Η σημερινή ημέρα έχει οριστεί με ψήφισμα από την Κυπριακή Βουλή ως η «Ημέρα Αγνοουμένων». Το ζήτημα των αγνοουμένων αποτελεί μια από τις τραγικές παραμέτρους του δίδυμου εγκλήματος της προδοσίας και της εισβολής-κατοχής. Η 29η Οκτωβρίου ορίστηκε ώστε να τονιστεί η συγκλονιστική αυτή πτυχή του Κυπριακού δράματος η οποία αποτελεί μια ανοικτή πληγή μέχρι σήμερα.
Το μαρτύριο της αβεβαιότητας της τύχης των αγνοουμένων είναι ένας καθημερινός γολγοθάς που ανεβαίνουν καρτερικά οι οικογένειες των αγνοουμένων. Επ` ευκαιρίας της σημερινής ημέρας, τονίζουμε για ακόμα μια φορά την συμπαράσταση μας προς αυτούς τους ανθρώπους.
Παρά τις προσπάθειες της Διερευνητικής Επιτροπής, η τύχη πολλών αγνοούμενων είναι ανεπιβεβαίωτη. Ως ΕΔΟΝ θεωρούμε ότι το έργο που γίνεται εδώ και πολλά χρόνια είναι πολύ σημαντικό, όμως το κλειδί για την πλήρη εξιχνίαση του όλου ανθρωπιστικού ζητήματος το έχει η Τουρκία την οποία καλούμε όπως συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην 4η Διακρατική Προσφυγή, και να δώσει άμεσα όλες τις πληροφορίες που κατέχει για την τύχη κάθε αγνοουμένου στη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων καθώς και να επιτρέψει τη διεξαγωγή ερευνών για ανεύρεση οστών σε περιοχές που η ίδια θεωρεί ως "στρατιωτικές ζώνες".
Εν κατακλείδι πιστεύουμε ακράδαντα ότι η πραγματική δικαίωση των αγνοουμένων, αλλά και ολόκληρου του κυπριακού λαού είναι η επίτευξη μιας λειτουργικής λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, όπως αυτή καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η λύση αυτή θα καθιστά την πατρίδα μας λεύτερη και το λαό μας επανενωμένο, μακριά από λεγόμενες μητέρες πατρίδες και πραγματικό αφέντη του νησιού μας.
Κυριάκος Χαραλαμπίδης, “Παιδί με μια φωτογραφία” (Θόλος, 1989)
Παιδί με μια φωτογραφία στο χέρι
με μια φωτογραφία στα μάτια του βαθιά
και κρατημένη ανάποδα με κοίταζε.
Ο κόσμος γύρω του πολύς· κι αυτό
είχε στα μάτια του μικρή φωτογραφία,
στους ώμους του μεγάλη και αντίστροφα–
στα μάτια του μεγάλη, στους ώμους πιο μικρή,
στο χέρι του ακόμα πιο μικρή.
Ήταν ανάμεσα σε κόσμο με συνθήματα
και την κρατούσε ανάποδα· μου κακοφάνη.
Κοντά του πάω περνώντας πινακίδες
αγαπημένων είτε αψίδες και φωνές
που ’χαν παγώσει και δεν σάλευε καμιά.
Έμοιαζε του πατέρα του η φωτογραφία.
Του τήνε γύρισα ίσια κι είδα πάλι
τον αγνοούμενο με το κεφάλι κάτω.
Όπως ο ρήγας, ο βαλές κι η ντάμα
ανάποδα ιδωμένοι βρίσκονται ίσια,
έτσι κι αυτός ο άντρας ιδωμένος ίσια
γυρίζει ανάποδα και σε κοιτάζει.
Γραφείο Τύπου
Κ.Σ. ΕΔΟΝ
28/10/2018
