Του Άλκη Συλικιώτη
Μέλος Εκτελεστικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ
Το πιο μαζικό φεστιβάλ των τελευταίων πολλών χρόνων
Το 32ο Παγκύπριο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών πέρασε στην ιστορία ως το πιο πετυχημένο φεστιβάλ των τελευταίων πολλών χρόνων από πλευράς μαζικότητας αλλά και περιεχομένου. Το φεστιβάλ μας, το φεστιβάλ της νεολαίας της Αριστεράς απέδειξε για ακόμα μια φορά το μεγαλείο του εθελοντισμού. Η πολιτεία της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της αγωνιστικής ανάτασης στήθηκε, λειτούργησε και ξηστήθηκε από εκατοντάδες ΕΔΟΝίτες και ΕΔΟΝίτισσες που έδωσαν με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση τον καλύτερο τους εαυτό για να γραφτεί το 32ο φεστιβάλ στην ιστορία.
Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν συναυλίες σπουδαίων τραγουδιστών και μουσικών, νέους καλλιτέχνες να δημιουργούν στο χώρο, συζητήσεις εξύψωσης του πνευματικού επιπέδου αλλά και να γνωρίσουν μέσα από τα θεματικά κέντρα τους αγώνες της νέας γενιάς, τους αγώνες της ΕΔΟΝ. Η μαζικότητα, ο παλμός του κόσμου και η γεμάτη αγωνιστική ανάταση πολιτεία αποτέλεσε το καλύτερο μνημόσυνο στον σύντροφο Δημήτρη Χριστόφια, στον οποίο ήταν αφιερωμένο το φεστιβάλ.
Στέγη για ΟΛΟΥΣ
Οι καλοκαιρινοί μήνες ανέδειξαν ακόμα πιο έντονα το τεράστιο στεγαστικό πρόβλημα των τελευταίων χρόνων. Οι τιμές των ακινήτων βρίσκονται στα ύψη δημιουργώντας τεράστια προβλήματα σε νεαρά ζευγάρια, οικογένειες και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο στους φοιτητές. Η ΕΔΟΝ μπροστάρης πάντοτε στα μικρά και μεγάλα προβλήματα της νέας γενιάς, δεν μπορούσε να μείνει απαθής. Σε συνεργασία με άλλους κοινωνικούς φορείς και οργανώσεις προχωρήσαμε στη δημιουργία της πλατφόρμας «Στέγη Για Όλους» και επεξεργαστήκαμε προτάσεις για άμβλυνσή του προβλήματος. Ανάμεσα στις προτάσεις της πλατφόρμας είναι η ανέγερση κατοικιών χαμηλού κόστους σε δημόσια γη οι οποίες θα παραχωρούνται σε οικογένειες με εισοδηματικά κριτήρια με τη μορφή ενοικιαγοράς, επιδότηση ενοικίου με βάση κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, η ανάπτυξη των πανεπιστημίων να προϋποθέτει τη δημιουργία εστιών για τους φοιτητές που θα ενοικιάζονται με χαμηλό κόστος, τροποποίηση της νομοθεσίας για τις εκποιήσεις με στόχο την προστασία του δικαιώματος στέγης της οικογένειας κ.α.
Διατήρηση της κάρτας φιλάθλου = μαρασμός των γηπέδων
Σε λίγες μέρες ανοίγει η αυλαία του Παγκύπριου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Ενός πρωταθλήματος που θα συνεχίσει από εκεί που τελείωσε το Μάιο, όχι στο αγωνιστικό κομμάτι αλλά στο κομμάτι που απασχολεί περισσότερο το φίλαθλο κοινό, στην παρακολούθηση δηλαδή των αγώνων. Και αυτό γιατί η κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ με την τραγελαφική της στάση και τον ετσιθελισμό της επέλεξε να συνεχίσει την εφαρμογή του τρομονόμου και της κάρτας φιλάθλου παρά τις αντιδράσεις από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας και παρά τις τοποθετήσεις για αναστολή του μέτρου. Θα συνεχιστεί για ακόμα μια χρονιά δηλαδή το μαζικό φακέλωμα χωρίς να εφαρμόζονται άλλες πρόνοιες της νομοθεσίας λόγω της ανεπάρκειας των γηπέδων μας, ο κόσμος θα συνεχίσει να μην πηγαίνει στο γήπεδο, οι τηλεοπτικές πλατφόρμες θα συνεχίσουν να τρίβουν τα χέρια από ικανοποίηση και όλα αυτά χωρίς να ιδρώνει το αυτί των κυβερνώντων.
