Κατά το τέλος της δεκαετίας του 1910, όπου ανιχνεύονται και οι ρίζες της προοδευτικής νεολαίας του τόπου, οι συνθήκες ζωής του λαού της Κύπρου μπορούν με ευκολία να χαρακτηριστούν ως άθλιες. Αντίστοιχα η νεολαία, που ακόμη και μέχρι πριν μερικές δεκαετίες είχε υποβαθμισμένη θέση, στερείται κάθε δυνατότητας και προοπτικής για καλύτερο μέλλον.