Ομιλία Χρίστου Χριστόφια, Γενικού Γραμματέα ΕΔΟΝ στο 19ο Παγκύπριο Συνέδριο ΕΔΟΝ

 

Αγαπητοί προσκεκλημένοι,

Φίλες και φίλοι,

Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,

Από μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΔΟΝ, σας καλωσορίζουμε στην έναρξη του 19ου Παγκύπριου Συνεδρίου της ΕΔΟΝ. Ευχόμαστε σε όλους Χρόνια Πολλά και μια αγωνιστική, δημιουργική νέα χρονιά. Μακάρι το 2019 να είναι η χρονιά της ειρήνης, της απελευθέρωσης και επανένωσης για την Κύπρο, να είναι η χρονιά της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ευημερίας και της προόδου για τον κόσμο ολόκληρο.

Καλωσορίζουμε ιδιαίτερα, τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Η παρουσία τους στο Συνέδριο, επαναβεβαιώνει ότι ουδέποτε σταματήσαμε την κοινή πάλη για τους κοινούς μας στόχους. Για την ειρήνη και την επανένωση.

Καλωσορίζουμε επίσης και ευχαριστούμε από καρδιάς για την παρουσία τους εδώ, τους εκπροσώπους είκοσι και πλέον αδελφών οργανώσεων του εξωτερικού, που μας έκαναν την τιμή να ταξιδέψουν στην Κύπρο από Λατινική Αμερική, Ασία, Μέση Ανατολή, Αφρική και Ευρώπη.

Έχουμε τη μεγάλη τιμή να βρισκόμαστε στην προεδρία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών τα τελευταία εφτά χρόνια. Χαιρετίζουμε στο πρόσωπο του συναγωνιστή Ιάκωβου Τοφαρή, προέδρου της ΠΟΔΝ, τα εκατομμύρια μέλη της και υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας στο υπόλοιπο της θητείας μας, για ενδυνάμωση της διεθνούς αντιιμπεριαλιστικής πάλης της νεολαίας.

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Η ΕΔΟΝ, η πιο μαζική και δημοκρατική οργάνωση νεολαίας της Κύπρου είναι εδώ. Σε αυτή την αίθουσα σήμερα βρίσκονται μαζεμένα τα μαχητικά νιάτα του τόπου μας. Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες σύνεδρους, νέους και νέες από όλο το νησί που εκλέγηκαν μετά από δεκάδες τοπικές γενικές συνελεύσεις για να εκπροσωπήσουν τις χιλιάδες μέλη μας. Να συζητήσουμε, να ανταλλάξουμε προβληματισμούς και να θέσουμε τους στόχους μας για τα επόμενα τρία χρόνια. Να εκλέξουμε δημοκρατικά την επόμενη συλλογική ηγεσία. Αυτή είναι η ΕΔΟΝ. Γιατί όταν μιλούμε για δημοκρατία, εμείς το εννοούμε. Όταν μιλούμε για συλλογικότητα, το κάνουμε πράξη.

Φίλες και φίλοι,

Η κρίση του καπιταλισμού διεθνώς, αφήνει πίσω της τα αποκαΐδια της ολομέτωπης επίθεσης του κεφαλαίου σε βάρος των λαών. Δικαιωθήκαμε για άλλη μια φορά στις εκτιμήσεις μας, ότι μέσα από τις κρίσεις η άρχουσα τάξη βρίσκει την καλύτερη ευκαιρία για ανακατανομή του πλούτου προς όφελος της. Γι’ αυτό πέρσι, είχαμε τη μεγαλύτερη αύξηση δισεκατομμυριούχων στην ιστορία. Γι’ αυτό οι ρυθμοί αύξησης του εισοδήματος των εργαζομένων διεθνώς, είναι περίπου 2%, την ίδια στιγμή που των δισεκατομμυριούχων, είναι 13%. Περίπου το 43% του εργατικού δυναμικού νέων, είτε δεν εργάζεται, είτε εργάζεται αλλά ζει σε συνθήκες φτώχειας. Περισσότεροι από 500 εκατομμύρια νέοι ζουν σήμερα με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, περισσότερα από 260 εκατομμύρια νέοι και μία στις τρεις νεαρές γυναίκες, ζουν δίχως δουλειά και εκπαίδευση. Και παρόλο που οι συνέπειες της κρίσης είναι διάφορες και διαφορετικές, μία συνέπεια είναι σταθερή και συναντάται παντού: περισσότερο από όλους, πλήγηκαν οι νέοι.

Τα εργαλεία που μας έδωσαν οι κλασικοί της ιδεολογίας μας, του μαρξισμού – λενινισμού, μας βοηθούν να κατανοήσουμε πώς και γιατί οι κοινωνίες μας, οδηγούνται από το κακό στο χειρότερο. Ο καπιταλισμός, στο ανώτατο του στάδιο τον ιμπεριαλισμό, οδηγεί αναπόφευκτα σε μεγέθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, σε όξυνση των ανταγωνισμών για τον έλεγχο των πηγών ενέργειας, σε νέες εστίες πολέμων και συμφοράς. Σε αυτή τη νομοτέλεια βάζουν το χέρι τους και οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι οποίες υπηρετούν άριστα την ανάγκη του κεφαλαίου για αύξηση των κερδών του.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προχωρούν με σταθερά βήματα στη θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού. Η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, το ξήλωμα του κοινωνικού κράτους, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και η αντιλαϊκή πολιτική, βρίσκονται ψηλά στην ημερήσια διάταξη. Η διεύρυνση του χάσματος πλουσίων και φτωχών, συντελείται ως η επίσημη πολιτική αυτού του προωθημένου οργανισμού καπιταλιστικής ολοκλήρωσης. Η εργαλειοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αύξηση των κερδών των πολυεθνικών και των μονοπωλίων στην ανακατανομή του πλούτου μέσα από την κρίση, έχει ως μοναδικό θύμα τους λαούς. Σε αυτό το πλαίσιο, περιστέλλονται ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικές και συλλογικές ελευθερίες, η ιδιωτικότητα των ανθρώπων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στρατιωτικοποιείται ολοένα και περισσότερο, με την προσαρμογή των στόχων της εξωτερικής της πολιτικής σε πλήρη σύζευξη με αυτούς του ΝΑΤΟ. Η εφαρμογή της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας για την Άμυνα και την Ασφάλεια – γνωστή ως PESCO και η έγκριση πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ για επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία, κινούνται σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο. Παράλληλα, οι παρεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών και ιδιαίτερα της Μέσης Ανατολής συνεχίζονται αμείωτα και αποτελούν μαζί με το ΝΑΤΟ, τους ένοχους για τη δημιουργία του τεράστιου προσφυγικού ρεύματος των τελευταίων χρόνων.

