Του Άγγελου Κασσιανος
Στέλεχος ΕΔΟΝ Ηνωμένου Βασιλείου
Γίνεται μεγάλος λόγος τελευταία, για τη λέξη «αλληλεγγύη». Θυμίζει κι αυτή λάστιχο που όλα χωράνε μέσα. Όντως η συναυλία «Cyprus Aid» υπήρξε μια στιγμιαία έκφραση αλληλεγγύης. Νιώσαμε περήφανοι. Παρακάτω όμως; Ξοφλήσαμε με ρούχα και κονσέρβες; Από το 1984 είχε ξεκινήσει κάτι παρόμοιο σε παγκόσμιο επίπεδο (Λονδίνο, Φιλαδέλφια και αλλού), με το όνομα «Live Aid» και το οποίο συνεχίζει μέχρι σήμερα με συναυλίες για παροχή βοήθειας σε χώρες της Αφρικής. Παρ’ όλα αυτά σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η φτώχια, η πείνα και οι ασθένειες κάθε χρόνο μεγαλώνουν (11.5 εκατομμύρια άνθρωποι κινδύνευαν να πεθάνουν από πείνα μόνο σε 5 χώρες το 2011) - κι αυτό γιατί καλές οι συναυλίες και η φιλανθρωπία αλλά ο καπιταλισμός δεν αστειεύεται.
Η αλληλεγγύη, όπως και ο αγώνας που δίνουμε στη χώρα μας για απεμπλοκή από την Τρόικα και εν τέλει από την καπιταλιστική βαρβαρότητα της συγκέντρωσης και μεγιστοποίησης κεφαλαίων, χρειάζεται περιεχόμενο. Χρειάζεται προσήλωση στο στόχο.
Κοινωνική αλληλεγγύη λοιπόν μπορεί να υπάρξει στα πλαίσια ενός ολοκληρωμένου δικτύου δομών έμπρακτης και συνεχούς αλληλεγγύης. Η λειτουργία συνεταιριστικών δικτύων παροχής δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, δωρεάν διανομής τροφίμων, χώρους εναλλακτικής διασκέδασης (θέατρο, χορός, μουσική κ.α.), παροχής νομικών υπηρεσιών και σχολικών μαθημάτων κτλ. όπως επίσης και τα απεργιακά ταμεία, μπορούν να λειτουργήσουν καταλυτικά ως προς την άμβλυνση των συνεπειών των αντιλαϊκών πολιτικών που προωθούν η Ε.Ε., η Τρόικα και η κυβέρνηση Αναστασιάδη. Η κοινωνική αλληλεγγύη ναι, είναι προϋπόθεση επιβίωσης για όσους πλήττονται.
Σε συνδυασμό λοιπόν, με τους αγώνες που καλείται να δώσει το Λαϊκό Κίνημα για αντίσταση και ανατροπή, υπάρχουν τρόποι για συνεχή στήριξη των εργαζομένων και των οικογενειών τους από τη βάρβαρη επιθετικότητα του Κεφαλαίου. Μια τέτοια κινητοποίηση του Λαϊκού Κινήματος μπορεί να συσπειρώσει και να ατσαλώσει την εργατική τάξη και ταυτόχρονα να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια σε μια περίοδο όπου όλα τα μέτρα στοχεύουν και θα συνεχίσουν να στοχεύουν τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα.
Η κοινωνική όμως αλληλεγγύη, δεν είναι από μόνη της επαναστατική πράξη. Είναι μεν συστατικό χρήσιμο, αχρείαστο δε εάν δεν εντάσσεται σε πολιτικό πλαίσιο κι από την ενδυνάμωση της ταξική αλληλεγγύης και της ταξικής πάλης. Ο Λένιν στο «Για το Προλεταριακό Κόμμα Νέου Τύπου» σημειώνει : «Οργανωθείτε όχι μόνο σε συλλόγους αλληλοβοήθειας, απεργιακά ταμεία και εργατικούς ομίλους, μα οργανωθείτε επίσης και σε πολιτικό κόμμα, οργανωθείτε για την αποφασιστική πάλη ενάντια στην απολυταρχική κυβέρνηση κι ενάντια σε όλη τη κεφαλαιοκρατική κοινωνία».
Το ΑΚΕΛ και το Λαϊκό Κίνημα έχει ήδη δώσει το δικό του στίγμα της αντεπίθεσης. Καλεί το Λαό σε ταξική συσπείρωση, αρνείται τα ψευτοδιλήμματα της χρεοκοπίας και των μνημονίων, χαράζει το δρόμο της αντίστασης μακριά από την Τρόικα, προειδοποιεί για τα άνομα σχέδια επιβολής διχοτομικής λύσης στο Κυπριακό και υφαρπαγής του φυσικού αερίου ενώ εδώ και χρόνια - μόνο του - καταδεικνύει τον χαρακτήρα της Ε.Ε. και παράλληλα επιστημονικά αναλύει το στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε, αυτό του μονοπωλιακού καπιταλισμού - του Ιμπεριαλισμού. Επιβεβαιώνεται δε, ότι η δική μας κοσμοθεωρία είναι η μόνη η οποία μπορεί να δώσει λύσεις. Όλα τα άλλα οδηγούν σε αδιέξοδα και μονόδρομους.
Ας μην γελιόμαστε. Τον θυμό και τον πόνο του Λαού επιχειρούν κάποιοι (ΜΜΕ, Αστικά Κόμματα κ.α.) να τον εκμεταλλευτούν, να τον εκτονώσουν και να σπείρουν αυταπάτες. Να μετατρέψουμε τον αγώνα σε εκδήλωση, αποκλειστικά, πράξεων ελεημοσύνης και φιλανθρωπίας. Να «αγανακτήσουμε» για να μας περάσει! Να στραφούμε, εν τέλει, ενάντια στους μετανάστες λες και είναι οι μετανάστες που εκβιάζουν το Λαό για να περάσουν τις αντιλαϊκές τους πολιτικές. Την ίδια ώρα μάλιστα που αναγκάζουν εμάς να μεταναστεύσουμε στο όνομα της «ελεύθερης εγκατάστασης»! Εδώ είναι λοιπόν που χρειάζεται η αλληλεγγύη – όχι αυτή που δημιουργεί αυταπάτες, αλλά αυτή που ανοίγει δρόμους και δίνει προοπτική.
Ο Λένιν είχε γράψει ότι «περνάνε δεκαετίες χωρίς να γίνεται τίποτα και ξαφνικά γίνονται τα πάντα σε λίγες ημέρες». Φυσικά η καταδυνάστευση του Κυπριακού Λαού από την Ε.Ε. των μονοπωλίων και την Τρόικα των μνημονίων δεν έγινε μέσα σε λίγες ημέρες. Η αντίσταση όμως και η αντεπίθεση είναι ανάγκη άμεση και η κατάρρευση του συστήματος νομοτέλεια. Εμείς θα είμαστε έτοιμοι. Μέχρι τότε θα σταθούμε αλληλέγγυοι σε εκατοντάδες οικογένειες που νοιώθουν στο πετσί τους τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, θα αντισταθούμε στη δουλειά και στον αγώνα. Γιατί για να προχωρήσει η ζωή πρέπει να γυρίσει ο τροχός. Και θα γυρίσει!ρίσει ο τροχός. Και θα γυρίσει!
