Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Φίλες και φίλοι,
45 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου. 45 χρόνια από την κορυφαία στιγμή του αντιδικτατορικού αγώνα του ελληνικού λαού. Mε μπροστάρη τη φοιτητιώσα νεολαία, ο ελληνικός λαός σήκωσε το ανάστημα του ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών και στα σχέδια των ιμπεριαλιστών.
Η επιβολή της χούντας, στις 21 Απριλίου του 1967, δεν αποτέλεσε ένα ξαφνικό και τυχαίο γεγονός. Προετοιμαζόταν χρόνια πριν, μέσα σ’ ένα πλαίσιο έντονης πολιτικής αστάθειας που επικρατούσε στην Ελλάδα. Οι επιδιώξεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους για ενισχυμένη στρατιωτική παρουσία στην Ελλάδα, με την ενεργή δράση των βάσεων της, αλλά και η χρησιμοποίηση της ως ορμητήριο για επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, οδήγησαν την κατάλληλη στιγμή στην εφαρμογή των σχεδίων του ΝΑΤΟ.
Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, η χούντα των συνταγματαρχών, Παπαδόπουλου, Ιωαννίδη, Πατακού, έχοντας και τη συνενοχή του παλατιού, κατέλυσε τη δημοκρατία, ανέστειλε το σύνταγμα, διάλυσε τα κόμματα και τη Βουλή. Ο τύπος φιμώνεται και εφαρμόζεται λογοκρισία στο θέατρο, στη μουσική, στην ποίηση. Παντού επικρατεί στρατοκρατία και παρακολουθήσεις. Ο ελληνικός λαός πεινά, οδηγείται στη φτώχεια και την εξαθλίωση, ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται. Ξεκινούν διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια και εξορίες. Ο φασισμός οδηγεί την Ελλάδα και το λαό της στο σκοτάδι.
Φίλες και φίλοι,
Κάποιοι έλεγαν «η χούντα είναι πανίσχυρη». Πολλοί όμως ήταν αυτοί που βασισμένοι στην αγωνιστική ιστορία του ελληνικού λαού και στη θέληση του για ελευθερία και δημοκρατία, προετοίμαζαν την οργανωμένη αντίδραση. Προεξάρχοντος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, το οποίο βρισκόταν στην παρανομία, στις εξορίες και στα ξερονήσια. Πίστεψαν ότι η ανατροπή του φασισμού και η απεξάρτηση της χώρας από τον ξένο παράγοντα ήταν επιτακτική.
Οδήγησαν τη νέα γενιά, τους φοιτητές, σε αντιδικτατορικές διαδηλώσεις, καταλήψεις και πορείες. Παρασέρνοντας μαζί τους ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Το κίνημα ενάντια στη δικτατορία ήταν σαν ηφαίστειο που ήταν έτοιμο να εκραγεί. Διεκδικούσαν την αποτίναξη του αμερικανοΝΑΤΟϊκού ιμπεριαλισμού και των ντόπιων συνεργατών του. Τα αιτήματα τους συμπυκνώθηκαν στα συνθήματα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», «Έξω οι ΗΠΑ», «Έξω το ΝΑΤΟ» «Κάτω ο Φασισμός».
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973 δεν ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός στον αγώνα ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών. Οι αποχές και οι κινητοποιήσεις των φοιτητών, τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο, κορυφώθηκαν με την κατάληψη της Νομικής Σχολής. Σύντομα εξαπλώνονται σε ολόκληρη τη χώρα. Ξεσπούν απεργίες εργαζομένων στις πόλεις, κινητοποιούνται οι αγρότες, οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Ο αγώνας των φοιτητών και τα αιτήματα τους, γίνονται αγώνας ολόκληρου του λαού. Οι μέρες του ξεσηκωμού πλησιάζουν. Στις 14 Νοεμβρίου γίνεται η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Τις επόμενες μέρες οι φοιτητές καλούν το λαό σε συμπαράσταση στον αγώνα τους. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου εξελίχθηκε σε λαϊκή εξέγερση και οι δρόμοι της Αθήνας πλημμυρίζουν από κόσμο.
