Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΔΟΝ, σας καλωσορίζω στην έναρξη του 17ου Παγκύπριου Συνεδρίου της ΕΔΟΝ. Εύχομαι σε όλους Χρόνια Πολλά και ένα αγωνιστικό, δημιουργικό καινούριο έτος. Μακάρι το 2013 να είναι η χρονιά της ειρήνης, της επανένωσης για την Κύπρο. Μακάρι το 2013 να είναι η χρονιά της δικαιοσύνης, της ευημερίας και της προόδου για τον κόσμο ολόκληρο.
Ιδιαίτερο θερμό συναγωνιστικό καλωσόρισμα φιλίας και συνεργασίας απευθύνω στους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, νέους και νέες, που βρίσκονται σήμερα μαζί μας. Η παρουσία τους στις τρεις μέρες του Συνεδρίου που θα είναι μαζί μας, στέλλει γι΄ακόμα μια φορά το μήνυμα πως ουδέποτε πάψαμε να αναπτύσσουμε κοινή πάλη για να πετύχουμε τους κοινούς μας στόχους, για μια Κύπρο επανενωμένη και ειρηνική.
Θα ήθελα επίσης να καλωσορίσω και να ευχαριστήσω από καρδιάς τους εκπροσώπους αδελφών και συναγωνιστών του εξωτερικού που μας έκαναν την τιμή να ταξιδέψουν στην Κύπρο από Ασία, Μέση Ανατολή και Ευρώπη.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
Το διάστημα που μεσολάβησε από το προηγούμενο Συνέδριο μας, σφραγίστηκε και από μια εξαιρετικά σημαντική και τιμητική εξέλιξη στη διεθνιστική δράση και προσφορά της ΕΔΟΝ. Για πρώτη φορά στην 68χρονη ιστορία της ΕΔΟΝ, εξελέγη στην προεδρία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών ένας ΕΔΟΝίτης, ο συναγωνιστής Δημήτρης Παλμύρης, τον οποίο και καλωσορίζω. Με την ευκαιρία αυτή, θέλω να ευχαριστήσω όλες τις Οργανώσεις – μέλη της ΠΟΔΝ που ομόφωνα στήριξαν την ΕΔΟΝ και την ανέδειξαν στην Προεδρία της Ομοσπονδίας. Αυτός το γεγονός επιβεβαιώνει τους βαθύτατους ιστορικούς και αγωνιστικούς δεσμούς και σχέσεις της ΕΔΟΝ με μια σειρά από αρκετές σημαντικές Οργανώσεις απ' όλο τον κόσμο. Διαβεβαιώνουμε την ΠΟΔΝ και τα εκατομμύρια μέλη της ότι ως ΕΔΟΝ θα συνεισφέρουμε στα μέγιστα στον αντι-ιμπεριαλιστικό αγώνα και στην πάλη των λαών για ένα κόσμο της ειρήνης και της αδελφοσύνης. Επόμενος σταθμός του αγώνα μας θα είναι στο 18ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών που θα πραγματοποιηθεί στο Εκουαδόρ το Δεκέμβριο του 2013.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες σύνεδροι,
Σας καλωσορίζω και σας συγχαίρω για την τιμητική εκλογή σας ως Αντιπρόσωποι στο Συνέδριο μας. Εκπροσωπείτε τις Τοπικές σας Οργανώσεις και είμαι βέβαιος ότι με αυτή σας την ιδιότητα θα συμβάλετε με την υπευθυνότητα και την ωριμότητα σας ώστε το 17ο Συνέδριο της Οργάνωσης μας να είναι αντάξιο της 68χρονης αγωνιστικής μας πορείας.
Το 17οΣυνέδριο θα ανασκοπήσει την τριετία που μεσολάβησε από το προηγούμενοΣυνέδριο. Θα συζητήσουμε αυτές τις τρεις ημέρες,καταγράφοντας τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τις προσδοκίες μας για την Κύπρο και τον κόσμο. Θα συζητήσουμε και θα αναλύσουμε διαλεκτικά τις επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης στους λαούς και ιδιαίτερα στους νέους και το πως ενισχύουμε ακόμη περισσότερο,μαζικοποιώντας τις γραμμές της Οργάνωσης μας. Θα συζητήσουμε και τα του οίκου μας, με μοναδική μας έγνοια να αναβαθμίσουμε την δουλειά μας σε όλα τα Τμήματα και Γραφεία της Οργάνωσης, έτσι ώστε να καταστήσουμε την Οργάνωση μας ακόμα πιο αποτελεσματική, ικανή και δημιουργική στην παρέμβαση της στην πολιτική -κοινωνική – οικονομικήκαι πολιτιστική ζωή του τόπου.
Μέσα από ένα γόνιμο, συναγωνιστικό, δημοκρατικό και ελεύθεροδιάλογο θα πάρουμε από κοινού τις αποφάσεις που θα μας καθοδηγούν για την επομένη τριετία. Αποφάσεις για τις οποίες είμαι πεπεισμένος ότι θα εργαστούμε ενωμένοι και ομόγνωμοι, για να τις μετατρέψουμε σε πράξη. Θα αποδείξουμε όλοι πως τα Συνέδρια της ΕΔΟΝ ποτέ δεν ήταν συνάξεις εντυπώσεων, παραστάσεις πολιτικού θεάματος ή αρένες αλληλοεξόντωσης, αλλά αποτελούσαν πάντοτε εφαλτήριο για νέους
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Έχουν επαληθευτεί οι εκτιμήσεις και οι διαπιστώσεις μας στο προηγούμενο Συνέδριο για τη Διεθνή πραγματικότητα. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που αιματοκυλίζουν ολόκληρους λαούς καλά κρατούν. Το κεφάλαιο και τα μονοπώλια εξακολουθούν να απομυζούν τους λαούς.
Το ΝΑΤΟ συνεχίζει, ανενόχλητα, την επεκτατική του πολιτική, επιτίθεται όπου επιβάλλουν τα συμφέροντα του, είτε πρόκειται για τη Λιβύη, είτε για οπουδήποτε αλλού. Η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη εξάλλου, αποτέλεσε ένα θαυμάσιο πρόσχημα για να εντείνει τις επεμβάσεις του και την παρέμβαση του στην περιοχή. Τα τύμπανα του πολέμου δυναμώνουν και πάλι στην περιοχή μας, με τις εξελίξεις στη Συρία. Η εμπλοκή της Τουρκίας και των κρατών του Κόλπου στην επέμβαση κατά της Συρίας, αλλά και οι απειλές του Ισραήλ έναντι του Ιράν, περιπλέκουν την κατάσταση, πάντα σε βάρος των Λαών. Οι ιμπεριαλιστικές επιβουλές δεν σταματούν μόνο στην περιφέρεια μας. Οι ΗΠΑ, προσπαθώντας να διατηρήσουν την γεωπολιτική ισχύ και παρουσία των μονοπωλίων τους ανά την υφήλιο, επεκτείνουν αθόρυβα και προσεκτικά τη στρατιωτική τους παρουσία στην Ασία, την Άπω Ανατολή και την Αφρική. Ενώ η Λατινική Αμερική, παρά την ενίσχυση των προοδευτικών δυνάμεων, παραμένει για τις ΗΠΑ η πίσω αυλή τους. Για τον λόγο αυτό δε λείπουν και εδώ οι επεμβάσεις, όπως συνέβη με το πραξικόπημα στην Ονδούρα και την Παραγουάη.
Τα περί πολέμων ενάντια στην τρομοκρατία, για δήθεν εκδημοκρατισμό και σταθερότητα, μόνο αφελείς μπορούν να πείσουν. Μόνο κάποιος εξαιρετικά αφελής ή συνειδητός σύμμαχος του ιμπεριαλισμού θα μπορούσε να πιστέψει πως αυτοί οι πόλεμοι δεν γίνονται για το γεωστρατηγικό έλεγχο, το πετρέλαιο και το χρήμα. Ο ιμπεριαλισμός είναι που γεννά το θάνατο, το δάκρυ και τον πόνο για εκατομμύρια ανθρώπους.
Από το επίσημο βήμα του Συνεδρίου μας, ως ΕΔΟΝ, εκφράζουμε την πλήρη αλληλεγγύη μας στους λαούς της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Λιβάνου, του Ιράκ και της Κούβας και σε όλους τους αγωνιζόμενους και δοκιμαζόμενους λαούς.
