίσουν και να εντείνουν ακόμη περισσότερο την προσπάθειά τους προς τη σωστή κατεύθυνση.

Όραμα του ΑΚΕΛ ήταν και παραμένει μια Ευρώπη των λαών, των εργαζομένων, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ειρήνης.  Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την επίτευξη του στόχου μέσα από την Ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και συνεργαζόμενοι και με άλλες δυνάμεις που συμμερίζονται κάποιους απ’ αυτούς τους στόχους.

Όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση ξεκίνησε έντονη προσπάθεια, σε παγκόσμιο αλλά και εθνικό επίπεδο, να μην ενοχοποιηθούν ούτε το κοινωνικοοικονομικό σύστημα ούτε τα μοντέλα που αυτό επέβαλε.

Στην Κύπρο, ο ΔΗΣΥ αλλά και άλλοι, προσπαθούσαν για χρόνια ολόκληρα να μας πείσουν ότι αυτή ήταν η μόνη μας επιλογή.  Ότι η πλήρης απελευθέρωση της οικονομίας της αγοράς, η απομάκρυνση κάθε κρατικού ελέγχου και σχεδιασμού θα οδηγούσε στην αυτορρύθμιση της οικονομίας.  Μας έλεγαν ότι αυτό θα λειτουργούσε προς όφελος της κοινωνίας και του λαού.  Χρησιμοποίησαν μάλιστα εύηχες λέξεις για να καλύψουν το πραγματικό περιεχόμενο των πολιτικών που κρύβονταν πίσω απ’ αυτές.

Μετά το ξέσπασμα της κρίσης προσπάθησαν να παραπλανήσουν και πάλιν τον Κυπριακό λαό χρησιμοποιώντας όρους όπως η «κοινωνική οικονομία της αγοράς».  Βέβαια αυτό δεν αποτελεί εφεύρημα του ΔΗΣΥ. Πρόκειται για στρατηγική κατεύθυνση που καθόρισε η διάσκεψη των Υπουργών Κοινωνικής Πολιτικής του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) τον Ιούνιο του 1998.  Αυτή συμπυκνώθηκε στην εξής φράση: «να ρυθμίζει το κράτος το κοινωνικό περιβάλλον, αντί το κράτος να χορηγεί κοινωνικές παροχές».

Αν ο στόχος είναι να ξηλωθεί ολόκληρο το δίκτυο των κοινωνικών παροχών, να παραιτηθεί δηλαδή το κράτος από την υποχρέωση του να σχεδιάζει και να υλοποιεί κοινωνική πολιτική, ας λεχθεί καθαρά στον Κυπριακό λαό.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς διακυβέρνησης του ΔΗΣΥ επιδιώχθηκε η προώθηση πολλών αντιλαϊκών πολιτικών.  Πολιτικών που εφαρμόστηκαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο με πολύ αρνητικές συνέπειες σε βάρος των λαών.  Στην Κύπρο δεν επιτεύχθηκε κάτι τέτοιο.  Η σταθερή εναντίωση του ΑΚΕΛ, η αποτελεσματική συνεργασία που είχαμε με το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ σε σειρά θεμάτων και η ύπαρξη ισχυρού ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, το απέτρεψαν.

Κατά αναλογία μπορεί κάποιος να σκεφτεί ποιες πολιτικές θα επιδιώκετο να προωθηθούν αν στην εξουσία δεν ήταν η Κυβέρνηση Δ. Χριστόφια.  Δεν είναι υπερβολή αν λεχθεί ότι παρόλες τις έντονα αρνητικές συγκυρίες, είναι ευτύχημα για τον Κυπριακό λαό και ιδιαίτερα τους εργαζόμενους η παρουσία στο πηδάλιο του κράτους μιας φιλολαϊκής και προοδευτικής Κυβέρνησης.  Αυτό το λέμε χωρίς να αποκρύβουμε τα προβλήματα που προκλήθηκαν στην κυπριακή οικονομία ως συνέπεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.  Χωρίς καμιά διάθεση απόκρυψης αδυναμιών που παρουσιάστηκαν στα πρώτα δυόμισι χρόνια διακυβέρνησης.

Από την πρώτη στιγμή η Κυβέρνηση έλαβε μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης.  Χαρακτηριστική είναι η αναφορά στην Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι η Κυβέρνηση έλαβε έγκαιρα μέτρα που στρέφονταν προς τη σωστή κατεύθυνση.  Χαρακτηριστικές είναι και οι αναφορές διεθνών οργανισμών ότι η οικονομία μας δέχτηκε λιγότερες επιπτώσεις απ΄ ότι άλλες ευρωπαϊκές.

Εκπονήθηκαν τρία πακέτα στήριξης της οικονομίας, ύψους 510 εκατομμυρίων ευρώ.  Με αυτά στηρίχθηκαν ο τουριστικός και ο κατασκευαστικός τομέας που δέχθηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.

Το στίγμα των μέτρων είχε έντονα κοινωνικό χαρακτήρα.  Παράδειγμα η εκπόνηση Σχεδίου από τον Οργανισμό Χρηματοδότησης Στέγης για να παραχωρηθούν δάνεια σε νεαρά ζευγάρια.  Αυτά ήταν μακροχρόνια, με χαμηλά επιτόκια και η αποπληρωμή τους θα ξεκινούσε τον τρίτο χρόνο.  Μ’ αυτό τον τρόπο αντιμετωπιζόταν το κοινωνικό πρόβλημα της απόκτησης στέγης για τα νεαρά ζευγάρια και δινόταν ώθηση στον κατασκευαστικό τομέα.

Ταυτόχρονα η Κυβέρνηση έλαβε μέτρα για τον περιορισμό της ανεργίας, που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες εκτοξεύθηκε στα ύψη.  Εκπόνησε δύο σχέδια που προνοούσαν την επιμόρφωση των ανέργων και την παραχώρηση κινήτρων σε επιχειρήσεις για εργοδότηση τους.

Στις πλείστες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι κυβερνήσεις φόρτωσαν τις συνέπειες της κρίσης στους εργαζομένους.  Προώθησαν τα πάγωμα μισθών και συντάξεων, την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, την απελευθέρωση των απολύσεων και την περικοπή κοινωνικών παροχών και δαπανών για την υγεία και την παιδεία.  Επέβαλαν εξοντωτικές φορολογίες.

Στην Κύπρο η Κυβέρνηση Δ. Χριστόφια και το ΑΚΕΛ εμφορούμαστε από διαφορετική φιλοσοφία.  Δεν αρνούμαστε να συζητήσουμε διαχρονικές στρεβλώσεις που άλλοι δημιούργησαν στην Κυπριακή οικονομία με στόχο να τις διορθώσουμε, όπως π.χ. οι πολλές συντάξεις.  Αυτό θα πρέπει να γίνει με πλήρη σεβασμό στα συνδικαλιστικά θέσμια που καθιερώθηκαν μετά από πολύχρονους αγώνες.  Ως ΑΚΕΛ δεν θα δεχτούμε καταστρατήγηση τους γιατί αυτομάτως οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαιο στις εκάστοτε διαθέσεις των πολιτικών και στις όποιες ευκαιριακές πλειοψηφίες.  Ενώ είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε αυτές τις στρεβλώσεις επιμένουμε ότι τα κέρδη και ο πλούτος θα πρέπει να έχουν τη μεγάλη, δική τους συνεισφορά, στην αντιμετώπιση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης.

Η Κυβέρνηση περιέκοψε τις λειτουργικές δαπάνες του κράτους κατά €200 περίπου εκατομμύρια ευρώ.  Έθεσε ως στόχο την ετήσια μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά χίλιους, για τα επόμενα τρία χρόνια.  Προωθεί την εναλλαξιμότητα.  Είναι έτοιμη να αρχίσει διάλογο για τα συνταξιοδοτικά ταμεία.  Συζητά τη συνεισφορά των δημοσίων υπαλλήλων για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Όλα αυτά όμως είναι μονομερή.  Κάποιοι διαχρονικά κέρδιζαν και έχουν συσσωρεύσει πλούτο.  Επιμένουμε ότι θα πρέπει να εξευρεθεί ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να έχουν ουσιαστική συνεισφορά στην αντιμετώπιση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης.

