Του Χρυσόστομου Μωυσέως
Μέλος Συντακτικής Επιτροπής "Ν"
Ο φετινός Φεβρουάριος επιφύλασσε κάτι ιδιαίτερα δυσάρεστο για το Λαϊκό Κίνημα και την Κύπρο μας. Το δυσάρεστο αυτό δεν ήταν άλλο από τον αιφνίδιο και απροσδόκητο θάνατο του συντρόφου Φανή Χριστοδούλου, τη μέρα που θα γιόρταζε τα 67α γενέθλιά του.
Ο σ. Φανής Χριστοδούλου ήταν ένας άνθρωπος του οποίου η πορεία είχε ταυτιστεί με την πορεία του ΑΚΕΛ και του Λαϊκού Κινήματος. Έχοντας ήδη δραστηριοποιηθεί από τα φοιτητικά του χρόνια στη Βουλγαρία με το κίνημα, εντάχθηκε στο κόμμα το 1971 το οποίο έκτοτε υπηρέτησε με όλες του τις δυνάμεις μέχρι και την τελευταία στιγμή, από όποιο πόστο κι αν κλήθηκε να το κάνει.
Ο Φανής Χριστοδούλου διετέλεσε Επαρχιακός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Λάρνακας από το 1989 μέχρι το 2005, Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ από το 2006 μέχρι το 2008 και Επαρχιακός Γραμματέας Λευκωσίας- Κερύνειας από το 2008 μέχρι το 2010. Ήταν μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ από το 1995 μέχρι το 2013 και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Ερευνών Προμηθέας από το 2012 μέχρι το 2016. Ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ελέγχου του ΑΚΕΛ από το 2015, Γενικός Γραμματέας του Παγκύπριου Συμβουλίου Ειρήνης από το 2017 και Πρόεδρος του Αθλητικού Συλλόγου Αναγέννηση Άη Γιάννη Λάρνακας.
Η σταδιοδρομία του συντρόφου μας είναι ενδεικτική για το πόσο σημαντική προσωπικότητα υπήρξε για το κίνημα αλλά και για την εργατικότητα και την μαχητικότητα που τον διέκρινε μέχρι το τέλος. Κανένας τίτλος και κανένα αξίωμα δεν μπορεί να είναι αρκετό για να προσδώσει το κενό που αφήνει πίσω του ο σύντροφος Φανής. Γιατί ακριβώς ο Φανής είχε μεγαλύτερο τίτλο, αυτόν της ανθρωπιάς που τον διέκρινε και τον βαρύ τίτλο του μέλους του ΑΚΕΛ, το οποίο θεωρούσε ασπίδα των εργαζομένων και των απλών ανθρώπων.
Ο σ. Φανής ήταν εκεί σε όλες τις στιγμές του κινήματος. Στους αγώνες, στις επιτυχίες, στις ήττες και στα πισωγυρίσματα. Βρέθηκε σε καίρια οργανωτικά πόστα του κόμματος, μέχρι και υποψήφιος βουλευτής. Σε κάθε περίπτωση ο σύντροφος είχε ένα πράγμα κατά νου. Να υπηρετήσει το κόμμα και το λαό. Και το αποδείκνυε με κάθε ευκαιρία. Το ήθος και η αφοσίωσή του δεν σήκωναν ποτέ αμφισβήτηση από κανέναν. Είναι τέτοιοι σύντροφοι που κόντρα στους καιρούς και σε αντιπαραβολή με άλλα φαινόμενα που δυστυχώς ευδοκιμούν, κρατούν την ελπίδα ζωντανή και το ανάστημά μας ψηλά.
