Συμπληρώνονται φέτος 55 χρόνια μνήμης από την γκανγκστερική – φασιστική δολοφονία του τουρκοκύπριου Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και του ελληνοκύπριου Κώστα Μισιαούλη στις 11 Απριλίου του 1965.
Ο Ντερβίς Αλί Καβάζογλου ήταν τουρκοκύπριος γεννημένος στις 4 Απριλίου 1924 στην Περιστερονοπηγή Αμμοχώστου. Ήταν ενεργό μέλος στην Κεντρική Επιτροπή του ΑΚΕΛ και τρανό παράδειγμα της φιλίας μεταξύ ελληνοκύπριων και τουρκοκύπριων του νησιού. Ο Καβάζογλου με την πολιτική του δράση αλλά και μέσω της αρθρογραφίας του είχε μπει για τα καλά στο στόχαστρο της ΤΜΤ, καθώς τασσόταν εναντίον της διχοτόμησης («ταξίμ») και υπέρ της ειρηνικής συμβίωσης ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων.
Ο Κώστας Μισιαούλης ήταν ελληνοκύπριος γεννημένος το 1921 στο ορεινό χωριό της Λευκωσίας, Άγιος Επιφάνειος. Παρακολούθησε συνδικαλιστικά μαθήματα στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας και όταν επέστρεψε στην Κύπρο εργάστηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα της Αριστεράς και κυρίως στην Ένωση Κυπρίων Αγροτών (ΕΚΑ). Αργότερα μπήκε στη βιοπάλη και ήταν ενεργό μέλος του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ.
Η φασιστική παραστρατιωτική οργάνωση ΤΜΤ θεωρούσε τους τουρκοκύπριους που τάσσονταν υπέρ της συμβίωσης με τους ελληνοκύπριους, ως προδότες. Σύμφωνα μάλιστα με τον ηγέτη της ΤΜΤ, Ραούφ Ντενκτάς, αν ήταν και κομμουνιστές, ήταν δυο φορές προδότες. Ο Καβάζογλου καταδίκασε πολλές φορές δημόσια την τρομοκρατική δράση της ΤΜΤ και του Ντενκτάς, που έπαιζε το παιχνίδι του ιμπεριαλισμού για διχοτόμηση του νησιού. Η ΤΜΤ καλούσε τα μέλη της να δολοφονήσουν τον Καβάζογλου.
Έτσι στις 11 Απριλίου του 1965, οι φασίστες της ΤΜΤ εκμεταλλευόμενοι τη διακίνηση του Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και του Κώστα Μισιαούλη προς τη Λάρνακα για να παρευρεθούν σε πολιτική συγκέντρωση, κοντά στην Αθηένου τους δολοφονούν. Ο Καβάζογλου και ο Μισιαούλης δέχτηκαν πάνω από 60 σφαίρες, γεγονός που αποδεικνύει το μίσος των δολοφόνων.
Η δολοφονία του Καβάζογλου και του Μισιαούλη ήταν ένα από τα πιο στυγερά εγκλήματα του φασισμού στον τόπο μας. Αποδεικνύει μέχρι σήμερα το σκοτεινό ρόλο των σοβινιστών και στις δύο κοινότητες που ως γνήσια πιόνια του ιμπεριαλισμού, έθεταν εμπόδια στην ειρηνική συμβίωση ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων και σε οποιανδήποτε ιδέα και πράξη φιλίας με τους αδελφούς μας τουρκοκύπριους. Χρέος μας, να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στον εθνικισμό – σοβινισμό που όσα πρόσωπα και να αλλάξει παραμένει εγκληματικός και επικίνδυνος.
Ως ΕΔΟΝ, 55 χρόνια μετά τη θυσία των δυο συντρόφων μας συνεχίζουμε τον αγώνα για ειρηνική συμβίωση ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, για απελευθέρωση και επανένωση του τόπου και του λαού μας, για ομοσπονδιακή και ανεξάρτητη Κύπρο, χωρίς ξένους εγγυητές και στρατούς, για την Κύπρο που θα τη διαφεντεύει ο λαός της, ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι.
Γραφείο Τύπου
Κ.Σ. ΕΔΟΝ
10/4/2020