Οι πόλεμοι, οι διενέξεις και οι αντιπαραθέσεις είναι το τίμημα που πληρώνουν οι λαοί για τον ιμπεριαλισμό. Όπως εμείς πληρώσαμε και πληρώνουμε βαρύ τίμημα, επειδή το ΝΑΤΟ αποφάσισε να μακελλέψει την Κύπρο 39 χρόνια πριν. Μέχρι σήμερα βιώνουμε την κατοχή και τη διαίρεση του τόπου μας και του λαού μας. Οι σφαίρες που σήμερα σκοτώνουν γυναίκες και παιδιά στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Λίβανο, στη Λιβύη, στην Παλαιστίνη είναι οι ίδιες αυτές σφαίρες που σκότωσαν και εμάς, την Κύπρο μας. Έξι δεκαετίες το ΝΑΤΟ κέρδισε τον τίτλο του μακελλάρη των Λαών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις εικόνες από τους βομβαρδισμούς αμάχων από τους πολέμους των τελευταίων χρόνων; Ποιος ξεχνά πως βομβαρδίζονταν νοσοκομεία και νηπιαγωγεία και μετά έβγαιναν στα ΜΜΕ οι ένοχοι και με ύφος μεταμέλειας ζητούσαν συγνώμη για το «λάθος»; Σε ένα τέτοιο οργανισμό και στα παρακλάδια του θέλουν να εντάξουν την Κύπρο οι κύριοι Αναστασιάδης και Λιλλήκας; Για να υπηρετούν οι στρατιώτες μας σε κάθε γωνιά της γης, σε όποια χώρα θα αποφασίσει το ΝΑΤΟ πως θέλει να ρημάξει; Για να κερδίσουμε τι; Για να δωρίσουμε σαν αμνούς επι σφαγή τα παιδιά της Κύπρου στο βωμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων των Αμερικανών και των σύμμαχων τους; Αν τολμούν να το πουν ξεκάθαρα στο λαό, τι σημαίνει ένταξη στο ΝΑΤΟ και στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη. Σημαίνει εκατομμύρια σε στρατιωτικές δαπάνες για τους πολέμους τους, σημαίνει συμμετοχή των νέων μας σε αυτούς τους πολέμους, σημαίνει παράδοση και πλήρης υποταγή της Κύπρου στους άνομους σχεδιασμούς τους. Ποιο στόχο είχε η προδοσία και η τουρκική εισβολή του 1974; Να αλυσοδέσει την Κύπρο στο νατοϊκό άρμα. Αυτός ήταν ο στόχος της Χούντας, του ΝΑΤΟ και της Τουρκίας. Αυτό το στόχο θέλουν να ικανοποιήσουν σήμερα οι κκ Αναστασιάδης και Λιλλήκας; Να το πουν ξεκάθαρα. Πως ότι δεν πέτυχε η Χούντα, το ΝΑΤΟ και η Τουρκία πριν από 39 χρόνια, θέλουν να το κάνουν σήμερα.
Η Νέα τάξη πραγμάτων δεν περιορίστηκε, όπως ήταν φυσικό, στην οικονομική και στρατιωτική επίθεση. Έδωσε έμφαση και στην ιδεολογική επίθεση. Η προσπάθεια για παραχάραξη της ιστορίας, η ταύτιση του σοσιαλισμού με το ναζισμό, η ποινική δίωξη των κομμουνιστικών ιδεωδών, αλλά και η πριμοδοτούμενη άνοδος νεοναζιστικών Οργανώσεων έχουν ως στόχο να διαλύσουν το Κομμουνιστικό κίνημα ανά το παγκόσμιο. Ο στόχος δεν είναι μόνο οι κομμουνιστές, αλλά και ο κάθε δημοκρατικός και προοδευτικός νέος και νέα. Γιατί αν δεν υπάρχει η ισχυρή ιδεολογική και πολιτική παρουσία του κομμουνιστικού κινήματος δεν θα υπάρχει φωνή αντίστασης. Δεν θα υπάρχει ανάχωμα. Όμως όπως το είπε και ο Λένιν, οι ιδέες μας είναι σαν τα καρφιά. Όσο πιο πολύ τις χτυπούν τόσο πιο βαθιά καρφώνονται. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να λυγίσουμε. Θα σηκώνουμε ψηλά κι ακόμα πιο ψηλά τα λάβαρα της ευγενέστερης ιδέας που γέννησε ποτέ η ανθρώπινη σκέψη, την ιδέα για το νέο κόσμο της ειρήνης και του σοσιαλισμού.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Δυστυχώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση του σήμερα, όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στο όραμα για την Ευρώπη των λαών, αλλά αντίθετα όσο περνούν τα χρόνια επιβεβαιώνει τον εαυτό της ως μια προωθημένη μορφή καπιταλιστικής πολιτικό-οικονομικής ολοκλήρωσης. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν συνεχώς αυτή μας την εκτίμηση. Οι πραγματικοί πυλώνες της ΕΕ δεν είναι τίποτε άλλο από τις αντιλαϊκές πολιτικές, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μονοπωλίων και του μεγάλου κεφαλαίου, τη θεσμοθέτηση και την εμβάθυνση της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ.
4,5 τρισεκατομμύρια ευρώ για να σωθούν οι τράπεζες, οι οποίες έλαβαν 450 φορές περισσότερα από ότι η όποια ανάπτυξη. Το χρέος των κρατών μελών της Ε.Ε.,λόγω της στήριξης των Τραπεζών, της μείωσης των εσόδων των κρατών από την κρίση και την περικοπή των δαπανών, εκτοξεύτηκε στο 88%. 26 εκατομμύρια νέοι είναι άνεργοι. 115 εκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν τη φτώχεια. Αυτά τα στοιχεία είναι η σύγχρονη ευρωπαϊκή. Δεν αποτελούν, γιατί μπορεί να μας το πουν και αυτό, τόσα και τόσα ακούμε, προπαγάνδα του Χριστόφια και του ΑΚΕΛ. Όσες φορές και να μας πουν δογματικούς, ιδεοληπτικούς, κομμουνιστές παλαιάς κοπής και ότι άλλο, αυτή είναι η πραγματικότητα. Όπως είναι πραγματικότητα πως την ώρα που ο Πρόεδρος Χριστόφιας κατήγγειλε αυτή την πραγματικότητα, τώρα που κανένας πλέον δεν τολμά να πει πως η Ευρώπη θα μας φέρει το φαί μέσα σε χρυσά κουτάλια, όπως ευαγγελίζονταν κάποτε, ο κ. Αναστασιάδης ζητά από τη σύνοδο του ΕΛΚ «περισσότερη Ευρώπη». Κατά τα άλλα οι δογματικοί είμαστε εμείς.
Ένα είναι σίγουρο: ότι η Αριστερά δικαιώνεται ξανά. Μέσα από την πραγματικότητα και την ίδια τη ζωή. Και είναι η ίδια η ζωή που θα ξεσηκώσει τους λαούς για να αγωνιστούν για την Ευρώπη των λαών, της ευημερίας, της ανάπτυξης, της εργασίας και της αλληλεγγύης, για τους εργαζόμενους και τους νέους.
Η ανθρωπότητα διέρχεται σήμερα τη μεγαλύτερη παγκόσμια κρίση της ιστορίας του καπιταλισμού.Είναι κρίση που αφορά την ίδια τη φύση του καπιταλισμού. Αφορά τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού με την παραγωγήνα κοινωνικοποιείται,αλλά το αποτέλεσμα της παραγωγής να το ιδιοποιούνται οι λίγοι. Εδώ βρίσκεται η κινούμενη άμμος, πάνω στην οποία οικοδομείται και αναπαράγεται ο καπιταλισμός: Πολλοί δουλεύουν, αλλά λίγοι κερδίζουν. Χιλιάδες παράγουν, αλλά σε πολύ λίγους ανήκουν αυτά που παράγονται. Εκατομμύρια δημιουργούν, αλλά λίγοι νέμονται ό, τι δημιουργείται. Κοινωνικό απότοκο είναι η δημιουργία μιας αχανούς δεξαμενής από φτωχούς και ανέργους από τη μια, και τεράστιου πλούτου σε πολύ λίγα χέρια από την άλλη.
