Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Φίλες και φίλοι,
Τιμούμε σήμερα τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου, την κορυφαία στιγμή του αντιδικτατορικού αγώνα του ελληνικού λαού, που με μπροστάρη τη φοιτητιώσα νεολαία ύψωσε το ανάστημα του ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών. 46 χρόνια μετά τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου εμπνεόμαστε στους αγώνες του σήμερα για «Ψωμί – Παιδία – Ελευθερία». Δεν μπαίνει στο αρχείο της ιστορίας ως απλά μια μέρα μνήμης, όπως θέλει η άρχουσα τάξη να μας επιβάλει αλλά ούτε και μειώνονται οι θυσίες των αγωνιστών του Πολυτεχνείου.
Η λαική εξέγερση του Πολυτεχνείου παραμένει ζωντανός φάρος που μας διδάσκει και μας εμπνέει. 46 χρόνια μετά αντλούμε διδάγματα από τον ηρωικό αγώνα των φοιτητών.
Η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου δεν ήταν ένα ξαφνικό ή ένα αυθόρμητο ξέσπασμα, ένα τυχαίο γεγονός.
Το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21 Απριλίου 1967, και η επιβολή της αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών, Παπαδόπουλου, Ιωαννίδη, Παττακού, έδειξε από την πρώτη στιγμή το φασιστικό της πρόσωπο. Σχεδόν 6000 κομμουνιστές και αγωνιστές πιάστηκαν τις πρώτες μέρες του πραξικοπήματος. Βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν. Ο τύπος φιμώνεται και εφαρμόζεται λογοκρισία στο θέατρο, στη μουσική, στην ποίηση. Παντού επικρατεί στρατοκρατία και παρακολουθήσεις. Ο ελληνικός λαός πεινά, οδηγείται στη φτώχεια και την εξαθλίωση, ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται. Ξεκινούν διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια και εξορίες. Ο φασισμός οδηγεί την Ελλάδα και το λαό της στο σκοτάδι. Η Χούντα όχι μόνο είχε τη συνέναιση του παλατιού, αλλά και την στήριξη από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Συναγωνίστριε και συναγωνιστές
Φίλες και φίλοι,
Το καθεστώς τρόμου και φόβου που διαμορφώθηκε από την δικτατορία, έδινε την εντύπωση πως «η χούντα είναι πανίσχυρη». Ότι ήταν παντοδύναμη και ότι θα κρατήσει για πάρα πολλά χρόνια. Δεν λογάριασαν όμως σωστά. Οι αγωνιστικές παρακαταθήκες του ελληνικού λαού και η θέληση του για ελευθερία και δημοκρατία, οδήγησαν στην προετοιμασία της οργανωμένης αντίδρασης. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτή την κατεύθυνση διαδραμάτισε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, που παρ’ όλο που βρισκόταν στην παρανομία προχώρησε σε ανασύνταξη των παράνομων οργανώσεων του, καθώς και η δημιουργία της Κομμουνιστής Νεολαίας Ελλάδος το 1968.
Οι αγωνιστικές δράσεις που ακολούθησαν, άλλαξαν το κλίμα μέσα στο λαό και η αντίθεση στη χούντα παίρνει μαζικές διαστάσεις. Πίστεψαν ότι η ανατροπή του φασισμού και η αποτίναξη του αμερικανοΝΑΤΟϊκού ιμπεριαλισμού και των ντόπιων συνεργατών του ήταν επιτακτική.
Το κλίμα που επικρατούσε οδήγησε τη νέα γενιά, τους φοιτητές, να διεκδικήσουν ακαδημαϊκές και συνδικαλιστικές ελευθερίες για την ανατροπή της χούντας. Αγώνες που μαζικοποιήθηκαν και στηρίχθηκαν από ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
Το Γενάρη του 1972 συγκροτείται η πρώτη φοιτητική επιτροπή μετά από την διεξαγωγή εκλογών στην Νομική Σχολή, ανοίγοντας το δρόμο για δημιουργία φοιτητικών επιτροπών, εκλεγμένες από τους φοιτητές. Το Ιούλη του 1972 ιδρύεται η Αντι-ΕΦΕΕ ως ανάγκη συντονισμού του φοιτητικού κινήματος. Η συγκρότηση και ο συντονισμός της δράσης των φοιτητικών επιτροπών έδωσε ωθήσει στους αγώνες τους. Οι αποχές και οι κινητοποιήσεις των φοιτητών εντείνονται. Πραγματοποιείται αποχή των Χημικών Μηχανικών & Αρχιτεκτόνων για την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστήμιων. Πραγματοποιούνται μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στο διάταγμα της Χούντας που επέβαλε τη διακοπή στράτευσης και τη βίαιη επιστράτευση και το λεγόμενο «Καταστατικό Χάρτη Ανώτατης Παιδείας». Οι αποχές και οι κινητοποιήσεις των φοιτητών, τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο, κορυφώθηκαν με την κατάληψη της Νομικής Σχολής στις 21 – 22 του Φλεβάρη μ’ έντονα αντιδικτατορικά συνθήματα. Μέσα και έξω από τη Νομική συγκεντρώθηκαν πολλές χιλιάδες φοιτητές και λαού.
