«Φασίστες σκότωσαν Κώστα και Ντερβίς
στον δρόμο που χαράξανε βαδίζουμε εμείς»
Συμπληρώνονται σήμερα 58 χρόνια από την άνανδρη δολοφονία των Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστα Μισιαούλη. Στις 11 Απριλίου 1965, οι δύο σύντροφοι, στελέχη του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ, καθώς μετέβαιναν σε πολιτική συγκέντρωση στη Λάρνακα, δέχθηκαν δολοφονική επίθεση από την φασιστική τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ. Τα σώματα των δύο ηρώων, βρέθηκαν αγκαλιασμένα μέσα στο αυτοκίνητο από άντρες περιπόλου των Ηνωμένων Εθνών που περνούσε από τον τόπο του εγκλήματος 2-3 ώρες μετά.
Ο Ντερβίς Αλί Καβάζογλου ήταν μέλος της ΚΕ του ΑΚΕΛ και ο Κώστας Μισιαούλης ήταν δραστήριο μέλος του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ. Και οι δύο αγωνίζονταν ακόμα και στις πιο σκοτεινές περιόδους της κυπριακής ιστορίας, σε περιόδους διακοινοτικών συγκρούσεων, καταπίεσης και βίαιων δολοφονιών ανθρώπων που υπερασπίζονταν τις ιδέες της Αριστεράς, για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ε/κ και Τ/κ και για την ειρηνική συμβίωση των δύο κοινοτήτων. Ως περήφανα μέλη του Λαϊκού Κινήματος μετέφεραν το μήνυμα του κοινού αγώνα ενάντια στον εθνικισμό και ενάντια στα συνωμοτικά σχέδια του ιμπεριαλισμού κατά της Κύπρου.
Δολοφονώντας τους, οι εθνικιστές πίστευαν ότι θα σκότωναν τις προσπάθειες για ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Αντίθετα, η θυσία των Καβάζογλου και Μισιαούλη έγινε σύμβολο της κοινής πάλης των δύο κοινοτήτων απέναντι στον ιμπεριαλισμό και τα όργανα του, σύμβολο του αγώνα για την ειρήνη.
Δικό μας χρέος, αλλά και η καλύτερη τιμή απέναντι στη θυσία ακριβών μας συντρόφων, είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα για λύση και επανένωση της Κύπρου. Ακολουθώντας τα βήματά τους και έχοντας ως συστατικό στοιχείο του αντικατοχικού μας αγώνα την επαναπροσέγγιση, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε μαζί, Ε/κ και Τ/κ, για να οικοδομήσουμε από κοινού το μέλλον μας, για την Κύπρο της Ειρήνης.
Παραθέτοντας τα ίδια τα λόγια του Ντερβίς Αλί Καβάζογλου:
«Ίσως το δέντρο της φιλίας να κλονίστηκε, ίσως οι κλώνοι και τα φύλλα να έγειραν και να πέσαν. Όμως έμεινε ολόρθος ο κορμός, και βαθιά στη γη οι ρίζες να απλωθούν για να στήσουν αύριο πιο περήφανο τον πληγωμένο πλάτανο. Δεν μπορούν και ούτε θα κατορθώσουν οι αποικιστές και τα όργανά τους με μια μονοκοντυλιά να καταλύσουν αιώνων παράδοση ειρηνικής συμβίωσης και αδελφικής φιλίας Τούρκων και Ελλήνων»