Λυπούμαστε διπλά όμως, γιατί με αντιφατικές πολιτικές και ευκαιριακές συνεργασίες κάποιοι προσπαθούν να προκαλέσουν πρόσθετα προβλήματα στην Κυβέρνηση.  Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η επιμονή για υπερψήφιση του νόμου εκ μητρογονίας προσφύγων.  Ένα θέμα που υπάρχει για τριάντα έξι χρόνια ήθελαν να το επιλύσουν εδώ και τώρα επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.  Απαίτησαν επίσης την κατάργηση των τελών αδειών κυκλοφορίας που θα στερούσε από το κράτος σχεδόν €100 εκατομμύρια.  Επέβαλαν τη μείωση του ΦΠΑ στα εστιατόρια και άλλα μέτρα που περιόρισαν τις οικονομικές δυνατότητες του Κράτους.  Αυτή τους η επιμονή είναι αντιδημοκρατική.  Στοχεύει στον περιορισμό των εξουσιών και των αρμοδιοτήτων της Κυβέρνησης και στην απόδοση τους στη Βουλή.  Τέτοιου είδους ενέργειες οδηγούν την πολιτική ζωή του τόπου σε επικίνδυνες ατραπούς.  Ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου δημιουργώντας επικίνδυνο προηγούμενο.  Απευθύνουμε έκκληση σε όλους να επιδείξουν σεβασμό στη διάκριση των εξουσιών.  Διαφορετικά να είμαστε βέβαιοι ότι, την κατάλληλη στιγμή, ο λαός θα αποδώσει ευθύνες.

Μετά από μια μεγάλη περίοδο υποχώρησης η Κυπριακή οικονομία άρχισε σιγά-σιγά να ανακάμπτει.  Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μας εφησυχάζει.  Ελλοχεύουν ακόμη πάρα πολλοί κίνδυνοι.  Ας μην παραβλέπουμε αυτό που συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.  Δεν είναι αρκετό να λέμε φραστικά όλοι, ότι  νοιαζόμαστε για την ευημερία του λαού και ότι η οικονομία είναι εθνική υπόθεση.  Αυτό χρειάζεται να το αποδεικνύουμε στην πράξη με την όλη συμπεριφορά και ενέργειές μας.  Δηλώσεις που στοχεύουν στην αποκόμιση κομματικού οφέλους, σκορπίζουν τον πανικό και τραυματίζουν πιο βαθειά την Κυπριακή οικονομία.

Παρά τις δυσκολίες που δημιούργησαν οι επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η κυβέρνηση Δ. Χριστόφια υλοποιεί το φιλολαϊκό προοδευτικό Πρόγραμμα Διακυβέρνησης.  Διευρύνει το κοινωνικό κράτος και προωθεί σημαντικές τομές και μεταρρυθμίσεις που μέχρι πρότινος φάνταζαν αδιανόητες για την Κυπριακή κοινωνία.  Μέχρι στιγμής παράχθηκε πολύ και σημαντικό έργο.

Επιλύθηκαν σημαντικά χρονίζοντα προβλήματα.  Τέτοια είναι το θέμα της βιωσιμότητας του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο διακανονισμός των αγροτικών χρεών, η τροχιοδρόμηση της οριστικής επίλυσης του υδατικού προβλήματος, η αναβάθμιση των συγκοινωνιών, η προώθηση Νομοσχεδίων για λύση του προβλήματος των εκτάκτων δημοσίων υπαλλήλων, το πρόβλημα του Ακάμα και πολλά άλλα.

Από την ημέρα ανάληψης της Προεδρίας από τον Δημήτρη Χριστόφια οι κοινωνικές παροχές αυξήθηκαν κατά 38%.  Εισήχθη σχέδιο στήριξης των εισοδημάτων των συνταξιούχων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας˙  καθιερώθηκε πασχαλινό επίδομα˙  αυξήθηκαν σημαντικά οι συντάξεις και τα δημόσια βοηθήματα˙  ενισχύθηκε σημαντικά και ουσιαστικά η φοιτητική μέριμνα.  Διαμορφώθηκε και εφαρμόστηκε ολοκληρωμένη και πολυεπίπεδη στεγαστική πολιτική.  Ενισχύθηκε η προσφυγική και διαμορφώθηκε μεταναστευτική πολιτική.

Παράλληλα υλοποιείται σημαντικό  έργο μεταρρυθμίσεων σε πολλούς τομείς.  Προωθείται ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης και η απλοποίηση διοικητικών διαδικασιών.  Τέθηκαν τα θεμέλια ενός σύγχρονου συστήματος πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού και ελέγχου της ανάπτυξης ολόκληρης της Κύπρου.  Τομή συνιστά και η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.  Στον τομέα της Παιδείας υλοποιείται η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.  Στον τομέα της ενέργειας για πρώτη φορά τίθενται οι βάσεις που θα επιτρέψουν να ασκηθεί ενεργειακή πολιτική.  Ενοποιείται και εκσυγχρονίζεται η νομοθεσία που διέπει την Εθνική Φρουρά και πάρα, πάρα πολλά άλλα.

Το ΑΚΕΛ θεωρεί ότι καμία άλλη Κυβέρνηση δεν πέτυχε να γίνουν τόσα πολλά μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα.  Το συμφέρον του Κυπριακού λαού και της κοινωνίας επιβάλλει να συνεχίσουμε να στηρίζουμε την Κυβέρνηση με όλες μας τις δυνάμεις.  Θα εντείνουμε τις προσπάθειες για την ανάδειξη αυτού του πλούσιου και πολυσχιδούς έργου, που δεν αφήνεται να φτάσει στο λαό.  Θα συνεχίσουμε να συμβάλουμε δημιουργικά, με αναλύσεις, παρεμβάσεις, εισηγήσεις και προτάσεις για να ιεραρχηθούν και να υλοποιηθούν όσα προνοεί το Πρόγραμμα Διακυβέρνησης.  Είναι χρέος και υποχρέωσή μας να ικανοποιήσουμε τις προσδοκίες που επένδυσε ο Κυπριακός λαός στην εκλογή του Δ. Χριστόφια.  Δεν έχουμε δικαίωμα να διαψεύσουμε την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν.

Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι το έργο στην εσωτερική διακυβέρνηση, θα ήταν ακόμα πλουσιότερο, αν δεν συναντούσε τα αδικαιολόγητα προσκόμματα που εγείρει συνεχώς η αντιπολίτευση και άλλα πολιτικά πρόσωπα.

Εκφράζουμε τη λύπη μας για την κατάσταση που αναπτύσσεται στην Κυπριακή κοινωνία.  Η πολιτική ζωή στην χώρα μας έχει βελτιωθεί πάρα πολύ τις τελευταίες δεκαετίες.  Απέχει όμως πολύ από το όραμά μας για το επίπεδο της πολιτικής ζωής στον Τόπο μας.  Οραματιζόμαστε πολιτική ζωή όπου θα κυριαρχούν τα επιχειρήματα και το γνήσιο ενδιαφέρον για τον Τόπο και το λαό μας.  Οραματιζόμαστε πολιτική ζωή που θα βασίζεται στον αλληλοσεβασμό και το σεβασμό της διαφορετικής άποψης.  Που θα αποφεύγει το λαϊκισμό, τη δημαγωγία, τη διαστρέβλωση και την παραπλάνηση.  Που δεν θα καλλιεργεί τον φανατισμό και την έχθρα.  Που θα καταπολεμά τη διαφθορά και τη διαπλοκή.  Που θα καλλιεργεί αρχές, αξίες και ιδανικά στην κοινωνία και ιδιαίτερα για τη νεολαία.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα για το τελευταίο, είναι η διοργάνωση εκδηλώσεων μίσους, εναντίον των μεταναστών.  Εκδηλώσεις που, καθόλου τυχαία, τα μηνύματα τους αφορούν και τις προσπάθειες λύσης του κυπριακού.