Είναι χρέος των κοινωνικών φορέων, οργανώσεων και σωματείων να υψώσουν ανάστημα και να δημιουργήσουν ένα κοινό μέτωπο για να ανασταλούν όλα τα «θατσερικά» μέτρα στη νομοθεσία που την καθιστούν τρομονόμο. Διαφορετικά θα γίνουμε μάρτυρες του σταδιακού μαρασμού των γηπέδων και των πρωταθλημάτων στον τόπο μας.
Αγώνας για απελευθέρωση και επανένωση κόντρα στο διχοτομικό στάτους κβο
45 χρόνια έχουν περάσει από το μαύρο καλοκαίρι του 1974. 45 χρόνια από την ολοκλήρωση του δίδυμου εγκλήματος με τη δεύτερη φάση της εισβολής και την κατάληψη της Αμμοχώστου από τα τουρκικά στρατεύματα. H φετινή μαύρη επέτειος κατάληψης της Αμμοχώστου όχι μόνο συνεχίζει να βρίσκει την πατρίδα μας μοιρασμένη αλλά και τα τετελεσμένα της κατοχής να εδραιώνονται ένεκα και της απουσίας διαπραγματεύσεων. Η Τουρκία χρησιμοποιώντας τη στασιμότητα εντείνει την επιθετικότητα της στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και προωθεί προτάσεις όπως αυτήν της διάνοιξης της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου υπό κατοχική διοίκηση ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο την πάγια θέση της για διχοτόμηση της Κύπρου.
Οι «συμμαχίες» που «έχτισε» η κυβέρνηση φαίνεται πως δεν έχουν αντίκρισμα καθώς παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις και θριαμβολογίες, οι επιθετικές ενέργειες της Τουρκίας δεν αντιμετωπίζουν την απαιτούμενη αντίδραση από το διεθνή παράγοντα. Ενδεικτικό είναι και το γεγονός ότι οι ευθύνες για τη στασιμότητα στο Κυπριακό επιρρίπτονται εξίσου στην πλευρά μας και στην κατοχική δύναμη.
Τη στιγμή που τα τετελεσμένα του δίδυμου εγκλήματος και της κατοχής συνεχίζουν να πληγώνουν το κορμί της Κύπρου ο Αναστασιάδης σύμφωνα με πολλούς αξιωματούχους έχει εκφράσει την ετοιμότητα του για λύση βασισμένη σε «νέες ιδέες», συνομοσπονδιακή λύση ή ακόμα και λύση δύο κρατών. Παρόλες τις περί του αντιθέτου δηλώσεις τόσο του ίδιου του προέδρου όσο και των κυβερνητικών κύκλων, οι κινήσεις του άλλα δείχνουν. Η αρχική άρνηση του να συναντηθεί με τον Ακιντζί και η ταυτόχρονη αποδοχή του να βρεθεί σε «κοινωνικό δείπνο» με τον Οζερσαϊ ένα από τους θιασώτες της λύσης δύο κρατών, είναι ενδεικτική της στάσης του Αναστασιάδη.
Οι συναντήσεις μεταξύ των δύο ηγετών που έχουν προγραμματιστεί το επόμενο διάστημα ευελεπιστούμε να οδηγήσουν στη συνέχιση των διαπραγματεύσεων από το σημείο που έμειναν στο Κραν Μοντάνα. Να επαναβεβαιώσουν οι δύο ηγέτες την προσήλωση τους στο πλαίσιο Γκουτέρες και στο συμφωνημένο πλαίσιο λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική ισότητα όπως καθορίζεται από τον ΟΗΕ μακριά από «νέες ιδέες».
Η συνέχιση της στασιμότητας δεν είναι λύση καθώς θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην οριστική διχοτόμηση. Η στασιμότητα σε συνδυασμό με την τουρκική προκλητικότητα ενισχύει και στις δύο κοινότητες τους εθνικιστές και τις δυνάμεις εκείνες που βολεύονται με Κύπρο διχοτομημένη. Η νέα γενιά και ιδιαίτερα εμείς οι ΕΔΟΝίτες και οι ΕΔΟΝίτισσες δεν συμβιβαζόμαστε με το στάτους κβο. Αποδείξαμε με τη μαζική μας παρουσία στην αντικατοχική εκδήλωση για καταδίκη των μαύρων επετείων πως δεν παζαρεύουμε το μέλλον μας, δεν συμβιβαζόμαστε με τη διχοτόμηση, δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτε λιγότερο από την απελευθέρωση και επανένωση του τόπου και του λαού μας. Έχουμε χρέος στη γενιά μας να αγωνιστούμε για τη μέρα που ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι θα αναπνέουν αέρα ελευθερίας κάτω από τον ουρανό της ομοσπονδιακής Κύπρου.
Άρθρο που κυκλοφόρησε στη "Ν" Αυγούστου
