Του Στέφανου Ανδρέου
Μέλος Τ.Ο. ΕΔΟΝ Λυκείου Αποστόλου Βαρνάβα Στροβόλου
Αρκετοί συμμαθητές έχουν άνεργους γονείς οι οποίοι κάθε μέρα, μέσα σε δύσκολες συνθήκες, κάνουν αγώνα για να καταφέρουν να συντηρήσουν την οικογένεια τους. Δεν μας φτάνουν όλα αυτά, έχουμε και την κυβέρνηση και τον υπουργό παιδείας, οι οποίοι σε περίοδο κρίσης, αντί να προσπαθούν να μειώσουν τα έξοδα του μαθητή, τον επιβαρύνουν με ακόμα περισσότερα έξοδα.
Με έρευνα που έκανε η ΠΣΕΜ την περσινή χρονιά, έδειξε ότι τα έξοδα ενός μαθητή υπολογίζονται περίπου στα 3000 ευρώ το χρόνο. Με τις πράξεις του υπουργείου, μας έπεισαν ότι προσπαθούν να κάνουν την παιδεία προνόμιο των λίγων και όχι δικαίωμα όλων των μαθητών. Έκλεισαν σχολεία, ξεκίνησε η χρονιά με ελλείψεις βιβλίων, δεν υπάρχουν καθηγητές για ορισμένα μαθήματα και ελλείψεις σε αίθουσες διδασκαλίας. Έχουν κάνει τους μαθητές πειραματόζωα και δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει η επόμενη μέρα.
Για να σταματήσουμε αυτή την κατηφόρα, πρέπει να δώσουμε αγώνες. Για να δώσουμε όμως αυτούς τους αγώνες, πρέπει να έχουμε μια δυνατή ΕΔΟΝ μέσα στα σχολεία, γιατί όπως έχει αποδειχτεί όλα αυτά τα χρόνια, μόνο με μπροστάρη την ΕΔΟΝ υπάρχει ελπίδα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Για να έχουμε όμως δυνατή ΕΔΟΝ πρέπει πρώτα απ’ όλα εμείς, τα στελέχη της Οργάνωσης, να εντάσσουμε περισσότερο κόσμο καθημερινά στις γραμμές της ΕΔΟΝ.
Η ΕΔΟΝ, με την 70χρονη ιστορία της, μέσα από τις συνεδρίες, τις διαλέξεις, τις εκδηλώσεις και τους αγώνες, μας έχει δώσει τα εφόδια που χρειαζόμαστε για να μπορούμε να πείσουμε τους συμμαθητές μας να ενταχθούν μαζί μας στον αγώνα. Την ίδια στιγμή, η ΕΔΟΝ, είναι η Οργάνωση που έχει δώσει και συνεχίζει να δίνει αγώνες και σε ότι έχει να κάνει με τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Μέσα από τις αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, μπορούμε να προσεγγίσουμε ακόμα περισσότερο κόσμο.
Με βάση τα πιο πάνω, πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Δεν έχουμε να ντραπούμε για τίποτα! Είμαστε εμείς που αγωνιζόμαστε διαχρονικά για να μη γίνει η παιδεία προνόμιο των λίγων, εμείς που παλεύουμε και σήμερα για να μην γίνουν οι μαθητές πειραματόζωα. Έχουμε καθήκον να μιλήσουμε ξανά στους μαθητές που συμμερίζονται αυτές τις απόψεις και να τους καλέσουμε στον οργανωμένο αγώνα, για τα δικαιώματα μας, για μια αξιοπρεπή ζωή.
