Στις 23 Φεβρουαρίου 2022, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν σε διάγγελμά του, ανακοινώνει ότι η Ρωσική Ομοσπονδία αναγνωρίζει επίσημα το Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ, τις δύο αποσχισθείσες από την Ουκρανία περιοχές. Μερικές ώρες αργότερα, τα ρωσικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Ουκρανία, με το πρόσχημα της «προστασίας» των δύο περιοχών από το «Ουκρανικό καθεστώς που καταπατά τα δικαιώματά των ρωσόφωνων πολιτών». Η εισβολή επεκτάθηκε σύντομα και στην υπόλοιπη επικράτεια της χώρας, ενώ οι ένοπλες συγκρούσεις συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Από τη μία πλευρά των συγκρουόμενων, ο Ρωσικός στρατός, που ανηλεώς εξακολουθεί εδώ και 12 μήνες να βομβαρδίζει και να ισοπεδώνει περιοχές της Ουκρανίας, και από την άλλη πλευρά τα ουκρανικά στρατιωτικά τάγματα που αντιμάχονται, με τις ενισχύσεις της Δύσης (Ε.Ε. – ΗΠΑ – ΝΑΤΟ) τόσο σε έμψυχο, όσο και σε πολεμικό υλικό.
Η θέση της ΕΔΟΝ, γνωστή και χιλιοειπωμένη: Από την πρώτη στιγμή της εισβολής, καταδικάσαμε με τον πιο έντονο τρόπο τη Ρωσική εισβολή, ενώνοντας τη φωνή μας με το Παγκόσμιο Αντιιμπεριαλιστικό Κίνημα, και απευθύνοντας κάλεσμα για άμεση κατάπαυση του πυρός και επιστροφή στο δρόμο της διπλωματίας και του διαλόγου. Παράλληλα όμως, τονίσαμε και εξακολουθούμε να καταδεικνύουμε ότι ο πόλεμος και οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στα ουκρανικά εδάφη, δεν ξεκίνησαν το 2022, αλλά 8 χρόνια πριν.
Οι επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις γύρω από την Ουκρανία τα τελευταία χρόνια, οδήγησαν στο πραξικόπημα που προωθήθηκε από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και πραγματοποιήθηκε από φασιστικές ομάδες το 2014. Η Ουκρανία έκτοτε χρησιμοποιείται ως πολύτιμο εργαλείο της επιθετικής στρατηγικής του ιμπεριαλισμού, στις μεθοδεύσεις του για γεωγραφική επέκταση και περικύκλωση της Ρωσίας.
Οι δυνάμεις που βρίσκονται στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας, δηλαδή οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε., αποτέλεσαν καθοριστικούς παράγοντες στην ραγδαία κλιμάκωση της στρατιωτικοποίησης της περιοχής. Πέραν από την επιδίωξη του ΝΑΤΟ για εγκατάσταση βάσεων στην Ουκρανία, καθοριστικό ρόλο στην εξήγηση της μεθοδευμένα τεταμένης κατάστασης, παίζει και το φυσικό αέριο.
Χωρίς ίχνος πρόθεσης για αθώωση της Ρωσίας για την απαράδεκτη εισβολή της στην Ουκρανία, μπορούμε με πλήρη αντίληψη των γεγονότων να συμπεράνουμε ότι οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί για τη χώρα, δεν ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο του 2022. Ο Φεβρουάριος του 2022 απλώς σήμανε την αλλαγή της «φάσης» που βρισκόταν η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ.
Το πιο πάνω συμπέρασμα, επιβεβαιώνεται όχι μόνο από εμάς, τις αναλύσεις και τις ανακοινώσεις μας. Επιβεβαιώνεται επίσης και από τα λεγόμενα και τα πεπραγμένα των ίδιων των ΝΑΤΟϊκών και των συμμάχων τους. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, αναφέρουμε τις πρόσφατες δηλώσεις του ίδιου του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ: “O πόλεμος δεν ξεκίνησε τον Φεβρουάριο. Ο πόλεμος ξεκίνησε το 2014. Και από το 2014, οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ παρείχαν υποστήριξη στην Ουκρανία, με εκπαίδευση και με εξοπλισμό, έτσι ώστε οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις να είναι πολύ ισχυρότερες το
2022, από ό,τι ήταν το 2020 και το 2014”.
Την χιλιοειπωμένη αυτή θέση μας, ότι δηλαδή είναι καταδικαστέα η Ρωσική εισβολή, αλλά και ότι δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως ένα γεγονός αποσπασμένο από το τι έχει προηγηθεί στην Ουκρανία, οφείλουμε να την επαναλαμβάνουμε και να την υπενθυμίζουμε ακόμα και στους ίδιους τους «εαυτούς μας».
