Έντιμε κ. Υπουργέ Παιδείας και Πολιτισμού,
Εκπρόσωποι Κομμάτων,
Αξιότιμοι προσκεκλημένοι,
Αγαπητοί και αγαπητές Σύνεδροι της ΠΟΦΕΝ,
Δηλώνουμε το παρών μας σε ένα ακόμα ραντεβού του οργανωμένου φοιτητικού κινήματος. Στο 41ο Συνέδριο της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Φοιτητικών Ενώσεων. Εδώ που συναντώνται τα οράματα των κύπριων φοιτητών για μια καλύτερη ζωή, με την ανάγκη για μόρφωση και παιδεία. Εδώ που όλοι μαζί, οι εκπρόσωποι των φοιτητών, συνδιαμορφώνετε και αποφασίζετε για τα επόμενα σας βήματα. Η ΕΔΟΝ, αποτελεί έναν διαχρονικό και σταθερό σύμμαχο στους αγώνες και τις διεκδικήσεις σας. Στο χέρι σας είναι, να συνεχίσετε να αποτελείτε το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κυπριακής νεολαίας. Κι αυτό, γιατί ανέκαθεν έμπαινε ένα δίλημμα μπροστά στην ΠΟΦΝΕ και μετέπειτα στην ΠΟΦΕΝ: Ή θα αποτελεί τον μπροστάρη στον αντικατοχικό – αντιιμπεριαλιστικό αγώνα και στην πάλη για κατάκτηση του δικαιώματος της μόρφωσης, ή θα συμβιβαστεί με τα τετελεσμένα της κατοχής και τις πολιτικές λιτότητας και εμπορευματοποίησης της παιδείας.
Κατά την άποψη μας, είναι ζωτικής σημασίας για το λαό μας, το φοιτητικό κίνημα να συνεχίσει να ακολουθεί την 1η επιλογή. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, που η κατοχική Τουρκία παραβιάζει ακόμα περισσότερο κάθε έννοια του διεθνούς δικαίου, κάνοντας βόλτες ανενόχλητη με τα πλοία της στην ΑΟΖ μας, έχουμε ανάγκη τους φοιτητές να πρωτοστατούν στον αντικατοχικό αγώνα. Σας έχουμε ανάγκη ως λαός, να μπείτε μπροστά για να εντείνουμε τον αγώνα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αφήσει στην άκρη τα επικοινωνιακά παιχνίδια και να επαναφέρει την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από την Κυπριακή Δημοκρατία, πολιτική που μας έθεσε αποφασιστικά στον ενεργειακό χάρτη. Να πιέσετε με τον αγώνα σας, να αφήσει η κυβέρνηση στην άκρη τους εγωισμούς και να επαναφέρει στο τραπέζι τις συγκλίσεις που επιτεύχθηκαν μεταξύ των δύο πλευρών. Συγκλίσεις, που θα μας φέρουν ξανά ένα βήμα μπροστά από την Τουρκία και θα την αναγκάσουν να άρει την προκλητικότητα της. Για να επανεκκινήσουν οι διαπραγματεύσεις και να αγωνιστούμε για την πολυπόθητη λύση της απελευθέρωσης κι επανένωσης της Κύπρου.
Πόσες ακόμα γενιές φοιτητών θα συνεχίσουν να αγωνίζονται ενάντια στην εισβολή και την κατοχή; Πόσες ακόμα γενιές θα παλεύουν με την ελπίδα να παγιωθεί επιτέλους η ειρήνη στον τόπο μας και να γλιτώσουμε από την καταστροφή της διχοτόμησης; Ο τόπος μας χρειάζεται πραγματικά το φοιτητικό κίνημα να πρωτοστατήσει ξανά στον αγώνα για λύση. Τη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, για ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα, μια ιθαγένεια, χωρίς στρατούς και εγγυήτριες δυνάμεις, χωρίς έποικους, πρόσφυγες κι εγκλωβισμένους. Χωρίς συρματοπλέγματα και ξένες εξαρτήσεις. Το έχουμε ανάγκη ως νέα γενιά. Για αυτή τη λύση αγωνιζόμαστε όλοι μαζί, όλα αυτά τα χρόνια. Γι αυτή τη λύση λοιπόν, ας παραμερίσουν κάποιοι τις προσωπικές ατζέντες και τα μικροπολιτικά παιχνίδια και ας δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Την ίδια στιγμή, χρειάζεται να εντείνουμε τον αγώνα ενάντια στον εθνικισμό – σοβινισμό, ενάντια στο νεοφασισμό που σηκώνει και πάλι κεφάλι. Όχι! Ο εθνικισμός δεν αποτελεί άλλη μια άποψη μέσα στη δημοκρατία! Με τα ίδια μυαλά και την ίδια μισαλλοδοξία, η Χούντα και η ΕΟΚΑ Β’ άνοιξαν τις κερκόπορτες στον Αττίλα να εισβάλει τότε. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε το κακό να ξαναγίνει σήμερα. Αυτή τη φορά ο λαός μας ξέρει και θυμάται. Ξέρουμε επίσης, πως το δίδυμο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, σχεδιάστηκε στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ. Γι αυτό, ας αφήσει η κυβέρνηση στην άκρη τις όποιες σκέψεις για ένταξη της Κύπρου στον οργανισμό του θανάτου και στα παρακλάδια του. Ως ΕΔΟΝ, χαιρετίζουμε τη διαχρονική θέση της ΠΟΦΕΝ ενάντια στο ΝΑΤΟ και της ένταξης της Κύπρου σε αυτό.