Το Κόμμα μας και το Λαϊκό Κίνημα όχι μόνο δεν συμμερίζονται, αλλά καταπολεμούν και αντιπαλεύουν τέτοιες νοοτροπίες και αντιλήψεις. Καλλιεργούμε το σεβασμό σε κάθε άνθρωπο και κάθε πολιτισμό.  Καταδεικνύουμε ότι η ανεργία, η εγκληματικότητα και ο αποκλεισμός είναι απότοκα του συστήματος εκμετάλλευσης στο οποίο ζούμε.  Καταδεικνύουμε ότι αποκλειστικός υπεύθυνος για την παράνομη μετανάστευση είναι οι οικονομικές συνθήκες εκμετάλλευσης που επιδιώκουν να δημιουργήσουν στις διάφορες χώρες οι εκμεταλλευτές.  Προβάλλουμε τη σωστή θέση ότι η αντιμετώπιση αυτής της απειλής βρίσκεται στην ενίσχυση της οργάνωσης των εργαζομένων και στην ανάπτυξη ενιαίας ταξικής συνείδησης ντόπιων και ξένων εργαζομένων.  Βρίσκεται στην πάλη στη βάση της ενότητας των συμφερόντων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από τη διαφορά στη φυλή, στο χρώμα, στη γλώσσα και στη θρησκεία.  Για αυτό κύπριοι και ξένοι εργαζόμενοι είναι μια δύναμη που πρέπει να παλέψει ενωμένη για τα δικαιώματα και τα κεκτημένα της.

Διάφορες οργανώσεις αλλά και πολιτικά πρόσωπα προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι για όλα φταίνε οι μετανάστες και πρέπει να στραφούμε εναντίον τους.  Είναι παρατηρημένο ιστορικά ότι όποτε οξύνονται τα κοινωνικά προβλήματα, όπως συμβαίνει τώρα λόγω οικονομικής κρίσης, οι κήρυκες του ρατσισμού βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να δηλητηριάσουν την κοινωνία με τα συνθήματα τους.  Ωσάν να ζούμε σε συνθήκες ζούγκλας, όπου το πρώτο θύμα είναι πάντοτε ο πιο αδύνατος.  Με τέτοιες προσεγγίσεις δεν μπορεί να πάει μπροστά ο τόπος.  Εμείς οραματιζόμαστε πολιτική ζωή όπου τα πολιτικά πρόσωπα θα λειτουργούν ως πρότυπα προς μίμηση και όχι αποφυγή.

Η κατάσταση στην Κύπρο, όπως έχω πει προηγουμένως, δυστυχώς δεν είναι η καλύτερη.  Είναι προφανές για το ΑΚΕΛ, ότι πολλοί έχουν ενοχληθεί από την εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας.  Κάποιοι γιατί διαφωνούν με τις θέσεις του στο Κυπριακό και ανησυχούν από το ενδεχόμενο εξεύρεσης ομοσπονδιακής λύσης.  Κάποιοι γιατί διαφωνούν με τις κοινωνικό-οικονομικές πολιτικές της Κυβέρνησης και του Προέδρου και γιατί νοιώθουν ότι γκρεμίζονται μονοπώλια που έλεγχαν πάντα.  Άλλοι γιατί νοιώθουν να χάνονται προνόμια και διευκολύνσεις που είχαν για χρόνια.  Κάποιοι άλλοι δυστυχώς, από προσωπική εμπάθεια.

Αποδύονται όλοι αυτοί σε εκστρατεία αμαύρωσης της εικόνας του Προέδρου και του ΑΚΕΛ.  Επιχειρούν να μας παρουσιάσουν ως αυταρχικούς και αλαζόνες˙ ότι περίπου είμαστε έτοιμοι να ξεπουλήσουμε την Κύπρο˙ να ξεπουλήσουμε τις αρχές, τα ιδανικά και τις αξίες που εκπροσωπούμε.

Προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα στον Κυπριακό λαό ότι τίποτα δεν γίνεται σωστά.  Ότι το έργο που παράγεται έχει αδυναμίες, ελλείψεις και υποκρύβει σκοπιμότητες.  Μηδενίζουν τα πάντα στοχεύοντας στην ακύρωση και την αποδόμηση της πολιτικής προσωπικότητας του Προέδρου ανάμεσα στο λαό.  Θέλουν να ακυρώσουν και να μηδενίσουν το ΑΚΕΛ στη συνείδηση του Κυπριακού λαού, ως Κόμμα πατριωτικό, φιλολαϊκό και προοδευτικό.  Ως Κόμμα που αγωνίζεται για την προάσπιση των συμφερόντων του λαού και ιδιαίτερα των εργαζομένων.

Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι για την επίτευξη του στόχου τους, δεν διστάζουν να λειτουργήσουν αντιδεοντολογικά. Δεν διστάζουν να καταστρατηγήσουν κάθε λογική και κάθε διαδικασία που έχει επικρατήσει για χρόνια στην πολιτική ζωή του Τόπου.  Δηλώνουμε ότι το ΑΚΕΛ είναι οπλισμένο με πολλή υπομονή.  Σέβεται τη δεοντολογία που επικράτησε στην πολιτική ζωή του Τόπου.  Αν συνεχίσουν όμως έτσι δεν θα διστάσουμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας αναλόγως.

Τους λέμε ότι ματαιοπονούν αν νομίζουν ότι θα πλήξουν το ΑΚΕΛ.  Το Κόμμα μας έχει ογδόντα τέσσερα χρόνια ζωής.  Όλα αυτά τα χρόνια ταυτίστηκε με τους αγώνες του λαού για ειρήνη, ανεξαρτησία, δημοκρατία, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, πρόοδο και ευημερία.  Είναι βαθειά ριζωμένο στη συνείδηση του Κυπριακού λαού ως πατριωτική δύναμη συνέπειας, υπευθυνότητας και αγωνιστικότητας.  Ο Δ. Χριστόφιας ήταν και παραμένει ο κατ’ εξοχήν εκφραστής αυτής της πολιτικής, στα είκοσι δύο χρόνια που βρίσκεται στην κορυφή της πολιτικής ζωής στον Τόπο μας.

Δεν είναι εύκολο να ξεγελάσουν τον Κυπριακό λαό.  Ο λαός έχει μνήμη και κριτήριο.  Γνωρίζει ποιοι διαχρονικά στέκονται στο πλευρό του υπερασπίζοντάς τον.  Είμαστε βέβαιοι λοιπόν ότι η απάντηση θα είναι βροντερή στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.  Το ΑΚΕΛ, με τη στήριξη του λαού, θα αναδειχθεί για ακόμα μια φορά πρωταγωνιστική δύναμη με ψηλά ποσοστά.

Δυστυχώς, στη μηδενιστική κριτική που ασκείται εναντίον του Προέδρου και του ΑΚΕΛ συμμετέχουν και στελέχη των κομμάτων που στήριξαν την υποψηφιότητα του σ. Δ. Χριστόφια, αλλά και στελέχη του ΔΗΚΟ που συμμετέχει στην Κυβέρνηση.

Για το ΑΚΕΛ η πολιτική των συμμαχιών και των συνεργασιών δεν ήταν ποτέ και ούτε είναι ευκαιριακή.  Πηγάζει από την κατανόηση ότι για να προωθηθούν και επιλυθούν εθνικής σημασίας προβλήματα, χρειάζονται ευρύτερες συνεργασίες.  Αυτό είναι επιτακτικό για μια χώρα που πέρασε από διάφορα στάδια αγώνα.  Αγωνιστήκαμε για την αποτίναξη του αποικιακού ζυγού.  Για την εδραίωση της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας.  Για απόκρουση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων σε βάρος της χώρας μας.  Σήμερα αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας.  Όλα αυτά τα χρόνια αγωνιζόμαστε για να κάνουμε καλύτερη τη ζωή του Κυπριακού λαού και ιδιαίτερα των εργαζομένων.

Γνωρίζαμε ότι για να επιτευχθούν κοινοί στόχοι χρειαζόμαστε συνεργάτες.  Επιδιώξαμε και επιδιώκουμε συνεργασίες στη βάση αρχών και δίχως ψευδαισθήσεις.  Ξέρουμε ότι οι θέσεις μας δεν ταυτίζονται με τις θέσεις κανενός άλλου κόμματος.  Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολλά ζητήματα στα οποία συμφωνούμε με κάποια κόμματα, αλλά υπάρχουν και άλλα τόσα στα οποία διαφωνούμε.  Δεν έχουμε, ούτε είχαμε ποτέ την απαίτηση για απόλυτη ταύτιση, μέσα από μια συνεργασία.  Είχαμε και έχουμε όμως την απαίτηση για ύπαρξη αλληλοσεβασμού.  Είχαμε και έχουμε την απαίτηση να λειτουργούμε ως συνεργάτες και όχι ως αντίπαλοι.