Πολλοί είχαν την τιμή να δουλέψουν μαζί με τον σ. Φανή και να βαδίσουν πλάι του. Πολλοί και από εμάς, τη νέα γενιά του κινήματος. Ο σ. Φανής εμπιστευόταν τους νέους και με κάθε ευκαιρία προσπαθούσε να βοηθήσει και να αναδείξει νέα στελέχη στο κίνημα. Έχει λεχθεί χαρακτηριστικά ότι σε κάθε περίπτωση που κάποιος άλλος αναλάμβανε στην θέση του, ήταν πάντα μακριά και την ίδια ώρα δίπλα του.
Η περίπτωση του Φανή δεν είναι από αυτές τις περιπτώσεις που συνηθίζουμε όταν κάποιος αφήνει τα εγκόσμια να αγιοποιείται. Φυσικά δεν θεωρούμε ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει αρνητικά. Ο σ. Φανής ωστόσο ήταν άνθρωπος που κέρδιζε πάντα τους γύρω του με την αφοσίωση, την ειλικρίνεια, την εργατικότητα, την ανιδιοτέλεια και τη σεμνότητά του. Ήταν ένας συνειδητός κομμουνιστής, πιστός στις αρχές και τις αξίες του σοσιαλισμού και του διεθνισμού. Φλογερός αγωνιστής της επαναπροσέγγισης, μαχητής της ειρήνης για την Κύπρο και τον κόσμο.
Ο Φανής Χριστοδούλου πρόσφερε πάρα πολλά. Δεν μιλούσε ποτέ για αυτά. Δεν βολεύτηκε ποτέ. Δεν θεώρησε ποτέ ότι ολοκλήρωσε το χρέος του προς την πατρίδα και το λαό του. Δεν θεώρησε ποτέ ότι υπάρχει «εφάπαξ» για τους σκοπούς στους οποίους ταχθήκαμε. Αξίζει ιδιαίτερη αναφορά για την στάση του συντρόφου μας ιδιαίτερα μετά την συνταξιοδότησή του. Έχοντας επίγνωση των δυσκολιών, ανάλαβε ευθύνες τις οποίες άλλοι απέφευγαν. Βγήκε μπροστά και σε όσα μπορούσε κάποιος να δει αλλά και στα πολλά, στα «αθέατα», στα «άχαρα» καθήκοντα. Ήταν ο σύντροφος που θα περνούσε από τα γραφεία της Ε.Ε. του ΑΚΕΛ Λάρνακας για να δει τι δουλειές υπάρχουν. Ήταν ο σύντροφος που παρά το βιογραφικό που είχε να «επιδείξει» καθόταν σε συνεδρίες και δεχόταν καθοδήγηση από στελέχη πολύ νεότερα και «άσημα». Υπήρξε τόσο δραστήριος και συνειδητός αγωνιστής μέχρι το τέλος έχοντας παράλληλα αναλάβει με αξεπέραστη επιτυχία και τα «καθήκοντα» του οικογενειάρχη, του παππού και του καθημερινού ανθρώπου που όλοι χαιρόμασταν να συναντήσουμε.
Η μεγαλύτερη κληρονομία που αφήνει πίσω του ο σύντροφος Φανής είναι το παράδειγμά του. Από αυτή την παρακαταθήκη οφείλουμε η νέα γενιά των ΕΔΟΝιτών να εμπνευστούμε. Από τέτοιους συντρόφους θα πρέπει η νέα γενιά των κομμουνιστών να αντλήσουμε διδάγματα. Από ανθρώπους με την ζωή και την πορεία του Φανή θα πρέπει η νέα γενιά των αγωνιστών να πάρουμε δύναμη, κουράγιο και πείσμα στον δύσκολο δρόμο που επιλέξαμε.
Γιατί άνθρωποι σαν τον Φανή βγαίνουν μέσα από τα σπλάχνα του κινήματος και του ΑΚΕΛ.
Σύντροφοι σαν τον Φανή είναι που γιγαντώνουν το ανάστημα του κινήματος, του ΑΚΕΛ και της Κύπρου μας.
Στο καλό σύντροφε!
*Άρθρο που κυκλοφόρησε στη "Ν" Μαρτίου