Όταν ξέσπασε η κρίση όλοι οι οικονομικοί και πολιτικοί αναλυτές που σέβονται τον εαυτό τους και θέλουν να είναι αντικειμενικοί στράφηκαν προς το Μαρξ και το Λένιν για να διαπιστώσουν πως οι θεωρητικοί της ιδεολογίας επιβεβαιώνονται στις εκτιμήσεις τους σήμερα. Όλοι εκτός από τους αστούς οικονομολόγους και πολιτικούς που ξόρκιζαν το κακό με διαπιστώσεις περί goldenboys, κακού καπιταλισμού, καπιταλισμού καζίνο και πολλά άλλα. Ήταν τότε που και ο κ. Αναστασιάδης μας έλεγε πως είναι δικαίωμα του ΑΚΕΛ να διαβάζει Μαρξ και Λένιν αλλά δεν πρέπει να προσπαθεί να δώσει «απαντήσεις στην οικονομική κρίση με αναφορές στις θεωρίες του Μάρξ ή του Λένιν». Είδαμε και τις απαντήσεις που δίνουν σήμερα η κ. Μέρκελ και οι ομοϊδεάτες της σε ολόκληρη την Ευρώπη. Βέβαια ο κ. Αναστασιάδης και οι συνοδοιπόροι του δεν συμμορφώθηκαν ούτε ακόμα και όταν ο Πρόεδρος της Κομισιόν αναφέρθηκε σε «συστημική» κρίση, δηλαδή κρίση του συστήματος. Γιατί αν το έκαναν θα έπρεπε να αναφερθούν σε αυτό το σύστημα, στο όνομα του, στις αντιφάσεις και στα αδιέξοδα του. Αν το έκαναν αυτό, για να το έκαναν και σωστά θα έπρεπε να «προπέσουν» στη βιβλιοθήκη του ΑΚΕΛ για να μάθουν και να καταλάβουν τα βασικά. Αντ’ αυτού επιμένουν μέχρι σήμερα να υπερασπίζονται με πάθος ένα σύστημα που γέρασε αλλά αρνείται να πεθάνει και ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο που μόνο φτώχεια και μιζέρια έχει ως αποτέλεσμα.
Με την ευκαιρία απευθύνουμε θερμό χαιρετισμό σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις και ιδιαίτερα τους νέους όλου του κόσμου που έχουν βρεθεί στο δρόμο του αγώνα. Που έχουν κατακλύσει τους δρόμους της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ελλάδας, της Χιλής, της Σρι Λάνκα, αλλά και τόσων άλλων χωρών, διεκδικώντας την αξιοπρέπεια και την ίδια τη ζωή.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
Σκιαγραφήσαμε το σύγχρονο κόσμο, δίνοντας μια ρεαλιστική εικόνα. Οι ωραιοποιήσεις για τον καπιταλισμό, τη νέα τάξη πραγμάτων και τον νεοφιλελευθερισμό δεν εξυπηρετούν ούτε τον αγώνα μας, ούτε τους στόχους μας. Τι μας έφερε όλους εδώ και ανήκουμε σε αυτή την τιμημένη Οργάνωση; Οι έγνοιες και οι αγωνίες του κάθε νέου και νέας για το μέλλον του, η αγάπη και η φροντίδα μας για το παιδί, ο αγώνας για ένα ανθρώπινο σχολείο για τον μαθητή, η διεκδίκηση για δημόσια δωρεάν παιδεία για το φοιτητή, η στήριξη στο δικαίωμα για δουλειά για το νέο εργαζόμενο.Αυτούς υπηρετούμε και γι' αυτούς εργαζόμαστε μέρα – νύχτα, προσφέροντας τα ευγενικά, τα πιο ψηλά ιδανικά και αξίες και κρατώντας ψηλά το λάβαρο της πάλης, της αλληλεγγύης, της προόδου και του σοσιαλισμού.
Αγαπητοί φίλοι και φιλές,
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
Το Συνέδριο μας πραγματοποιείται σε μια περίοδο που το Κυπριακό πρόβλημα, δυστυχώς, βρίσκεται σε στασιμότητα και αδιέξοδο. Η εκλογή του συν. Δ. Χριστόφια έδωσε ελπιδοφόρα μηνύματα για λύση, αλλά δυστυχώς, λόγω της συνέχισης της τουρκικής αδιαλλαξίας και της προκλητικότητας της, δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η Άγκυρα και ο Έρογλου μεθοδεύουν εκφυλισμό των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού και στις μεθοδεύσεις τους αυτές βρίσκουν κάλυψη από ισχυρούς της γης.
Όμως αλίμονο, αν εμείς οι ίδιοι δεν τονώσουμε την πίστη του λαού μας, ότι η λύση είναι εφικτή. Στόχος μας αμετάθετος παραμένει η απαλλαγή της Κύπρου από την κατοχή και τον εποικισμό, η ειρηνική επανένωση της πατρίδας και του λαού μας. Παραμένουμε προσηλωμένοι σε λύση στα πλαίσια των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, των συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου, του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου. Λύση διζωνικής - δικοινοτικής ομοσπονδίας, με μια και μόνη κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Αυτή είναι η μονή εφικτή λύση. Η μόνη μας επιλογή είναι η Ομοσπονδία. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Οτιδήποτε άλλο σημαίνει καταστροφή, σημαίνει διχοτόμηση, σημαίνει ξεπούλημα της μισής μας πατρίδας, σημαίνει σύνορα με την Τουρκία.
Είναι γι’ αυτό που δεν θα πάψουμε να υπενθυμίζουμε πως στο κυπριακό οι αρχές δεν πρέπει να παζαρεύονται. Σε παζάρι ανατολίτικο τις μετέτρεψε δυστυχώς ο κ. Αναστασιάδης. Εκτός από τις δηλώσεις μετανοίας που απαγγέλλει με κάθε ευκαιρία προς την ηγεσία του ΔΗΚΟ, δηλώνοντας «απεταξάμην» και για το Σχέδιο Ανάν και για την καταγγελία της Κύπρου στην Ευρώπη και για τα όσα καταλόγιζε στον Τ. Παπαδόπουλο και στο ΔΗΚΟ, εξαφάνισε μέσα σε μια νύχτα από τη ρητορική του τις φαεινές προτάσεις του για χαλαρή ομοσπονδία και διευρυμένες συνομιλίες. Έτσι συμφώνησε με το ΔΗΚΟ «σε μία κάποια λύση». Εμείς λέμε, άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Το είπε και ο κ. Πουργουρίδης σε ανύποπτο χρόνο μιλώντας για τις προεκλογικές κινήσεις του κ. Αναστασιάδη «αν για να επιτύχεις το στόχο να φέρεις κοντά σου την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος θα σημαίνει να πουλήσεις τη ψυχή σου στο σατανά, χίλιες φορές να μην εκλεγείς Πρόεδρος. Αν δείξεις το πραγματικό πολιτικό σου προσωπείο μετά την εκλογή σου, τότε δικαιολογημένα εκείνοι που σε ψήφισαν θα λένε ότι είσαι αναξιόπιστος». Σίγουρα αυτό ο κ. Πουργουρίδης δεν το είπε τυχαία. Το είπε γιατί γνωρίζει ποιες είναι οι πραγματικές θέσεις και το πραγματικό πρόσωπο του κ. Αναστασιάδη. Όπως το γνωρίζει και η συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού, γι’ αυτό και το ποσοστό του, παρόλη την προσπάθεια του «ξερογυρίζει» στα ίδια επίπεδα. Γιατί δεν μπορεί να πείσει ότι είναι αξιόπιστος σε αυτά που λέει και δεν μπορεί να τύχει εμπιστοσύνης.
Το ίδιο αναξιόπιστος είναι και ο κ. Λιλλήκας. Ο οποίος διακηρύττει ότι πρέπει να διαγράψουμε ότι έχει γίνει στο κυπριακό μέχρι σήμερα και να ξεκινήσουμε από μηδενική βάση. Να κάνουμε δηλαδή στην Τουρκία το καλύτερο δώρο. Αυτό είναι που περιμένει η Τουρκία εδώ και δεκαετίες, να εγκαταλείψουμε το συμφωνημένο πλαίσιο για να μπορεί να θέσει τη διχοτόμηση στο τραπέζι και να μην μπορεί κανένας να ψέξει την ίδια, αλλά εμάς.
Ποιους αλήθεια κοροϊδεύει ο κ. Λιλλήκας; Τον εαυτό του ή τον Κυπριακό λαό, όταν σήμερα θεωρεί ρατσιστική τη λύση διζωνικής – δικοινοτικής ομοσπονδίας, ενώ την υπερασπιζόταν όταν ήταν σύμβουλος του πρώην Προέδρου Βασιλείου, βουλευτής του ΑΚΕΛ, Υπουργός του Τάσσου Παπαδόπουλου και επικεφαλής του επιτελείου του αργότερα; Αν αύριο διαγράψει το συμφωνημένο πλαίσιο του Κυπριακού, μεθαύριο θα ανοίξει την πόρτα στη διχοτόμηση και το γνωρίζει καλά και ο ίδιος. Αν αυτό είναι που θέλει, «μισό κράτος αλλά να είναι ελληνικό», ας βρει το θάρρος να το πει στον κυπριακό λαό.