Το καθεστώς αντιδρά. Ρίχνει δακρυγόνα και πραγματικά πυρά. 16 Νοεμβρίου τα μεγάφωνα μεταδίδουν το όνομα του πρώτου νεκρού – ενός αγοριού. 17 Νοεμβρίου, απέναντι στη λαϊκή αντίδραση, επιστρατεύουν τανκς που κυκλώνουν το Πολυτεχνείο. Οι φοιτητές αντιδρούν – ακούγεται από τα μεγάφωνα «μην πυροβολείτε, είμαστε αδέλφια σας», «ο στρατός είναι λαϊκός». Το τανκς πέφτει πάνω στην πύλη.
Τραγικός απολογισμός, 24 νεκροί, 1103 τραυματίες. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια κόντρα στα ψέματα και στην παραχάραξη που προωθείται από τους υμνητές της Χούντας, τη ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή και το παράρτημα της στην Κύπρο, το ΕΛΑΜ.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν η αρχή του τέλους της Χούντας. Αποτέλεσε την αφετηρία για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Πριν την κατάρρευση της όμως, πρόλαβε να διαπράξει το έγκλημα της σε βάρος της Κύπρου. Καθοδηγώντας το προδοτικό πραξικόπημα και με τη βοήθεια των ντόπιων συνεργατών της – την ΕΟΚΑ Β’ – για την ανατροπή του εκλελεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες για την τούρκικη εισβολή. Το δίδυμο έγκλημα σε βάρος της Κύπρου, για το οποίο υπάρχουν στοιχεία και αποδείξεις ότι ήταν σχεδιασμένο στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ και το οποίο παραμένει επί της ουσίας ατιμώρητο μέχρι και σήμερα.
Φίλες και φίλοι,
Τιμώντας την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τιμούμε τους ηρωικούς αγωνιστές του, τους χιλιάδες νέους που αγωνίστηκαν, για ελευθερία, δημοκρατία και ανεξαρτησία. 45 χρόνια μετά και τα μηνύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου δεν παραμένουν απλά διδακτικά, αλλά και επίκαιρα για τους αγώνες του σήμερα. 45 χρόνια μετά και ο αγώνας για «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» είναι και δικός μας αγώνας σήμερα.
Η επανεκλογή της Κυβέρνησης Αναστασιάδη – Συναγερμού στην προεδρία, και οι πρώτοι οκτώ μήνες διακυβέρνησης της, επιβεβαιώνουν ότι η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νέας γενιάς θα ενταθεί ακόμη περισσότερο, συνεχίζοντας από εκεί που έμειναν τα πρώτα πέντε χρόνια. Συνεχίζουμε να γινόμαστε μάρτυρες της αλαζονείας και του αυταρχισμού τους. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα σχεδίασαν, διέλυσαν και ξεπούλησαν μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του κυπριακού λαού, το Συνεργατισμό, φορτώνοντας μάλιστα τα δημόσια οικονομικά με 8 δισεκατομμύρια χρέος. Πολεμούν με λύσσα κάθε τι δημόσιο και με κοινωνικό χαρακτήρα. Ξεπούλησαν τα λιμάνια και συνεχίζουν, προωθώντας το ξεπούλημα και των υπόλοιπων ημικρατικών οργανισμών.
Προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά, πανηγυρίζουν για το «success story» στην οικονομία. Λένε, μειώθηκε η ανεργία, αναβαθμίστηκε η οικονομία. Η κατάσταση που επικρατεί όμως στην κοινωνία, είναι πολύ διαφορετική από αυτή που θέλουν να παρουσιάσουν. Νέοι εργοδοτούνται με μισθούς πείνας, χωρίς ωράριο, χωρίς δικαιώματα. Μισθοί μειώνονται και τα εργασιακά δικαιώματα καταστρατηγούνται. Τα νοικοκυριά παλεύουν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Οι νεοφιλελεύθερες – αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζει πιστά η κυβέρνηση της δεξιάς, οδήγησαν χιλιάδες συμπατριώτες μας στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. To «success story» της κυβέρνησης, αφορά τους λίγους και εκλεκτούς και όχι τους πολλούς.
