Σεβαστοί συγγενείς του ήρωα,
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Κάθε φορά που καλούμαστε να μνημονεύσουμε και να τιμήσουμε τους ηρωικούς πεσόντες αυτού του πολύπαθου τόπου, περνά από το μυαλό μας ένα μεγάλο γιατί. Ποτέ δεν θα αποδεχτεί ο ανθρώπινος νους το μέγεθος της προδοσίας που συντελέστηκε. Στην Κύπρο, ένα μικρό νησί, πριν 44 χρόνια ολοκληρώθηκε το καλά σχεδιασμένο από τους ιμπεριαλιστές έγκλημα, που ακούει στο όνομα προδοτικό πραξικόπημα και βάρβαρη εισβολή. Το ΝΑΤΟ βρήκε πρόθυμους εκτελεστές τους εθνικιστές – σοβινιστές στις δύο κοινότητες που από τη δεκαετία του 1960 σκόρπιζαν τον τρόμο και το θάνατο με εγκλήματα εκατέρωθεν. Στην πραγματικότητα δεν άφησαν ποτέ να στεριώσει η ειρήνη και η ανεξαρτησία της Κύπρου στο όνομα οι μεν της ένωσης με την Ελλάδα και οι δε της διχοτόμησης και της διπλής ένωσης.
Το 1974, δεν έκαναν το πραξικόπημα άφρονες και παιδιά σε «διατεταγμένη αποστολή» όπως θέλει η δεξιά να περάσει τα τελευταία χρόνια, βιάζοντας βάναυσα την ιστορική αλήθεια. Υπήρξε πραγματική και συνειδητή προδοσία. Απλώς η παραχάραξη της ιστορίας τους βολεύει. Βολεύει τον ΔΗΣΥ που στέγασε τους πραξικοπηματίες και τους ανέδειξε σε υπουργικούς και βουλευτικούς θώκους, προσπαθώντας να ξεπλύνουν την ντροπή. Βολεύει το ΕΛΑΜ και όλο τον υπόλοιπο εθνικιστικό συρφετό που αμετανόητα νοσταλγούν τη Χούντα και την ΕΟΚΑ Β’, αναζητώντας εγκληματικά, ακόμα και σήμερα, την ένωση. Βολεύει το κυρίαρχο αφήγημα που προσπαθεί να αναποδογυρίσει τους ρόλους και να μετατρέψει τους θύτες σε θύματα και ανάποδα.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί, είναι το χιλιοειπωμένο πως ότι γράφτηκε με αίμα δεν σβήνεται με βρώμικο μελάνι. Όσους ποταμούς σάλιου και να σπαταλήσουν, όσα ψέματα κι αν ειπωθούν, υπάρχουμε εμείς. Εμείς που φορτικά θα τους θυμίζουμε την καταστροφή και τον πόνο που σκόρπισαν σε αυτό τον τόπο. Εμείς που θα τιμούμε όπως τους αρμόζει τους ηρωικά πεσόντες ΕΔΟΝίτες, ΑΚΕΛιστές και άλλους δημοκρατικούς που αντιστάθηκαν, που δεν δείλιασαν και υπερασπίστηκαν ακόμα και με τίμημα τη ζωή τους την ελευθερία και τη δημοκρατία. Εμείς που δεν συμβιβαζόμαστε με τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής. Εμείς, που ξέρουμε ότι ο μόνος τρόπος να δικαιωθεί η θυσία των ηρώων μας είναι με την απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδας μας.
Εμείς, γιατί είμαστε περήφανοι. Περήφανοι για τα εκατοντάδες μέλη και στελέχη μας που έχασαν τη ζωή τους για να μπορούμε να είμαστε σήμερα εδώ να αγωνιζόμαστε για τη λύτρωση της Κύπρου μας.
Ανάμεσα τους ήταν και ο Γιώργος Χρυσάνθου Κλεάνθους από τον Κάθηκα, που σήμερα τελούμε το μνημόσυνο του. Ο Γιώργος ήταν παιδί της πολύτεκνης οικογένειας του Χρύσανθου και της Παναγιώτας. Από πολύ μικρός εντάχθηκε στις γραμμές του Λαϊκού Κινήματος ξεκινώντας από την ΠΕΟΜ και ακολούθως στην ΕΔΟΝ. Γαλουχήθηκε τόσο μέσα στην οικογένεια, όσο και στη νεολαιίστικη Οργάνωση σε ψηλά, πανανθρώπινα ιδανικά και αξίες. Την ειρήνη, την ελευθερία, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Ο Γιώργος, για την πολύτιμη προσφορά του τόσο στην ΕΔΟΝ, όσο και στο Λαϊκό Κίνημα, του είχε παραχωρηθεί υποτροφία για σπουδές στην τότε σοσιαλιστική Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας. Σίγουρα ο εικοσάχρονος Γιώργος, όπως όλοι οι νέοι της ηλικίας του, είχε πολλά όνειρα για τη ζωή. Όνειρα που δυστυχώς έμειναν τραγικά ανεκπλήρωτα.