Με το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ μας συνδέουν πολλοί και μακρόχρονοι κοινοί αγώνες.  Από κοινού υπερασπιστήκαμε την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας.  Από κοινού αντιπαλέψαμε με τις δυνάμεις του Πραξικοπήματος, υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία στην Κύπρο.  Από κοινού αγωνιστήκαμε για την ανόρθωση της τραυματισμένης μας πατρίδας μετά το προδοτικό πραξικόπημα και τη βάρβαρη τούρκικη εισβολή.  Από κοινού διεκδικήσαμε κατακτήσεις για τους εργαζομένους, ανάπτυξη, πρόοδο και ευημερία για τον Τόπο και το λαό μας.  Συνεργαστήκαμε πολύ αποτελεσματικά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση προωθώντας και επιλύοντας πολλά τοπικά προβλήματα.

Στηρίξαμε τον αείμνηστο Σπύρο Κυπριανού με συνέπεια, ανιδιοτέλεια και δίχως συμμετοχή στην Κυβέρνηση, για πάνω από δέκα χρόνια.  Στηρίξαμε με τον ίδιο τρόπο τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο, για πάνω από τέσσερα χρόνια.  Δεν είναι υπερβολή αν πω ότι σε κάποιες περιπτώσεις τον στηρίξαμε πιο αποφασιστικά από το ίδιο του το κόμμα.  Λειτουργήσαμε μ’ αυτό τον τρόπο γιατί εμείς έτσι αντιλαμβανόμαστε τις συνεργασίες.

Μας λυπεί γιατί στελέχη του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ προτού αποχωρήσουν από την Κυβέρνηση, συμπεριφέρονταν με εντελώς διαφορετικό τρόπο.  Λειτουργούν ωσάν να έχουν απέναντι τους, τουλάχιστον αντιπάλους και όχι συνεργάτες.  Δεν έχουμε την απαίτηση να ταυτίζονται μαζί μας.  Δεν είναι νοητό όμως η διαφωνία να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.  Δεν είναι νοητό η κριτική τους να διανθίζεται από προσωπικές επιθέσεις, χαρακτηρισμούς ακόμα και ύβρεις προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το ΑΚΕΛ.

Τα ζητήματα των συνεργασιών πρέπει να μας απασχολήσουν πολύ σοβαρά.  Επιθυμία μας είναι να συζητήσουμε ξανά, διεξοδικά με το ΔΗΚΟ με πρόθεση να τεθεί η συνεργασία μας πάνω σε σωστή βάση.  Αυτό δεν θα επιτευχθεί με ευχολόγια και ευσεβοποθισμούς.  Θα επιτευχθεί μόνο αν υπάρξει ελάχιστη πολιτική συναντίληψη και πολιτική βούληση.

Η ΕΔΕΚ, με την αποχώρησή της από την Κυβέρνηση, κορύφωσε την κριτική της ενάντια στον Πρόεδρο και το ΑΚΕΛ.  Θεωρούμε την ΕΔΕΚ ως Κόμμα με το οποίο δυνητικά μπορούν να μας συνδέσουν πολλά.  Η συνεργασία μας στις δημοτικές εκλογές του 1996 απέφερε αποτελέσματα πολύ καλύτερα από το εκλογικό άθροισμα των κομμάτων μας. Θεωρούμε ότι η ιστορία της συνεργασίας μας μαζί τους δεν τέλειωσε το 2009.  Είμαστε βέβαιοι ότι με τον κόσμο της ΕΔΕΚ θα ξανασυναντηθούμε για να δώσουμε μαζί νέους αγώνες για το καλό της πατρίδας και του λαού μας.

Για την ανάδειξη του Δ. Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας συνεργαστήκαμε και με άλλες μικρότερες πολιτικές δυνάμεις, πάντοτε σε πολιτικό επίπεδο.  Αναγνωρίζουμε και τιμούμε τη συμβολή των Κινήσεων Στήριξης της Υποψηφιότητας Χριστόφια, των Ενωμένων Δημοκρατών, των Οικολόγων, της Έπαλξης Ανασυγκρότησης του Κέντρου, της Πρωτοβουλίας Ελεύθερων Πολιτών και της Πρωτοβουλίας Σοσιαλιστών, για την επίτευξη του στόχου μας.  Επιθυμία και στόχος μας είναι η συνέχιση και αναβάθμιση αυτής της συνεργασίας.

Είναι θεμιτό, αναγκαίο και λογικό στα πλαίσια του δημοκρατικού συστήματος η αντιπολίτευση να ασκεί το δικό της ρόλο. Δεν μπορεί να μας διαφεύγει όμως ότι λειτουργούμε σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα.  Ότι τα τελευταία χρόνια η χώρα μας κτυπήθηκε από τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.  Απαιτείται λοιπόν μεταξύ μας κάποια ανοχή και αλληλοσεβασμός για να μπορέσουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στο Εθνικό Συμβούλιο για τη λύση του Κυπριακού και για ξεπέρασμα των οικονομικών δυσκολιών.

Από τη δική μας πλευρά και αναλογιζόμενοι το μέγεθος της δικής μας ευθύνης, θα κάνουμε το καθετί για να βελτιωθεί το κλίμα.  Δεν θα δεχθούμε όμως ποτέ προσβλητικές και απαξιωτικές αναφορές σε βάρος μας ή του Προέδρου.  Δεν θα παρακολουθούμε απαθείς την άσκηση ισοπεδωτικής, αφοριστικής κριτικής.  Θα υπερασπιζόμαστε τις θέσεις και την αξιοπρέπειά μας καθώς επίσης και τον Πρόεδρο με επιχειρήματα και τεκμηρίωση.

Η αξιοπιστία της πολιτικής ζωής και των πολιτικών προσώπων έχει μειωθεί στα μάτια της κοινής γνώμης.  Είναι γεγονός ότι ΜΜΕ και άλλοι παράγοντες εργάζονται στοχοπροσηλωμένα γι’ αυτή την απαξίωση και το μηδενισμό.  Είναι άλλο τόσο γεγονός όμως ότι ενέργειες και συμπεριφορές πολιτικών προσώπων διευκολύνουν ή χειρότερα συμβάλλουν στην εμπέδωση αυτών των αντιλήψεων.

Είναι χρέος μας ως ΑΚΕΛ να εργαστούμε για να αναστρέψουμε αυτό το αρνητικό κλίμα που μόνο δεινά μπορεί να συσσωρεύσει στον  Τόπο μας. Τονίζω ότι είναι δικό μας χρέος, γιατί μόνο ένα Κόμμα που καθοδηγείται από αρχές, αξίες και ιδανικά μπορεί να το πετύχει.  Ένα κόμμα που έχει ως στόχο μια κοινωνία ποιοτικά ανώτερη. Κι αυτό το Κόμμα είναι το ΑΚΕΛ.

Για να μπορέσει το Κόμμα μας να επιτελέσει το δημιουργικό του ρόλο, ειδικά σήμερα που είναι επιφορτισμένο με το ρόλο του κυβερνώντος Κόμματος, θα πρέπει να παραμείνει καλά οργανωμένο, μαζικό και ισχυρό.  Στην περίοδο που ανασκοπούμε, το ΑΚΕΛ πέτυχε σημαντικές πολιτικές και εκλογικές επιτυχίες, με αποκορύφωμα την ιστορική νίκη στις Προεδρικές Εκλογές το Φλεβάρη του 2008.  Οι επιτυχίες που αξιωθήκαμε να έχουμε τα τελευταία πέντε χρόνια, δεν οφείλονται μόνο σε ένα παράγοντα. Έχουν όμως μια σταθερή βάση˙ τις διαχρονικά ορθές και επιβεβαιωμένες πολιτικές θέσεις του Κόμματος μας, τις οποίες ο λαός ασπάζεται και υποστηρίζει συνειδητά.

