Το επερχόμενο 17ο Συνέδριο της ΕΔΟΝ αποτελεί την κορυφαία στιγμή της Οργάνωσης, μέσα από το οποίο τα στελέχη και μέλη της ΕΔΟΝ θα αναδείξουν τη νέα τους ηγεσία για την επόμενη τριετία. Παράλληλα, μέσα από το Συνέδριο, θα έχουμε όλοι τη δυνατότητα να αναπτύξουμε ένα γόνιμο διάλογο με κριτική και αυτοκριτική διάθεση (όπως άλλωστε προβλέπεται και από το καταστατικό της ΕΔΟΝ), για να καταλήξουμε στο πως μπορούμε να ανταποκριθούμε καλύτερα στις αναζητήσεις και στους προβληματισμούς της νέας γενιάς.
Είναι γεγονός ότι οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες που διάγουμε και οι συνακόλουθες κοινωνικές επιπτώσεις έχουν δυσχεράνει σε μεγάλο βαθμό τον συνεχή διάλογο και την στενή επαφή της ΕΔΟΝ με τη νέα γενιά. Μας έχουν δημιουργηθεί αρκετές δυσκολίες, από την άποψη ότι δεν κατέστη δυνατό να λειτουργήσουμε ακριβώς όπως θα θέλαμε και όπως σχεδιάζαμε, όταν την Προεδρία του κράτους αναλάμβανε το 2008 ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ. Υποχρεωθήκαμε να κάνουμε υπερβάσεις για το καλό της Κύπρου και την σωτηρία της οικονομίας που σε άλλες συνθήκες δεν θα τις κάναμε.
Από την πρώτη στιγμή που η κρίση άρχισε να μας επηρεάζει, η Κυβέρνηση αλλά και το ΑΚΕΛ προώθησαν προς ψήφιση σειρά μέτρων που ενίσχυαν τον κατασκευαστικό, τον τουριστικό και τον τραπεζικό τομέα. Συγχρόνως, κατέθεσαν και μέτρα που στόχευαν τον πλούτο. Ωστόσο, η συγκυριακή πλειοψηφία της Βουλής, προεξάρχοντος του ΔΗ.ΣΥ, καταψήφισε κάθε μέτρο που στόχευε τους έχοντες και τους κατέχοντες, καταθέτοντας -μάλιστα- προτάσεις που έπλητταν αποκλειστικά και ισοπεδωτικά τους εργαζόμενους.
Τελικά, οι λανθασμένοι χειρισμοί διευθυντικών στελεχών ορισμένων τραπεζών και η ελλιπής και εγκληματική άσκηση του εποπτικού ρόλου από τον τέως Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, οδήγησαν στην κάθοδο της Τρόικα στην Κύπρο και στις διαπραγματεύσεις για ένταξή στον Μηχανισμό Στήριξης.
Είναι γνωστό ότι οι -εδώ- νεοφιλελεύθεροι εραστές του ΔΝΤ και της Τρόικα ωραιοποιούσαν τον Μηχανισμό, στον οποίο ήθελαν και ασκούσαν πιέσεις για να προσφύγουμε από πέρυσι, διαμαρτυρόμενοι για τη λήψη του ρωσικού δανείου. Τώρα, φωνασκούν και καταγγέλλουν. Λυπάμαι, αλλά τι περίμεναν οι κύριοι του Συναγερμού; Η εμπειρία της παρέμβασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) σε άλλες χώρες αυτό ακριβώς έχει επιδείξει: ένα κοκτέιλ ύφεσης και περικοπών, που οδηγούν στην ανατροπή των οικονομικών ισορροπιών και της κοινωνικής συνοχής. Άλλωστε, όπως έχω προαναφέρει, ο ΔΗ.ΣΥ και οι βουλευτές του είχαν προτείνει με ένταση τα τελευταία χρόνια μέτρα που προσομοιάζουν με αυτά της Τρόικα. Επομένως, το όψιμο κοινωνικό ενδιαφέρον του Συναγερμού, αλλά και άλλων πολιτικών κομμάτων και προσώπων, δεν μπορεί παρά να παραπέμπει σε πολιτικό στρουθοκαμηλισμό.