Το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974, ο Γιώργος Κλεάνθους υπηρετούσε στο λόχο υποστηρίξεως του 398 Τ.Π. στην Κυθραία. Το απόγευμα της 20ης Ιουλίου, με αποδιοργανωμένο το τάγμα του λόγω του πραξικοπήματος, δόθηκε διαταγή για εκκαθαριστική επιχείρηση εναντίον Τούρκων στρατιωτών στα τουρκοκυπριακά χωριά Επηχώ και Πέκιογιου. Οι στρατιώτες, μεταξύ τους και ο Γιώργος, στάλθηκαν ως μέρος της προδοσίας που συντελέστηκε σαν πρόβατα σε σφαγή. Εκεί, ο Γιώργος Κλεάνθους δέχθηκε πυρά από ενεδρεύοντες Τούρκους στρατιώτες και μια σφαίρα τον κτύπησε στην κοιλιακή χώρα τραυματίζοντας τον σοβαρά. Ενώ μεταφερόταν εσπευσμένα στο πρόχειρο Νοσοκομείο Κυθραίας, καθοδόν απεβίωσε.
Ο Γιώργος Κλεάνθους τάφηκε σε ομαδικό τάφο, μαζί με άλλους πεσόντες, στο Κοιμητήριο Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης στη Λευκωσία. Χρόνια μετά την εισβολή έγινε ταυτοποίηση των οστών του με την μέθοδο DNA και κηδεύτηκε στην γενέτειρα του Κάθηκα στις 5 Αυγούστου του 2001.
Η προσωπική ιστορία του Γιώργου Κλεάνθους αντανακλά την τραγική μοίρα του τόπου μας. Μοίρα που σφράγισε μια ολόκληρη γενιά, αλλά και τις νεώτερες γενιές, αφού 44 χρόνια μετά συνεχίζουμε να βιώνουμε τα επακόλουθα του πραξικοπήματος και της εισβολής.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Οι δυσκολίες και οι αντιξοότητες δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίσουν από το στόχο μας που δεν είναι άλλος από τη λύση του Κυπριακού, την απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας και του λαού μας, την αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών όλων των κυπρίων, Ε/κυπρίων και Τ/κυπρίων. Επαναλαμβάνουμε ότι η μόνη εφικτή λύση, είναι αυτή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με μια και μόνη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Αυτή η λύση θα ανοίξει το δρόμο για να τερματιστεί η κατοχή, ο εποικισμός, οι ξένες επεμβάσεις και θα μας επιτρέψει, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, να κτίσουμε ξανά το κοινό μας μέλλον. Χωρίς εγγυήσεις, επεμβατικά δικαιώματα και ξένες εξαρτήσεις. Σε μια πατρίδα της ειρήνης και της συνεργασίας.
Μονιμοποίηση της διχοτόμησης θα ισούται με καταστροφή. Σαφώς και την κύρια ευθύνη για τη σημερινή στασιμότητα την έχει η Τουρκία. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όμως, δεν μπορεί να συνεχίσει για πολύ καιρό να μετατοπίζει τη συζήτηση και να αποφεύγει την ανάληψη του δικού του μέρους της ευθύνης για το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις. Η αποδοχή του πλαισίου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων από εκεί που έμειναν πριν ένα χρόνο, είναι η μόνη πατριωτική επιλογή. Με αυτό τον τρόπο ή θα οδηγηθούμε στην πολυπόθητη λύση που θα απελευθερώνει και θα επανενώνει την Κύπρο ή που θα είναι ξεκάθαρο σε όλους, ότι την αποκλειστική ευθύνη για το αδιέξοδο την έχει η κατοχική Τουρκία.
Αγαπητοί συμπατριώτες,
Ο Γιώργος Χρυσάνθου Κλεάνθους και όλοι οι ήρωες και οι μάρτυρες της Κύπρου στους αγώνες για ελευθερία, δημοκρατία και ανεξαρτησία έπραξαν στο ακέραιο το καθήκον τους. Η θυσία τους αναμένει από εμάς τη δικαίωση της. Και η δικαίωση θα έρθει σαν κατορθώσουμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μια πραγματικά ελεύθερη, ειρηνική, δημοκρατική και ενωμένη Κύπρο.
Αιώνια η μνήμη του Γιώργου Χρυσάνθου Κλεάνθους.
Τιμή και δόξα στους ήρωες μας.
Κάθηκας, 22 Ιουλίου 2018