Στην Παιδεία, διέλυσαν όλα όσα έγιναν επί διακυβέρνησης Δημήτρη Χριστόφια για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Προχώρησαν στην αλλαγή των σχολικών κανονισμών, μετατρέποντας τα σχολεία σε μεγάλα εξεταστικά κέντρα και τους μαθητές σε πειραματόζωα, όπου το μόνο που θα έχει σημασία θα είναι οι βαθμοί και όχι η γνώση. Προωθούν το κλείσιμο σχολείων και θεωρούν την τεχνική εκπαίδευση ως τον φτωχό συγγενή, αγνοώντας τα προβλήματα των Τεχνικών Σχολών. Στο στόχαστρο τους και η διάλυση της δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης βάζοντας ταξικούς φραγμούς με την προσπάθεια εισαγωγής διδάκτρων και το δικαίωμα για πρόσβαση στα πανεπιστήμια να είναι για τους λίγους και προνομιούχους. Αποκόπτουν κονδύλια από τα φοιτητικά επιδόματα, αναγκάζοντας όλο και περισσότερους φοιτητές να σταματούν τις σπουδές τους ή να εργάζονται για να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Συναγωνιστές, Συναγωνίστριες,
Την ίδια στιγμή που ο φασισμός σηκώνει κεφάλι, που υπάρχει προσπάθεια καλλιέργειας ανάμεσα στους νέους του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, ο Υπ. Παιδείας δηλώνει ότι έχει κοινές αξίες με το νεοναζιστικό φασιστικό ΕΛΑΜ. Ανάλογες αντιλήψεις και προσεγγίσεις μας οδήγησαν στο προδοτικό πραξικόπημα του 1974. Ο φασισμός δεν αποτελεί μια άλλη άποψη μέσα στη δημοκρατία. Σπέρνει τον αντικομμουνισμό, το μίσος και τη μισαλλοδοξία στην κοινωνία.
Κι όλα αυτά, τη στιγμή που τα πράγματα στο Κυπριακό έχουν γίνει επικίνδυνα. Από το πουθενά ο κ. Αναστασιάδης άνοιξε συζήτηση για «χαλαρή ομοσπονδία» ή όπως την ονόμασε στη συνέχεια «αποκεντρωμένη ομοσπονδία», χωρίς να έχει να προτείνει κάτι το συγκεκριμένο. Αυτό διαφάνηκε και στη διάσκεψη τύπου που παραχώρησε για να εξηγήσει και καλά τι ακριβώς προτείνει, ενώ στην τελική το μόνο που πέτυχε ήταν να κάνει το τοπίο ακόμα πιο θολό. Για εμάς είναι ξεκάθαρο, ότι αλλαγή στρατηγικού στόχου και συζήτηση εκτός των συμφωνηθέντων, θα δώσει το δικαίωμα στην κατοχική Τουρκία να επιτύχει τις διαχρονικές της επιδιώξεις για συνομοσπονδία ή λύση δύο κρατών.
Ξαφνικά άρχισε και μία συζήτηση για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ και για νατοϊκή λύση του Κυπριακού. Συζήτηση που επιβεβαιώνει τις ιδεολογικές αγκυλώσεις της Δεξιάς να προσδέσει την Κύπρο στο άρμα του ΝΑΤΟ. Συζήτηση που έρχεται να προστεθεί στην αποκάλυψη ότι η Κυβέρνηση γνώριζε για τη λειτουργία μυστικής αμερικάνικης βάσης ελικοπτέρων στην Κύπρο από το 2013 μέχρι το 2018.