Εμείς δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε τους επικίνδυνους δρόμους που μας δείχνουν οι κκ Αναστασιάδης και Λιλλήκας. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε στο πλευρό του ΑΚΕΛ για να μεταφέρουμε την αλήθεια στον κυπριακό λαό. Για να μεταφέρουμε τις ορθές, επιβεβαιωμένες από την πραγματικότητα και συνεπείς διαχρονικές μας θέσεις. Είναι χρέος μας, ο καθένας από το δικό του μετερίζι να δώσει τον αγώνα του. Στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα στέκια της νεολαίας. Να συνεχίσουμε να παλεύουμε για να περάσει το μήνυμα ότι η Κύπρος ανήκει στο Λαό της. Ότι η Κύπρος μπορεί και πρέπει να σωθεί. Ότι τώρα είναι η ώρα να δυναμώσουμε τον αγώνα και να πυρώσουμε τη φλόγα της ελπίδας για μια Κύπρο ελεύθερη απ’ άκρη ως άκρη.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Συναγωνιστές, Συναγωνίστριες,
Τα τελευταία χρόνια, το μαύρο άνθος του φασισμού ανθίζει δυστυχώς και στην πατρίδα μας. Ο φασισμός δεν έρχεται από το πουθενά. Κάποιοι του έχουν προλειάνει το έδαφος, μέσα στις συνειδήσεις ορισμένων ανθρώπων. Όταν ο Συναγερμός, ο κ. Αναστασιάδης και η νεολαία του και όχι μόνο,δηλητηριάζουν τις ψυχές των νέων ανθρώπων με τα ιδεολογήματα του εθνικισμού και του γριβισμού και απενοχοποιούν την ΕΟΚΑ Β΄ και το πραξικόπημα, είτε το καταλαβαίνουν, είτε όχι, στρατολογούν και στέλλουν κόσμο στις φασιστικές οργανώσεις. Όταν πολιτικοί κομμάτων συναγωνίζονται μεταξύ τους – και εσχάτως μεταλλάσσονται – στο ποιος θα δώσει τα πιο ακραία μηνύματα ενάντια στους ξένους, γιατί αυτό φέρνει ψήφους, είτε το καταλαβαίνουν, είτε όχι, γίνονται οι καλύτεροι συνήγοροι του φασισμού. Όσοι θεωρούν «καλά και μορφωμένα παιδιά» τους ΕΛΑΜίτες, γιατί απλά πολεμούν την ομοσπονδία και μισούν τον Χριστόφια και το ΑΚΕΛ, απλά αναγιώνουν το φίδι του φασισμού. Αναγιώνουν, ακόμη και σήμερα, αμετανόητους νοσταλγούς του παρελθόντος.
Όταν ακούμε τον κ. Λιλλήκα να λέει: «Τι κακό έχουν κάνει τα παιδιά του ΔΡΑΣΙΣ – ΚΕΣ», ειδικά εμείς οι ΕΔΟΝίτες και οι ΕΔΟΝίτισσες εξοργιζόμαστε. Να μας ρωτήσει εμάς ο κ. Λιλλήκας τι κακό έχουν κάνει τα παιδιά του Δράσις και του ΕΦΑΕΦΠ για να του απαντήσουμε. Να του πούμε για τις φοιτητικές εκλογές που τα δικά του παιδιά κουβαλούσαν τις ορδές των Χρυσαυγιτών για να παριστάνουν τους τοποτηρητές. Να του πούμε για τις επιθέσεις με τις κουκούλες μέσα στα Πανεπιστήμια που μόνο στόχο είχαν τη νεολαία της Αριστεράς. Τα παιδιά με τα κολλαριστά πουκάμισα που στελεχώνουν σήμερα το επιτελείο του κ. Λιλλήκα είναι αυτά που με τα μαύρα φανελάκια και τα φουσκωτά μπουφάν κουβαλούσαν τη Χρυσή Αυγή μέσα στα αμφιθέατρα. Αυτά που έβριζαν και προπηλάκιζαν την ΕΔΟΝ. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τα εμπνευσμένα συνθήματα τους που καλούσαν το μαύρο φασισμό να γκρεμίσει τους τοίχους του Προεδρικού για να μπουν μέσα οι Ενωτικοί; Όχι το 1974, αλλά το 2010, το 2011 και το 2012. Αυτά τα ιδεολογικά τέκνα του Γρίβα και του Παπαφώτη είναι που στελεχώνουν το επιτελείο του κ. Λιλλήκα.
Αυτό πρέπει να προβληματίσει τον κάθε ΑΚΕΛικό που έστω προβληματίζεται αν ο κ. Λιλλήκας μπορεί να αποτελέσει επιλογή για τη δική του ψήφο. Γιατί ο κ. Λιλλήκας όχι μόνο ξεπούλησε τον κόσμο της Αριστεράς μέσα σε μια νύχτα και του γύρισε την πλάτη όταν νόμιζε πως έτσι θα διασφάλιζε καρέκλες και αξιώματα, αλλά και γιατί ο κ. Λιλλήκας σήμερα στρατεύεται με αυτούς που έδιναν το σύνθημα για να κυνηγηθούν, να προπηλακιστούν ακόμα και να χτυπηθούν τα παιδιά του κόσμου της Αριστεράς μέσα στα Πανεπιστήμια, μέσα στις συνελεύσεις, κάθε φορά και όπου που στήνονταν οι κάλπες. Είναι εξάλλου γνωστή η αλλεργία τους για τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Η αντιμετώπιση του φασισμού πρέπει να γίνει υπόθεση όλων μας. Μόνο με την οργανωμένη, μαζική και ταξική πάλη μπορούν να αποκαλυφθούν οι μαύρες χιτλεροφασιστικές παραφυάδες, προβάλλοντας τη μισάνθρωπη φύση της ιδεολογίας του φασισμού. Μόνο με την οργανωμένη, μαζική και ταξική πάλη μπορούμε να διαπαιδαγωγούμε σωστά τη νέα γενιά, κτίζοντας έτσι ανάχωμα κατά του φασισμού και επάλξεις επίθεσης εναντίον του. Έτσι έχουμε γαλουχηθεί οι ΕΔΟΝίτες και οι ΕΔΟΝίτισσες, με πιστή στις αρχές, στις αξίες, με λεβεντιά, με πείσμα και αγάπη για τον άνθρωπο και τη δημοκρατία. Αυτοί είμαστε και δεν θα λυγίσουμε μπροστά σε ψευδοπαλληκαρισμούς και κάλπικους πατριωτισμούς.
Ακόμα και όταν πυροβολούσαν τους συντρόφους μας οι μασκοφόροι εμείς δεν λυγίσαμε. Απαντήσαμε πολιτικά στις πολιτικές δολοφονίες. Με την ευκαιρία, ως ΕΔΟΝ χαιρετίζουμε την πατριωτική – υπεύθυνη και ιστορική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για αποκατάσταση του ονόματος και της μνήμης των δολοφονηθέντων Αριστερών από τους μασκοφόρους του Γρίβα. Πρόκειται για μια απόφαση τιμής και περηφάνιας για όλους εμάς που καθημερινά πολεμούμε τον φασισμό, αλλά και μια απόφαση που επουλώνει πληγές και σφραγίζει την ενότητα του λαού μας στην πράξη. Και ας μάχεται μια θλιβερή μειοψηφία πολλών και διαφόρων να πείσει για το αντίθετο. Το ελατήριο τους δεν είναι η ιστορική αλήθεια, αλλά είτε η συγκάλυψη των ενόχων, είτε ο άρρωστος αντικομμουνισμός τους.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση δε θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη τη μικρή κυπριακή οικονομία. Πιστεύει στα αλήθεια κάποιος ότι θα μπορούσε η μικρή, εξωστρεφής κυπριακή οικονομία να μην επηρεαστεί από την τεράστια πίεση που δημιούργησε στη διεθνή οικονομία η καπιταλιστική κρίση;
Από την αρχή το ξένο και το ντόπιο κεφάλαιο βυσσοδομούσαν γιατί ένας «αγκυλωμένος» κομμουνιστής ηγέτης και ένα «αγκυλωμένο» Κόμμα με εντολή του λαού βρέθηκαν στην εξουσία. Η οικονομική κρίση χτύπησε όλο τον κόσμο. Όμως οι εξελίξεις στην Κύπρο δεν διαμορφώθηκαν μόνο από τις συνέπειες της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης. Όλως τυχαίως αγοράστηκαν με την ανοχή και τη συνενοχή των εποπτικών αρχών τα ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά. Όλως τυχαίως η Κύπρος με την έγκριση από τον τέως Διοικητή της ΚΤ της πράξης για τη Μαρφίν Εγνατία βρέθηκε μέσα σε μια νύχτα με 4,5 δις ευρώ χρέος. Όλως τυχαίως, όλα αυτά συνέπεσαν με την ιστορική περίσταση της αναβάθμισης από τον Πρόεδρο Χριστόφια της Κύπρου σε ενεργειακό κέντρο με τεράστια αποθέματα φυσικού πλούτου. Όλως τυχαίως με την ανοχή και τη συγκάλυψη πολλών και διαφόρων, εντός και εκτός Βουλής οι τράπεζες οδήγησαν την Κύπρο στην πόρτα της Τρόικα. Την ίδια στιγμή που οι ίδιοι ροκάνιζαν με κάθε τρόπο την προοπτική ενός διακρατικού δανείου. Είναι άραγε υπερβολή να σκεφτεί κάποιος πως το 1974 μας πρόδωσαν με τα όπλα και σήμερα μας πρόδωσαν με τις τράπεζες;
Ο στόχος είναι και ήταν προφανής. Να πείσουν το λαό πως τη μοναδική φορά που το ΑΚΕΛ βρέθηκε με ένα δικό του άνθρωπο στην εξουσία απέτυχε. Γιατί ουδέποτε χώνεψαν και ουδέποτε είδαν με καλό μάτι το γεγονός πως ένας Πρόεδρος μπορεί να επιδιώκει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργαζομένων και να θέτει στην ημερήσια διάταξη το αυτονόητο: τη φορολογία των κερδών και του πλούτου. Ένας Πρόεδρος σε ολόκληρη την Ευρώπη να αυξάνει 40% τις κοινωνικές παροχές, να επεκτείνει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, να αυξάνει τους κατώτατους μισθούς, να παραχωρεί φοιτητικά πακέτα και στεγαστικά επιδόματα, να αυξάνει συντάξεις, να αντιστέκεται στις ιδιωτικοποιήσεις, στην κατάργηση της ΑΤΑ και του 13ου μισθού.