Αυτός ο προσανατολισμός δεν είναι τυχαίος. Έχει να κάνει με την ένταση των ανταγωνισμών για έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των αγορών. Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά, το αμερικανόπνευστο σχέδιο για τη «Νέα Μέση Ανατολή», η διείσδυση της Ε.Ε. στην Ανατολική Ευρώπη και τα σχέδια γεωπολιτικής περικύκλωσης της Ρωσίας και της Κίνας αντίστοιχα, αποκαλύπτουν τις προθέσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Η ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των ιμπεριαλιστών, λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης, του ελέγχου των ενεργειακών και εμπορικών δρόμων, καθώς επίσης και της συγκέντρωσης μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων.

Απέναντι σε αυτή τη σαθρή και τραγική κατάσταση που συνθέτει το σύστημα και ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων, το όπλο των λαών και της νεολαίας είναι ένα. Η διεθνιστική αλληλεγγύη. Ως πότε θα σκοτώνονται οι λαοί για του αφέντη το φαΐ; Από το βήμα του Συνεδρίου μας, δηλώνουμε για άλλη μια φορά, ότι στεκόμαστε στο πλευρό των απανταχού αγωνιζόμενων και δοκιμαζόμενων λαών. Από τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και τις ωμές παρεμβάσεις στα εσωτερικά των χωρών τους, μέχρι τους λαούς της Ασίας. Από τους λαούς της Αφρικής της πείνας και των συγκρούσεων, μέχρι την Ευρώπη της λιτότητας και της φτώχειας. Μέχρι τη Μέση Ανατολή που συνεχίζει να φλέγεται. Με τη δράση μας, δίνουμε δύναμη σε αυτούς που αγωνίζονται και αντλούμε παράδειγμα από αγώνες όπως αυτούς της σοσιαλιστικής Κούβας και της ανυπότακτης Παλαιστίνης.

Δημιουργούμε τις αντιστάσεις που χρειάζεται να έχουμε, σε ένα διεθνές περιβάλλον που διώκει κομμουνιστικά, αντιιμπεριαλιστικά, αντιφασιστικά κόμματα και παράλληλα ενισχύει νεοφασιστικά, εθνικιστικά, ρατσιστικά μορφώματα. Σε διάφορες χώρες, σύντροφοι και συναγωνιστές μας διώκονται. Αυτό συμβαίνει γιατί είμαστε οι μόνοι που πραγματικά αμφισβητούμε την εξουσία του κεφαλαίου. Από την άλλη, η άρχουσα τάξη με τις πολιτικές, τα ΜΜΕ και τους πολέμους της, ακόμα και με χρηματοδότηση, ενδυναμώνει το νεοφασισμό που συμμετέχει πλέον σε κοινοβούλια και σε κυβερνήσεις. Ο αντικομμουνισμός μετατρέπεται σε επίσημη κρατική πολιτική, ενώ ο εθνικισμός και ο φασισμός θεωρούνται ως «ακόμα μια άποψη μέσα στη δημοκρατία». Συμβαίνει αυτό που έγραψε ο Μπρεχτ με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου «μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος, η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό». Έτσι έγινε. Η σκύλα ήδη γέννησε και το τέκνο της απειλεί ξανά το μέλλον της ανθρωπότητας.

Απέναντι στους κάθε λογής λαϊκιστές και δημαγωγούς Τραμπ, Μπολσονάρο, Λεπέν, Σαλβίνι, Όρμπαν, Μιχαλολιάκο και άλλους που σπέρνουν το μίσος, εμείς αντιτάσσουμε τους αγώνες μας. Αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο και το νεοφασισμό. Αγώνες για τη φιλία των λαών, την ειρήνη και το διεθνή αφοπλισμό. Οργανωμένη πάλη, που σηκώνει ανάχωμα ενάντια στο φασισμό. Ταξική πάλη, με την οποία οι λαοί θα ξαναβγούν στο προσκήνιο για να παρελάσουν στις λεωφόρους του μέλλοντος. Το μέλλον που είναι βέβαιο, μα δεν θα έρθει από μόνο του, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς, όπως εύστοχα έγραψε ο ποιητής.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,

Μέσα σε ένα τέτοιο διεθνές περιβάλλον, θα ανέμενε κανείς η κυβέρνηση μιας ημικατεχόμενης πατρίδας που δίνει αγώνα επιβίωσης, να τηρούσε στάση αρχών στην εξωτερική της πολιτική. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση Αναστασιάδη – Συναγερμού, προσκολλημένη στις ιδεολογικές της εμμονές νεκρανασταίνει το «ανήκωμεν στη Δύσην» παρά τις περί αντιθέτου διακηρύξεις της. Ενισχύει τη στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ, εντάσσει την Κυπριακή Δημοκρατία στην PESCO και διασαλεύει τις διαχρονικές σχέσεις με παραδοσιακά φίλες χώρες. Ανοίγει ζητήματα σε σχέση ακόμα και με την επιδιωκόμενη λύση του Κυπριακού για πιθανή εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Για εμάς, η όποια πρόνοια στη λύση του Κυπριακού για ΝΑΤΟϊκές εγγυήσεις είναι απαράδεκτη. Επαναλαμβάνουμε τη διαχρονική μας αντίθεση στην όποια προσπάθεια ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ ή στα παρακλάδια του, όπως είναι ο Συνεταιρισμός για την Ειρήνη.

