Με ξεχωριστή χαρά και συγκίνηση, εκ μέρους όλων των συντρόφων που το πέρασμα τους από τις γραμμές της ΕΔΟΝ, σφράγισε την πολιτική και κοινωνική τους διαδρομή, μεταφέρω στο Συνέδριο σας και στον κάθε ένα ξεχωριστά, θερμό, συναγωνιστικό χαιρετισμό.
Παρακολουθούμε τον διάλογο, τον συλλογικό προβληματισμό αλλά κυρίως την δράση που αναπτύσσετε μέσα σε μια δύσκολη και πολύπλοκη πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα με ικανοποίηση, σεβασμό, αλλά πρέπει να ομολογήσω και με κρυφή περηφάνια. Έστω και αν είμαστε μιας άλλης γενιάς, είμαστε και εμείς κρίκοι στην ίδια αλυσίδα που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον.
Καθόλου δεν υπερβάλλω, λέγοντας ότι η δράση μέσα από τις γραμμές της ΕΔΟΝ έχει κυριολεκτικά σφραγίσει τις ζωές μας. Στις διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια, στις αφισοκολλήσεις και στις εθελοντικές εργασίες, στις διεθνείς κατασκηνώσεις και στις εκστρατείες διάδοσης της νεολαίας, στις ατέλειωτες μέρες και νύχτες της προετοιμασίας και του ξηλώματος των φεστιβάλ, μάθαμε τη συντροφικότητα, βιώσαμε την αίσθηση της κοινότητας και την ανιδιοτέλεια της αλληλεγγύης, συγκρουστήκαμε με τον ατομικισμό και τον ωφελιμισμό.
Κίνητρο της στράτευσης μας οι πληγές που άφηναν στο σώμα της πατρίδας μας οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ο θυμός για την κοινωνική αδικία και τις διακρίσεις, η αγωνία για το μέλλον, η κατανόηση ότι η ζωή δεν γίνεται καλύτερη με προσευχές και παρακάλια, αλλά με συνειδητή και οργανωμένη δράση, η ανάγκη μας για αξίες και κοινωνικά οράματα που να αξίζουν τον κόπο.
Από αυτή την άποψη τίποτε δεν έχει αλλάξει. Ότι ένωσε και ώθησε εμάς να στρατευτούμε στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, είναι το ίδιο που ενώνει και κινητοποιεί εσάς σήμερα.
Η έκρηξη στην επιστήμη και την τεχνολογία έχει δημιουργήσει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες.
Ο παραγόμενος πλούτος σήμερα είναι σε θέση να θρέψει όχι μια αλλά πολλές φορές τους κατοίκους αυτού του πλανήτη. Παρόλα αυτά εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στην φτώχεια και την εξαθλίωση και εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν ακόμα από την πείνα και τις αρρώστιες. Οι πόλεμοι και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις συνεχίζονται και επεκτείνονται και ο κόσμος φαίνεται να ξαναμπαίνει σε μια νέα εποχή ξαναμοιράσματος που μας παραπέμπει, ως ένα τρομακτικό de ju vu, στις πιο απαίσιες στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας.
Μπροστά σ’ αυτή την αντιφατική και αδιέξοδη πραγματικότητα οι ΕΔΟΝίτες αρνούνται την μοιρολατρική απάθεια.
Επιλέγουν τον δρόμο της αντίστασης και της οργανωμένης συλλογικής δράσης, τους αγώνες για καλύτερο μέλλον. Επιλέγουν το δρόμο της Αριστεράς, το δρόμο της ταξικής πάλης με όραμα μια κοινωνία απαλλαγμένη από εκμετάλλευση, διακρίσεις, πολέμους και κοινωνικές ανισότητες.
Αυτό το δρόμο μας έδειξε και μας η ΕΔΟΝ στο πέρασμα μας από τις γραμμές της.
Και εκ μέρους πλέον όλων των βετεράνων που μετά την ΕΔΟΝ συνέχισαν τη διαδρομή τους μέσα στο κίνημα θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι όσες δυσκολίες και αν βρήκαμε στο δρόμο μας, όσα σκαμπανεβάσματα και αν έφερε η ζωή στη διαδρομή μας, δεν έχουμε μετανιώσει ούτε μια στιγμή γι’ αυτή την επιλογή. Γιατί αν αφήνει ένα ίχνος στην πορεία του χρόνου η ζωή του καθενός μας, αν είναι κάτι που δίνει αληθινή αξία στην σύντομη ύπαρξη μας, είναι κυρίως η πολιτική και κοινωνική δράση για να αλλάξουμε τα πράγματα, είναι η συμμετοχή μας στους συλλογικούς αγώνες για ένα καλύτερο κόσμο, για ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας.
