Της Μιχαέλλας Νικολάου
Μέλος Τ.Ο. ΕΔΟΝ Φρέναρους
Μεγαλώνοντας σε μια προοδευτική οικογένεια και λαμβάνοντας μέρος σε δραστηριότητες της Αριστεράς, διαμόρφωσα θετική εικόνα για την επαναπροσέγγιση και πιστεύω ότι μπορούμε να ζήσουμε ειρηνικά με τους τουρκοκύπριους. Όμως, ένιωσα πραγματικά να γίνονται τα πιστεύω μου πράξη μετά από το φετινό καλοκαίρι. Λαμβάνω μέρος σε ένα δικοινοτικό πρόγραμμα που μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετέχω σε κατασκήνωση και άλλα εργαστήρια με Τουρκοκύπριους συνομήλικους μου.
Έχουμε τις ίδιες συνήθεις, την ίδια κουλτούρα, διασκεδάζουμε με τον ίδιο τρόπο, όπως όλοι οι νέοι του κόσμου. Πολλοί πιστεύουν στην επαναπροσέγγιση και είναι πρόθυμοι να ζήσουν σε μια δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία. Όμως, όπως και στην δική μας κοινότητα, υπάρχουν άλλοι που διαφωνούν κάθετα και ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους. Ασφαλώς, δεν ήταν περισσότεροι από μια χούφτα εθνικιστών που έφερναν την καταστροφή στον τόπο μας το 1974.
Ο πόνος που περάσαμε ήταν ακριβώς ο ίδιος. Εμείς χάσαμε αρκετούς στα τραγικά γεγονότα του 1974, όπως και οι συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριοι έχασαν στις δικοινοτικές διαταραχές του 1963. Πίστευα, λανθασμένα, ότι μόνο η δική μας κοινότητα πόνεσε. Συνηθίζουμε να ξεχνάμε αυτά που δεν μας επηρεάζουν. Δεν έχουν σημασία οι αριθμοί μπροστά στον άδικο χαμό κάποιου νεαρού που δεν πρόλαβε να ζήσει την ζωή του. Ή μιας μάνας που έχασε τον γιο της και μιας κοπέλας που βασανίστηκε.
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα γεγονότα για να μην επαναληφθούν. Αν όμως κολλήσουμε στο παρελθόν, δεν πρόκειται να προχωρήσουμε και να γίνουμε καλύτεροι.
Είμαστε όλοι οι μελλοντικοί πολίτες της Κύπρου. Έχουμε την ίδια πατρίδα, τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις. Τα γεγονότα που συνέβησαν από μια μικρή μερίδα, οι οποίοι είχαν εθνικιστικές ιδέες, δεν μας αντιπροσωπεύουν. Είναι στο χέρι μας να έρθουμε ποιο κοντά και να ξαναγίνει το νησί μας όπως ήταν παλιά. Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι συμφιλιωμένοι.
Σαν ΕΔΟΝίτισσα, νιώθω περήφανη που η Οργάνωση μας είναι η μόνη οργάνωση που κάνει την επαναπροσέγγιση από λόγια σε πράξη. Μπορούμε να διοργανώσουμε περισσότερες δικοινοτικές συναντήσεις, που θα μας δίνουν την δυνατότητα να συζητήσουμε μεταξύ μας για το κοινό μας μέλλον.
Ζήτω η ΕΔΟΝ!
Ζήτω η Κύπρος μας!