Από το περασμένο συνέδριο μέχρι σήμερα, άλλαξαν πολλά στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού. Το 19ο Συνέδριο της ΕΔΟΝ διεξάγεται σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για το μέλλον μας.

Μέσα από την πρόοδο των διαπραγματεύσεων οδηγηθήκαμε σε εντατικοποίηση της προσπάθειας στο Μοντ Πελεράν, στη Γενεύη και φτάσαμε στη Διάσκεψη στο Κρανς Μοντανά. Μοναδικό μας μέλημα ως Αριστερά σε όλη τη διάρκεια της Διάσκεψης στο Κρανς Μοντανά το καλοκαίρι του 2017, ήταν να στηρίξουμε όσο μπορούμε την προσπάθεια για να επιτύχουμε το αποφασιστικό βήμα προς τα εμπρός, διανοίγοντας την προοπτική της λύσης.

Η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων στο Κρανς Μοντανά, οδήγησε το Κυπριακό σε μια επικίνδυνη στασιμότητα. Ακολούθησαν οι παράνομες και προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι αρνητικές δηλώσεις της τ/κ ηγεσίας, καθώς και η έκθεση του Γ.Γ. του ΟΗΕ η οποία αποενοχοποιούσε την Τουρκία και επέρριπτε την ευθύνη του ναυαγίου στις δύο κυπριακές πλευρές.

Αυτή τη στιγμή η κατάσταση μόνο ως εξαιρετικά κρίσιμη μπορεί να περιγραφεί. Γι’ αυτό και ο κ. Αναστασιάδης πρέπει με ξεκάθαρο τρόπο να υποστηρίξει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να συμβάλει εποικοδομητικά στην επιτυχή συμφωνία των όρων αναφοράς. Να εργαστεί για συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν και στη βάση του Πλαισίου του Γενικού Γραμματέα. Αν η τουρκική πλευρά ανταποκριθεί θετικά, τότε θα έχουμε συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Αν όχι, τότε την ευθύνη για την όποια αποτυχία θα την επωμιστεί η τουρκική πλευρά και θα μείνει εκτεθειμένη έναντι της διεθνούς κοινότητας.

Εμείς, θα εξακολουθήσουμε να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για ειρηνική λύση του Κυπριακού στα πλαίσια των Ηνωμένων Εθνών και στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και των συμφωνιών υψηλού επιπέδου 1977-79, που προνοούν για διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Για ένα κράτος με μια και μόνη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Για λύση που να συνάδει με το διεθνές δίκαιο, τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Για λύση που να προνοεί την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και εποίκων και την αποστρατιωτικοποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τελικός στόχος, παραμένει η πλήρης αποστρατιωτικοποίηση του νησιού, με τη διάλυση των βρετανικών βάσεων, στόχος που θα προκύψει μέσα από τον ενιαίο αντιιμπεριαλιστικό αγώνα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Να αποκαθιστά την ενότητα, την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς να δίνει δικαιώματα επέμβασης σε οποιαδήποτε ξένη χώρα. Να αποκαθιστά και να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Kυπρίων, περιλαμβανομένου του δικαιώματος επιστροφής των προσφύγων στα σπίτια και τις περιουσίες τους.

Με συνέπεια υποστηρίζουμε την πολιτική ισότητα των δυο κοινοτήτων στα πλαίσια της ομοσπονδίας, όπως αυτή καθορίζεται στα ψηφίσματα του Σ.Α. των Ηνωμένων Εθνών και που σημαίνει αποτελεσματική συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Διαφωνούμε με τις καινοφανείς και επικίνδυνες θέσεις περί «χαλαρής ομοσπονδίας», «διευρυμένων συνομιλιών» και «διαπραγμάτευση από μηδενική βάση». Οι θέσεις αυτές εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα και οδηγούν στο ίδιο τελικό αποτέλεσμα: τη διχοτόμηση.

Εμείς, οι νέοι άνθρωποι αυτού του τόπου αγωνιούμε διπλά για το ποιο θα είναι το μέλλον μας εδώ. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για να αναστρέψουμε την πορεία προς τη διχοτόμηση. Είτε με συμφωνημένο τρόπο, είτε με την πάροδο του χρόνου χωρίς επίτευξη λύσης, η διχοτόμηση αποτελεί την καταστροφή για τον τόπο και το λαό μας, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους. Διχοτόμηση θα πει σύνορα με την Τουρκία, με κακές σχέσεις γειτονίας, απώλεια μια για πάντα του 40% των εδαφών και του 60% της ακτογραμμής μας, καθώς και της ΑΟΖ που φαίνεται να την χάρισε ήδη ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μέσα από δηλώσεις του. Διχοτόμηση θα πει αβεβαιότητα και ανασφάλεια για τις μελλοντικές γενιές, αφού θα παραμένει πάντα πιθανός ο κίνδυνος η Τουρκία να εποφθαλμιά και την υπόλοιπη Κύπρο. Αυτό είναι το δίλημμα σήμερα. Αυτό ήταν το δίλημμα όλα αυτά τα χρόνια. Ομοσπονδία ή διχοτόμηση. Καλά κάνουν όσοι κατηγορούν εμάς ως οπαδούς της όποιας λύσης, ως περίπου προδότες που θα ξεπουλήσουμε την Κύπρο στην Τουρκία, να κάνουν πρώτα την αυτοκριτική τους. Να αναλογιστούν ποιοι είναι αυτοί που μετακινήθηκαν δεκάδες φορές τις τελευταίες δεκαετίες και ποιοι είναι αυτοί που παρέμειναν συνεπείς στη συμφωνημένη βάση λύσης.

