Σε μια κοινωνία που βαδίζει προς τον ατομικισμό, δαιμονοποιεί τα κόμματα και βάζει τη προσωπική ανέλιξη πάνω από το συλλογικό καλό, φαίνεται πως η οργάνωση μας καταφέρνει να σταθεί εμπόδιο στα κακώς έχοντας αυτής της κοινωνίας.
Είναι εδώ όμως που μπαίνει και ο άλλος ρόλος της δικής μας οργάνωσης, να σταθούμε απέναντι στις νεοφιλελεύθερες τακτικές, να ενημερώσουμε τη νεολαία, να της μεταδώσουμε το δικό μας σκεπτικό που εμπερικλείει και σκιαγραφεί τη παιδεία που εμείς θέλουμε. Προφανώς όμως πέρα από αυτό τίθεται και το ζήτημα να καταφέρουμε να ισοσταθμίσουμε τη ποσοτική δουλειά, που γίνεται στις γραμμές της ΕΔΟΝ με την ποιοτική, χωρίς η μια να υποβαθμίζει την άλλη. Ένα πρόβλημα το οποίο παρατήρησα μέσα από τη δική μου θέση στην οργάνωση είναι ότι δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις αφήνουμε το ποσοτικό να υπερτερεί του ποιοτικού. Οφείλουμε λοιπόν να αντιληφθούμε τις ιδιομορφίες που παρουσιάζει το μαθητικό, να εξελιχθούμε, να αγκαλιάσουμε τις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών και ταυτόχρονα να τους βοηθήσουμε να αντιληφθούν το πραγματικό χαρακτήρα της ΕΔΟΝ. Να φροντίσουμε τα άτομα που οργανώνουμε στο μαθητικό να γνωρίσουν τα βασικά χαρακτηριστικά της ιδεολογίας μας, αντιλαμβανόμενοι πλήρως τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν στην ιδεολογική κατάρτιση των νέων ΕΔΟΝιτων. Η λύση στο πρόβλημα είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στην ιδεολογία μας, μια από τις λύσεις δεν είναι άλλη από την μετάδοση των αρχών της ιδεολογίας μας, για να βοηθήσουμε το κάθε νέο, το κάθε μαθητή πως για να χτίσουμε ένα καλύτερο αύριο πρέπει πρώτα να ανατρέψουμε το ήδη υπάρχων σύστημα που τρέφει τις ανισότητες.
Πέραν από τη γαλούχηση της νεολαίας με τα ιδανικά της Αριστεράς, σκοπός μέσα από τη δουλειά που γίνεται στις γραμμές του μαθητικού είναι οι ΕΔΟΝιτες του, να ενισχύσουν και στη συνέχεια τις γραμμές του φοιτητικού. Αν και φαίνεται ότι καταφέρνουμε να ενδυναμώσουμε και ενισχύσουμε τις γραμμές του μαθητικού χρόνο με το χρόνο, δυστυχώς φαίνεται ότι αδυνατούμε να τους εντάξουμε στη γραμμές του φοιτητικού. Ομολογουμένως αυτό το πρόβλημα της διασύνδεσης των τμημάτων της ΕΔΟΝ δεν παρουσιάζεται μόνο από το μαθητικό στο φοιτητικό αλλά και από το φοιτητικό στο Νέων εργαζομένων. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να λυθεί όπως ανάφερα και πριν μόνο αν μεταδώσουμε στους ΕΔΟΝιτες του μαθητικού ότι οι αγώνες που με τόσο πάθος δίνουν δεν σταματούν μόνο στα σχολεία, αλλά συνεχίζονται και στα πανεπιστήμια για τη προάσπιση των κεκτημένων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Εν συνέχεια πρέπει και το φοιτητικό να αναλάβει να καλλιεργήσει τους φοιτητές με τις ιδέες μας, και τις διεκδικήσεις μας για τους εργαζομένους. Αυτό προνοεί μεταξύ άλλων προφανώς τη συνεχή επιμόρφωση των ΕΔΟΝιτων μας και τη συνεχή ιδεολογική κατάρτιση, έτσι οι ΕΔΟΝιτες θα είναι στη θέση να αντιληφθούν από μόνοι τους γιατί πρέπει να συνεχίσουν να αγωνίζονται στα επι μέρους τμήματα της οργάνωσης μας.
Αν καταφέρουμε να μετουσιώσουμε τις επιτυχίες από το μαθητικό και στις υπόλοιπες γραμμές και διακλαδώσεις της οργάνωσης, τότε θα έχουμε επιτυχώς θέσει τα ισχυρά θεμέλια που χρειάζονται για να έχουμε μια ΕΔΟΝ ισχυρή και διεκδικητική.
Αλέξης Παναγιώτου
Οργανωτικός Γραμματέας Τ.Ο. ΕΔΟΝ Αθήνας
Μέλος Φοιτητικού Συμβουλίου ΕΔΟΝ