Στις Βουλευτικές Εκλογές του 2006, το Κόμμα μας επαναβεβαιώθηκε ως η πρώτη πολιτική δύναμη του τόπου.  Πετύχαμε γιατί βασίσαμε τις προσπάθειες μας στο καλό ψηφοδέλτιο, στην έγκαιρη προετοιμασία σε οργανωτικό επίπεδο και στη συστηματική επαφή με το λαό.  Στην επιτυχία των Βουλευτικών του 2006, προστέθηκε αυτή των Δημοτικών Εκλογών.  Εργαστήκαμε με συνέπεια και συμβάλαμε αποφασιστικά στην ανανέωση της Δημοτικής Συνεργασίας, επαληθεύοντας τη θέση ότι η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων, έχει πολλά να προσφέρει και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.  Στην εκτίμηση της Κεντρικής Επιτροπής για τις Δημοτικές Εκλογές, είχε αναφερθεί ότι όλη η εμπειρία που αποκτήθηκε από την προεκλογική δουλειά θα έπρεπε να αξιοποιηθεί στις μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι, οι όποιες οργανωτικές αδυναμίες και ελλείψεις είχαν παρατηρηθεί, έπρεπε να αντιμετωπιστούν έγκαιρα.

Αυτή η εκτίμηση πήρε σάρκα και οστά στην εκλογική μάχη που ακολούθησε, στις Προεδρικές Εκλογές του 2008.  Στη μεγάλη επιτυχία της εκλογής του Δημήτρη Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας, συνέβαλαν πολλοί παράγοντες.  Ανάμεσα σε άλλα η διαχρονικά ορθή πολιτική του Κόμματος στο Κυπριακό.  Η συμβολή μας στην αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων του Τόπου.  Η ορθή πολιτική των συνεργασιών.  Η καθιέρωση μας στη συνείδηση του λαού ως υπεύθυνη και σοβαρή πολιτική δύναμη.  Ο ίδιος ο Δ. Χριστόφιας με τα ιδιαίτερα γνωρίσματα και τα χαρακτηριστικά που τον διακρίνουν ως άνθρωπο και πολιτικό.  Σημαντική ήταν όμως και η έγκαιρη προετοιμασία και η αντιμετώπιση των οργανωτικών προβλημάτων και αδυναμιών σε κεντρικό και επαρχιακό επίπεδο.  Η γεμάτη ενθουσιασμό, πίστη και αφοσίωση, οργανωμένη σκληρή δουλειά του κομματικού μηχανισμού.  Ξεχωριστή αναφορά θα πρέπει να γίνει στη σκληρή δουλειά της νεολαίας του Κόμματος, που στάθηκε για ακόμα μια φορά στην πρώτη γραμμή της μάχης και έδωσε πραγματικά τον καλύτερο της εαυτό για να επιτύχουμε την εκλογική νίκη.  Η νεολαία του Κόμματος αποκτά ολοένα και μεγαλύτερο πολιτικό ρόλο στις εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις.  Όσο περισσότερο την εμπιστευόμαστε, τόσο μας δικαιώνει.

Στην εκλογή του σ. Δημήτρη Χριστόφια στην Προεδρία συνέβαλαν βέβαια, όπως έχω πει και προηγουμένως, και τα πολιτικά κόμματα και οργανωμένα σύνολα.  Οι κινήσεις στήριξης της υποψηφιότητας Χριστόφια και διάφορες προσωπικότητες που συστρατεύθηκαν μαζί μας. Ρόλο διαδραμάτισε και η επικοινωνιακή πολιτική που ακολουθήθηκε, με την οποία πετύχαμε ως Κόμμα να περάσουμε στο λαό τα πολιτικά μας μηνύματα.  Σε όλη την πολιτική, οργανωτική και επικοινωνιακή δουλειά που έγινε στις Προεδρικές Εκλογές, θεμελιώδης και κινητήρια δύναμη υπήρξε το Κόμμα.  Επιβεβαιώθηκε ξανά ότι όσο το Κόμμα παραμένει ισχυρό, ενωμένο, καλά οργανωμένο και ορθά προσανατολισμένο πολιτικό-ιδεολογικά, σημειώνει σπουδαίες εκλογικές επιτυχίες και νίκες για το ίδιο και για τον λαό.

Αυτό αποδείχθηκε και από το αποτέλεσμα που πετύχαμε στις Ευρωεκλογές του Ιούνη του 2009.  Παρόλο που δεχτήκαμε σκληρές επιθέσεις από παντού, ακόμα και από πολιτικές δυνάμεις οι οποίες συμμετείχαν μαζί μας στην Κυβέρνηση, καταφέραμε να εξασφαλίσουμε 35%.  Το πιο ψηλό ποσοστό που εξασφαλίσαμε ποτέ ως Κόμμα.  Έγινε σημαντική δουλειά τόσο από τον κομματικό μηχανισμό, όσο και από τις Νέες Δυνάμεις, τις Κινήσεις στήριξης της υποψηφιότητας Χριστόφια καθώς και πολιτικά κόμματα και κινήσεις.  Με  συντονισμένη δουλειά σε όλα τα επίπεδα, διαψεύσαμε ακόμα μια φορά τις δημοσκοπήσεις που μας έδειχναν να απέχουμε από το ΔΗΣΥ μέχρι και πέντε μονάδες.   Παρόλη την προσπάθεια που καταβλήθηκε, στα εκλογικά αποτελέσματα καταγράφηκε μεγάλο ποσοστό αποχής, το οποίο δεν μπορεί να αγνοηθεί.  Αυτό το φαινόμενο χρειάζεται να το αντιπαλεύουμε καθημερινά.  Η αποπολιτικοποίηση καλλιεργείται συστηματικά και συνειδητά από διάφορες καταστάσεις και ΜΜΕ.  Το ίδιο συστηματικά και συνειδητά θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και εμείς, προβάλλοντας τη σημασία που έχει η οργανωμένη πάλη για την πρόοδο της κοινωνίας.

Σημαντική πολιτική και οργανωτική παράμετρος της δουλειάς μας είναι η διαχρονική, ουσιαστική και συστηματική επαφή μας με το λαό.  Αυτό καθίσταται πιο επιτακτικό σήμερα που η αντικειμενικότητα και η δεοντολογία στα ΜΜΕ πάσχει.  Οι εκλογικές μας επιτυχίες επιβεβαίωσαν ότι όποτε δουλεύουμε σκληρά και μέσα σε σωστό πολιτικό πλαίσιο πετυχαίνουμε τέτοια ανατροπή δεδομένων που σε πολλούς φαντάζει απίθανη.  Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των Προεδρικών Εκλογών του 2008.  Κατά την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, οι δημοσκοπήσεις έδιναν στην υποψηφιότητα του Δημήτρη Χριστόφια ένα ποσοστό υποστήριξης που μόλις άγγιζε το 25%.  Πετύχαμε να ανατρέψουμε τις προβλέψεις με σκληρή καθημερινή δουλειά.  Με αυτοπεποίθηση και με πίστη στις θέσεις μας.  Αλήθεια ποιό άλλο πολιτικό Κόμμα θα μπορούσε να πετύχει κάτι τέτοιο;  Μόνο ένα Κόμμα που εργάζεται συλλογικά και πολιτικά συσπειρωμένο γύρω από τους στόχους του.  Μόνο ένα Κόμμα που τη δουλειά του την καθοδηγεί το συμφέρον της ιδεολογίας και των θέσεων του και όχι η ιδεολογία και οι θέσεις του  όποιου συμφέροντος.  Μόνο ένα Κόμμα που παλεύει με πίστη στις αρχές που το καθοδηγούν και με αυτοπεποίθηση.

Αυτό το συμπέρασμα καταγράφηκε και στην Απόφαση του  Έκτακτου Παγκύπριου Οργανωτικού Συνεδρίου του Κόμματος που πραγματοποιήθηκε το Δεκέμβριο του 2008.  Η οργανωτική λειτουργία του Κόμματος αποτελεί πρωτίστως πολιτικό και ιδεολογικό ζήτημα.  Συνεπώς, δεν στοχεύει μόνο στην κάλυψη ορισμένων αριθμητικών στόχων αλλά έχει ως αποστολή να διατηρεί το Κόμμα πάντα μάχιμο και έτοιμο να ανταποκριθεί στα πολλαπλά πολιτικοκοινωνικά του καθήκοντα.  Αυτό καθιστά τη συνεχή βελτίωση και ενίσχυση της οργανωτικής μας κατάστασης μόνιμο στόχο άρρηκτα συνδεδεμένο με τον χαρακτήρα, τους αγώνες και οράματα του Κόμματος μας.