Εμείς δεν το βάζουμε κάτω. Θα συνεχίσουμε με κάθε τρόπο να αγωνιζόμαστε μαζί με τους τουρκοκύπριους συναγωνιστές μας για λευτεριά από την κατοχή και επανένωση του λαού μας. Ξέρουμε ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Ξέρουμε ότι το μέλλον της ειρήνης δεν μπορεί να εμποδιστεί αν αγωνιστούμε μέχρι τέλους. Με πορείες, κινητοποιήσεις, πολιτικές συγκεντρώσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις, ανταλλαγές εμπειριών και αλληλεπίδραση των νέων των δύο κοινοτήτων, σπάζουμε τις αλυσίδες της διαίρεσης. Να καταφέρουμε το συρματόπλεγμα που μας χωρίζει, οι επόμενες γενιές να το βλέπουν σε μουσεία ως ανάμνηση μιας παλιάς εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί.

Μόνο έτσι μας φοβούνται οι κάθε λογής διχοτομιστές. Μόνο έτσι μας φοβούνται οι εθνικιστές και νεοφασίστες και στις δυο πλευρές του συρματοπλέγματος. Μαζικούς και ενωμένους. Ως νεολαία, χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε να δώσουμε απάντηση στον εθνικισμό που γιγαντώνεται ξανά. Να τον απομονώσουμε. Να τον τσακίσουμε. Αν τον αφήσουμε να κάνει και πάλι τη ζημιά, αυτή τη φορά υπάρχει ο κίνδυνος να είναι ανεπανόρθωτη.

Ευθύνη για την άνοδο της ακροδεξιάς έχει και η δεξιά και ο λεγόμενος ενδιάμεσος χώρος. Και ας μην προσποιούνται ότι σοκάρονται κάθε φορά που η κοινωνία πλήττεται από φαινόμενα νεοφασισμού. Κάθε φορά που κάνουν δηλώσεις υπέρμετρου ψευδοπατριωτισμού ντοπάρουν το τέρας. Κάθε φορά που ο Συναγερμός τιμά τον Γρίβα και τους πραξικοπηματίες, δίνει ζωή στο σοβινισμό. Κάθε φορά που στηρίζουν σε φοιτητικές ενώσεις και στα μαθητικά συμβούλια, συνθήματα γεμάτα εθνικισμό ανατροφοδοτούν τις εθνικιστικές οργανώσεις που αναπολούν ακόμα την Ένωση. Δεν είναι τυχαία η άνοδος του εθνικισμού – σοβινισμού τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί που οπλίζουν το χέρι του κάθε φασίστα που επιτίθεται σε αυτοκίνητα τουρκοκυπρίων, που δίνει μπουφάν «μόνο σε ελληνόπουλα», που βανδαλίζει στα γραφεία μας αναγράφοντας στους τοίχους συνθήματα μίσους.

Εμείς καταγγέλλαμε εδώ και χρόνια τη σχιζοφρενική στάση της ελληνοκυπριακής δεξιάς. Δεν μπορεί την ίδια ώρα που επικαλούνται τον πατριωτισμό όλων μας για ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο, αυτοί να συνεχίζουν να γαλουχούν τη νεολαία τους με το γριβισμό. Δεν μπορεί την ίδια ώρα που η ηγεσία τους αναλώνεται σε δήθεν επαναπροσεγγιστικές ενέργειες, η νεολαία τους να διοργανώνει φιέστες με ενωτικά σύμβολα βγαλμένα από το παρελθόν. Να ταυτίζεται με την ακροδεξιά στους χώρους σπουδών της Ελλάδας. Δεν μπορεί την ίδια ώρα που ο ηγέτης τους διαπραγματεύεται το μέλλον μας, αυτοί να στηρίζουν την προβοκατόρικη πρόταση του ΕΛΑΜ στη Βουλή για εορτασμό του ενωτικού δημοψηφίσματος στα σχολεία.

Ποιος ευθύνεται που φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται φυσιολογικό να είναι γεμάτοι οι δρόμοι με σβάστιγκες στους τοίχους και άλλα ναζιστικά σύμβολα; Ποιος ευθύνεται που γίνονται ολοένα και πιο συχνά τα φαινόμενα απειλητικών τηλεφωνημάτων σε στελέχη της ΕΔΟΝ από θρασύδειλους νεοφασίστες; Ποιος ευθύνεται για τους προπηλακισμούς στελεχών μας εντός των σχολείων; Με ποιον τρόπο φτάσαμε στο σημείο ανοιχτά και επίσημα εκπρόσωπος εθνικιστικής φοιτητικής παράταξης να λέει από το βήμα συνέλευσης των φοιτητών πως σε περίπτωση πολέμου, πρώτα θα στρέψει τα όπλα εναντίον των κομμουνιστών συμπατριωτών του και μετά στον εχθρό;

Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,

Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε και κανέναν. Η ιστορική αλήθεια είναι εκεί και λάμπει σαν άστρο που μας καθοδηγεί. Απέναντι στην παραχάραξη της ιστορίας, προτάσσουμε τους ήρωες ΕΔΟΝίτες που έπεσαν υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και τη δημοκρατία. Απέναντι στο μίσος του φασισμού, προτάσσουμε την αδελφοσύνη του λαού μας, αλλά και των λαών όλου του κόσμου. Μπροστά στους εθνικιστικούς ψευδοπαλλικαρισμούς, αντιτάσσουμε τη δύναμη της οργανωμένης πάλης, της μαζικότητας και της συλλογικότητας. Καλούμε τον κάθε δημοκρατικό νέο και νέα, έστω και αν δεν συμφωνούμε σε όλα τα ζητήματα, να αγωνιστεί μαζί μας ενάντια στο φασισμό. Κάθε νέος που θέλει να λέγεται Άνθρωπος έχει θέση στο αντιφασιστικό μέτωπο της νεολαίας. Να τους σταματήσουμε πριν να είναι αργά.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Σήμερα βιώνουμε τη μεταμνημονιακή εποχή, που μόνο τέτοια δεν είναι. Με την επανεκλογή της διακυβέρνησης Αναστασιάδη – Συναγερμού, οι κυβερνώντες φιλοδοξούν να τελειώσουν ό,τι έμεινε στη μέση. Η εικόνα για την ανάκαμψη της οικονομίας, όπως παρουσιάζεται από την κυβέρνηση, δεν μπορεί να αλλάξει την κατρακύλα των κοινωνικών συνθηκών της χώρας. Συμβαίνει αυτό ακριβώς που είχαμε πει: βγήκαμε από το μνημόνιο, όμως δεν γλυτώσαμε από τις αντιλαϊκές πολιτικές και τη λιτότητα.

Η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική τα τελευταία έξι χρόνια, οδήγησε σε κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Σε κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας ιδιαίτερα στους νέους. Σε αύξηση της μετανάστευσης προς το εξωτερικό, σε περικοπές μισθών, συντάξεων και ωφελημάτων, σε φτωχοποίηση του κυπριακού λαού και σε ξήλωμα του κοινωνικού κράτους. Οδήγησε σε διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στους λίγους πλούσιους και στους πολλούς φτωχούς, με αποτέλεσμα να έχουμε την θλιβερή πανευρωπαϊκή πρωτιά.

Όλα αυτά δημιουργούν τεράστια αδιέξοδα στους νέους ανθρώπους. Το χειρότερο όμως από όλα, είναι ότι η οικονομική πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση του κ. Αναστασιάδη δεν δημιουργεί καμιά προοπτική για τη νέα γενιά, γιατί απλούστατα δεν έχει καμιά προοπτική. Στηρίζεται απλώς στην αρπαχτή. Στην κοντόφθαλμη προσέγγιση μιας οικονομίας καζίνο πώλησης διαβατηρίων και εντελώς άναρχης και απρογραμμάτιστης ανέγερσης διαφόρων πολυτελών αναπτύξεων. Με συνεπακόλουθη κατακόρυφη αύξηση των τιμών των ενοικίων ή/και της αγοράς κατοικίας. Με πρώτο θύμα και πάλι τους νέους. Ιδιαίτερα στη Λεμεσό, αλλά και σε όλη την ελεύθερη Κύπρο, το ύψος των τιμών είναι τέτοιο που σε καμιά περίπτωση η νέα γενιά της ανασφάλιστης εργασίας, των χαμηλών μισθών και των ελαστικών μορφών απασχόλησης, δεν μπορεί να ελπίζει στην απόκτηση δικής της στέγης. Σαν να μην έφτανε αυτό, απουσιάζει η όποια κρατική πολιτική στήριξης των νέων ζευγαριών, χωρίς στεγαστικά επιδόματα, χωρίς καμιά κοινωνική πρόνοια. Παρά το τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει, παρά το γεγονός ότι φτάσαμε στο σημείο σε μια μικρή χώρα όπως την Κύπρο να έχουμε άστεγους, η κυβέρνηση κρατά το Ενιαίο Στεγαστικό Σχέδιο στα συρτάρια.

Οι αντιλαϊκές κοινωνικο-οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης, θα ενταθούν ακόμα περισσότερο. Απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, ξεπούλημα του Συνεργατισμού, ιδιωτικοποίηση και κλείσιμο ημικρατικών οργανισμών, εκποιήσεις κατοικιών, αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία, ξήλωμα της Δημόσιας Υγείας και μεθοδεύσεις για ξεπούλημα του κλάδου σε ιδιωτικά συμφέροντα, κ.ά. Όλα αυτά, σφίγγουν τον κλοιό γύρω από την πλειοψηφία του κόσμου, που δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να τα βγάλει πέρα.

Με την πολιτική τους, μας οδηγούν σε σχολείο που δεν μορφώνει ολόπλευρα, αλλά εξοντώνει. Το όραμα τους για την παιδεία, ξεκινά στις εξετάσεις ανά τετράμηνο ενισχύοντας κι άλλο την παραπαιδεία και τελειώνει στην καταστολή της δημοκρατικής λειτουργίας και έκφρασης. Με τους νέους κανονισμούς λειτουργίας που εφάρμοσε η κυβέρνηση τη φετινή σχολική χρονιά, οδηγούμαστε ολοένα και περισσότερο σε ένα απάνθρωπο και αντιδημοκρατικό σχολείο.

Με την πολιτική τους, οδηγούν ολοένα και περισσότερους φοιτητές στη διακοπή των σπουδών τους. Πετσόκοψαν την κρατική φοιτητική μέριμνα και μείωσαν κατά πολλά εκατομμύρια ευρώ τη χορηγία. Οι φοιτητές που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα, με τα έξοδα φοίτησης (βιβλία, υλικά, ενοίκια, καύσιμα κ.α.) να είναι στα ύψη και χωρίς καμιά κρατική στήριξη, είναι τα θύματα της αναλγησίας των κυβερνώντων και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Με την πολιτική τους, έκαναν μεγάλο μέρος της κοινωνίας να θεωρεί τους νέους ως τη χαμένη γενιά. Το ότι η ανεργία μειώθηκε, είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή, είναι ότι η νέα γενιά εργάζεται ώρες ατέλειωτες για ένα κομμάτι ψωμί. Βρίσκεται ανοχύρωτη στα προσωπικά συμβόλαια των χαμηλών μισθών, μακριά από το δικαίωμα οργάνωσης στις συντεχνίες και διεκδίκησης βελτίωσης των όρων εργοδότησης. Η γενιά που βιώνει στο μεγαλείο της την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,

