Από την εμφάνιση των πρώτων κουμουνιστικών πυρήνων στην Κύπρο, μέχρι και της μέρες μας, τα έντυπα και οι εφημερίδες που αξιοποιήθηκαν για τη διάδοση των θέσεων και της φωνής του κόμματος των εργαζομένων αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της ιστορίας του λαϊκού κινήματος και του κόμματός μας.
Σε όλες αυτές τις δεκαετίες η έντυπη φωνή του κόμματος διαφωτίζει, διαπαιδαγωγεί και κινητοποιεί το λαό. Προάγει μέσα από τις στήλες του τον πολιτισμό και την κουλτούρα της χώρας μας. Είναι σταθερό βήμα αλληλεγγύης προς άλλους αγωνιζόμενους λαούς, καλλιεργώντας τον διεθνισμό. Με την ευκαιρία των 55 χρόνων της εφημερίδας «Χαραυγή» η «Νεολαία» ανασκοπεί τα κομματικά έντυπα που συνέβαλαν αποφασιστικά στην πορεία του κόμματος αλλά και των εργαζομένων της Κύπρου.
«Πυρσός»
Ο πρώτος μαρξιστικός πυρήνας διαμορφώθηκε στο τέλος του 1920 αρχές του 1921 από τους Χριστόδουλο Χριστοδουλίδη, τραπεζικό υπάλληλο, Λεωνίδα Στρίγγο, ιδιωτικό υπάλληλο και Δημητρό Χρυσοστομίδη, λογιστή. Σ’ αυτούς θα προστεθούν πολύ γρήγορα και άλλοι. Έτσι ο πυρήνας θα φτάσει τα 30 περίπου άτομα – άνδρες και γυναίκες. Αναλαμβάνουν το καθήκον της διάδοσης των σοσιαλιστικών ιδεών, αλλά και της οργάνωσης των εργαζομένων. Αντιλαμβάνονται ότι μια δική τους εφημερίδα θα μπορέσει να συμβάλει αποφασιστικά τόσο στη διάδοση των σοσιαλιστικών ιδεών όσο και στην οργάνωση των εργαζομένων, προχωρούν στην έκδοση και κυκλοφορία της πρώτης στην Κύπρο σοσιαλιστικής εφημερίδας, το «Πυρσό», το Δεκέμβρη του 1922.
Ο «Πυρσός» ενάγεται για δημοσίευση λίβελου και ο υπεύθυνός του, Πάνος Φασουλιώτης, καταδικάζεται σε τρίμηνη φυλάκιση και πρόστιμο.
«Νέος Άνθρωπος»
Την Πρωτοχρονιά του 1925 κυκλοφορεί η νέα εφημερίδα του Κόμματος, υπό τον τίτλο «Νέος Άνθρωπος, ως το εκφραστικό όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου. Στο πρώτο του φύλλο ο «Νέος Άνθρωπος» διακηρύσσει το πρόγραμμα της εφημερίδας, που είναι ταυτόχρονα το πρόγραμμα του ΚΚΚ.
Γράφει ανάμεσα σε άλλα:
«Σκοπός μας, φτωχέ εργάτη και ξεκληρισμένε χωρικέ, είναι το οικονομικό σου ξεσκλάβωμα» «…. απώτερος σκοπός μας είναι να σταματήσουμε την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο»
«Οι άνθρωποι δεν ξεχωρίζονται πια σε Έλληνες και Τούρκους για ν’ αλληλοτρώγονται για τα μεγαλεία των πατρίδων των, αλλά σε φτωχούς και πλουτοκράτες».
Υπεύθυνος του «Νέου Ανθρώπου» ήταν ο Χαράλαμπος Σολομωνίδης, κουρέας στο επάγγελμα. Ο Σολομωνίδης μπήκε μερικές φορές στη φυλακή όταν ο «Ν.Α.» καταδικαζόταν λόγω της μαχητικής του αρθρογραφίας. Η Κλειώ Χριστοδουλίδου παραχώρησε την προίκα της για να αγοραστεί το κομματικό τυπογραφείο. Στο σπίτι αυτό, στη Λεμεσό, στεγάστηκε το 1927 το κομματικό τυπογραφείο «Άστρο».
Στα πέντε χρόνια της ζωής του ο «Νέος Άνθρωπος» διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο. Βοήθησε στην οργάνωση του ΚΚΚ και των πρώτων συντεχνιών. Πρόβαλε τις θέσεις του ΚΚΚ. Διέδωσε τις ιδέες του σοσιαλισμού. Πρόβαλε τα προβλήματα των εργαζομένων και τους αγώνες για την επίλυση τους.
«Ο Εργάτης»
Λόγω των διώξεων ο «Νέος Άνθρωπος» αναγκάστηκε να διακόψει τρεις φορές την έκδοση του. Τη θέση του τότε έπαιρνε «Ο Εργάτης».
Το 1930 ο νέος νόμος για τον τύπο απαιτεί εγγύηση 200 λιρών, για την έκδοση εφημερίδων, ποσό υπέρογκο για την εποχή. Το ΚΚΚ αδυνατεί να συγκεντρώσει το ποσό και ο «Νέος Άνθρωπος» τερματίζει οριστικά την κυκλοφορία του.
«Δημοκράτης»
Από το 1944 μέχρι το 1946 ο «Ανεξάρτητος» ήταν το ανεπίσημο όργανο του AKEΛ, καθώς λειτουργούσαν παράλληλα ή σε διαστήματα διάφορες εφημερίδες ή έντυπα όπως π.χ. η εφημερίδα του εργατικού κινήματος «Ανόρθωση» κ.α.. Όλα αυτά μέχρι που εκδόθηκε ο «Δημοκράτης», το πρώτο επίσημο εκφραστικό όργανο της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ.
«Νέος Δημοκράτης»
Ο «Νέος Δημοκράτης», πρωτοεκδόθηκε το 1948. Το Δεκέμβρη του 1955 οι Βρετανοί αποικιοκράτες έθεσαν εκτός νόμου το ΑΚΕΛ και έκλεισαν την εφημερίδα «Νέος Δημοκράτης» θέλοντας να σιγήσουν την φωνή του ΑΚΕΛ και του αντιιμπεριαλιστικού και αντιαποικιακού λόγου, που εκφραζόταν μέσα από τα φύλλα του.
Γρήγορα διαμορφώθηκε και άρχισε δράση ο παράνομος μηχανισμός του Κόμματος, σε στενή πάντα συνεννόηση με την ηγεσία του κόμματος που βρίσκονταν στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μια από τις πρώτες αποφάσεις ήταν να εκδοθεί μια καινούργια εφημερίδα που να συνεχίσει να μεταφέρει τη φωνή της Αριστεράς στο λαό. Έτσι δυο μόλις μήνες μετά το κλείσιμο του «Νέου Δημοκράτη» κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο της «Χαραυγής».
«Χαραυγή»
Τον Φλεβάρη του 1956 εκδίδεται η νέα εφημερίδα του Κόμματος, η «Χαραυγή». Η κυκλοφορία της «Χαραυγής» ήταν ένας άθλος για τους Κύπριους κομμουνιστές και ένα χαστούκι στους αποικιοκράτες. Η «Χαραυγή» γεννήθηκε μέσα από τις ανάγκες του αντιαποικιακού αγώνα του λαού μας και από τότε μέχρι σήμερα συντροφεύει για πάνω από μισό αιώνα τους αγώνες του λαού μας για λευτεριά, δημοκρατία, ειρήνη και κοινωνική πρόοδο.