Στο Οργανωτικό Συνέδριο ο σ. Δημήτρης Χριστόφιας, απευθύνθηκε στα κομματικά στελέχη και μέλη, ως Γενικός Γραμματέας του Κόμματος, για τελευταία φορά.  Έχοντας από καιρό ανακοινώσει την πρόθεση του να παραδώσει τη σκυτάλη της ηγεσίας του Κόμματος, ευχαρίστησε τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος για την πολύπλευρη στήριξη που ολόψυχα του πρόσφεραν επί 20 χρόνια.

Αν κάτι χαρακτηρίζει το Κόμμα μας είναι η συλλογικότητα, η οποία δεν ξεχωρίζει και δεν κατατάσσει τα στελέχη.  Όμως το Κόμμα μας το χαρακτηρίζει και η ικανότητα να αναγνωρίζει την προσφορά όσων το υπηρετούν αφοσιωμένα, με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση.  Ο σ. Δημήτρης Χριστόφιας, για 20 χρόνια πρόσφερε στο Κόμμα ως πρώτος μεταξύ ίσων.  Πάνω απ΄ όλα ήταν, είναι και θα παραμείνει παράδειγμα ανθρώπου, παράδειγμα συντρόφου, παράδειγμα ΑΚΕΛιστή.

Ο σ. Δ. Χριστόφιας πέρασε από την ηγεσία της ΕΔΟΝ, στην ηγεσία του ΑΚΕΛ, σε μια εποχή δύσκολη.  Σε μια εποχή που σε ολόκληρο τον κόσμο ο σοσιαλισμός είχε καταδικαστεί από την κάλπικη ετυμηγορία του «τέλους των ιδεολογιών», ο Δημήτρης Χριστόφιας ως ηγέτης και μαζί με την υπόλοιπη ηγεσία του Κόμματος, ύψωσε ψηλά το λάβαρο του ΑΚΕΛ.  Νίκησε την εσωστρέφεια και την ηττοπάθεια και διακήρυξε την ακλόνητη μας πίστη στα ιδανικά του σοσιαλισμού.  Εργάστηκε για την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του Κόμματος.  Ως Πρόεδρος της Βουλής, τίμησε το θεσμό τιμώντας το Κόμμα μας.  Σήμερα βρίσκεται στην Προεδρία της Δημοκρατίας, δίνοντας σκληρές μάχες για τη σωτηρία της Κύπρου και την πρόοδο της Κυπριακής κοινωνίας.  Τον διαβεβαιώνουμε ότι σε αυτή τη μάχη δεν θα είναι ποτέ μόνος.  Έχει στο πλευρό του ολόκληρο το Λαϊκό Κίνημα το οποίο αγωνίζεται μαζί του με όλες του τις δυνάμεις.

Η εκλογή του σ. Δ. Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας θέτει μπροστά στο Κόμμα μας ένα μεγάλο στοίχημα.  Να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών του Κυπριακού λαού, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις που δώσαμε προεκλογικά.  Έχουμε καθήκον να στηρίξουμε την κυβέρνηση Χριστόφια και να συμβάλουμε στο μεγαλύτερο βαθμό ώστε να επιτύχει στο έργο της.  Οι προγραμματικές θέσεις και οι στόχοι που καταγράφονται στο Πρόγραμμα Διακυβέρνησης, αποτελούν και δική μας δέσμευση και συμβόλαιο με τον λαό.  Η ευθύνη της υλοποίησης του, δεν ανήκει μόνο στην Κυβέρνηση. Ανήκει και σε εμάς. Ως Κόμμα οφείλουμε να εμπλακούμε και να συμβάλουμε δημιουργικά σε αυτή την προσπάθεια.

Υπάρχει όμως και μια άλλη πτυχή του ρόλου μας ως Κυβερνών Κόμμα.  Η υποχρέωση μας να είμαστε και να συμπεριφερόμαστε ως Κυβερνών και όχι ως Κυβερνητικό Κόμμα.  Από την επόμενη μέρα των εκλογών, η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος μας επαναβεβαίωσε ότι παρόλο που είμαστε η κύρια πολιτική δύναμη στήριξης της Κυβέρνησης, οφείλουμε να παραμείνουμε δύναμη διεκδίκησης και προοπτικής.  Οφείλουμε να διατηρήσουμε τον αγωνιστικό και διεκδικητικό μας χαρακτήρα ως δύναμη υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και ευρύτερα του λαού.  Να παραμείνουμε πρωτοπόροι στην πάλη για την εδραίωση και διεύρυνση των κατακτήσεων του.

Μπροστά στο Κόμμα μας θα τεθούν σύντομα σημαντικές πολιτικές και εκλογικές αναμετρήσεις.  Στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό μέτωπο θα  πρέπει να αναμένουμε ότι θα ενταθούν οι επιθέσεις κατά της Κυβέρνησης και του Κόμματος.  Πρέπει να είμαστε απολύτως έτοιμοι να αντιπαλέψουμε τις όποιες επιθέσεις με όπλο την αλήθεια, τις θέσεις μας και σωστή πολιτική και τακτική.  Να αποκαλύψουμε και να καταγγείλουμε το λαϊκισμό και τη δημαγωγία.  Να δώσουμε σκληρές και αποφασιστικές μάχες στα ΜΜΕ.  Να εντείνουμε ακόμα περισσότερο την επαφή μας με το λαό.

Για όλους αυτούς τους λόγους, επιβάλλεται αμέσως μετά το Συνέδριο να ανασκουμπωθούμε και να εργαστούμε σκληρά.  Να προσηλωθούμε στην οργανωτική ενδυνάμωση μας σε όλα τα επίπεδα.  Στη συνεπή και σωστή ανταπόκριση των μελών του Κόμματος στην καθημερινή δουλειά.  Στην αντιμετώπιση των δυσκολιών που προκύπτουν στην καθημερινή λειτουργία των σωμάτων από την Κεντρική Επιτροπή μέχρι τις Κομματικές Ομάδες Βάσης.  Στην καθημερινή, μόνιμη και με περιεχόμενο επαφή μας με το λαό και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων του.

Η ενίσχυση της οργανωτικής μας δουλειάς δεν πρέπει να γίνεται χωρίς την παράλληλη ενίσχυση της ιδεολογικής μας δουλειάς.  Στις διάφορες αποφάσεις και εκτιμήσεις του Κόμματος των τελευταίων χρόνων, επισημάνθηκε ότι πρέπει να αντιπαλέψουμε το φαινόμενο της χαλάρωσης της μορφωτικής δουλειάς.  Όχι γιατί θέλουμε στις τάξεις μας απλώς «καλούς μαθητές» της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού.  Αλλά γιατί γνωρίζουμε ότι μόνο όταν υπάρχει επαρκής ιδεολογική κατάρτιση των στελεχών και των μελών του Κόμματος λαμβάνονται ορθές συλλογικές αποφάσεις που γίνονται σεβαστές και υλοποιούνται οι συλλογικοί στόχοι.