Η νέα γενιά αυτού του τόπου δικαιούται και αξίζει πολύ περισσότερα από αυτά που της επιφυλάσσει η κυβέρνηση Αναστασιάδη. Με την αναβάθμιση της τεχνολογικής εξέλιξης και των παραγωγικών δυνάμεων, η νέα γενιά μπορεί και πρέπει να κατακτήσει το μέλλον. Φτάνει να οργανώσουμε τον αγώνα μας. Αγώνας ταξικός, μαζικός και συντονισμένος, δεν μπορεί να μην είναι νικηφόρος. Να κάνουμε πολιτική δουλειά παντού. Να φτάσει η φωνή της ΕΔΟΝ σε κάθε σχολείο, πανεπιστήμιο, χώρο δουλειάς και στέκι νεολαίας. Να έρθουν σε επαφή με τις προτάσεις μας για όλα τα ζητήματα που απασχολούν έναν νέο σήμερα και να ενταχθούν μαζί μας στο δύσκολο, μα όμορφο αγώνα μας.

Ως πότε η νεολαία αυτού του τόπου θα ανέχεται τη βαθιά άνιση και εκμεταλλευτική κοινωνία στην οποία ζούμε; Ως πότε θα υπομένει μοιρολατρικά τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνώντων; Ως πότε θα αφήνουμε τη ζωή μας έρμαιο στις ορέξεις του κεφαλαίου και της εργοδοσίας; Δεν μπορεί και δεν θα είναι το μέλλον της κυπριακής νεολαίας ο βαθιά ταξικός χαρακτήρας των προβλημάτων σε όλο το φάσμα της ζωής. Αναξιοκρατία, βόλεμα ημετέρων, ο πολιτισμός φτωχός συγγενής, τρομονόμος στον αθλητισμό, εξαρτήσεις, κοινωνικά αδιέξοδα, καταστροφή του περιβάλλοντος, ρατσισμός και διακρίσεις, τοπική αυτοδιοίκηση παραμελημένη από το κράτος, ανισοτιμία ανδρών – γυναικών και πολλά άλλα. Δεν είναι αυτό το μέλλον μας αν καταλάβουμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας. Αν τη θέληση μας για αλλαγή, την κάνουμε οργανωμένη πάλη και καθημερινή πράξη. Είμαστε οι φορείς της κοινωνικής αλλαγής. Όσο προσωρινά κι αν γνωρίζουμε ήττες, η τελική νίκη θα έρθει κι ας αργεί!

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Η ΕΔΟΝ, είναι η πλατιά μαζικοπολιτική πολιτιστική οργάνωση της νεολαίας, που αγκαλιάζει με τη δράση της κάθε νέο και νέα που δεν συμβιβάζεται με την εκμετάλλευση, την αδικία, την κατοχή και τη διαίρεση. Κάθε νέο και νέα που συγκινείται μπρος την εικόνα των εκατομμυρίων προσφύγων, που εξοργίζεται με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που θέλει να αγωνιστεί για την ειρήνη και τη συναδέλφωση των λαών. Κάθε νέο και νέα που δεν υποτάσσεται στην υποκουλτούρα, που ψάχνει την αλήθεια μέσα από πολιτιστικές αξίες και την αισθητική, που κάνουν τα σκοτάδια φως. Η ΕΔΟΝ εντάσσει στις γραμμές της κάθε νέο και νέα που αγανακτά μπρος στη σαθρή πραγματικότητα και αμφισβητεί, αντιδρά, αγωνίζεται. Αυτή είναι η ΕΔΟΝ. Γέννημα της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής. Στην 75χρονη ιστορική πορεία της ΑΟΝ – ΕΔΟΝ, γνωρίσαμε πολλές δυσκολίες. Παρανομία, διώξεις, δολοφονίες, επιθέσεις, ψέμα, λάσπη, αδιαφορία, απάθεια. Όσες φορές γονατίσαμε, κάθε φορά το δίκιο του αγώνα μας ξανασήκωνε. Έτσι και σήμερα.

Στο περασμένο Συνέδριο διαπιστώναμε ότι η πολεμική σε βάρος της Αριστεράς και του Λαϊκού Κινήματος, καθώς και η συνολικότερη αποπολιτικοποίηση και απαξίωση που προωθείται συστηματικά, συνέβαλαν καθοριστικά στην οργανωτική μας κάμψη. Ο στόχος του περασμένου 18ου Συνεδρίου για οργανωτική ανασύνταξη και μαζικοποίηση, δεν επιτεύχθηκε μέχρι σήμερα. Παρόλα αυτά, έχουμε σταθεροποιηθεί στο επίπεδο των μελών μας από το 2016 μέχρι σήμερα στο 19ο Συνέδριο.

Βάση του οικοδομήματος της ΕΔΟΝ, είναι η Τοπική Οργάνωση. Στο βαθμό που επιτυγχάνουμε να διατηρούμε τοπικές οργανώσεις με δραστήρια παρουσία, με πλατιά επαφή με νέους στην τοπική κοινωνία, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, καταφέρνουμε να ανανεωνόμαστε και να αναπληρώνουμε απώλειες. Το ζητούμενο είναι οι Τοπικές μας Οργανώσεις να ξεδιπλώσουν τέτοια πολύπλευρη δράση, που να απαντά στις πιο καυτές ανάγκες και προβληματισμούς της νέας γενιάς, με τρόπο που να αποτελούν πόλο έλξης για ένταξη κάποιου σε αυτές. Με τέτοια δράση που να καταφέρνουμε να εμπλέκουμε όσα περισσότερα μέλη μας γίνεται κάθε φορά. Με πρωτοβουλίες, όρεξη, ενθουσιασμό για υλοποίηση πλάνου πλατιάς δραστηριότητας, τα στελέχη της Οργάνωσης μπορούν να μεγαλουργήσουν. Με βελτίωση της συνεργασίας με τους συλλόγους και τις οργανώσεις του Λαϊκού Κινήματος και πάνω από όλα με το Κόμμα μας, το ΑΚΕΛ, μπορούμε και πρέπει να κάνουμε πράξη αυτά που οραματιζόμαστε.