Πολλοί είναι αυτοί που, από αφέλεια ή όχι, σε αυτή τη σύγκρουση συμφερόντων στα ουκρανικά εδάφη που έχει στοιχίσει τη ζωή μέχρι στιγμής σε 300,000 ανθρώπους, «οπαδικά» διαλέγουν στρατόπεδο, υποστηρίζοντας τη Ρωσία.
Η υποστήριξη αυτή, πηγάζει είτε από τη στρεβλή αντίληψη ότι η σημερινή Ρωσία αποτελεί τη συνέχιση της Σοβιετικής Ένωσης, είτε από το γεγονός ότι οι αντίπαλοι της Ρωσίας στον πόλεμο, είναι το ΝΑΤΟ και οι Ουκρανοί νεο-ναζί. Στη δική μας αντίληψη, κανένα δίλημμα επιλογής δεν τίθεται. Στη σύγκρουση των Ρωσικών συμφερόντων με τα ΝΑΤΟϊκά συμφέροντα, εμείς είμαστε με το λαό. Το λαό, που είναι ο μόνος που πληρώνει το τίμημα της δίψας των ιμπεριαλιστών για επέκταση της επιρροής και αύξηση του κέρδους τους. Ούτε τα συμφέροντα της Ρωσικής αστικής τάξης, ούτε και τα συμφέροντα των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ είναι κοινά με τα συμφέροντα του λαού, της εργατικής τάξης.
Οποιαδήποτε προσπάθεια απενοχοποίησης της Ρωσικής εισβολής με το πρόσχημα ότι ο Ρωσικός στρατός πραγματοποιεί «ιερή» αποστολή απο-ναζιστικοποίησης της Ουκρανίας και επομένως δικαιούται να εισβάλλει, να καταπατά δικαιώματα και Διεθνείς Συμβάσεις και να κατέχει παράνομα μεγάλο μέρος της χώρας, στερείτε επαρκούς αντίληψης των γεγονότων.
Ναι, στην Ουκρανία υπάρχουν νέο-ναζιστικές ομάδες και τάγματα, τα οποία εδώ και 8 χρόνια έχουν αποκτήσει και θεσμικό ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας. Ως ΕΔΟΝ, από το 2014 έχουμε με πάρα πολλές ευκαιρίες αναδείξει την κατάσταση, εκφράζοντας και την αμέριστη και έμπρακτη αλληλεγγύη μας στον ουκρανικό λαό και στους συντρόφους και συντρόφισσές μας στην Ουκρανία που από το 2014 βιώνουν διωγμούς, τρομοκρατία, απαγωγές και ξυλοδαρμούς. Αναγνωρίζουμε επίσης το γεγονός ότι η τεταμένη κατάσταση ευνοεί την περεταίρω νομιμοποίηση των Ουκρανών ναζί, ηθικά και θεσμικά. Όμως, οι κομμουνιστές γνωρίζουμε καλά ότι ο ναζισμός τσακίζεται με την οργανωμένη πάλη του λαού, και όχι με στρατιωτικές επεμβάσεις διάρκειας ενός χρόνου. Γι’ αυτό άλλωστε εδώ και 8 χρόνια το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα καλεί τον Ουκρανικό λαό να οργανωθεί, να αντισταθεί, να πάρει την εξουσία στα χέρια του, και δεν τον καλούμε να ζητήσει εισβολή από τη Ρωσία!
Επανειλημμένα, ως ΕΔΟΝ τονίσαμε ότι τόσο η ολοένα και εντονότερη στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων, όσο και η σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία, αυξάνουν τον κίνδυνο μιας γενικευμένης παγκόσμιας σύγκρουσης. Η θέση μας αυτή, δεν πηγάζει από κινδυνολογία ή από θεωρίες συνομωσίας. Πηγάζει από την αντίληψή μας ότι οι ανταγωνισμοί εντός των ιμπεριαλιστικών κέντρων είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό οξυμένοι, που ενδεχομένως να μην υπάρχουν πολλά περιθώρια επίλυσης των συγκρούσεων πέραν από τον πόλεμο.
Την επιβεβαίωση ότι το «Ουκρανικό», εάν δεν επέλθει σύντομα η κατάπαυση του πυρός και μια λύση, μπορεί να αποτελέσει και αφετηρία μιας γενικευμένης σύρραξης, φέρουν οι πρόσφατες προτάσεις της Κίνας για το ζήτημα. Στο παρόν άρθρο, δεν θα προχωρήσουμε σε ανάλυση του κατά πόσον τα «12 Σημεία προς Επίτευξη Ειρηνευτικής Συμφωνίας στην Ουκρανία» που ανακοίνωσε το Υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας είναι ορθά ή λανθασμένα, αποτελεσματικά ή όχι. Το σημείο που θίγουμε, είναι το γεγονός ότι η εμπλοκή μίας ακόμα υπερδύναμης, έστω στο επίπεδο του «συμβουλάτορα διεθνών σχέσεων» για το Ουκρανικό, ενδεχομένως να σημαίνει και την έναρξη της πιο ενεργούς συμμετοχής της στο ζήτημα.