Σήμερα είναι αναγκαίο να είμαστε σε θέση να υπερασπιστούμε και την Ιστορία αλλά και την ιδεολογία του Κόμματος μας ίσως, περισσότερο από κάθε άλλη φορά.  Στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στο Συμβούλιο της Ευρώπης εκτυλίσσεται εδώ και καιρό μια προσπάθεια εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό.  Ως ΑΚΕΛ, απορρίψαμε από την πρώτη στιγμή αυτή την ταύτιση.  Κανένας άνθρωπος με ανοιχτό μυαλό, όπου κι αν ανήκει πολιτικά, δεν μπορεί να δεχτεί την ταύτιση δύο διαμετρικά αντίθετων ιδεολογιών.  Του σοσιαλισμού, που έχει στο επίκεντρο του τον άνθρωπο και την απελευθέρωση του από κάθε μορφής καταπίεση και εκμετάλλευση και του φασισμού, μιας ανθρωποφάγου ιδεολογίας που βύθισε στο αίμα ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Ο αντικομμουνιστικός παροξυσμός, επικεντρώνεται κυρίως στα ιστορικά γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.  Προσπαθεί να αμαυρώσει τους μεγαλειώδεις αγώνες των λαών για Αντίσταση.  Θα μας απαντήσουν˙ ο καθένας έχει το δικαίωμα να διατηρεί τις απόψεις του.  Συμφωνούμε.  Όταν η συζήτηση γίνεται με πολιτικούς όρους, μπορεί να καταλήξει έτσι.  Εδώ όμως η συζήτηση γίνεται για την Ιστορία.  Η Ιστορία είναι επιστήμη, είναι η μαρτυρία των ντοκουμέντων και των γεγονότων.  Είναι λογικό, να εξεγείρεται η συνείδηση μας, όταν επιχειρείται η παραχάραξη της.  Είναι λογικό, όχι μόνο για τους κομμουνιστές, αλλά για τον κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο, όταν επιχειρείται η παραγραφή της μεγαλειώδους συμβολής του κομμουνιστικού κινήματος στον αντιφασιστικό αγώνα.  Προσπαθούν με αυτές τις μεθοδεύσεις να γυρίσουν τον τροχό της Ιστορίας ανάποδα.  Να γυρίσουμε πίσω στις εποχές της Ιεράς Εξέτασης και της πυράς.  Τους παραδίδουμε στην κρίση της ιστορίας.  Ως ΑΚΕΛ θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις σε αυτή την επίθεση.  Θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την ιστορική αλήθεια και την τιμημένη ιστορία του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος.  Θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την ιδεολογία μας, με ακόμα περισσότερη αποφασιστικότητα.

Λένε ότι έτσι μνημονεύουμε ιδεοληψίες του παρελθόντος.  Αυτό πρωτίστως φανερώνει την αντίληψη τους για το μέλλον της ανθρωπότητας.  Αποφάσισαν ότι πρέπει να θάψουν το νέο.  Για να το πετύχουν, μετέρχονται πρακτικές που θυμίζουν το πιο σκοτεινό παρελθόν της ανθρώπινης ιστορίας: τότε που οι νόμοι, οι απαγορεύσεις και τα ανιστόρητα ιδεολογήματα κυνηγούσαν τις ιδέες.  Αγνοούν ότι οι ιδέες είναι σαν τα καρφιά.  Όσο πιο πολύ τις χτυπάς, τόσο πιο βαθιά καρφώνονται.  Κάποτε, αυτό το κυνηγητό σήμαινε εξορίες και εκτελεστικά αποσπάσματα.  Σήμερα σημαίνει απαγόρευση και ποινικοποίηση των κομμουνιστικών συμβόλων και διασυρμό υπερήλικων αντιφασίστων παρτιζάνων στα δικαστήρια.

Ματαιοπονούν.  Το παγκόσμιο κίνημα θα συνεχίσει να εξεγείρει τα εκατομμύρια ανθρώπων που παλεύουν για το νέο κόσμο.  Αυτός είναι το μέλλον της ανθρωπότητας.  Όσοι θέλουν με το ζόρι να την κρατούν δέσμια με απαγορεύσεις, Ψηφίσματα, Μνημόνια και δικαστικές αποφάσεις, είναι αυτοί που έμειναν κολλημένοι στο παρελθόν της ανθρώπινης ιστορίας.  Η παγκόσμια οικονομική κρίση έδειξε τα μεγάλα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος.  Επιβεβαίωσε ότι  η ιστορική ανάγκη γεννά και αναγεννά την ιδέα του σοσιαλισμού.  Αυτό είναι που κάνει τον καπιταλισμό και τους απολογητές του να αισθάνονται ανασφαλείς και απειλούμενοι.  Έχει λοιπόν εξαιρετική σημασία να καλυφθούν τα όποια κενά στην ιδεολογική μας δουλειά για να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίζουμε αυτές τις προσπάθειες.  Είναι γι’ αυτό το λόγο που η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισε την ίδρυση Κομματικής Σχολής για τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος.  Ταυτόχρονα αποφάσισε την ενθάρρυνση ανθρώπων του χώρου της αριστεράς για τη δημιουργία Ινστιτούτου Ερευνών.  Η λήψη αποφάσεων ήταν το πρώτο βήμα.  Η νέα Κεντρική Επιτροπή θα πρέπει να τις υλοποιήσει κατά τρόπο συγκεκριμένο.

Το Κόμμα δεν είναι μόνο τα στελέχη που βλέπουμε κάθε μέρα στην τηλεόραση˙ ούτε μόνο ο έμμισθος μηχανισμός.  Το θεμέλιο του Κόμματος είναι η Κομματική Ομάδα Βάσης και τα χιλιάδες κομματικά μέλη.  Από εκεί ξεκινά η δουλειά που κρατά το Κόμμα μας ενωμένο, ισχυρό και μαζικό.  Η Κομματική Ομάδα είναι το μέσο που συνδέει το Κόμμα με τους εργαζόμενους και με το λαό.  Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σωστή και αποτελεσματική της λειτουργία αλλά και στην καθημερινή δραστηριότητα του Κόμματος.  Οι Κομματικές Ομάδες δεν πρέπει να εργάζονται μόνο για την κάλυψη των κομματικών στόχων.  Πρέπει να είναι τα ζωντανά μελίσσια δουλειάς, που να διατηρούν επαφή και συστηματική επικοινωνία με το λαό.  Να αναπτύσσουν δραστηριότητα σε θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης.  Να συμμετέχουν δραστήρια σε μαζικούς φορείς.  Να μεταφέρουν και να εφαρμόζουν στην πράξη τις αποφάσεις του Κόμματος.

Βασική προϋπόθεση για τη σωστή και ομαλή λειτουργία της κάθε Κομματικής Ομάδας αλλά και του Κόμματος ολόκληρου είναι η συνεχής ανανέωση του κομματικού οικοδομήματος με την είσοδο νέων μελών στο Κόμμα.  Η εγγραφή νέων μελών στο Κόμμα δεν πρέπει να υποτιμάται ούτε ως διαδικασία, αλλά ούτε στην ουσία της.

Η συνειδητή απόφαση ενός ανθρώπου να γραφτεί στο Κόμμα μας, συνεπάγεται την απόφαση να οργανωθεί και να παλέψει για τους στόχους και τους σκοπούς του χωρίς να περιμένει ανταμοιβές και ανταλλάγματα.  Αυτό θα πρέπει να γίνει σε όλους συνείδηση, ειδικά μέσα στις σημερινές συνθήκες.  Μέσα στην κοινωνία ακούγονται συχνά τα δύο άκρα της πολιτικής απαξίωσης.  «Αν δεν είσαι σε κάποιο κόμμα κανένας δεν σε βοηθά» από τη μια και «όλοι είναι ίδιοι, μην ασχολείσαι», από την άλλη.  Τα κομματικά μας μέλη πρέπει με τη στάση και τη συμπεριφορά τους να διαψεύδουν και τις δύο αυτές απόψεις.  Πρέπει να αποδεικνύουν με την καθημερινή τους δουλειά ότι στο δικό μας Κόμμα, το «εμείς» μπαίνει πάνω από το «εγώ». Ότι εργαζόμαστε  χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς υποχωρήσεις από αρχές, χωρίς άλλη προσδοκία εκτός από το να κάνει ένα βήμα μπροστά ο τόπος και ο λαός μας.  Η έκκληση που απευθύνω στα νεαρά στελέχη είναι να παραδειγματιστούν από τους βετεράνους συντρόφους μας.  Να στηριχτούν για να διεκδικήσουν την ανέλιξη τους στο Κόμμα στις ικανότητες τους, την πίστη και την αφοσίωση τους, στις αρχές και στις αξίες του Κόμματος, στη συνέπεια και την ανιδιοτέλεια τους.  Να μην ψάχνουν ξένα δεκανίκια για να στηριχτούν.  Αυτό δεν θα τους οδηγήσει πουθενά.  Ούτε θα τους καταξιώσει ως ανθρώπους˙ ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες.