Γι’ αυτό και επιστρατεύτηκε μια σειρά από μικρά οικονομικά πραξικοπήματα. Τι άλλο αποτελεί το γεγονός πως η αντιπολίτευση λειτουργούσε στη ως Κυβερνώσα, ψηφίζοντας σωρεία νομοσχεδίων, που άλλα αύξαναν το κόστος του κράτους και άλλα μείωναν τα έσοδα του; Το γεγονός πως την ώρα που κατατίθονταν νομοσχέδια για φορολόγηση του συσσωρευμένου πλούτου και των κερδών αυτά καταψηφίζονταν; Όλοι θα κριθούμε από την ιστορία και το λαό.
Το πρόβλημα της οικονομίας δεν ήταν ούτε οι παροχές, ούτε η μη έγκαιρη, δήθεν λήψη μέτρων από την κυβέρνηση. Το πρόβλημα της οικονομίας μας δημιουργήθηκε εξαιτίας των εγκληματικών αποφάσεων των τραπεζών. Ποιος ευθύνεται για την έκθεση των τραπεζών; Σίγουρα όχι ο Δημήτρης Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ. Προσπάθησαν και αυτό να του το φορτώσουν. Οι αριθμοί βοούν. Πως μπορεί κάποιος να εξισώνει τα 10 δις, την τρύπα που προκάλεσε το κερδοσκοπικό παιχνίδι των τραπεζών, που δεν θα μπορούσε να καλυφθεί ούτε και με τα πιο σκληρά μέτρα και περικοπές,με το 1,3 δις για την κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων;
Ας μας απαντήσει ο κ. Αναστασιάδης και ο Συναγερμός: στις χώρες της Ε.Ε. όπου οι στρατιές των φτωχών και των ανέργων αυξάνονται με γεωμετρική άνοδο, κυβερνά ο Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ; Δεν είναι οι δεξιές συντηρητικές κυβερνήσεις και τα αδελφά κόμματα του Συναγερμού που εφαρμόζουν τις πιο αντιλαϊκές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές; Δεν είναι ο κ. Αναστασιάδης που πίεζε την κυβέρνηση πριν 2 χρόνια να εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές που σήμερα μας φέρνει η Τρόικα»; Καλώ όλους να ανατρέξουν στις 100 + 1 προτάσεις του Συναγερμού για την οικονομία. Τι θα δουν; Την εσωτερική Τρόικα. Κλαψουρίζει ο Αναστασιάδης αλλά και ο -τάχατες-αντιμνημονιακός κ. Λιλλήκας για τις ευπαθείς ομάδες και τους νέους. Ποιοι σας παρακαλώ; Αυτοί που νουθετούσαν τον Πρόεδρο να αποδεχτεί τις προτάσεις της Τρόικα δίχως καν να τις διαβάσει. Αυτό δεν ήθελε ο κ. Λιλλήκας όταν δήλωνε από τον Ιούνιο ότι πρέπει να κάνουμε ότι μας πουν οι εταίροι μας; Ο κ. Αναστασιάδης και το κόμμα του δεν ήταν που ζήτησαν 250 εκ. περικοπές από τα επιδόματα; Αυτοί δεν είναι που θέλουν να επιβάλουν δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια αφού κατά το κ. Αναστασιάδη είναι «αστόχευτος λαϊκισμός η δημόσια και δωρεάν παιδεία στα πανεπιστήμια της Κύπρου».
Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας,
Γνωρίζουμε πολύ καλά τις υπερπροσπάθειες που έκανες για να αποφύγουμε την κάθοδο της Τρόικα στο νησί. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι διαπραγματεύτηκες σκληρά και δε σήκωσες τα χέρια ψηλά στην Τρόικα. Ήσουν ο μοναδικός Πρόεδρος στην Ευρώπη οποίος αντιστάθηκες, διαφώνησες με τους σύγχρονους τοκογλύφους. Υπερασπίστηκες εργασιακά δικαιώματα, το δημόσιο πλούτο, την εθνική κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον έλεγχο του φυσικού αερίου του κράτους μας. Εκβιάστηκες, απειλήθηκες μέχρι και με ποινική δίωξη από τον κ. Αναστασιάδη, πριν και κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης. Αλήθεια, ποιον ήθελε με αυτή τη συμπεριφορά να διευκολύνει ο κ. Αναστασιάδης; Ποιον άλλο από την Τρόικα;
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες
Η κάθοδος της Τρόικα είναι μια αρνητικότατη εξέλιξη για το λαό μας. Το μνημόνιο δεν ήταν ποτέ δική μας επιλογή. Ποτέ. Απορρίπτουμε κατηγορηματικά αυτές τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές πουβάζουν στο στόχαστρο την νέα γενιά, αυξάνοντας την ανεργία και μεγαλώνοντας την φτώχεια. Μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες, ως ΕΔΟΝ δεν μείναμε απαθείς στις ακραίες πολιτικές λιτότητας. Καλέσαμε την νέα γενιά σε μαζικές κινητοποιήσεις. Είμαστε η μοναδική οργάνωση νεολαίας που κατήλθε στο δρόμο και διεκδίκησε τα αιτήματα του νεολαιίστικου κινήματος. Γι’ αυτό και αύριο όλοι εμείς, καλούμε τον κάθε ένα να δώσει βροντερά το παρών του έξω από τα Γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΔΟΝ ήταν, είναι και θα είναι φύσει και θέσει στην πρώτη γραμμή για να κινητοποιεί και να οργανώνει την νέα γενιά.
Συναγωνιστές καισυναγωνίστριες,
Ο αγώνας ο οποίος διεξάγουμε δεν είναι θεωρητικός και δεν δίνεται σε ένα πολιτικό κενό. Συνδέεται άρρηκτα με την ευρύτερη πάλη των εργαζομένων. Είναι ταξικός, δύσκολος, γι’ αυτό χρειάζεται ενότητα δράσης, συσπείρωση και συστράτευση της νέας γενιάς για να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Ο αντίπαλος θα κτυπά και με το καρότο και με το μαστίγιο. Οι κατακτήσεις μας τίθενται στο στόχαστρο από τους διεθνείς καπιταλιστές και τους ντόπιους σύμμαχους τους και έχουμε καθήκον να καταδείξουμε στη νεολαία ποιοι ευθύνονται και γιατί φτάσαμε σήμερα εδώ. Πρέπει να γκρεμίσουμε τον τοίχο της ψευτιάς και της βρώμικης προπαγάνδας. Πρέπει η φωνή της αλήθειας να φτάσει παντού. Δεν θα φτάσει από κανένα τηλεοπτικό δέκτη, από κανένα ραδιόφωνο, από κανένα και μόνο διαδίκτυο, εάν εμείς δεν την μεταφέρουμε παντού.