Εμείς τους λέμε ξανά και να το βάλουν καλά στο μυαλό τους, πως δεν ξεχνούμε ποιο ρόλο διαδραμάτισαν οι αμερικανοβρεττανικός ιμπεριαλισμός και το ΝΑΤΟ, τόσο στην Κύπρο, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε φορτικά ότι ο κύριος δημιουργός και εκτελεστής του δίδυμου εγκλήματος στον τόπο μας ήταν ο ΝΑΤΟϊκός ιμπεριαλισμός. Οπουδήποτε υπήρχε εμπλοκή του ΝΑΤΟ, το αποτέλεσμα ήταν το αιματοκύλισμα των λαών, χούντες, πόλεμοι, προσφυγιά. Δεν θα συναινέσουμε ποτέ η Κύπρος να γίνει αβύθιστο αεροπλανοφόρο και ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Δεκαέξι μήνες μετά το ναυάγιο στο Κρανς Μοντανά και δεν σημειώθηκε η οποιαδήποτε πρόοδος για επανέναρξη των συνομιλιών. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από την πρόσφατη έκθεση του Γ.Γ. του ΟΗΕ, επισημαίνοντας ότι πρέπει να προχωρήσουν άμεσα οι συνομιλίες στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες, ότι τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και δεν έχουμε πολύ χρόνο στη διάθεση μας για να λύσουμε το Κυπριακό. Επισημαίνει ότι εγκυμονούν κίνδυνοι, ιδιαίτερα από τη στιγμή που θα αρχίσουν οι γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και ότι οι υδρογονάνθρακες θα πρέπει να αποτελέσουν κίνητρο για λύση και όχι εμπόδιο.
Ο τόπος μας δεν αντέχει άλλους πειραματισμούς. Δεν μπορούμε να μπούμε σε νέες περιπέτειες. Δεν θα αποδεχτούμε ποτέ τη διχοτόμηση, ούτε τη λογική του «Κύπρος ελληνική κι ας είναι η μισή». Αυτό σημαίνει σύνορα 182 χιλιομέτρων με την Τουρκία μέσα στην ίδια μας τη χώρα. Αυτό σημαίνει ανεξέλεγκτη ροή εποίκων και στρατευμάτων. Αυτή την εξέλιξη δεν θα την αποδεχτούμε ποτέ.
Αξιοποιώντας το πλαίσιο Γκουτέρες, που προνοεί την κατάργηση των εγγυήσεων και αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις από το σημείο που διακόπηκαν στο Κρανς Μοντανά. Να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις να λύσουμε το Κυπριακό στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, της μόνης εφικτής λύσης που μπορεί να απελευθερώσει και να επανενώσει τον τόπο και το λαό μας.
Μόνο με αυτό τον τρόπο θα διαλύσουμε τα σχέδια του ιμπεριαλισμού για διαμελισμό της Κύπρου. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα βρει δικαίωση η θυσία των ηρώων ΕΔΟΝιτών και ΑΚΕΛιστών που δολοφονήθηκαν από τους φασίστες και έπεσαν υπερασπιζόμενοι την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία.
Συναγωνίστριες, συναγωνιστές,
Φίλες και φίλοι,
Με φάρο το Νοέμβρη του 1973 «δεν θα πάψουμε ούτε στιγμή ν’ αγωνιζόμαστε για την ειρήνη και για το δίκαιο». Για τη δημιουργία του σχολείου που θα έχει στο επίκεντρο του το μαθητή και θα του προσφέρει ολόπλευρη μόρφωση. Για το δικαίωμα των φοιτητών στη δημόσια και πραγματικά δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Για τα πανεπιστήμια που θα παράγουν έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας. Για το δικαίωμα των νέων ανθρώπων στη δουλειά και στη δουλειά με δικαιώματα. Για να τσακίσουμε το φασισμό! Για την Κύπρο της ειρήνης, όπου θα ζουν αρμονικά όλα τα παιδιά της, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Αρμένηδες, Μαρωνίτες και Λατίνοι.
Τίποτα δεν γίνεται αν μένουμε θεατές. Οργανωμένοι και ενωμένοι να αγωνιστούμε για της δικής μας της γενιάς τα Πολυτεχνεία!
Πάφος, 16/11/2018
