Tου Σταύρου Αγαθού
Μέλος Εκτελεστικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ
Είναι κάτι παιδιά της γειτονιάς μας, λίγα χιλιόμετρα παραπέρα, που μεθαύριο θα έρχονταν να «πάρουν τις δουλειές μας». Μα δεν πρόλαβαν. Πέθαναν σήμερα, στο βομβαρδισμένο βρεφικό κρεβατάκι τους.
Είναι και κάποιοι άλλοι γείτονες, με κάτι περίεργα κασκόλ -σαν τραπεζομάντηλα-, που δεκαετίες τώρα δίνουν τις ζωές τους (κυριολεκτικά) στον αγώνα για τη λευτεριά.
Και κάποιοι άλλοι, πιο μακριά, πεθαίνουν από λιμό. Και οι τυφλωμένοι από τη θρησκεία τους, ζώνονται με εκρηκτικά και παρασέρνουν μαζί τους στο θάνατο δεκάδες. Και οι «ψυχικά άρρωστοι», παίρνουν το όπλο τους και «θερίζουν» το σχολείο.
Είναι και κάτι άλλα παιδιά, «καλά και μορφωμένα». Έκαναν μόδα το ξυρισμένο κεφάλι και το μαύρο φανελάκι. Και μιλούν για αίμα. Για αίμα γνήσιο, καθαρό και ελληνικό. Αλλά και για αίμα ανθέλληνα, που με κάθε ευκαιρία κοσμούν το μαχαίρι τους με αυτό.
Είναι και κάποιοι άλλοι. Αυτοί που ντύνονται #JeSuis όταν πρόκειται για ευρωπαίους/χριστιανούς (και όταν θα πάρουν likes). Αυτοί, που η μονόλεπτη τους σιγή έχει ευρωπαϊκά σύνορα. Που η πιο μεγάλη τους κραυγή διαμαρτυρίας, ξεστομίστηκε όταν δεν σκόραρε η ομάδα τους. Που η πιο μεγάλη τους απογοήτευση, ήταν όταν δεν προκρίθηκε ο δικός τους στο survivor. Αυτοί, που έκλαψαν περισσότερο, όταν δεν έκλεισαν κουπόνι. Αυτοί, που στην πιο μαζική τους πορεία, περιτριγυρίζονταν από άλλους καουμπόηδες και πειρατές.
Ο πλανήτης βρομοκοπάει μπαρούτι και καμένη σάρκα. Ο πόλεμος, το μεταναστευτικό, η ανέχεια, ο φονταμενταλισμός, ο φασισμός, έχουν κοινή ρίζα: το καπιταλιστικό σύστημα. Το σύστημα που ευνοεί τις πολυεθνικές οικοδομικές εταιρίες, όταν πρέπει να ξαναχτιστεί το Ιράκ και το Αφγανιστάν, αφού ισοπεδώθηκαν από «ειρηνευτικές» επεμβάσεις του ΝΑΤΟ. Το σύστημα που ευνοεί τις φαρμακευτικές, όταν πρέπει να καταπολεμηθεί ένας ιός στην Αφρική. Το σύστημα που θέλει ιδιωτικό το νερό στη Βολιβία, το σύστημα που θέλει ιδιωτική την παιδεία στη Χιλή και στον Καναδά, ιδιωτική την υγεία στην Κύπρο και στην Αμερική, που θέλει το πραξικόπημα στη Βενεζουέλα. Είναι η ίδια ρίζα, το ίδιο σύστημα, που ξεγεννά και τη δική μας απάθεια και βολεύεται με αυτή. Που ξεγεννά και τη «No Politica» κουλτούρα.
Ένα άρθρο δεν μπορεί να σταματήσει το αιματοκύλισμα. Δεν μπορεί να ανακόψει το φασισμό. Δεν μπορεί να σταματήσει τη φτώχεια των πολλών και τον πλούτο των λίγων. Δεν μπορεί να ανατρέψει τον καπιταλισμό. Στόχος του άρθρου είναι να προβληματίσει. Πως θα ήταν ο κόσμος αν αύριο όλοι όσοι σοκαριζόμαστε από παιδικά φέρετρα, βγαίναμε στο δρόμο και διαδηλώναμε για τη διάλυση του ΝΑΤΟ; Πως θα ήταν ο κόσμος αν αύριο ξεσηκώναμε απεργία, παγώναμε τα πάντα, μέχρι να σταματήσει κάθε μορφή αδικίας, εκμετάλλευσης και υποδούλωσης;
Ενός λεπτού σιγή για τα παιδιά της Γάζας, ενός λεπτού σιγή για τα καρβουνιασμένα πτώματα στη Συρία και στο Λίβανο, ενός λεπτού σιγή για τον κάθε Φύσσα, ενός λεπτού σιγή για την Κύπρο μας, δεν είναι αρκετά για να ξεπλύνουν το αίμα που έχουμε στα χέρια μας. Γιατί η δική μας σιγή, μας κάνει συνένοχους.
Όχι άλλη σιγή. Φωνή! Φωνή και οργάνωση. Να δυναμώσουμε το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα. Να αφυπνίσουμε τον συνάδελφο, τον γείτονα, τον συμφοιτητή, τον συμμαθητή μας. Για να αλλάξουμε τον κόσμο, θέλει αυταπάρνηση και καθημερινό αγώνα. Θέλει μελέτη, για να κατανοήσουμε τις αιτίες που οι «ισχυροί» ξαναζωγραφίζουν τα σύνορα του κόσμου με το αίμα των λαών. Θέλει συνείδηση και οργάνωση, για να μπορέσουν οι λαοί να νικήσουν τους ιμπεριαλιστές. Όχι άλλη σιγή. ΦΩΝΗ! Φωνή και οργάνωση. Μόνο έτσι θα νικήσουμε το κτήνος που τρέφεται με αίμα για να ικανοποιήσει τον πόθο του για κέρδος.