Έχουμε καθήκον, λοιπόν, να κινητοποιούμε τον κόσμο, απαντώντας δυναμικά και αποφασιστικά, φράσσοντας το δρόμο στο μεγάλο κεφάλαιο και την δεξιά που το στηρίζει. Ο δρόμος είναι μακρύς και αλλοίμονο αν υποκύψουμε και ανάμεσα μας αρχίσει γκρίνια, μουρμούρα, ηττοπάθεια, μοιρολατρία και παραίτηση. Τώρα είναι η ώρα της αντεπίθεσης, της αφύπνισης, της μαζικής συμμετοχής στο δρόμο του οργανωμένου και πολιτικοποιημένου αγώνα μας, σε κάθε σχολείο, σε κάθε πανεπιστήμιο, σε κάθε χώρο δουλειάς και στέκι νεολαίας. Θα απαντήσουμε και τώρα όπως πάντα, ταξικά και οργανωμένα. Αυτή είναι η δύναμη μας, αυτή είναι η ΕΔΟΝ, η εμπροσθοφυλακή των αγώνων μας και μαζί θα πορευτούμε για νέες και μεγάλες νίκες. Νίκες για την Κύπρο μας, για τους εργαζόμενους, νίκες για το τιμημένο Κόμμα μας, το ΑΚΕΛ.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες
Σε αυτό το Συνέδριο θα συζητήσουμε ειδικά τις πολιτικές για την νεολαία. Θα προβούμε σε μια αξιολόγηση τους και θα οριοθετήσουμε τους αγωνιστικούς μας στόχους. Αυτή είναι η δημοκρατία στην ΕΔΟΝ. Πλέρια. Να συζητήσουμε τρεις ολόκληρες μέρες και συλλογικά να πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις. Και άστε τους άλλους να καμώνονται τους δημοκράτες, με διορισμένες ηγεσίες και επικοινωνιακές φιέστες.
Η ΕΔΟΝ είναι η οργανωμένη συνειδητή πρωτοπορία της νέας γενιάς. Η μοναδική ριζοσπαστική νεολαία. Οι ΕΔΟΝίτες και οι ΕΔΟΝίτισσες δεν απέχουν από καμιά μάχη, είναι πάντα στην πρώτη γραμμή μαζί με την νέα γενιά. Για να κερδίσουμε τη συνείδηση της νεολαίας, η δουλειά μας δεν πρέπει να ξεκινά και να τελειώνει σε κάθε εκλογική διαδικασία. Η Οργάνωση μας πρέπει να είναι πάντοτε μάχιμη και έτοιμη να παράγει ουσιαστική πολιτική δουλειά. Μέριμνα μας πρέπει να είναι επίσης ο εκσυγχρονισμός στους τρόπους δουλειάς, αλλά και ο συνδυασμός της οργανωτικής με την ιδεολογική και μορφωτικήδουλειά.
Η διαπαιδαγώγηση και η αυτομόρφωση των στελεχών μας είναι το Α και το Ω. Οι Σύλλογοι μας, τα οικήματα μας,πρέπει να μετατραπούν σε πόλο έλξης της νεολαίας, σε τόπο που θα προσφέρει στην νέα γενιά την εναλλακτική πολιτιστική απασχόληση και διαπαιδαγώγηση. Πρέπει να δουλεύουμε συνεχώς για να μαζικοποιήσουμε περισσότερο την πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητα μας, να διευρύνουμε τα κανάλια επαφής μας με την νέα γενιά. Να δυναμώσουμε την δουλειά μας ολόπλευρα. Αυτό είναι το χρέος μας ως η μεγαλύτερη και μαχητικότερη Οργάνωση νεολαίας.
Η ραχοκοκαλιά της ΕΔΟΝ ήταν πάντοτε η οργανωτική της δομή και συγκρότηση. Οι Τοπικές μας Οργανώσειςπρέπει να είναι μελίσσιδημιουργίας, μαζικοποίησης και δράσης, αλλά ταυτόχρονα και σχολή διαπαιδαγώγησης ριζοσπαστικοποιημένων και ολοκληρωμένων ανθρώπων. Πρέπει να σημειώσουμε ότι παρουσιάζεται βελτίωση στο περιεχόμενο δράσης των Τ. Ο, κύρια στο μαθητικό και φοιτητικό. Οφείλουμε από τη μια να ξεπεράσουμε την όποια αναβλητικότητα, αναποφασιστικότητα ή εφησυχασμό, φαινόμενα που καθυστερούν την υλοποίηση καθηκόντων που μπαίνουν μπροστά μας, αλλά και από την άλλη την μονοθεματικότητα ή ακόμη και την επιλεκτική συμμετοχή στη ζωή της Οργάνωσης από μερίδα μελών μας. Ούτε, βέβαια, η τρέχουσα καθημερινότητα ή οι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις που κάποιες φορές μας αποπροσανατολίζουν.
Το ΕΔΟΝίτικο οικοδόμημα πάντοτε στηριζόταν στον Εθελοντικό μηχανισμό. Η συνειδητή επιλογή να ανήκουμε σε μια τέτοια οργάνωση συνεπάγεται και τη συνειδητή μας απόφαση να είμαστε αφιερωμένοι στη δουλειά. Είναι αμέτρητα τα παραδείγματα των «θαυμάτων» που πετύχαμε να κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια της ζωής της Οργάνωσης επειδή εργαστήκαμε σα μια γροθιά, επειδή δουλέψαμε συλλογικά. Και εμείς οι ΕΔΟΝίτες το ξέρουμε πολύ καλά, πόσο μεγάλη χαρά, ικανοποίηση και ανάταση είναι η εθελοντική δουλειά.
Να μου επιτρέψετε να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά στη σημασία που δίνει η Οργάνωση στην ανάδειξη στελεχών. Ένα καίριο και σημαντικό ζήτημα για την ζωή και το μέλλον της Οργάνωσης. Το είπαμε πολλές φορές ότι δεν υπάρχει μαγική συνταγή που να δημιουργεί στελέχη. Τα στελέχη πλάθονται από την δράση της Οργάνωσης, διαμορφώνονται μέσα από την οργανωμένη πάλη. Δεν μας χρειάζεται κανένας παπαγαλισμός, μας χρειάζεται να αναβαθμίζουμε το ιδεολογικοπολιτικόυπόβαθρο μας, συμμετέχοντας στην πρακτική οργανωτική δουλειά. Ξέρετε πολύ καλά ότι χωρίς δουλειά, χωρίς αγώνα, χωρίς πρακτική δράση, η αφηρημένη γνώση δεν αξίζει απολύτως τίποτε. Γι’ αυτό και ένας συναγωνιστής που πρωτεύει στη θεωρία αλλά είναι απών από την οργανωτική δουλειά, στην ουσία δεν μπορεί να προσφέρει απολύτως τίποτε, παρά μόνο στρεβλές αντιλήψεις και νοοτροπίες ξένες προς την Οργάνωση μας.
Θέλω και από τούτο το βήμα του 17ουΣυνεδρίου να συγχαρώ όλες τις Επαρχιακές Οργανώσεις, τον κάθε ΕΔΟΝίτη και ΕΔΟΝίτισσα ξεχωριστά για την αυταπάρνηση, την ανιδιοτέλεια και την καθημερινή σκληρή δουλειά που επιτελεί. Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά με τον ενθουσιασμό και την αφοσίωση στην Οργάνωσης μας. Αυτό αποδείχτηκε στα τελευταία ετήσια Παγκύπρια Φεστιβάλ ανεβάζοντας τον πήχη πολύ ψηλά, στις Παγκύπριες εκδρομές στο Τρόοδος, στις αντικατοχικές πορείες - μνήμης και τιμής του πολυτεχνείου, στις αντιφασιστικές και αντιιμπεριαλιστικέςκινητοποιήσεις, στις εκδηλώσειςαλληλεγγύης των αγωνιζόμενωνλαών, στις κατασκηνώσεις, αλλάακόμη και σήμερα σε τούτο το Συνέδριο ξεπερνώντας κάθε προσδοκία στην μαζικότητα, έχοντας 1,000 συνέδρων.
Έχουμε επιλέξει να συζητήσουμε, ειδικά σε αυτό το Συνέδριο, το Μαθητικό μας κίνημα και τις προκλήσεις του σήμερα.Στο μαθητικό μας τμήμα γίνεται μια αξιόλογη δουλειά. Η αξιοποίηση της πλατιάς έκφρασης μέσω της ΠΕΟΜ, το κέρδισμα συνειδήσεων, η καλλιέργεια της αυτομόρφωσης, αλλά και ο εντοπισμός των προβλημάτων και η επίλυση τους θα πρέπει να είναι βασικές κατευθύνσεις κάθε Τοπικής Μαθητικής Οργάνωσης. Θα πρέπει να ξεπεράσουμε την αδυναμία της ολόχρονης δραστηριοποίησης και της καλλιέργειας της πολιτικής συνείδησης στο σύνολο των μελών μας.
Στο Φοιτητικό τμήμα μεγάλης σημασίας κρίνεται η σταθεροποίηση σε ψηλά επίπεδα των ποσοστών μας στους πλείστους χώρους σπουδών. Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι η παράταξη της Αριστεράς παραμένει ισχυρή στα συγκεντρωτικά αποτελέσματα, αφού και κατά την τριετία καταγράψαμε ποσοστά πέραν του 40%. Πρέπει να αξιοποιήσουμε περαιτέρω την πλατιά συνδικαλιστική μας έκφραση, της Προοδευτικής Κ.Φ.Αυτό θα το κατορθώσουμε με τον ορθό συνδυασμό προσωπικής και πολιτικής επαφής, αλλά και με την ισχυρή παρέμβαση στις Φοιτητικές Ενώσεις και στην ΠΟΦΕΝ. Στόχος ήταν και παραμένει η συνεχής μαζικοποίηση των γραμμών του Φοιτητικού Κινήματος.