Σύντομα οι κινητοποιήσεις και οι απεργίες εξαπλώνονται σε ολόκληρη τη χώρα. Ξεσπούν απεργίες εργαζομένων στις πόλεις, κινητοποιούνται οι αγρότες, οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Ο αγώνας των φοιτητών και τα αιτήματα τους, γίνονται αγώνας ολόκληρου του λαού. Τα συνεχή κατασταλτικά μέτρα της χούντας, συλλήψεις – βασανισμοί, δεν μπορούν πλέον ν’ ανακόψουν αυτήν την πορεία. Αντίθετα, οι μέρες του ξεσηκωμού πλησιάζουν.
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 1973 γίνεται η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Εκλέγεται η συντονιστική επιτροπή αγώνα, οργανώθηκε ο ραδιοφωνικός σταθμός, δημιουργήθηκαν επιτροπές για όλα τα ζητήματα οργάνωσης του αγώνα. Τα αιτήματα τους συμπυκνώθηκαν στα συνθήματα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», «Έξω οι ΗΠΑ», «Έξω το ΝΑΤΟ», «Κάτω η Χούντα», «Κάτω ο Φασισμός». Στο κάλεσμα τους για συμπαράσταση στον αγώνα τους ανταποκρίθηκε χιλιάδες λαού και νεολαίας. Τις επόμενες μέρες οι δρόμοι τις Αθήνας πλημυρίζουν από κόσμο.
Οι συγκρούσεις με την αστυνομία ήταν καθημερινές, μετατρέποντας το κέντρο της Αθήνας και του χώρους γύρο από το Πολυτεχνείο σε πεδίο μάχης. Όπως δήλωσε ανώτερος αξιωματικός στη δίκη που έγινε «καταναλώθηκαν από την αστυνομία 24.000 φυσίγγια δακρυγόνων». Το δικτατορικό καθεστώς δεν μένει ως εκεί κάνοντας χρήση πραγματικών πυρών. 16 Νοεμβρίου τα μεγάφωνα μεταδίδουν το όνομα του πρώτου νεκρού – ενός αγοριού, Διομήδης Κομνηνός 17 ετών. Πέφτουν οι πρώτοι νεκροί.
Την Παρασκευή, από το πρωί, είχε αποφασιστεί από τον Παπαδόπουλο να επέμβει ο στρατός. Απέναντι στη λαϊκή αντίδραση, επιστρατεύουν τανκς που κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Οι φοιτητές αντιδρούν – ακούγεται από τα μεγάφωνα «μην πυροβολείτε, είμαστε αδέλφια σας», «ο στρατός είναι λαϊκός». Το τανκς πέφτει πάνω στην πύλη και ο στρατός μπαίνει στο Πολυτεχνείο.
Συναγωνίστριες – συναγωνιστές,
18 Νοεμβρίου 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής βρισκόταν με το υπηρεσιακό του τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, στις οδούς Πατησίων και Στουρνάρη, οι αστυφύλακες χτυπούσαν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξέφυγε. Όχι όμως κι από τον Ντερτιλή. Ο Ντερτιλής έβγαλε από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβόλησε. «Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή, και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: “Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι…».
Αυτός είναι ο «μύθος» του Πολυτεχνείου, στα ψέματα και στην παραχάραξη πως «Δεν υπάρχουν νεκροί του Πολυτεχνείου», που προωθείται από τους υμνητές της Χούντας, τη ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή και το παράρτημα της στην Κύπρο, το ΕΛΑΜ, καθώς και άλλα ναζιστικά φασιστικά κινήματα
Φίλες και Φίλοι,
Τα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου οδήγησαν τριγμούς στη χούντα. Αποτέλεσαν την αρχή του τέλους. Πριν την κατάρρευση της δικτατορίας όμως, πρόλαβε να διαπράξει το έγκλημα της σε βάρος της Κύπρου. Υλοποιώντας το σχεδιασμό του ΝΑΤΟ για διαμελισμό της Κύπρου, καθοδηγήσαν τους εδώ συνεργάτες τους – την ΕΟΚΑ Β – προχωρώντας σε πραξικόπημα για την ανατροπή του εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες για την τούρκικη εισβολή.
