Αδράνεια, συμβιβασμός και αποξένωση. Αυτές είναι τρεις λέξεις που περιγράφουν τι κυριαρχεί σήμερα στην κοινωνία μας, κυρίως σε μια μεγάλη μερίδα της νεολαίας μας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στο τμήμα των νέων εργαζομένων αντιμετωπίζουμε προβλήματα στην οργάνωση και τη μαζικοποίηση των γραμμών μας.
Μετά από τα μαθητικά και φοιτητικά χρόνια οι προτεραιότητες στη ζωή μας αλλάζουν. Ουσιαστικά, ενώ τη μια στιγμή ήμασταν πρώτοι στους αγώνες, πλέον ανησυχούμε για την οικονομική μας επιβίωση που παράλληλα θα διασφαλίσει και το μέλλον μας. Σε αυτή τη διαδικασία δυστυχώς κι εμείς οι ίδιοι γινόμαστε έρμαια του καπιταλιστικού συστήματος, παρακολουθώντας την επικαιρότητα από τα ΜΜΕ νιώθοντας ανήμποροι καμιά φορά να υπερασπιστούμε τα δίκαια μας.
Ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης εμείς οι νέοι κομμουνιστές είναι επιτακτική ανάγκη να οργανωνόμαστε και να είμαστε μπροστά σε όλους τους αγώνες. Να διεκδικούμε τα δίκαια μας και πολλές φορές ακόμα και για τα αυτονόητα. Ο ρόλος που μπορούμε να διαδραματίσουμε στα καθημερινά δρώμενα του τόπου μας είναι ουσιαστικός. Δεν χρειάζεται να φτάσουμε στο σημείο να χάσουμε όλα όσα έχουν κερδηθεί για να νιώσουμε και εμείς την ανάγκη να οργανωθούμε. Πρέπει να είμαστε το ανθρώπινο τείχος ενάντια στους εκπροσώπους του κεφαλαίου και του νεοφιλελευθερισμού. Χρειάζεται να είμαστε το προζύμι στους αγώνες που δίνει και θα δώσει το Λαϊκό Κίνημα.
Ίσως για την αποστασιοποίηση κάποιου συντρόφου από την οργάνωση να ευθύνεται και η στρεβλή αντίληψη ότι δεν μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά την Οργάνωση και ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για να συνεχίσει να βρίσκεται στις πρώτες γραμμές του κινήματος μετά τις σπουδές του. Φυσικά αυτή είναι μια εντελώς λανθασμένη αντίληψη, αφού οι μάχες και οι αγώνες τώρα αρχίζουν. Τώρα ήρθε η ώρα που θα καλεστούμε όλοι μας να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας να οργανωθούμε στους χώρους εργασίας μας, στους δήμους μας, στα χωριά μας και στις γειτονιές μας.
Τα πόσα μπορούμε να προσφέρουμε δεν μπορούν να μετρηθούν. Η συμβολή και του τελευταίου ΕΔΟΝίτη σε αυτή τη διαδικασία πραγματικά είναι ανεκτίμητη. Πόσο μάλλον από συντρόφους που έχουν περάσει από καθοδηγητικά πόστα κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, οι οποίοι μπορούν με τη δική τους συμβολή να ανεβάσουμε τον πήχη του Τμήματος Νέων Εργαζομένων και παράλληλα και της Επαρχιακής Οργάνωσης ακόμη πιο ψηλά.
Έχουμε τόσα πολλά μπροστά μας, τόσους αγώνες να δώσουμε που δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να μην είμαστε δίπλα από την Οργάνωση μας και να προσφέρουμε ο καθένας με τον δικό του τρόπο από το δικό του μετερίζι. Είναι χρέος μας και προσωπική μας ευθύνη κατά πόσο θα καταφέρουμε να μαζικοποιήσουμε τις γραμμές μας και με αυτό τον τρόπο θα διασφαλίσουμε τη δυνατή παρέμβαση της ΕΔΟΝ σε όλες τις περιοχές γιατί ΕΔΟΝ χωρίς μέλη δεν μπορεί να υπάρξει.
Δημήτρης Ιωάννου
Επαρχιακός υπεύθυνος Νέων Εργαζομένων Λευκωσίας - Κερύνειας