Η απόφαση για δημιουργία τμήματος Νέων Εργαζομένων στο 16ο Παγκύπριο Συνέδριο το 2010 σηματοδότησε σειρά αλλαγών σε κεντρικό, αλλά και σε επαρχιακό επίπεδο. Μια απόλυτα ορθή απόφαση, κάνοντας το πρώτο βήμα για βελτίωση της δουλειάς μας ανάμεσα στους νέους εργαζόμενους. Παρά την πρόοδο η οποία έχει επιτευχθεί, υπάρχουν πολλές αδυναμίες, αλλά την ίδια ώρα υπάρχουν και πολλά περιθώρια για εμπλοκή περισσότερων νέων εργαζομένων στη δράση της ΕΔΟΝ. Οφείλουμε να κάνουμε το δεύτερο βήμα, μαζικοποιώντας τις Τοπικές μας Οργανώσεις,αναδεικνύοντας ζητήματα που αφορούν τους νέους εργαζόμενους, αλλά και αναπτύσσοντας μορφωτική, πολιτιστική και αθλητική δραστηριότητα. Εάν τα καταφέρουμε αυτά,τότε θα μας βοηθήσει και στη στελέχωση των Επαρχιακών και ΚεντρικώνΣωμάτων, αλλά καιστην παρακολούθηση και καθοδήγηση των Τ.Ο.
Θα αναφερθώ και στο πιο αγνό και όμορφο κίνημα της ΕΔΟΝ. Το παιδικό κίνημα της ΕΔΟΝ. Η πολύμορφη δράση και ο παιδαγωγικός χαρακτήρα που στοχεύει το παιδικό κίνημα έχει κάνει αρκετά βήματα προς τα μπρος. Βεβαίως, χρειάζεται να γίνουν ακόμα περισσότερα. Η ολόχρονη δράση, ο εμπλουτισμός του περιεχομένου με πρωτοποριακές δραστηριότητες και η μαζικοποίηση του κινήματος αποτελούν την αρχή για την υλοποίηση των στόχων μας. Ο θεσμός των ΕΔΟΝόπουλλων πρέπει να αγκαλιαστεί με περισσότερη ζέση τόσο από τις Επαρχιακές Οργανώσεις, όσο και από το Λαϊκό Κίνημα. Θα συνεχίσουμε να δίνουμε την κατάλληλη σημασία, τόσο στην ανάπτυξη του κινήματος, αλλά και κυρίως στη δημιουργία νέων τοπικών κινημάτων.
Για μια οργάνωση νεολαίας του δικού μας τύπου, είναι αναγκαίος ο ενιαίος πολιτικός λόγος και η κοινή γραμμή δράσης. Ειδικά σήμερα, που οι επιθέσεις που δεχόμαστε είναι συντονισμένες και οργανωμένες. Η ενότητα της ΕΔΟΝ, είναι το πιο ισχυρό ανάχωμα στις προσπάθειες για την αποδυνάμωση της. Όλα τα μέλη έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν στα σώματα τις διαφωνίες τους, τις απόψεις τους και την κριτική τους, πάντοτε με γνώμονα το καλό της Οργάνωσης και του τόπου μας. Ως εκ τούτου, οι τοποθετήσεις και πράξεις εκτός των Σωμάτων της ΕΔΟΝ, πρέπει να κατευθύνονται προς την υλοποίηση της απόφασης της πλειοψηφίας και όχι της ανάδειξης της προσωπικής άποψης του οποιουδήποτε.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες
Βία, χουλιγκανισμός, υποταγή, εθνικισμός, σαπουνόπερες, ψυχαγωγικά σόου, μίση, πάθη, καμώματα επωνύμων, «ιδανικές ιστορίες αγάπης» και άλλα πολλά πλασάρονται καθημερινά εν είδη πλύσης εγκεφάλου. Για να αποχαυνώνουν και να αποπροσανατολίζουν τη νέα γενιά.
Για όλους αυτούς τους λόγους και πολλούς άλλους, ως ΕΔΟΝ, καλούμαστε να διεξάγουμε τον δικό μας αγώνα στο τομέα της ποιοτικής ενημέρωσης και επιμόρφωσης των νέων και μέσα από την εφημερίδα της Οργάνωσης μας, τη «Νεολαία». Το φθινόπωρο του 2010 αποφασίστηκε από το ΚΣ της ΕΔΟΝ όπως προχωρήσουμε ακόμα ένα βήμα ως προς την αναβάθμιση και διάδοση της. Στα πλαίσια της αναβάθμισης, καταφέραμε την βελτίωση της τόσο στο περιεχόμενο, όσο και στην εμφάνιση της. Απαιτείται η διαδικασία διάδοσης να ενταχθεί στην καθημερινή δουλειά των Επαρχιακών Οργανώσεων. Να γίνει κτήμα για όλους τους ΕΔΟΝίτες και τις ΕΔΟΝίτισσες. Να φτάνει η φωνή της ΕΔΟΝ παντού, μια από τις ελάχιστες φωνές που αντιπροτάσσει τις δικές μας ποιοτικές θέσεις και δράσεις.
Η μεγάλη τεχνολογική πρόοδος που συνοδεύει το διαδίκτυο θέτει ενώπιον της ανθρωπότητας το δίλλημα του τρόπου αξιοποίησης αυτής της προόδου. Το διαδίκτυο προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες επικοινωνίας, φτάνει -και το υπογραμμίζω- να χρησιμοποιείται σωστά και με όριο. Ας μην ξεγελιόμαστε. Η μεγαλύτερη πηγή παραπληροφόρησης αλλά και δημιουργία μαζικής υποκουλτούρας βρίσκονται στο διαδίκτυο. Μεγαλύτερο θύμα αυτής της κατάστασης είναι τα παιδιά. Ως ΕΔΟΝ θεωρούμε ότι οι δυνατότητες του διαδικτύου πρέπει να τεθούν στην υπηρεσία των αναγκών των ανθρώπων. Απαιτείται η ασφαλής χρήση του διαδικτύου από όλους. Και εδώ έχουμε ρόλο να διαδραματίσουμε, διαπαιδαγωγώντας τόσο τα στελέχη μας αλλά και τη νέα γενιά. Η παρέμβαση μας μέσω της αξιοποίησης του διαδικτύου πρέπει να αφορά την προβολή των θέσεων μας, την προβολή των εντύπων μας που με αυτό τον τρόπο μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην επίδραση της Οργάνωσης στις πλατιές μάζες. Το διαδίκτυο όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη ζωντανή προσωπική επαφή με τη νεολαία.
Η αποπολιτικοποίηση καλλιεργείται νύχτα – μέρα. Πολλοί μας λεν γιατί ασχολείστε; Ασχολούμαστε γιατί νοιαζόμαστε για τον τόπο και το λαό. Για εμάς, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας. Γιατί δεν θέλουμε να είμαστε μαριονέτες και πιόνια κανενός. Γιατί αν θέλουμε να αλλάξουν πράγματα πρέπει να σταθούμε μπροστά και να παλέψουμε. Αν απλώς καθόμαστε σε μια καφετέρια και τα λέμε μεταξύ μας, τίποτε δεν θα αλλάξει. Δεν υπήρξε καμιά στιγμή στην ιστορία, καμία νίκη των λαών, καμιά κατάκτηση που να μην φέρει τη σφραγίδα της οργανωμένης πάλης. Γι΄αυτό δεν θα κουραστούμε να θυμίζουμε στη νεολαία πως τίποτα δεν χαρίζεται, τα πάντα κατακτιούνται.
Για να γίνει αυτό, πρέπει η νεολαία να είναι σε εγρήγορση και να έχει άποψη. Ακούμε τον κ. Αναστασιάδη να τάσσεται υπέρ την ελεύθερης διακίνησης της μαριχουάνας. Εμείς βρισκόμαστε στην αντίπερα όχθη. Δεν θέλουμε τη νεολαία μισοζαλισμένη με σκυμμένο το κεφάλι. Ούτε θέλουμε ένα κράτος να πουλάει πρέζα. Είναι τουλάχιστον αστείο, λοιπόν, να πιστεύετε Υποψήφιε Πρόεδρε ότι η ελεύθερη διακίνηση ενός ναρκωτικού θα αποδυναμώσει τους έμπορους και το οργανωμένο έγκλημα.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι
Θα ήταν παράλειψη μου να μην αναφερθώ από αυτό το επίσημο βήμα ειδικά σε έναν άνθρωπο. Σε έναν ιστορικό ηγέτη της Αριστεράς που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του, τόσο στην ανοδική πορεία του ΑΚΕΛ, όσο και της Κύπρου μας. 25 σχεδόν χρόνια ήταν πρώτος μεταξύ ίσων και πέτυχε πολλά. Διετέλεσε Γ.Γ. της ΕΔΟΝ και στη συνέχεια Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, μετά το θάνατο του αείμνηστου Εζεκία Παπαϊωάννου. Κακά τα ψέματα, η δική μας γενιά μεγάλωσε και διδάχθηκε πολλά από αυτόν. Δίδαξε σε μας τι σημαίνει να είναι κανείς πάνω από όλα άνθρωπος, μας δίδαξε τι σημαίνει να είναι στην πάλη νύχτα-μέρα, τι σημαίνει να σε ταλαιπωρεί η κούραση, η αρρώστια, ο πόνος και εσύ να τα υπερβαίνεις, τι σημαίνει να είναι κανείς μαχητής, αγωνιστής, τι σημαίνει να είναι κάποιος ταγμένος σε αυτόν τον αγώνα. Αυτός ο άνθρωπος δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, σύντροφο Δημήτρη Χριστόφια.
