Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1970 , εκρήγνυται, στον περίβολο της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, μια βόμβα μεγάλης ισχύος. Ο Γιώργος Τσικουρής βρίσκει ηρωικό θάνατο προσπαθώντας να πυροδοτήσει ωρολογιακό εκρηκτικό μηχανισμό στο κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα και έκτοτε, κατατάσσεται ανάμεσα στους πρώτους νεκρούς του ελληνικού λαού ενάντια στην λαομίσητη χούντα των συνταγματαρχών.
Για ακόμα μια χρονιά, βρισκόμαστε εδώ, για να τιμήσουμε τη μνήμη του αγωνιστή της Αντίστασης ενάντια στη Χούντα των Αθηνών, τον Κύπριο ήρωα φοιτητή, Γιώργο Τσικουρή. Ο Γιώργος Τσικουρής γεννήθηκε το 1945 στο χωριό Άσσια. Μεγάλωσε σε μια εργατική και προοδευτική οικογένεια που είχε παρέμβαση στα κοινά μέσα από τις γραμμές του Λαϊκού Κινήματος.
Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, η διεύθυνσή του σχολείου, λόγω της ψηλής βαθμολογίας του, αποφάσισε να του παραχωρήσει υποτροφία για να σπουδάσει στην Φυσικομαθηματική Σχολή του Μιλάνου, την οποία τελείωσε με άριστα. Φεύγοντας με όνειρα και προσδοκίες το 1965 για σπουδές στο Μιλάνο της Ιταλίας, πολύ γρήγορα συνδέθηκε με τους αντιστασιακούς, αντιχουντικούς κύκλους των Ελλήνων φοιτητών και πολιτικών εξόριστων και ειδικότερα με το Πατριωτικό Αντιδικτατορικό Μέτωπο (ΠΑΜ) εντασσόμενος στον αγώνα για την ανατροπή της Χούντας.
Ως φοιτητής στην Ιταλία, ο Τσικουρής ξεχώρισε σε ηγετική μορφή, γι’ αυτό και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης αλλά και αναγνώρισης από τους συμφοιτητές του, τόσο από τους Κύπριους και τους Έλληνες όσο και από τους Ιταλούς, με αποτέλεσμα να τον εκλέξουν πρόεδρο του Συνδέσμου Ελλήνων φοιτητών Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων φοιτητών Ιταλίας προώθησε και επίλυσε αρκετά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι Κύπριοι και Έλληνες φοιτητές και αρθρογραφούσε τακτικά, με ψευδώνυμο, στο ελληνικό περιοδικό «Αντί», για θέματα συνδικαλιστικά και πολιτικά.
Το καλοκαίρι του 1970 μετέβηκε στην Ελλάδα για να εκτελέσει συγκεκριμένη αποστολή μαζί με τη συναγωνίστρια του Μαρία- Έλενα Αντζελόνι. Η αποστολή στόχευε, μέσω της διενέργειας αναίμακτης βομβιστικής επίθεσης στο κτίριο της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, να καταδείξει τον εμπνευστή και τον ηθικό αυτουργό του απριλιανού πραξικοπήματος. Σ΄ αυτόν τον αγώνα ο Γιώργος Τσικουρής θυσίασε ότι πολυτιμότερο είχε, την ίδια του τη ζωή.
Η χούντα των Αθηνών χαρακτήρισε τον Τσικουρή «τρομοκράτη», ανακοινώνοντας πως ο θάνατός του προήλθε από τρομοκρατική ενέργειά. Η θυσία του όμως για τον ελληνικό και τον κυπριακό λαό ήταν και παραμένει μια πράξη θάρρους και ηρωισμού, μια πράξη αντίστασης στον φασισμό και την δικτατορία η οποία κλόνισε τότε το δικτατορικό καθεστώς και έστειλε το μήνυμα ότι ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν είχε συμβιβαστεί με την χουντική δικτατορία αλλά συνέχιζε και ενέτεινε τον αγώνα του.