Αγαπητοί και αγαπητές σύνεδροι,
Ζούμε στην εποχή του μνημονίου και της Τρόικα. Στην εποχή που κατεδαφίζονται τα πάντα, στο όνομα της σωτηρίας της οικονομίας και των τραπεζών. Στην εποχή του κουρέματος, της ανεργίας, της ανέχειας, των εκποιήσεων, των συσσιτίων και των κοινωνικών παντοπωλείων. Στην εποχή που καταργούνται οι κατακτήσεις των εργαζόμενων η μια μετά την άλλη, τα ωράρια, οι μισθοί, οι εργασιακές σχέσεις. Στην εποχή που εμπορευματοποιούνται η υγεία και η παιδεία. Δύο βασικά κοινωνικά αγαθά, που δεν θα έπρεπε να μπαίνουν οικονομικά εμπόδια για την πρόσβαση σε αυτά. Κι ας αφήσουν επιτέλους οι Κυβερνώντες την μόνιμη επωδό πως για όλα φταίνε οι προηγούμενοι. Με όλο το σεβασμό κύριε Υπουργέ, κυβερνάτε εδώ και 2 χρόνια. Αυτό που φταίει, είναι η φιλοσοφία σας. Η εμμονή σας να εξυπηρετηθεί το μεγάλο κεφάλαιο, τα ιδιωτικά συμφέροντα. Είτε αυτό είναι οι μονοπωλιακοί κολοσσοί με τη φιλελευθεροποίηση των ωραρίων των καταστημάτων, είτε είναι οι ασφαλιστικές εταιρίες στην Υγεία, είτε είναι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Παιδεία, είτε, είτε... μπορούμε να φέρνουμε παραδείγματα για ώρες. Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο.
Το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα, βρίσκεται μπροστά σε μεγάλες αλλαγές που επιβάλλει αυτή η κυβέρνηση μαζί με την Τρόικα. Και ναι κύριε Υπουργέ, «επιβάλλει». Γιατί δεν μπορούμε να θεωρούμε πως η πολιτική σας εφαρμόζεται με συναίνεση όπως μας λέτε, όταν καταργείτε το πακέτο φοιτητικής μέριμνας χωρίς να προηγηθεί καμιά διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους. Όταν καλείτε τους εμπλεκόμενους φορείς να μελετήσουν το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση των Νέων, μέσα σε 5 μέρες και μάλιστα μ’ ένα 80σέλιδο κείμενο στα αγγλικά, δίνοντας την εντύπωση πως όλα είναι προαποφασισμένα και απλά κάνουμε διάλογο για τα μάτια του κόσμου. Κι αυτά είναι μόνο κάποια παραδείγματα. Είναι τις ζωές και το μέλλον μας που διαχειρίζεστε. Γι αυτό, δεν μπορούμε να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Η έκκληση που απευθύνουμε προς όλους τους νέους και τις νέες, είναι να λειτουργήσουμε με σύνεση, συλλογικότητα, υπευθυνότητα και διεκδικητικότητα, αποτρέποντας τα αντινεανικά μέτρα που μας επιβάλλουν κυβέρνηση και Τρόικα. Ο τόπος μας, έχει ανάγκη από τη συνεργασία όλων μας, θέτοντας πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Εσείς, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, μπορείτε και πρέπει να πρωτοστατήσετε στους πολύ δύσκολους κοινωνικούς αγώνες που έρχονται. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως, θέλουμε ζωή και όχι απλά επιβίωση. Με αυτές τις σκέψεις, σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας και καλούς αγώνες.