Ο κόσμος, καζάνι που βράζει…
Λόγω «επετείου» του ενός έτους από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το άρθρο επικεντρώνεται στο να αναδείξει, να επισημάνει ή να υπενθυμίσει πτυχές του «Ουκρανικού» των τελευταίων 9 χρόνων. Όμως, θα ήταν παράληψη η μη υπενθύμιση ότι ανθρώπινο αίμα και καμένη σάρκα, δεν μυρίζει μόνο πάνω από την Ουκρανία. Οι ιμπεριαλιστές και οι εκπρόσωποί τους σε κάθε χώρα, όταν τα συμφέροντά τους δεν ικανοποιούνται, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να μετατρέψουν τον κόσμο σε ένα καζάνι που βράζει, και σιγοψήνει τις ζωές αμάχων, κομμουνιστών, πατριωτών, αντιφασιστών…
- Φεβράρης 2023: Φονικοί σεισμοί σε Συρία και Τουρκία με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς – Βαρύτατες ευθύνες της Τουρκικής κυβέρνησης για την κατάσταση στις πληγείσες περιοχές, βαρύτατες και οι ευθύνες της Διεθνούς Κοινότητας για τον (για μέρες) αποκλεισμό της Συρίας από ανθρωπιστική βοήθεια λόγω των κυρώσεων.
- Φεβράρης 2023: Προβοκατόρικες επιθέσεις στο Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας (PCV) και στην Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας (JCV), οι οποίες ακολούθησαν και σειρά διώξεων και δολοφονικών επιθέσεων σε συνδικαλιστές και κομμουνιστές της χώρας.
- Φεβράρης 2023: Φασιστική επίθεση κουκουλοφόρων σε Πανεπιστήμιο στην Κύπρο, σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Φοιτητική Ένωση με τη ΛΟΑΤ+ κοινότητα.
- Φεβράρης 2023: Επίθεση στην Παλαιστίνη (Δυτική Όχθη) από ομάδα Ισραηλινών δολοφόνων, με τουλάχιστον έναν νεκρό, 300 τραυματίες, τουλάχιστον 75 καμένα σπίτια και εκατοντάδες βανδαλισμούς οχημάτων.
- Φεβράρης 2023: Δεκάδες παιδιά νεκρά στο Σουδάν – από πείνα.
Θα μπορούσαμε να παραθέτουμε για πολλές σελίδες ακόμα, παραδείγματα επιθέσεων του συστήματος στον άνθρωπο. Παραδείγματα που δεν είδαν (και δε θα δουν) το φως της δημοσιότητας. Παραδείγματα που αποτελούν απόδειξη για ότι θίχτηκε πιο πάνω, με αφορμή το Ουκρανικό: Ο καπιταλισμός για να θρέψει τη δίψα του για κέρδος, δε διστάζει να σκοτώσει. Ο πόλεμος, το μεταναστευτικό, η ανέχεια, ο φονταμενταλισμός, ο φασισμός, έχουν κοινή ρίζα: το καπιταλιστικό σύστημα. Το σύστημα που ευνοεί τις πολυεθνικές οικοδομικές εταιρίες, όταν πρέπει να ξαναχτιστεί το Αφγανιστάν και η Ουκρανία, αφού ισοπεδώθηκαν από «ειρηνευτικές» επεμβάσεις. Το σύστημα που ευνοεί τις φαρμακευτικές, όταν πρέπει να καταπολεμηθεί ένας ιός στην Αφρική. Το σύστημα που θέλει ιδιωτικό το νερό στη Βολιβία, το σύστημα που θέλει ιδιωτική την παιδεία στη Χιλή, ιδιωτική την υγεία στην Αμερική, το σύστημα που θέλει τη Λατινική Αμερική να είναι η «πίσω αυλή» των ΗΠΑ. Το σύστημα που θέλει να ζούμε σε μοιρασμένη Λευκωσία και οι Σέρβοι συντρόφοι μας σε μισό Βελιγράδι.
Αυτή τη ρίζα είναι που καλούμαστε να ξεριζώσουμε. Κάθε μάχη που δίνει το νεολαιίστικο κίνημα, κάθε ενίσχυσή μας στο Διεθνές Αντιιμπεριαλιστικό Κίνημα Νεολαίας, οφείλει να συνεχίσει να είναι στραμμένη προς μια κατεύθυνση: Να ξεριζωθεί η ρίζα.
Σταύρος Αγαθού
Μέλος Κεντρικής Γραμματείας ΕΔΟΝ
Επικεφαλής Γραφείου Διεθνών Σχέσεων Κ.Σ. ΕΔΟΝ