Σύντροφε Πρόεδρε,
Είτε το παραδέχονται είτε όχι, επί δικής σου Διακυβέρνησης έγιναν πολλά, πάρα πολλά. Τομές, μεταρρυθμίσεις, σημαντικό κοινωνικό έργο. Είτε το παραδέχονται είτε όχι, μια από τις σημαντικότερες νίκες από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η πρώτη πολιτική και γεωστρατηγική ήττα της Τουρκίας, φέρει τη δική σου σφραγίδα. Οι συμφωνίες για την ΑΟΖ, η γεώτρηση και οι διαδικασίες για την εξόρυξη φυσικού αερίου έχουν καταγραφεί από την Ιστορία ως το αποκορύφωμα των συνετών, μεθοδικών και επιδέξιων χειρισμών του Προέδρου Χριστόφια. Λίγα χρόνια μετά, όταν αυτό που θεμελιώθηκε σήμερα μεταφραστεί σε οικονομικό, κοινωνικό, στρατηγικό και πολιτικό κέρδος για τον κυπριακό λαό, αυτό το κέρδος θα επαναφέρνει ξανά και ξανά στη συλλογική μνήμη το όνομα Δημήτρης Χριστόφιας. Τότε, που θα έχει πάψει και το νέφος του για «όλα φταίει ο Χριστόφιας» θα έχει γίνει συνείδηση το «αν δεν ήταν ο Χριστόφιας…».
Από μέρους ολόκληρου του ΕΔΟΝίτικου οικοδομήματος, σε ευχαριστούμε από καρδιάς για όσα μας δίδαξες, για όσα προσέφερες, για όσα θα συνεχίσεις να προσφέρεις, αφού είμαστε σίγουροι ότι θα είσαι πάντα δίπλα μας. Σε διαβεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για ακόμα πιο ισχυρή ΕΔΟΝ, για ακόμα πιο ισχυρό ΑΚΕΛ λέγοντας όπως και εσύ «Χαλάλι για το Κόμμα μας, χαλάλι για την Κύπρο μας, χαλάλι για ό,τι κάνουμε για τον Άνθρωπο». Να’ σαι πάντα καλά.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες
Η επόμενη πενταετία θα είναι αυτή κατά την οποία θα κριθούν κεφαλαιώδη ζητήματα για το μέλλον της Κύπρου και του λαού. Έχει τεράστια σημασία αυτά τα ζητήματα να τύχουν χειρισμού από έναν άνθρωπο, ο οποίος να ενδιαφέρεται πραγματικά για τα συμφέροντα των εργαζομένων και του τόπου και όχι από ανθρώπους, οι οποίοι θέτουν υπεράνω όλων προσωπικές ή κομματικές φιλοδοξίες. Το διακύβευμα αυτών εκλογών είναι πολύ μεγάλο, αν αναλογιστούμε ότι ο νέος Πρόεδρος θα διαχειριστεί τα τρία μεγάλα ζητήματα: να κρατηθεί ζωντανή η προοπτική επίλυσης του κυπριακού, να τύχει διαχείρισης προς όφελος του λαού ο φυσικός μας πλούτος και να πετύχουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα να ξεφύγει η Κύπρος από τη μέγγενη των οικονομικών δυσκολιών. Ο κυπριακός λαός δεν μπορεί να αφήσει την τύχη και το μέλλον του στα χέρια αυτών που αντί να πουν αλήθειες, τον παραμυθιάζουν με ψέματα και για να υποκλέψουν την ψήφο του. Και σε αυτές τις εκλογές οι ΕΔΟΝίτες και οι ΕΔΟΝίτισσες, οι νέοι της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, δηλώνουν το δικό τους παρόν. Στις κρίσιμες αυτές εκλογές, στα κρίσιμα διλλήματα που τίθενται μπροστά μας, μια πρέπει να είναι η απάντηση, μια είναι η μοναδική επιλογή: Ψήφος στο νέο, ψήφος στο ριζοσπαστικό και το αυθεντικό. Ψήφος στον Σταύρο Μαλά.
Συναγωνιστές ΕΔΟΝίτες και ΕΔΟΝίτισσες,
Αποδείξαμε ότι με σκληρή δουλειά μπορούμε να πετύχουμε κάθε στόχο μας. Αποδείξαμε ότι με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια μπορούμενα κάνουμε θαύματα. Αποδείξαμε ότι όταν η Αριστερά θέλει, μπορεί. Μπορεί και πρέπει ο Σταύρος Μαλάς να είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Γίνεται σήμερα αρκετός λόγος περί αποχής στις Προεδρικές εκλογές. Για εμάς, σε τόσο κρίσιμες εκλογές, δεν υπάρχει περίπτωση αποχής. Ποιος μπορεί να ξεχάσει πως σε αυτό τον τόπο κάποτε όποιος δεν είχε ιδιοκτησία, δεν είχε δικαίωμα ψήφου; Η ψήφος είναι μια ταξική κατάκτηση και ένα ιερό δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνα και με αίμα. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να το χαρίσουμε σε κανένα.
Απευθυνόμαστε σήμερα σε ολόκληρη τη νεολαία. Όπως το είπε και ο Γενικός Γραμματέας του Κόμματος μας, ο κ. Αναστασιάδης ελπίζει στη δική μας αποχή για να επικρατήσει σε αυτές τις εκλογές. Το ίδιο και ο κ. Λιλλήκας ελπίζει στη δική μας ανοχή. Δεν θα γίνουμε εμείς το σκαλοπάτι για να ανέβουν στην καρέκλα άνθρωποι που θυσιάζουν τα πάντα για την εξουσία.
Ακόμα στις εφημερίδες σχολιάζεται μια φράση που χρησιμοποίησε πρόσφατα ο Γενικός μας Γραμματέας: πως είμαστε μια άλλη πάστα ανθρώπων. Αυτό είναι που τους φοβίζει. Γιατί όπως το τραγούδησε και ο μεγάλος μας Λιασίδης, αυτό το Κίνημα την ώρα που θα χρειαστεί για το δίκαιο και για τον τόπο, μπορεί να «σιονώσειγαίμαν, τζιαι τούτοι σάλια, αρκοφωνέςτζαι ποταμούς μελάνιν». Αυτό είναι που τους φοβίζει. Ότι δεν σκύβουμε το κεφάλι. Δεν εξαγοραζόμαστε. Δεν υποκύπτουμε. Δεν λυγίζουμε. Δεν δειλιάζουμε. Μόνο προχωράμε μπροστά, δεκαετίες τώρα. Γιατί αυτή η άλλη πάστα έχει γερό σκαρί και δεν φοβάται κανένα. Όσα πρόσωπα κι αν αλλάξουν, είτε κρατάνε στα χέρια τους όπλα, είτε τόνους μελάνια, είτε αριθμούς, αυτοί θα παραμείνουν αυτό που είναι και εμείς θα παραμείνουμε αυτό που είμαστε. Αυτοί που κρατούν τη σκυτάλη του χρέους προς τον Άνθρωπο και δεν πρόκειται ποτέ να την αφήσουν σε βέβηλα χέρια!
Από σήμερα, ανασκουμπωνόμαστε και ριχνόμαστε με ακόμα περισσότερη δύναμη στη δουλειά. Την τελευταία μας κουβέντα, δεν την είπαμε ακόμα. Θα την πούμε στις 17 του Φλεβάρη και θα την βροντοφωνάξουμε στις 24 του Φλεβάρη. Μαζί με ολόκληρο το Λαϊκό Κίνημα! Μαζί με το Σταύρο Μαλά!
Ζήτω το 17ου Παγκύπριο Συνέδριο της ΕΔΟΝ,
Ζήτω τα ΕΔΟΝίτικα νιάτα,
Ζήτω το ΑΚΕΛ,
Ζήτω ο αδούλωτος Κυπριακός λαός
