Του Μάριου Παναγή
Μέλος Κεντρικής Γραμματείας ΕΔΟΝ
Στα 70 χρόνια ζωής της, η ΑΟΝ – ΕΔΟΝ έχει να επιδείξει πολλούς και πλούσιους αγώνες υπέρ της κυπριακής νεολαίας και του λαού μας ευρύτερα. Μέσα από αυτή τη διαδρομή, υπήρξε πρωτοπόρα στον αντιαποικιακό αγώνα, στην πάλη για κοινωνικές κατακτήσεις της νεολαίας και των εργαζομένων, στον αγώνα για συμφιλίωση και κοινή συμβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και πολλά άλλα.
Μετά την εκτέλεση του δίδυμου εγκλήματος του 1974, του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής εκείνο τον μαύρο Ιούλη, η ΕΔΟΝ έθεσε ως προμετωπίδα του αγώνα της, την πάλη για απαλλαγή από την κατοχή και τον εποικισμό, για την επανένωση του τόπου και του λαού μας.
Τα τετελεσμένα που άφησαν πίσω τους τα γεγονότα του Ιούλη του 1974, ήταν και είναι για εμάς ξεκάθαρο, πως η λύση του Κυπριακού, βασισμένη πάντοτε σε αρχές που θα την καθιστούν βιώσιμη και λειτουργική, δεν μπορεί παρά να είναι προϊόν οδυνηρού συμβιβασμού.
Πόσο μάλλον 40 χρόνια μετά, που ο χρόνος έχει δημιουργήσει επιπλέον τετελεσμένα επί του εδάφους στις κατεχόμενες περιοχές. Για την ΕΔΟΝ, το δίλημμα δεν είναι μεταξύ λύσης Ομοσπονδίας ή κάτι καλύτερου, αλλά Ομοσπονδίας ή Διχοτόμησης. Η Ομοσπονδία κατά την κρίση μας, διατηρεί όλες τις προϋποθέσεις για οικοδόμηση ενός και μόνο κυρίαρχου κράτους, με μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα με αφέντες τους νόμιμους κάτοικους του. Από την άλλη, η Διχοτόμηση οδηγεί απευθείας σε δημιουργία ενός δεύτερου κυρίαρχου τουρκικού κράτους στον βορρά και επί της ουσίας συγκυρίαρχου στον νότο.
Ως ΕΔΟΝ όμως, καθορίζουμε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο για ποια Ομοσπονδία παλεύουμε. Ομοσπονδία που να βασίζεται στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στα περί Κύπρου ψηφίσματα του ΟΗΕ και στο Διεθνές Δίκαιο. Ουδέποτε στα 40 χρόνια αντικατοχικού αγώνα δεν παρασυρθήκαμε με τρόπο που η επιθυμία μας και ο αγώνας μας για λύση, να μας οδηγεί στην εκτροπή από θέσεις αρχών. Οι Θέσεις μας είναι στο τέλος της ημέρας προς όφελος του συνόλου του κυπριακού λαού. Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμένιων και Λατίνων.
Ως η νέα γενιά ΕΔΟΝιτών, κουβαλώντας πάνω μας μια βαριά κληρονομιά αγώνων και θυσιών παλαιών συναγωνιστών μας (ΑΟΝιτών και ΕΔΟΝιτών), σε συνάρτηση με την αρνητική παρέλευση του χρόνου, επιβάλλεται όσο αντίξοες κι αν είναι οι συνθήκες, να συνεχίσουμε ακόμη πιο δυνατά μέσα από τη μαζικοποίηση των γραμμών της Οργάνωσης μας, την πάλη για επανένωση του τόπου και του λαού μας. Όχι με κούφια συνθήματα, όπως ενδεχομένως πράττουν άλλοι, αλλά με την καθημερινή μας πολιτική δράση. Στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στις πλατείες, στα στάδια, στα διάφορα στέκια που συχνάζουν νέοι…