Η φύση και ο χαρακτήρας της ΕΔΟΝ επιβάλλει τη συχνή ανανέωση, γι’ αυτό χρειάζεται μακροπρόθεσμα να σχεδιάζεται η ανανέωση και ενίσχυση με νέα στελέχη των καθοδηγητικών σωμάτων, όσο και των τοπικών οργανώσεων. Η εμπλοκή νέων στην καθημερινή δραστηριότητα της Οργάνωσης και η ζύμωση στο πεδίο της πάλης για διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα, αποτελούν προϋποθέσεις για δημιουργία της αντικειμενικής βάσης πάνω στην οποία μπορούμε να στηρίξουμε την πολιτική ανάδειξης στελεχών. Εθελοντικών στελεχών που να πετύχουν ακόμα περισσότερα από αυτά που ήδη η Οργάνωση με περηφάνια έχει να παρουσιάσει με τα Παγκύπρια Φεστιβάλ κάθε καλοκαίρι, με τις χιλιάδες τοπικές, περιφερειακές, επαρχιακές και παγκύπριες εκδηλώσεις, με τις αντικατοχικές και αντιιμπεριαλιστικές πορείες, την αντιφασιστική δράση, τις κατασκηνώσεις μας, τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις και άλλα πολλά. Στόχος κάθε ΕΔΟΝίτη και ΕΔΟΝίτισσας πρέπει να είναι να παραδώσει στις επόμενες γενιές την Οργάνωση πιο μαζική και δραστήρια από ότι την παρέλαβε από τις προηγούμενες γενιές.

Ο σάπιος κόσμος, εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε. Γι’ αυτό αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στις Επαρχιακές μας Οργανώσεις, στο κάθε στέλεχος μας ξεχωριστά, που μέσα σε πολύ εχθρικές συνθήκες στέκεται όρθιο και αγωνίζεται πλάι πλάι με τους συντρόφους του. Που συνδυάζει διαλεκτικά τη θεωρία με την πράξη. Που μελετά, αυτομορφώνεται και καταλαβαίνει ότι η οργανωτική με τη ιδεολογική – μορφωτική δουλειά είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Που δεν το βάζει κάτω. Που δεν συμβιβάζεται με τις δυσκολίες. Είμαστε περήφανοι για αυτά τα στελέχη και τα μέλη μας. Περήφανοι, που παραμένουμε καθαροί μέσα στην ανηθικότητα που μας περιβάλλει. Περήφανοι, που παραμένουμε όρθιοι παρά τη μοιρολατρία και το συμβιβασμό που έντεχνα καλλιεργείται.

Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,

Το Παγκύπριο Κίνημα των ΕΔΟΝόπουλων μέσα από την πολύπλευρη δράση του, στοχεύει στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών με τα ιδανικά της δημοκρατίας, της ισότητας, της ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Στοχεύει στην καλλιέργεια του αισθήματος της αλληλεγγύης και της φιλίας ανάμεσα στους λαούς όλου του κόσμου. Πρέπει να συνεχίσουμε να θέτουμε στις προτεραιότητες μας τη μαζικοποίηση του παιδικού μας κινήματος. Αυτό θα επιτευχθεί μέσα από τον εμπλουτισμό της δράσης του, αλλά κυρίως μέσα από την καλύτερη συνεργασία με τους συλλόγους μας και το ευρύτερο Λαϊκό Κίνημα, καθώς επίσης και με την ανάπτυξη δράσης που να απευθύνεται και να έχει αντίκτυπο στην τοπική κοινωνία.

Στο Μαθητικό Τμήμα, αντιμετωπίζουμε σήμερα τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Μαζί με τα μαθητικά μας στελέχη, χρειάζεται με μεγαλύτερη ένταση να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που ορθώνει μπροστά μας κυρίως η απαξίωση προς την πολιτική. Να συνεχίσουμε την πολύ καλή δουλειά που γίνεται σε διάφορες Τοπικές Οργανώσεις και σχολεία. Να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να οργανωθούμε καλύτερα σε πολλές άλλες τοπικές οργανώσεις, αφού αυτό αποτελεί πλέον ιστορική αναγκαιότητα και προτεραιότητα. Το Μαθητικό Τμήμα είναι το μέλλον της Οργάνωσης και γι’ αυτό θα πρέπει να εγκύψουμε στα προβλήματα και να τα αντιμετωπίσουμε πριν να είναι αργά. Η ΠΕΟΜ στα σχολεία να εντατικοποιήσει την προσπάθεια μέσα από τα Κεντρικά Μαθητικά Συμβούλια, τις ΕΣΕΜ και την ΠΣΕΜ για το σχολείο που οραματιζόμαστε.

Στο Φοιτητικό Τμήμα, καταφέραμε κόντρα στους ανέμους των καιρών να σταθεροποιηθούμε σε μέλη και σε εκλογική δύναμη. Χρειάζεται όμως πολλή δουλειά για να έχουμε τα ποθητά αποτελέσματα στην ποιότητα της δράσης μας, που θα μας δώσουν τη δυνατότητα για την επιζητούμενη μελλοντική ποσοτική αύξηση. Μέσα από την πλατιά μας έκφραση στους χώρους σπουδών, την Προοδευτική Κ.Φ., να γίνουμε ακόμα πιο διεκδικητικοί, ενδυναμώνοντας τις Φοιτητικές Ενώσεις και την Παγκύπρια Ομοσπονδία Φοιτητικών Ενώσεων.

