Του Ντένις Κυριάκου
Μέλος Κ.Σ. ΕΔΟΝ
Η ΕΔΟΝ αποτέλεσε και αποτελεί την εμπροσθοφυλακή του Λαϊκού Κινήματος. Εκείνο το απαραίτητο συστατικό που δίνει μια διαφορετική πνοή, ένα νέο αέρα στις διεκδικήσεις και αγώνες που διεξάγουμε. Σε όλους τους αγώνες, μικρούς και μεγάλους που διεξήγαγε ο κυπριακός λαός η σφραγίδα της ΕΔΟΝ παραμένει ανεξίτηλη.
Από τους αγώνες για ελευθερία, από τον αγγλικό αποικιακό ζυγό και την εγκαθίδρυση και εδραίωση της ανεξαρτησίας. Την αντιμετώπιση των συνεπειών του πραξικοπήματος και της εισβολής για απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας. Μέχρι τους κοινωνικούς αγώνες για παιδεία για όλους, για πανεπιστημιακή μόρφωση στην Κύπρο και δικαίωμα στη νέα γενιά να διεκδικεί με αξιώσεις λόγο και δικαίωμα να καθορίζει το μέλλον της, η ΕΔΟΝ στάθηκε στο πλευρό του Λαϊκού Κινήματος.
Οι ΕΔΟΝίτες και ΕΔΟΝίτισσες έτρεξαν πρώτοι στα καλέσματα του Κόμματος για προάσπιση της δημοκρατίας και της ελευθερίας του τόπου μας. Πολλοί συναγωνιστές έδωσαν και τη ζωή τους για τα ιδανικά και τα πιστεύω τους. Προδομένος όμως ήταν εξαρχής ο αγώνας και το ένα τρίτο της πατρίδας μας βρέθηκε υπό κατοχή. Εκεί και πάλι η ΕΔΟΝ στάθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την επανένωση της πατρίδας μας. Δεν δίστασε από την πρώτη στιγμή να τονίσει ότι ο αγώνας αυτός θα έπρεπε να έχει ως συμπαραστάτες του προοδευτικούς Τουρκοκύπριους και με την πολιτική της επαναπροσέγγισης θέλησε να καταστήσει τον αγώνα για απελευθέρωση, κοινό αγώνα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αμέτρητες είναι οι πρωτοβουλίες της ΕΔΟΝ σε επίπεδο νεολαίας για την απαραίτητη συνεννόηση, συναντίληψη και κοινή δράση της νεολαίας μέχρι την τελική δικαίωση.
Είναι ευρύτερα αποδεκτό, το ό,τι έχει κατακτηθεί προς όφελος της νεολαίας φέρει την σφραγίδα και τους αγώνες της Οργάνωσης. Η μακροχρόνιοι αγώνες της είχαν ως αποτέλεσμα το δικαίωμα της ψήφου στα 18, την δημόσια και δωρεάν δευτεροβάθμια εκπαίδευση για όλους, τη δημιουργία τριών δημόσιων πανεπιστημίων στη χώρα και άλλα πολλά. Ως το πιο συνειδητοποιημένο κομμάτι της κυπριακής νεολαίας πρωτοστατεί στην προσπάθεια αφύπνισης της κυπριακής νεολαίας από το λήθαργο που εργολαβικά κάποιοι (Δεξιά, ΜΜΕ, εκκλησία κλπ) επιδιώκουν να τη ρίξουν μέσα.
Σε αυτά τα 70 χρόνια ζωής, μαζί με το Λαϊκό Κίνημα επιδίωξε και πέτυχε να προσφέρει την εναλλακτική πρόταση για τον πολιτισμό. Μέσα από χορευτικούς, μουσικούς και θεατρικούς ομίλους που έστησε σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, ειδικά τις προηγούμενες δεκαετίες, έδωσε διέξοδο σε χιλιάδες νέους για δημιουργική και υγιή απασχόληση. Έχει καθιερώσει το μεγαλύτερο συναπάντημα νεολαίας, το σημαντικότερο, ίσως, πολιτικό αλλά συνάμα και πολιτιστικό γεγονός που πραγματοποιείται στην Κύπρο, τα Παγκύπρια Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών.
Η ιστορία της Οργάνωσης είναι εκεί καταγεγραμμένη, στους αγώνες, τις διεκδικήσεις, αλλά και στις συνειδήσεις της κυπριακής κοινωνίας. Αλλά όπως τονίζουμε σε κάθε στιγμή το παρελθόν είναι φάρος για μέλλον. Εάν θέλεις να επιβεβαιώνεις τη φήμη που σε ακολουθεί, τότε πρέπει να παλεύεις στο πολλαπλάσιο σήμερα. Και αυτό είναι το χρέος της Οργάνωσης σήμερα. Να παραμένει πρωτοπόρα δύναμη στην υπηρεσία της νέας γενιάς. Με επιμονή και υπομονή να διαπαιδαγωγήσει τα μέλη της, έτσι ώστε αύριο να συνεχίσουν την προσφορά τους στο υπόλοιπο Λαϊκό Κίνημα και δεν υπάρχει καλύτερη διαπαιδαγώγηση παρά μόνο μέσα από το καμίνι της καθημερνής προσφοράς στον άνθρωπο.
Η αταλάντευτη πίστη και προσπάθεια για λύση και επανένωση της πατρίδας μας πρέπει να είναι μια συνεχιζόμενη προτεραιότητα. Παράλληλα, η μάχη ενάντια στις νεοφιλελεύθερες συνταγές που καθημερινά μας κατακλύζουν ως απαιτήσεις της Τρόικα και μας καθιστούν υπόδουλους του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου πρέπει να ενταθεί. Μόνο μέσα από το συνεχή αγώνα ενάντια στα όσα υποφέρουμε και όσα θα προμηνύονται πως θα έρθουν θα επιβεβαιώνεται η Οργάνωση ως η εμπροσθοφυλακή του Λαϊκού Κινήματος. Μόνο μέσα από σκληρή δουλειά μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο κόσμο, ένα κόσμο της ειρήνης, της δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού.