Τα στελέχη του έμμισθου μηχανισμού είναι αυτοί που κινούν τα νήματα για την προώθηση των πολιτικών αποφάσεων του Κόμματος.  Η ποσοτική και ποιοτική βελτίωση της δουλειάς τους και ο συντροφικός δημιουργικός έλεγχος της από τα καθοδηγητικά όργανα, δεν πρέπει να παραμελούνται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.  Όλα τα κομματικά στελέχη και μέλη, είναι η κινητήρια δύναμη του κομματικού οικοδομήματος.  Γι΄ αυτό και το κάθε μέλος, το κάθε στέλεχος θα πρέπει να αξιοποιεί τις ικανότητες του έτσι που να αντιμετωπίζει την όποια θέση του δίνεται ως έπαλξη αγώνα για να προσφέρει ουσιαστικά στο Κόμμα και στο λαό.  Θα πρέπει να έχει πίστη για να μπορεί να παλέψει αφοσιωμένα και να μη λυγίσει στην πρώτη δυσκολία.  Θα πρέπει να έχει ήθος για να μπορεί να προστατεύσει και να κρατήσει ψηλά την υπόληψη του Κόμματος, χωρίς να ξεπουληθεί ακόμα κι αν του προσφέρουν απλόχερα το βόλεμα, την ανέλιξη και τον πλούτο.  Αυτό είναι κάτι που διακρίνει το δικό μας Κόμμα από τα υπόλοιπα και είμαστε περήφανοι γι΄ αυτό.  Η Ιστορία μας είναι καθαρή, το ίδιο και τα χέρια μας.  Αυτό μας επιτρέπει να κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και να χαράσσουμε περήφανοι την πορεία μας.  Η ίδια η ιστορία μας, γεννά σε εμάς το χρέος και το καθήκον να τη διαφυλάξουμε και να την προστατεύσουμε˙  να την κρατήσουμε καθαρή.  Είμαστε ο καθένας ξεχωριστά υπεύθυνος για το όνομα του Κόμματος, όπως και το Κόμμα είναι υπεύθυνο για τον καθένα μας ξεχωριστά.

Με αυτό το σκεπτικό θα πρέπει να ριχτούμε όλοι στη δουλειά για την υλοποίηση των αποφάσεων του Έκτακτου Οργανωτικού Συνεδρίου, και των αποφάσεων που θα λάβει το 21ο Συνέδριο.  Η δουλειά μας θα πρέπει επίσης να επικεντρωθεί και στην παρουσία μας στη Βουλή, στους θεσμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στους Ημικρατικούς Οργανισμούς.

Η πρόοδος για την Κυπριακή κοινωνία είναι μονόδρομος.  Η μόνη δύναμη που μπορεί να ανοίξει το δρόμο για να τραβήξει ο Κυπριακός λαός μπροστά, είναι το ΑΚΕΛ.  Όσες δυσκολίες κι αν προκύπτουν δεν παραιτούμαστε από τους στόχους μας.  Η σωτηρία της Κύπρου απαιτεί να σηκωθεί ενωμένος ο λαός, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, για να διεκδικήσει το δίκαιο.  Για να παλέψει για την επανένωση της πατρίδας μας.  Η προκοπή της Κυπριακής κοινωνίας απαιτεί να δουλέψουμε για να πετύχουμε νέες κοινωνικές κατακτήσεις.  Να εργαστούμε για την υλοποίηση του Προγράμματος Διακυβέρνησης.  Να δώσουμε νέους κοινωνικούς αγώνες.  Να ξεσκεπάσουμε και να πατάξουμε τη διαφθορά και τη διαπλοκή, που κατασπαράσσουν εδώ και δεκαετίες τα λαϊκά συμφέροντα.  Να αποδείξουμε στην πράξη ότι για εμάς η αξιοκρατία και η καθαρότητα δεν είναι κούφια λόγια.  Είναι αρχές αδιαπραγμάτευτες.  Αρχές που δεν τις προτάσσουμε μόνο για να αναδείξουμε την ποιοτική διαφορά της Κυβέρνησης Χριστόφια από προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά που τις εφαρμόζουμε στην πράξη πρώτοι εμείς, καθοδηγούμενοι από τη φιλοσοφία και τις αξίες μας.

Οι εργαζόμενοι και ο Κυπριακός λαός διαφύλαξαν το ΑΚΕΛ, σε κάθε στιγμή της Ιστορίας, ως τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη τους κατάκτηση.  Έτσι θα κάνουν και τώρα.  Δεν μας πτοεί η κριτική που προσπαθεί να σπείρει τη διχόνοια˙ που προσπαθεί να σκοτώσει το μήνυμα της επανένωσης και τις προσπάθειες για λύση˙ που στοχεύει στο πισωγύρισμα της Κυπριακής κοινωνίας, στον εκχυδαϊσμό της πολιτικής ζωής και εξυπηρετεί τους σκοπούς ενός φτηνού αντιακελισμού.  Δικό μας όπλο είναι η επαφή με το λαό.  Το θέμα δεν είναι να κερδίσεις την υπεροχή στις επιθετικές δηλώσεις στα δελτία ειδήσεων και στις εφημερίδες.  Το θέμα είναι να κερδίσεις την υπεροχή στις συνειδήσεις του λαού.  Εμείς εκεί στοχεύουμε.  Και θα πετύχουμε, μεταφέροντας τα μηνύματα του Κόμματος παντού.  Ξεκινώντας από τον κάθε σύλλογο, την κάθε γειτονιά, τους συνοικισμούς, τους χώρους δουλειάς, τα στέκια της νεολαίας.  Θα απευθυνθούμε στο λαό με τις ξεκάθαρες μας θέσεις.  Για να πείσουμε ότι το μέλλον ανήκει στο ΑΚΕΛ.  Στη δύναμη εκείνη που παλεύει με στόχους και με οράματα για το αύριο.  Να πείσουμε ότι δυνατό ΑΚΕΛ, σημαίνει δύναμη για την Κύπρο και το λαό μας.

Ο Λένιν έλεγε ότι μόνο όποιος πιστεύει στο λαό, όποιος βαπτιστεί στην πηγή της ζωντανής λαϊκής δημιουργίας, μόνο αυτός θα νικήσει και θα κρατήσει την εξουσία.  Αυτοί είμαστε εμείς.  Η ισχυρή δύναμη που ονομάζεται ΑΚΕΛ.  Δύναμη γεννημένη από την ανάγκη να ξεσκλαβωθεί ο Άνθρωπος˙ να γίνει ολόκληρος.  Από την ανάγκη να απελευθερωθεί από την καταπίεση και την εκμετάλλευση.  Δύναμη γεννημένη από τον ιδρώτα του εργάτη και το μόχθο του αγρότη.  Γεννημένη από την υψωμένη γροθιά των μεταλλωρύχων και των οικοδόμων.  Γεννημένη από το αίμα των εκατοντάδων λαϊκών αγωνιστών που πότισε την Κυπριακή γη και έγινε θυσία στον αγώνα για τη λευτεριά της Κύπρου και τα ιδανικά της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού.

Δύναμη θρεμμένη από τη δράση των πρωτοπόρων κομμουνιστών, που έδωσαν σκληρούς, μα νικηφόρους, ταξικούς αγώνες.  Που η τελευταία τους πνοή, τους βρήκε νεκρούς και αιματοβαμμένους, αγκαλιασμένους με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, μα βέβαιους για το αύριο.  Που ζυμώθηκαν με το λαό μέσα στα εργοστάσια και στις φτωχογειτονιές.  Που φώλιασαν στους Μορφωτικούς Συλλόγους και με το φτωχό φως μιας λάμπας πάνω σε ένα τραπέζι έμαθαν να συλλαβίζουν το μέλλον.

Με την ορμή της τιμημένης Ιστορίας μας ας ριχτούμε στον αγώνα για να χαράξουμε νέους δρόμους για το μέλλον, για την Κύπρο και το λαό μας.

Όπως λέει και ο Θοδόσης Πιερίδης:

«στ’ όνομα αυτού του τόπου που τον σκέπασαν τα μηχανοκίνητα του κατακτητή, στ’ όνομα των ποδοπατημένων ονείρων μας, στ’ όνομα των μυριάδων νεκρών μας, που δεν είναι δυνατόν να πέθαναν για το τίποτα, στ’ όνομα των ζωντανών που δεν θέλουν να πάψουν να είναι άνθρωποι, εμείς που δεν ονειρευτήκαμε να είμαστε ήρωες, παρά μόνο άνθρωποι ξαναρχινούμε, ξαναρχινούμε».

Εμπρός Σύντροφοι,

Ενωμένοι και ισχυροί για ένα ΑΚΕΛ που ήταν, είναι και θα παραμείνει δύναμη ελπίδας και οράματος για την Κύπρο και το λαό μας.