Του Μιχαλάκη Σόλωνος
Μέλος Επαρχιακού Συμβουλίου ΕΔΟΝ Λευκωσίας-Κερύνειας
Ως ΕΔΟΝ, ανέκαθεν αντιμετωπίζαμε μια σχετική δυσκολία στην οργάνωση των νέων εργαζομένων σε υπαίθριες και αγροτικές περιοχές. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι, δύο όμως είναι οι επικρατέστεροι. Ο πρώτος και κυριότερος λόγος που συντελεί προς αυτή τη δυσκολία οργάνωσης οφείλεται στην απόσταση μεταξύ των περιοχών αυτών με τις πόλεις και τα αστικά κέντρα, κάτι που δυσκολεύει την συστηματική επαφή των νέων αυτών με τις μεγάλες μάζες των οργανωμένων ΕΔΟΝιτών. Αυτή η απουσία «τριβής» των νέων της υπαίθρου με τα πιο οργανωμένα σύνολα των πόλεων δυσκολεύει την εμπλοκή τους στη δράση της οργάνωσης. Ένας δεύτερος λόγος που συντείνει στη δυσκολία οργάνωσης των νέων εργαζομένων στις υπαίθριες περιοχές, είναι και οι απαρχαιωμένες αντιλήψεις και νοοτροπίες που ακόμα, δυστυχώς, συντηρούνται σε ορισμένες υπαίθριες περιοχές. Το κλίμα φοβίας που καλλιεργείται για δήθεν «φακέλωμα» των νέων, καθώς και η συντηρητική λογική του τύπου «τούτα εννε για μας», σε συνδυασμό βέβαια με το γενικότερο κλίμα αποπολιτικοποίησης, δυσκολεύουν την οργάνωση των νέων εργαζομένων της υπαίθρου.
Αυτό, λοιπόν, που έχουμε να κάνουμε ως η μαζικότερη και μεγαλύτερη Οργάνωση νεολαίας αυτού του τόπου είναι να υπερβούμε αυτές τις δυσκολίες και να δώσουμε νέα πνοή στις τοπικές οργανώσεις της υπαίθρου. Οι Τ.Ο. Νέων Εργαζομένων της υπαίθρου μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε διάφορους τομείς της νεολαίας της υπαίθρου, όπως η τοπική αυτοδιοίκηση, τα θέματα πολιτισμού και εν μέρει τα εργασιακά. Με δεδομένο ότι στην ύπαιθρο δεν υπάρχει αρκετή νεολαία που να ασχολείται με την τοπική αυτοδιοίκηση, η περεταίρω εμπλοκή των Τοπικών Οργανώσεων της ΕΔΟΝ στο συγκεκριμένο τομέα, θα βοηθήσει στην ανάπτυξη αυτού του είδους δράσης ανάμεσα στη νεολαία. Η εμπλοκή της ΕΔΟΝ μέσα από τα κοινοτικά συμβούλια νεολαίας, καθώς και τα κοινοτικά συμβούλια και η προβολή έργου μέσα από αυτά, θα βοηθήσει στην προσέλκυση των νέων κοντά στην Οργάνωση.
Επιπλέον, η πολιτιστική δράση της Οργάνωσης μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο, καθότι στις περισσότερες περιοχές της υπαίθρου τα πολιτιστικά γεγονότα είναι από ελάχιστα, μέχρι ανύπαρκτα. Η Τοπικές Οργανώσεις Νέων Εργαζομένων σ’ αυτό τον τομέα μπορούν να δραστηριοποιηθούν σε τομείς όπως το θέατρο, ο χορός, ο αθλητισμός καθώς και στη διεξαγωγή συναφών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων, δίνοντας τη δυνατότητα σε νέους να προβάλουν και να καλλιεργήσουν τις ικανότητες τους, περνώντας ευχάριστα και δημιουργικά τον ελεύθερο τους χρόνο.
Γι’ αυτό, λοιπόν, πρέπει σαν ΕΔΟΝ να δώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερη σημασία στην οργάνωση των νέων εργαζομένων της υπαίθρου και να προσπαθήσουμε να ανεβάσουμε το επίπεδο δράσης τους στα επίπεδα των Τ.Ο. των πόλεων.