Συναγωνίστριες – συναγωνιστές,
Η αντιιμπεριαλιστική πάλη, ο αγώνας για «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», έχει θέση και στου δικούς μας αγώνες σήμερα.
Σήμερα οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους «ισχυρούς» οδηγούν σε νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αιματοχυσίες των λαών οδηγώντας τους στην προσφυγιά. Γίνεται προσπάθεια επαναχάραξης συνόρων. Πραγματοποιούνται πραξικοπήματα (Βενεζουέλα, Βολιβία) με την στήριξη των ΗΠΑ. Ο ιμπεριαλισμός δείχνει την επιθετικότητα του με κάθε ευκαιρία. Οι λαοί όμως έχουν την δύναμη να αντιστέκονται. Οι μαζικές κινητοποιήσεις και οι αγώνες των λαών της Χιλής, του Λιβάνου, της Βενεζουέλας, του Ιράκ, της Βολιβίας είναι η ισχυρότερη απάντηση στα σχέδια τους.
Φίλες και φίλοι,
Η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νέας γενιάς από την Κυβέρνηση Αναστασιάδη - Συναγερμού δεν έχει σταματημό. Καθοδηγούμενοι από το ιδεολογικό τους μανιφέστο, το «νεοφιλελευθερισμό», προσφέρουν τα πάντα στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου. Πανηγυρίζουν ότι η οικονομία μπήκε σε ρυθμούς ανάπτυξης. Η ανάπτυξη όμως είναι μόνο στου οικονομικούς δείκτες και όχι στην κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία. Οι μισθοί έχουν μετατραπεί σε μισθούς πείνας, χωρίς ωράριο, χωρίς δικαιώματα, που πολλές φορές δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες. Μισθοί μειώνονται και τα εργασιακά δικαιώματα καταστρατηγούνται.
Συνεχίζουν όμως να είναι «πρωταθλητές» στην διαπλοκή και διαφθορά. Με την πολιτική των «χρυσών» διαβατηρίων, διασύρουν την Κύπρο διεθνώς, δίνοντας διαβατήρια σε δικτάτορες (Καμπότζη) και καταζητούμενους. Ενώ υπάρχουν δημοσιεύματα που φέρουν τον ίδιο τον ΠτΔ να εκμεταλλεύτηκε την πολιτογράφηση Σαουδάραβα σεΐχη, για να χρησιμοποιεί το ιδιωτικό του αεροσκάφος και να ταξιδεύει με αυτό, όσο και για ιδιωτική χρήση για επισκέψεις στις Σεϋχέλλες. Ερώτημα που πεισματικά εδώ και βδομάδες θέτει το ΑΚΕΛ, αλλά δεν λαμβάνει καμία απάντηση. Μια «βιομηχανία» αρπαχτής, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο από την οποία πλουτίζουν μια χούφτα επενδυτών και μέλη των οικογενειών τους.
Στις πολιτικές τους να πολιτεύονται με ένα σκοπό: οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, δε θα μπορούσαν να μην θυσιάσουν την πολιτιστική μας κληρονομιά και το περιβάλλον. Η αποχαρακτήριση του αρχαιολογικό χώρου στην Γεροσκήπου για να κτίσει ο αρχιεπίσκοπος πολυτελές ξενοδοχείο με 2 πύργου πάνω σε αρχαία, η ισοπέδωση του λόφου στην «πέτρα του Ρωμιού» για ιδιωτική χρήση και τέλεση γάμων μαρτυρούν ότι όλα θυσιάζονται στο βωμό του χρήματος.
Φίλες και φίλοι,
Το προηγούμενο διάστημα, χιλιάδες μαθητές και φοιτητές πραγματοποίησαν κινητοποιήσεις, διεκδικώντας τα δικαιώματα τους στις σπουδές, στο σχολείο. Κινητοποιήσεις με ελπιδοφόρα μηνύματα για του νέους μας, κόντρα στην προσπάθεια των Κυβερνώντων και των παρατάξεων τους στο οργανωμένο μαθητικό και φοιτητικό κίνημα να τις παρεμποδίσουν. Στέλνουν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα σε ολόκληρη την κοινωνία ότι με διεκδίκηση και αγώνα μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες.
