«Aν το δίκιο θες, καλέ μου,
με το δίκιο του πολέμου
θα το βρείς. Oπού ποθεί
λεφτεριά, παίρνει σπαθί.
Mη χτυπάς τον αδερφό σου –
τον αφέντη τον κουφό σου!
Kαι στον ίδρο το δικό
γίνε συ τ’ αφεντικό.
Xάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο,
χάιντε Σύμβολον αιώνιο!
Aν ξυπνήσεις, μονομιάς
θα ’ρτει ανάποδα ο ντουνιάς.»
Κώστας Βάρναλης, Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου
Η ΕΔΟΝ για την Παγκόσμια Μέρα Ποίησης
Στις 21 Μαρτίου 1999 η Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι αποφάσισε ότι είναι καιρός να «ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη», αλλά μια τέχνη που «βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητα της». Από τότε η 21η Μαρτίου γιορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Η ποίηση αποτελεί την έκφραση των πόθων, των ανησυχιών, της σκέψης και της ελπίδας του κάθε λαού. Εξυμνεί τη ζωή και την αγάπη, ενώ η στρατευμένη ποίηση, ανέκαθεν αποτελούσε όπλο στον αγώνα για αφύπνιση των συνειδήσεων των ανθρώπων, για δημιουργία επαναστατικής διάθεσης σε συνθήκες πολέμου, φτώχειας, καταπίεσης και στέρησης της ελευθερίας. Την ίδια στιγμή όμως, η σημερινή πραγματικότητα έρχεται να ανατρέψει την απόφαση της Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι καθώς, η αξία η οποία ο κάθε λαός έχει δώσει διαχρονικά στην ποίηση και τους ποιητές του, δεν αναδεικνύεται ούτε στο ελάχιστο, πόσο μάλλον από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Οι αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται στην πλειοψηφία των χωρών του κόσμου, έχουν σαν αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη υποτίμηση της Τέχνης, η οποία αντιμετωπίζεται μόνο ως εμπόρευμα ή ως ευκαιριακή προβολή στα ΜΜΕ.
Οι αντιλαϊκές πολιτικές οι οποίες εφαρμόζονται και στη χώρα μας από την κυβέρνηση ΔΗΣΥ, οδηγούν τη νέα γενιά στο να βάζει σε δεύτερη μοίρα οτιδήποτε δεν συνεισφέρει στην προσπάθεια της για επιβίωση και απόκτηση χρήματος, ιδιαίτερα μετά την κρίση που προκάλεσε η πανδημία. Έτσι ο Πολιτισμός και η Τέχνη, όχι μόνο μπαίνουν ακόμα περισσότερο στο περιθώριο από τους νέους, αλλά και οι ίδιοι οι δημιουργοί δεν μπορούν να αναδειχθούν και να επιβιώσουν και ως αποτέλεσμα παρατούν και αυτοί οι ίδιοι την Τέχνη τους. Τρανό παράδειγμα της κατάστασης αυτής, αποτελεί το πενιχρό ποσοστό του κρατικού προϋπολογισμού, που αφιερώνει η σημερινή κυβέρνηση για τον πολιτισμό.
Η γέννηση, η ζωή και η δράση ολόκληρου του Λαϊκού Κινήματος της Κύπρου είναι στενά συνυφασμένα με την ποίηση και συγκεκριμένα, τους λαϊκούς ποιητές του τόπου μας, οι οποίοι εξύμνησαν τους αγώνες του κυπριακού λαού και την διαρκή πάλη του για αξιοπρέπεια, ελευθερία και ειρήνη. Η διοργάνωση Παγκύπριων Διαγωνισμών Ποίησης οι οποίοι αποτελούν θεσμό μέσα από τον οποίο αναδεικνύεται η λαϊκή μας παράδοση, αλλά και το ταλέντο νέων καλλιτεχνών του τόπου μας, οι εκδόσεις ποιητικών συλλογών από Ε/κ και Τ/κ ποιητές, η ανάγνωση ποιημάτων σε πολλές εκδηλώσεις μας, η αρθρογραφία στελεχών μας για μεγάλους ποιητές, αποτελούν μόνο κάποια παραδείγματα της δράσης της ΕΔΟΝ σήμερα, με σκοπό την ανάδειξη της ποίησης.
Η ποίηση για την ΕΔΟΝ, ως μια ολοζώντανη και μαχητική μορφή τέχνης, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας μας και ένα από τους σημαντικότερους πυλώνες της δράσης μας. Ως ΕΔΟΝ, αντιπαλεύοντας την υποκουλτούρα η οποία προβάλλεται καθημερινά στις οθόνες μας, είτε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είτε από την τηλεόραση και έχει γίνει το πρότυπο και το συνηθισμένο για πολλούς νέους ανθρώπους, θα συνεχίσουμε να δίνουμε ζωή και δύναμη στην Τέχνη και στον Πολιτισμό. Γιατί σήμερα υπάρχει, όσο ποτέ άλλοτε, η ανάγκη για αντίσταση και η Τέχνη και ο Πολιτισμός, είναι και θα παραμείνουν σύμμαχοι και συνοδοιπόροι του λαού που αγωνίζεται για ένα ποιοτικά ανώτερο κόσμο, όπου και ο πολιτισμός θα έχει τη θέση που του αξίζει, όπου «ο ποιητής θα ψαρεύει και ο ψαράς θα γράφει ποιήματα».
Πολιτιστικό Γραφείο
Κ.Σ. ΕΔΟΝ
21/03/2020