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
Βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις. Το όραμα της απελευθέρωσης της πατρίδας μας από την ξένη στρατιωτική κατοχική παρουσία και της επανένωσης της χωρίς προστάτες και κηδεμόνες, αντί να πλησιάζει, δυστυχώς απομακρύνεται επικίνδυνα. Η Τουρκία και η σημερινή εθνικιστική τουρκοκυπριακή ηγεσία κάνουν ακόμα πιο σκληρή την απαράδεκτη διχοτομική τους πολιτική. Την ώρα όμως που ο τόπος έχει ανάγκη μια θαρραλέα πατριωτική πολιτική που να πείθει ότι η πλευρά μας είναι έτοιμη για ένα έντιμο και ειλικρινή συμβιβασμό με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, οι πολιτικοί εκφραστές της κυρίαρχης τάξης με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον κ.Αναστασιάδη, επιλέγουν για μια ακόμα φορά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Αντί για ουσιαστική παρέμβαση για άρση της στασιμότητας εξαντλούνται σε τακτικισμούς, παλινδρομήσεις και ανακολουθίες που το μόνο που πετυχαίνουν είναι να πλήττουν την αξιοπιστία της πλευράς μας και να διευκολύνουν την κατοχική δύναμη.
Στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα οι επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης φορτώνονται άδικα και μονόπλευρα στους πολλούς για να προστατευτούν και να εκμεταλλευτούν την κατάσταση οι λίγοι. Ιδιαίτερα στους νέους που είναι ίσως η μοναδική γενιά από τη δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας που κινδυνεύει να ζήσει χειρότερα από τους γονιούς τους.
Με την πανδημία, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τον κίνδυνο της αρρώστιας που μας περιτριγυρίζει και απειλεί την υγεία και τη ζωή μας. Έχουν να αντιμετωπίσουν και νέα επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά τους δικαιώματα που εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους είτε ανοικτά είτε συγκαλυμμένα.
Πως απαντούμε σ’ αυτές τις προκλήσεις; Μπορούμε να αντιστρέψουμε τα πράγματα; Να αντισταθούμε στις επιθέσεις και στα πισωγυρίσματα; Να αναζωπυρώσουμε την ελπίδα για λύση και επανένωση της πατρίδας μας; Να δρομολογήσουμε άλλη πορεία οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, χωρίς διαφθορά, νεποτισμό και αναξιοκρατία όπου το κράτος και η πολιτεία θα ρίξουν το βάρος τους στην προστασία των εργαζομένων και ιδιαίτερα των νέων και θα δρομολογήσουν πολιτικές που να στηρίζουν τα συμφέροντα των πολλών και αδύνατων και όχι των λίγων και των εκλεκτών;
Μπορούμε συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Μπορούμε με τη δράση και τους αγώνες μας. Με την υλοποίηση όσων σήμερα και αύριο θα αποφασίσετε σ’ αυτό το συνέδριο. Με την συσπείρωση και την ενότητα της νέας γενιάς γύρω από αυτά που την βασανίζουν και την ταλαιπωρούν και γύρω από την εναλλακτική επιλογή που εμείς είμαστε σε θέση να προτείνουμε.
Μπορούμε όλοι μαζί, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις να αλλάξουμε το σημερινό κατεστημένο, να απομακρύνουμε από την εξουσία την νεοφιλελεύθερη συντηρητική δεξιά και να την αντικαταστήσουμε με μια διακυβέρνηση που να σέβεται τους εργαζόμενους και που θα εργαστεί για ένα καλύτερο και πιο ελπιδοφόρο μέλλον για τη χώρα και το λαό μας. Για το μέλλον που δικαιούνται και ζητούν οι νέοι μας.
Είμαστε βέβαιοι ότι εσείς, οι σημερινοί ΕΔΟΝίτες θα είστε και πάλι μπροστά, εμπροσθοφυλακή σ’ αυτούς τους αγώνες.
Και εμείς συνοδοιπόροι και συναγωνιστές θα σας παρακολουθούμε και θα σας καμαρώνουμε.
Ζήτω το 20o Συνέδριο!!
Ζήτω η ΕΔΟΝ!!
