Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε
Πόλεμος και ειρήνη
Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά
Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους
Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα
Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους
καθώς ο γιος από τη μάνα
έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά
ο πόλεμός τους σκοτώνει
ό, τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους
Μπέρτολτ Μπρέχτ, Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου
Από το 1999, η 21η Μαρτίου γιορτάζεται ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Ήταν η μέρα που η Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι αποφάσισε ότι είναι καιρός να «ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη», αλλά μια τέχνη που «βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητα της». Οι ποιητικές αναγνώσεις, αναφέρει, μπορεί να αποτελέσουν «αφορμή για την ενίσχυση των δεσμών της ποίησης με τις άλλες τέχνες και τη φιλοσοφία», έτσι ώστε να επαναπροσδιοριστεί η, κατά τα άλλα αφοριστική, φράση του Ντελακρουά ότι «δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση».
Στις μέρες μας η πραγματικότητα έρχεται να ανατρέψει το πιο πάνω σκεπτικό, καθώς, η αξία η οποία ο κάθε λαός έχει δώσει διαχρονικά στην ποίηση και τους ποιητές του, δεν αναδεικνύεται ούτε στο ελάχιστο από τα ΜΜΕ. Οι αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται στην πλειοψηφία των χωρών του κόσμου, έχουν σαν αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη υποτίμηση της Τέχνης, η οποία αντιμετωπίζεται μόνο ως εμπόρευμα ή ως ευκαιριακή προβολή στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Οι αντιλαϊκές πολιτικές οι οποίες εφαρμόζονται και στη χώρα μας από την κυβέρνηση ΔΗΣΥ, οδηγούν τη νέα γενιά στο να βάζει σε δεύτερη μοίρα οτιδήποτε δεν συνεισφέρει στην προσπάθεια της για επιβίωση και απόκτηση χρήματος. Έτσι ο Πολιτισμός και η Τέχνη, όχι μόνο μπαίνουν ακόμα περισσότερο στο περιθώριο από τους νέους, αλλά και οι ίδιοι οι δημιουργοί δεν μπορούν να αναδειχθούν και να επιβιώσουν και ως αποτέλεσμα παρατούν και αυτοί οι ίδιοι την Τέχνη τους. Τρανό παράδειγμα της κατάστασης αυτής, αποτελεί το 0,01% του κρατικού προϋπολογισμού, που αφιερώνει η σημερινή κυβέρνηση για τον πολιτισμό.
Η ποίηση, και κυρίως η στρατευμένη ποίηση, ανέκαθεν αποτελούσε εργαλείο στον αγώνα που δίνει η Τέχνη και ο Πολιτισμός γενικότερα για αφύπνιση των συνειδήσεων των ανθρώπων, για δημιουργία επαναστατικής διάθεσης σε συνθήκες πολέμου, φτώχειας, καταπίεσης και στέρησης της ελευθερίας.
Η ποίηση για την ΕΔΟΝ, ως μια ολοζώντανη και μαχητική μορφή τέχνης, αλλά και ο πολιτισμός γενικότερα, αποτελεί διαχρονικά αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας μας και ένα από τους σημαντικότερους πυλώνες της δράσης μας. Η γέννηση, η ζωή και η δράση ολόκληρου του Λαϊκού Κινήματος της Κύπρου είναι στενά συνυφασμένα με την ποίηση και συγκεκριμένα, τους λαικούς ποιητές του τόπου μας, οι οποίοι εξύμνησαν τους αγώνες του κυπριακού λαού και την διαρκή πάλη του για αξιοπρέπεια, ελευθερία και ειρήνη.
Η διοργάνωση Παγκύπριων Διαγωνισμών Ποίησης οι οποίοι αποτελούν θεσμό μέσα από τον οποίο αναδεικνύεται η λαϊκή μας παράδοση, αλλά και το ταλέντο νέων καλλιτεχνών του τόπου μας, οι εκδόσεις ποιητικών συλλογών από Ε/κ και Τ/κ ποιητές, η ανάγνωση ποιημάτων σε πολλές εκδηλώσεις μας, η αρθρογραφία στελεχών μας για μεγάλους ποιητές, αποτελούν μόνο κάποια παραδείγματα της δράσης της Οργάνωσης μας σήμερα, με σκοπό την ανάδειξη αυτής της Τέχνης.
Ως ΕΔΟΝ, αντιπαλεύοντας την υποκουλτούρα η οποία προβάλλεται καθημερινά στις οθόνες μας, είτε από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είτε από την τηλεόραση και έχει γίνει το πρότυπο και το συνηθισμένο για πολλούς νέους ανθρώπους, θα συνεχίσουμε να δίνουμε ζωή και δύναμη στην Τέχνη και στον Πολιτισμό. Γιατί σήμερα υπάρχει, όσο ποτέ άλλοτε, η ανάγκη για αντίσταση και η Τέχνη και ο Πολιτισμός, είναι και θα παραμείνουν σύμμαχοι και συνοδοιπόροι του λαού που αγωνίζεται για ένα ποιοτικά ανώτερο κόσμο, όπου και ο πολιτισμός θα έχει τη θέση που του αξίζει, όπου «ο ποιητής θα ψαρεύει και ο ψαράς θα γράφει ποιήματα».
Πολιτιστικό Γραφείο
Κ.Σ. ΕΔΟΝ
20/03/2020