Τα αντιπολιτευόμενα κόμματα, αλλά και Υποψήφιοι για την προεδρία της Δημοκρατίας, άσκησαν το τελευταίο διάστημα δριμεία κριτική στον Πρόεδρο Χριστόφια, στην Κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ για ολιγωρία στην υπογραφή της δανειακής σύμβασης. Η a priori αποδοχή των συγκεκριμένων προτάσεων δεν φανερώνει τίποτα άλλο, παρά την απροθυμία τους να προχωρήσουν σε οιασδήποτε μορφής διαπραγμάτευση με την Τρόικα για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Αντίθετα, η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά, προσπαθώντας να κάνει το Μνημόνιο όσο το δυνατόν πιο υποφερτό. Να είμαστε ειλικρινείς όμως: δεν έχουμε και δεν πρέπει να έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι η Τρόικα βρίσκεται εδώ για να μας βοηθήσει. Δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το Μνημόνιο θα είναι ανθρώπινο και δεν θα πλήξει δικαιώματα των εργαζομένων και κοινωνικές κατακτήσεις. Αναλύοντας αντικειμενικά τα γεγονότα, γνωρίζουμε ότι μονόπλευρες λύσεις που οδηγούν σε ξήλωμα του κοινωνικού κράτους, κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων και των εργατικών δικαιωμάτων δεν θα οδηγήσουν στην ανάκαμψη της οικονομίας.
Ωστόσο, η λήψη πρόσθετων μέτρων, παρούσης της σημερινής οικονομικής πραγματικότητας, φαίνεται επιτακτική και άμεση. Και το ΑΚΕΛ, έχοντας επίγνωση των δύσκολων αυτών συνθηκών, αγωνίζεται για να μετριάσει τις επιπτώσεις που θα προκύψουν. Και αυτό εκφράζει το βαθμό της υπευθυνότητας και του πατριωτισμού της Αριστεράς. Ας μου επιτραπεί να δανειστώ την ακόλουθη φράση: αποτελεί ευτύχημα για τον κυπριακό λαό, έστω και αν ήταν ατύχημα πολιτικά για την Αριστερά, αυτή την δύσκολη ώρα να είναι στην εξουσία ο συγκεκριμένος Πρόεδρος και το συγκεκριμένο κόμμα.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να τονίσω το εξής: κανένας μας δεν πρέπει να διεκδικεί το αλάθητο, αναφορικά με τις προσεγγίσεις, τις θέσεις ή τη δράση μας. Λάθη και παραλείψεις θα υπάρχουν πάντοτε, ενόσω η ΕΔΟΝ -και το λαϊκό κίνημα ευρύτερα- αποτελεί ένα ζωντανό οικοδόμημα που γεννήθηκε μέσα στην κοινωνία για να υπηρετεί την κοινωνία και ειδικότερα τη νέα γενιά. Ανεξάρτητα από τα όποια προβλήματα ή και λάθη, η μοναδική διέξοδος είναι η διέξοδος που προσφέρει η Αριστερά.
Όλοι μαζί, ενωμένοι, δίνουμε το μήνυμα για ισχυρή και μαζική ΕΔΟΝ. Κανένας δεν περισσεύει στον αγώνα μας. Πυκνώνουμε τις γραμμές μας και δυναμώνουμε τους αγώνες μας για Λευτεριά, Μόρφωση, Δουλειά.
Ζήτω το 17ο Συνέδριο της ΕΔΟΝ!
Ζήτω η ΕΔΟΝ!
Γιάγκος Α. Σωκράτους
Μέλος Τοπικής Οργάνωσης Νέων Εργαζομένων Αγίου Ιωάννη - Ομόνοιας