Συναγωνιστές, Συναγωνίστριες, φίλες και φίλοι,
Για ακόμα μια χρονιά στις αντικατοχικές εκδηλώσεις η Νεολαία του Δημοκρατικού Συναγερμού, που μέσω της Μαθητικής τους κίνησης στη Λάρνακα και στην Αμμόχωστο συμπορεύτηκαν με τη Νεολαία του ΕΛΑΜ, επιχειρώντας να αμαυρώσουν τις αντικατοχικές εκδηλώσεις και να τις μετατρέψουν σε εθνικιστικό πανηγύρι. Τα εθνικιστικά συνθήματα και η προσπάθεια διχασμού του μαθητικού κινήματος, είναι τα ιδανικά με τα οποία γαλουχεί τους μαθητές η Νεολαία του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Δεν είναι λίγες οι φορές που συνεργάστηκαν με το νεοναζιστικό φασιστικό ΕΛΑΜ. Ανάλογες αντιλήψεις και προσεγγίσεις μας οδήγησαν στο προδοτικό πραξικόπημα του 1974. Ο φασισμός δεν αποτελεί μια άλλη άποψη μέσα στη δημοκρατία. Σπέρνει τον αντικομουνισμό, το μίσος και τη μισαλλοδοξία στην κοινωνία.
Οι χιλιάδες των μαθητών και φοιτητών που έδωσαν μαζικό παρόν στις αντικατοχικές εκδηλώσεις έστειλαν μηνύματα για απελευθέρωση και επανένωση του τόπου και του λαού μας. Αποδεικνύουν για ακόμη μια φορά πως η νέα γενιά δεν συμβιβάζεται με την κατοχή και τη διχοτόμηση, πως αγωνίζεται για επανένωση και λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, για μια Κύπρο χωρίς στρατούς και εγγυητές, για επαναπροσέγγιση ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Αυτό πρέπει να κατανοήσει και ο κ. Αναστασιάδης, αφήνοντας τους επικίνδυνους ακροβατισμούς και τα φλερτ για λύση συνομοσπονδίας ή δύο κρατών, και να πάει στην συνάντηση της επόμενης Δευτέρας στο Βερολίνο, με στόχο την επανέναρξη των συνομιλιών. Για εμάς είναι ξεκάθαρο, ότι αλλαγή στρατηγικού στόχου και συζήτηση εκτός των συμφωνηθέντων, θα δώσει το δικαίωμα στην κατοχική Τουρκία να επιτύχει τις διαχρονικές της επιδιώξεις για συνομοσπονδία ή λύση δύο κρατών.
Συναγωνίστριες – συναγωνιστές,
Ο τόπος μας δεν αντέχει άλλους πειραματισμούς. Δεν μπορούμε να μπούμε σε νέες περιπέτειες. Δεν θα αποδεχτούμε ποτέ τη διχοτόμηση. Εμείς οι νέοι άνθρωποι αυτού το τόπου θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικά σε αυτό το τόπο. Θα συνεχίζουμε να παλεύουμε μέχρι να ανατείλει ο ήλιος της απελευθέρωσης και τις επανένωση πάνω από στην μοιρασμένη μας πατρίδα. Μέχρι να διαλύσουμε τα σχέδια του ιμπεριαλισμού για διαμελισμό της Κύπρου.
Να παλέψουμε ακούραστα και ανυποχώρητα με όλες μας τις δυνάμεις να λύσουμε το Κυπριακό στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, της μόνης εφικτής λύσης που μπορεί να απελευθερώσει και να επανενώνει τον τόπο και το λαό μας. Το χρωστάμε στους δεκάδες ήρωες μας ΕΔΟΝίτες και ΑΚΕΛιστές, που χωρίς φόβο, με τόλμη και αυτοθυσία υπερασπίστηκαν την δημοκρατία και την ελευθερία της Κύπρου.
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Φίλες και φίλοι,
Αντλούμε διδάγματα από το Νοέμβρη του ’73. Το εξεγερτικό πνεύμα, η δύναμη που αποκτάς μέσα από τον οργανωμένο αγώνα και ότι καμιά μορφή εξουσίας όσο βίαιη και φαινομενικά παντοδύναμη κι αν εμφανίζεται, δεν είναι ανίκητη, αποτελούν φάρο για τους αγώνες του σήμερα. Μέσα από την οργανωμένη και ταξική πάλη, η δύναμη μας πολλαπλασιάζεται, παλεύουμε για της δικής μας της γενιάς τα πολυτεχνεία.
18/11/2019