Του Σεβήρου Κούλα
Μέλος Κεντρικής Γραμματείας ΕΔΟΝ
Ένας Μάιος αλλιώτικος ξεκινά, παίρνοντας τη θέση του, μετά τους πρωτόγνωρους προηγούμενους μήνες που μας πέρασαν. Η πανδημία του COVID19 συνεχίζει, φυσιολογικά, να αποτελεί το κυριότερο ζήτημα σε όλη την ανθρωπότητα, αφού έχει αλλάξει τις ζωές μας καθοριστικά. Ο λαός μας μετά από συνεχείς εβδομάδες απομόνωσης και περιοριστικών μέτρων έχει αρχίσει να ελπίζει πως, το τέλος της πανδημίας μπορεί να φτάσει στο επόμενο (απροσδιόριστο) χρονικό διάστημα.
Παρ' όλα αυτά η πανδημία έχει δημιουργήσει ήδη πολλαπλά προβλήματα σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και ψυχολογικό επίπεδο και αρκετές από τις κυβερνητικές αποφάσεις (ή η απουσία τους) διευρύνουν το πρόβλημα. Η κυβέρνηση προχώρησε στην ανακοίνωση του «πλάνου επιστροφής στην κανονικότητα» το οποίο θα ισχύσει πάντα σε συνάρτηση με την πορεία της πανδημίας στο νησί.
Δημιουργούνται Ερωτήματα
Το τελευταίο διάγγελμα του Προέδρου της Δημοκρατίας στο οποίο ανακοινώθηκαν οι αποφάσεις της κυβέρνησης μάλλον δημιούργησε παραπάνω απορίες στον λαό παρά τις όσες έλυσε. Πέραν των βασικών ημερομηνιών που ανακοινώθηκαν, ως «στάδια» επαναφοράς στη προ κορωνοϊού εποχή, πολλά ερωτήματα δημιουργήθηκαν. Ενδεικτικά: Για ακόμα μια φορά αλλοδαποί που κατοικούν στον τόπο μας αφήνονται χωρίς καμία ενημέρωση από το κράτος για τις αποφάσεις που παίρνονται και δεν υπάρχουν ανακοινώσεις στα αγγλικά για την ενημέρωση αυτών των ανθρώπων. Πρόκειται για μερικές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων. Θα ενδιαφερθεί ποτέ πραγματικά για αυτούς τους ανθρώπους κανείς; Επίσης, από τη στιγμή που όλοι ανεξαιρέτως οι επιστήμονες δημόσια τόνιζαν πως, τα ζητήματα εκκλησιασμού θα έπρεπε να αποτελούν κομμάτι, των μετέπειτα σταδίων, πως και γιατί, ξαφνικά ανακοινώθηκαν μέσα στις άμεσες πρώτες κινήσεις; Μήπως για να εξυπηρετήσουν ένα δικό τους κομματικό ακροατήριο όπως επίσης και τον αρχιεπίσκοπο; Την ίδια στιγμή για ακόμα ένα διάγγελμα και πακέτο αποφάσεων, η κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ δείχνει προσβλητική αδιαφορία για τους ανθρώπους του πολιτισμού. Καμία αναφορά, κανένα ειδικό μέτρο (τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις), κανένας προβληματισμός πως μπορούν και αυτοί λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα και κάνοντας τις απαραίτητες ρυθμίσεις να μπορέσουν να επαναρχίσουν την καλλιτεχνική τους δημιουργία. Παράλληλα με τα μέτρα που ανακοινώθηκαν δημιουργήθηκε φυσιολογικά μια σύγκριση των όσων θα επιτρέπονται με τα όσα θα απαγορεύονται, στην πλειοψηφία του κόσμου. Πως είναι δυνατόν να είναι πιο ασφαλές να επισκεφτώ τον οδοντίατρο παρά τον κουρέα μου; Πως είναι δυνατόν να προτεραιοποιούνται τα πρακτορεία στοιχημάτων, οι εκκλησιασμοί και οι λαϊκές αγορές και όχι η επίσκεψη σε συγγενείς και αγαπημένα πρόσωπα και χώρους πολιτισμού; Ποια είναι επιτέλους η έγνοια για τις κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις του περιορισμού όταν, δικαιούμαι σαν άτομο να πάω τρεις φορές μέσα στην μέρα σε καταστήματα ρούχων και παπουτσιών αλλά όχι στη μητέρα μου και τον πατέρα μου να τους δω;(!)
Στην τελική, αυτό που έχει σημασία είναι το εξής. Αν θα πάρεις το «ρίσκο» της χαλάρωσης, αν θα βάλεις μπρος στην λειτουργία της κοινωνικής ζωής, να το κάνεις πρώτα σε αυτά που είναι σημαντικά και με τη σωστή προτεραιοποίηση!
