Της Ελένης Ευαγόρου
Μέλος ΚΣ ΕΔΟΝ
«Η κοινωνική πρόοδος μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια, σύμφωνα με την κοινωνική θέση της γυναίκας.», έγραψε κάποτε ο Μαρξ. Αν δεχτούμε αυτή τη θέση, δεν μένει παρά να εξετάσουμε τις συνθήκες στις οποίες βρίσκονται οι γυναίκες στις μέρες μας για να διαπιστώσουμε κατά πόσο έχει επιτευχθεί κοινωνική πρόοδος. Ο απολογισμός καταδεικνύει ξεκάθαρα ότι εν έτει 2015, η γυναίκα συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο κάθε είδους εκμετάλλευσης και αυτό είναι αναμενόμενο στα πλαίσια ενός συστήματος το οποίο στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Οι γυναίκες εργαζόμενες είναι διπλά θύματα του καπιταλιστικού συστήματος και κυρίως εκείνες που ανήκουν στην εργατική τάξη, καθώς η φύση του γυναικείου ζητήματος είναι αναντίλεκτα ταξική. Σε δυσμενέστερη ακόμη θέση βρίσκονται οι νέες γυναίκες, οι οποίες στα πλαίσια αυτής της βαρβαρότητας καλούνται να ανταποκριθούν σε πολλαπλούς ρόλους.
Στις μέρες μας, που βιώνουμε την όξυνση των καπιταλιστικών αντιθέσεων, η γυναίκα είναι αυτή που θα αντιμετωπίσει πρώτη την ανεργία, καθώς ευκολότερα ο επιχειρηματίας θα στείλει στο σπίτι της μια γυναίκα, η οποία στο κάτω κάτω, σύμφωνα με το στερεότυπο, έχει να ασχοληθεί με το νοικοκυριό της. Στις περιπτώσεις δε που μια γυναίκα εγκυμονεί, η απόλυση αποτελεί ιδανική λύση για τον εργοδότη, ο οποίος δε θέλει να ξοδεύει ούτε χρόνο, ούτε χρήμα. Παρά τις ψευδαισθήσεις που προωθεί η αστική τάξη περί χειραφέτησης, επαγγελματικής ανέλιξης και καταξίωσης των γυναικών, αξίζει απλά να σημειώσουμε πως το μισθολογικό χάσμα ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες παραμένει αυξημένο, ενώ οι άντρες είναι αυτοί που βρίσκονται στις ανώτερες βαθμίδες τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα.
Η εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας έχει επιφέρει την κατάργηση κάθε μορφής κοινωνικού κράτους κάνοντας την καθημερινότητα της γυναίκας ακόμη πιο δύσκολη. Το κλείσιμο των βρεφοκομικών σταθμών, των παιδικών λεσχών και των γηροκομείων, αναγκάζουν τη γυναίκα να λειτουργήσει ως υποκατάστατο του κράτους κοινωνικής πρόνοιας. Επιπλέον, η επέκταση των ωραρίων λειτουργίας των καταστημάτων και η σταδιακή κατάργηση του οκτάωρου εκμηδενίζουν τον ελεύθερο χρόνο των γυναικών, στερώντας τους έτσι κάθε είδος ουσιαστικής επαφής με την κοινωνία, ακόμα και με την ίδια τους την οικογένεια.
Σήμερα, που ο καπιταλισμός μας δείχνει το πιο σκληρό και απάνθρωπο του πρόσωπο, η οργάνωση των γυναικών και δει των νέων γυναικών στις γραμμές της ΕΔΟΝ και του Λαϊκού Κινήματος αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Το απερχόμενο Κ.Σ της οργάνωσης μας, αντιλαμβανόμενο πλήρως τις συνθήκες, θέτει υπό την έγκριση του συνεδρίου εισήγηση για επαναλειτουργία του Γραφείου Νέων Γυναικών, το οποίο κατά το παρελθόν συνέβαλε ουσιαστικά στην προώθηση του αγώνα για τη φυλετική ισοτιμία. Η οργάνωση μας, επιβάλλεται να σταθεί στο πλευρό των νέων γυναικών για να υπερασπίσει τα δικαιώματα τους και να αντιπαλέψει τις πολιτικές που πλήττουν τη γυναίκα διπλά, να σταθεί τροχοπέδη σε όσα καταρρακώνουν τον κοινωνικό ιστό, έτσι ώστε νέοι και νέες, να μπορέσουμε να παλέψουμε για τη νέα, ποιοτικά ανώτερη κοινωνία.