Η θυσία του Γιώργου Τσικουρή και της Μαρίας Αντζελόνι έδωσαν νέα ώθηση στον αντιδικατορικό αγώνα, δυστυχώς όμως δεν στάθηκε ικανή να αποτρέψει τα εγκληματικά σχέδια της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄ στην Κύπρο με αποτέλεσμα την εκτέλεση του προδοτικού πραξικοπήματος που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και κατοχή. Από τις συνέπειες του δίδυμου εγκλήματος βρέθηκε ξανά κτυπημένη και η οικογένεια του Γ. Τσικουρή αφού το χωριό του, η Άσσια, βρέθηκε υπό τουρκική κατοχή ενώ ο πατέρας του Χρίστος Τσικουρής είναι ένας από τους 86 αγνοούμενους της Άσσιας.
Η θυσία του Γιώργου Τσικουρή αποτελεί φωτεινό παράδειγμα, σαράντα οκτώ χρόνια μετά, φωτίζοντας τον αγώνα του λαού μας ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, ενάντια στην κατοχή και την διχοτόμηση. Εφόσον οι αιτίες που οδήγησαν το Γ. Τσικουρή έξω από την Αμερικανική Πρεσβεία και που γέννησαν τη δικτατορία στην Ελλάδα όχι μόνο δεν έχουν πάψει να υφίστανται, αλλά βρίσκονται και πάλι σε έξαρση το παράδειγμα του, θα συνεχίσει να μας καθοδηγεί στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του αγώνα των προοδευτικών, φιλειρηνικών δυνάμεων στην Κύπρο και στο κόσμο για την αντιμετώπιση της ιμπεριαλιστικής «νέας τάξης πραγμάτων» της οποίας ηγούνται οι ΗΠΑ και οι Νατοϊκοί σύμμαχοι της.
Ο ηρωικός θάνατος του Γιώργου Τσικουρή, αποτελεί φάρο στους σημερινούς πολιτικούς, κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες της νεολαίας και του λαού μας αφού η σημαντικότερη ίσως συμβολή του είναι ότι το δικό του παράδειγμα συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς για την αγωνιστική διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς, σε μια εποχή που πασχίζουν να μας πείσουν, πως όλα είναι μάταια.
Σήμερα, μετά την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων στο Κρανς Μοντανά, αποτέλεσμα κυρίως της τουρκικής στάσης, αλλά και των παλινδρομήσεων του Προέδρου Αναστασιάδη, το κυπριακό πρόβλημα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Η παρατεταμένη στασιμότητα, σε συνδυασμό με την απενοχοποίηση της Τουρκίας η οποία ακολούθησε το Κρανς Μοντανά, δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους.
Ως ΕΔΟΝ τονίζουμε πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πρέπει με ξεκάθαρο τρόπο να υποστηρίξει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Πρέπει να εναρμονιστεί με τη γραμμή την οποία θέτει ο ΓΓ του ΟΗΕ κ. Γκουτέρες για συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν και στη βάση του Πλαισίου Συμπερασμάτων του.
Από τη δική μας πλευρά, έχουμε χρέος να ενισχύσουμε την πίστη ότι η λύση είναι όχι μόνο αναγκαία, αλλά και εφικτή. Έχουμε χρέος να εργαστούμε για τον τερματισμό της κατοχής, για την απελευθέρωση και την επανένωση της Κύπρου, ούτως ώστε να επουλωθούν οι ανοικτές πληγές του 1974. Αυτό μας διδάσκει η ζωή και η θυσία, και του Γιώργου Τσικουρή.
Έτσι μόνο θα δικαιωθεί η θυσία των ηρώων μας.
Έτσι θα δικαιωθεί η θυσία του Γιώργου Τσικουρή.
Τιμή και δόξα στον ήρωα.
Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2018
Στεφάνια κατέθεσαν: Κ.Ε ΑΚΕΛ, Κ.Σ ΕΔΟΝ, ΠΕΟ, ΕΚΑ, ΠΟΓΟ, Ε.Ε ΑΚΕΛ Λευκωσίας – Κερύνειας, Ομόνοια Άσσιας, Οικογένεια του Ήρωα, Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών, ΠΕΟΜ