Στο Τμήμα Νέων Εργαζομένων, οι Τοπικές Οργανώσεις έχουν σταθεροποιηθεί αριθμητικά, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε μετά το 18ο Συνέδριο. Φαίνεται ότι ακόμα υπάρχει αρκετός δρόμος προς την επίτευξη των στόχων μας για παρέμβαση του Τμήματος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην κοινωνία ευρύτερα. Το Τμήμα αναπτύσσει πρωτοβουλίες και εκστρατείες, έχοντας όμως πολλά περιθώρια βελτίωσης. Η περεταίρω εμπλοκή των νέων εργαζομένων στην καθημερινή ζωή και δράση παραμένει το ζητούμενο, αφού κάτι τέτοιο θα προσθέσει στη δράση των Επαρχιακών Οργανώσεων.

Όπλο μας και σταθερός καθοδηγητής, αποτελεί το εκφραστικό μας όργανο, η εφημερίδα «Νεολαία». Η ΕΔΟΝ, παραμένει η μοναδική πολιτική οργάνωση νεολαίας που εκδίδει σε τακτική βάση εφημερίδα που να απευθύνεται αποκλειστικά στους νέους. Παραμένει βασική μας εκκρεμότητα, να αγκαλιαστεί η εφημερίδα μας πρώτα και κύρια από το σύνολο των μελών μας. Αυτό θα συμβάλει στα μέγιστα στην προσπάθεια μας για ενίσχυση της μορφωτικής μας δουλειάς, αφού στην εφημερίδα μας γίνεται μια αξιέπαινη προσπάθεια με κείμενα πολιτικού, ιδεολογικού, ιστορικού, πολιτιστικού περιεχομένου που δεν θα τα βρει κάποιος αλλού.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,

Το πρώτο καθήκον που έχουμε μπροστά μας είναι να πείσουμε τους νέους ότι υπάρχει διέξοδος, ότι έχουν τη δύναμη να ανοίξουν το δρόμο. Ο επόμενος σταθμός σε αυτή την πορεία είναι οι Ευρωεκλογές. Ειδικά εμείς οι κύπριοι, που ξυπνήσαμε ένα πρωί και μας ενημέρωσαν ότι το Eurogroup και ο κ. Αναστασιάδης κούρεψαν το μέλλον μας, μάθαμε με τον χειρότερο τρόπο πόσο πολύ επηρεάζουν τη ζωή μας οι αποφάσεις που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να αφήσουμε άλλους να αποφασίσουν για εμάς, χωρίς εμάς. Θα αποφασίσουμε εμείς για εμάς. Και θα επιλέξουμε τις δυνάμεις που αγωνίζονται για τους πολλούς, που παλεύουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον, για την πρόοδο και την ευημερία των λαών. Γι’ αυτό και θα δυναμώσουμε τη φωνή του ΑΚΕΛ, τη φωνή της Αριστεράς μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ναι, η μεγάλη μάχη της εποχής μας είναι η μάχη ενάντια στην απαξίωση, την αδράνεια και την αποπολιτικοποίηση. Πρόσφατα, σε μια από τις Επαρχιακές μας Συνδιασκέψεις, ένας μαθητής, ένα στέλεχος του μαθητικού τμήματος της ΕΔΟΝ, ανέβηκε στο βήμα της Συνδιάσκεψης να μας εξηγήσει γιατί επέλεξε να ενταχθεί στην Οργάνωση. Είπε ότι στο σχολείο του κάποιοι συμμαθητές του επιτέθηκαν σε κάποιους άλλους συμμαθητές του, επειδή δεν ήταν ελληνόφωνοι, επειδή δεν ήταν ορθόδοξοι, επειδή ήταν «ξένοι». Και τότε, διερωτήθηκε τι κάνει και τι μπορεί να κάνει για να μην συμβαίνουν όλα αυτά. Και πήρε θέση.

Ο μαθητής αυτός με τον πιο απλό τρόπο, μας έδωσε το πιο μεγάλο μάθημα. Ότι ο καθένας μας πρέπει να πάρει θέση. Αν θέλουμε να αλλάξουν τα πράγματα, πρέπει να πάρουμε θέση. Ο θυμός του facebook, η οργή πάνω στις κερκίδες, οι φωνές ότι δήθεν όλοι είναι ίδιοι, εκτονώνουν, αλλά δεν διορθώνουν. Ξεθυμαίνουν, αλλά δεν αλλάζουν τίποτε. Αν δεν θέλουμε να είμαστε η χαμένη γενιά, πρέπει να παλέψουμε για να μην χαθούμε. Πρέπει να πάρουμε θέση. Μας εξοργίζει η ανισότητα, η εκμετάλλευση, οι μισθοί των 500 ευρώ, η ανεργία, ο αυταρχισμός και η αλαζονεία; Μας εξοργίζουν τα ψηλά ενοίκια, όλοι αυτοί που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς, όλοι αυτοί που αποφάσισαν να ζούμε μια ζωή με την αγωνία αν θα βγει ο μήνας, αν θα καταφέρουμε να σπουδάσουμε, αν θα καταφέρουμε να ζήσουμε; Πρέπει να πάρουμε θέση. Να πάρουμε θέση μαζί με την ΕΔΟΝ στον αγώνα για την απελευθέρωση κι επανένωση του τόπου μας, για το δικαίωμα μας στην παιδεία, στην υγεία και στη δουλειά. Να πάρουμε θέση για την κοινωνία της ειρήνης, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού! Να πάρουμε θέση με την ΕΔΟΝ, για το δικαίωμα μας στη ζωή! Γιατί ΕΔΟΝ γερή και μαζική, αποτελεί δύναμη στους αγώνες της νεολαίας!


Ζήτω το 19ο Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ

Ζήτω η ΕΔΟΝ,

Ζήτω το ΑΚΕΛ,

Ζήτω ο αδούλωτος κυπριακός λαός!

Συνεδριακό Κέντρο, Παρασκευή 04/01/2019

© 2024 EDON. All Rights Reserved.