Παιδεία: Αγνοείται το πλάνο
Οι εκπαιδευτικοί ενημερώθηκαν για την επιστροφή της Γ’ Λυκείου στις τάξεις, έκπληκτοι, από τις τηλεοράσεις τους. Σημάδι της γενικότερης έλλειψης πλάνου και οργάνωσης από το αρμόδιο Υπουργείο. Τα απαραίτητα μέτρα και ο τρόπος επιστροφής δε, αγνοούνται ακόμα. Η διάσκεψη του Υπουργού Παιδείας αποτέλεσε ένα μνημείο αοριστολογίας και γενικοτήτων που, κατά γενική ομολογία, απέδειξε πως κανένας σχεδιασμός και κανένα πλάνο δεν υπάρχει για τους μαθητές και την παιδεία. Εδώ και δύο μήνες η εξ΄ αποστάσεως διδασκαλία είναι προβληματική, δεν έχουν ξεκαθαριστεί οι στόχοι της ούτε και το τι θα διδαχθεί ακριβώς. Ακόμη και τώρα είναι πάρα πολλοί οι μαθητές που δεν έχουν τα απαραίτητα μέσα για την εξ΄ αποστάσεως εκπαίδευση, ενώ έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Χαρακτηριστικό το γεγονός πως η πρώτη εγκύκλιος του Υπουργείου για την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση στάλθηκε ένα μήνα μετά την έναρξη της! Οι τελειόφοιτοι μαθητές είναι απεγνωσμένοι, ζητώντας επιτακτικά τον καθορισμό της ύλης για τις παγκύπριες εξετάσεις ενώ από την πλευρά της η ΠΣΕΜ βλέπει τις προτάσεις της να αγνοούνται επιδεικτικά. Οι υπόλοιποι μαθητές μικρότερων τάξεων βρίσκονται στο σκοτάδι για το εάν θα διεξαχθούν τελικές εξετάσεις και πως θα συνεχίσουν την επόμενη χρονιά. Δυστυχώς η παιδεία ήταν ανέκαθεν στα πλαίσια αυτής της κυβέρνησης ο μεγάλος ασθενής και το πειραματόζωο των πολιτικών της. Τι και αν ο κορωνοϊός άλλαξε τα πάντα, κάποια πράγματα έμειναν δυστυχώς τα ίδια.
Η ιστορική μνήμη υπάρχει μέσα σε όλες τις συνθήκες
Όπως είπαμε και πιο πριν, κάποια πράγματα μένουν αναλλοίωτα, παρά την πανδημία. Ένα απ’ αυτά είναι και η ιστορική μνήμη των λαών και η πάλη τους. Ο Μάης είναι μήνας που έχει δύο σημαντικότατες, παγκόσμιας κλίμακας, επετείους. Η πρώτη αφορά την πρωτομαγιά η οποία τιμήθηκε, έστω και με τα μέτρα που υπήρχαν. Στην Κύπρο με την διαδικτυακή καμπάνια της ΠΕΟ και την σεμνή τελετή στο οίκημα της το πρωί της πρωτομαγιάς αλλά και την κατάθεση στεφάνων.
Η άλλη, αφορά την 9η Μαΐου, επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Εκεί που η ανθρωπότητα είδε τον Ναζισμό να γονατίζει μέσα στο Στάλιγκραντ. Η 9η Μαΐου σηματοδοτεί τη συνθηκολόγηση άνευ όρων της ναζιστικής Γερμανίας τερματίζοντας τον αποκρουστικότερο πόλεμο που βίωσε ποτέ η ανθρωπότητα. Οι λαοί του κόσμου μνημονεύουν και τιμούν αυτούς που πολέμησαν για να μην περάσουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των Ναζί και των Φασιστών που αιματοκύλισαν την Ευρώπη και ολόκληρη την υφήλιο. Η επόμενη μέρα της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης γέννησε την ελπίδα για τους λαούς της Ευρώπης για ένα καλύτερο μέλλον και τους έδωσε καινούργια ώθηση για την ανοικοδόμηση της ερειπωμένης ηπείρου. Οι λαοί νίκησαν και θα νικήσουν ξανά, αν χρειαστεί, το ιδεολόγημα του Φασισμού-Ναζισμού που στις μέρες μας σηκώνει κεφάλι πότε ανοικτά και πότε συγκεκαλυμένα σε όλη την Ευρώπη αλλά και στον τόπο μας. Ως ΕΔΟΝ είμασταν, είμαστε και θα είμαστε στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα.σ
