Κατά καιρούς επανέρχεται το ζήτημα ένταξης μας στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη ή ακόμη -όπως ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης δήλωνε στις πρώτες του δηλώσεις μετά την εκλογή του- και ένταξη στο ΝΑΤΟ. Αυτό, θα εγκυμονούσε τεράστιους κινδύνους τόσο για τον Κυπριακό Λαό όσο και για τους Λαούς της περιοχής.
Ιστορικά το ΝΑΤΟ δεν έχει να επιδείξει τίποτα για την επίτευξη της ειρήνης. Αντιθέτως, στις σχεδόν 8 δεκαετίες της ιστορίας του, μόνο πραξικοπήματα, πολέμους και αιματοκύλισμα των Λαών έχει να επιδείξει. Κορέα, Κούβα, Βιετνάμ, Χιλή, Ιράκ, Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία αποτελούν μονάχα μερικά από τα παραδείγματα ωμής επέμβασης του ΝΑΤΟ σπέρνοντας τον θάνατο και την δυστυχία. Η Κύπρος δεν αποτελεί εξαίρεση βεβαίως καθώς το δίδυμο έγκλημα κατά της Κύπρου σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από Νατοϊκές δυνάμεις.
Σήμερα, με την εξεύρεση υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο, η προσοχή του ΝΑΤΟ στρέφεται εκ νέου στην περιοχή. Το Κυπριακό μπαίνει σε μια νέα φάση, αφού μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά τέθηκε για πρώτη φορά επίσημα από τον Τ/κ ηγέτη η πρόταση για λύση δύο κρατών, την ίδια ώρα που η Τουρκία μένει στο απυρόβλητο. Στο εσωτερικό της Τουρκίας, η κατάσταση γίνεται δυσκολότερη για τον Ερντογάν ο οποίος αναγκάζεται να στραφεί σε ένα πιο εθνικιστικό λόγο για να συσπειρώσει το ακροατήριο του ενώ οι εντάσεις στα ελληνοτουρκικά σύνορα -μεταξύ δύο κατά τα άλλα συμμάχων στο ΝΑΤΟ- συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό. Αν συνυπολογιστούν οι ενέργειες του Ισραήλ, η κατάσταση στην Συρία αλλά και οι απειλές προς Ιράν, όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου αλλά και ευρύτερα της Μέσης Ανατολής που μυρίζει μπαρούτι. Οι ΗΠΑ προφανώς παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις και επεξεργάζονται το πως θα πρέπει να διαμορφωθεί η επόμενη μέρα με όλα τα προβλήματα και τις διενέξεις της περιοχής να αποτελούν μέρος της ίδιας αλληλεξαρτώμενης κατάστασης στην περιοχή.
Όλα τα πιο πάνω βρίσκουν έκφραση στο πρόσφατο νομοσχέδιο Μενέντεζ-Ρούμπιο όπου αποκρυσταλλώνονται οι στόχοι και οι προθέσεις των ΗΠΑ. Βασικός στόχος αποτελεί η αύξηση της επιρροής των ΗΠΑ στην περιοχή. Για να επιτευχθεί αυτό προτείνονται σειρά από ενέργειες όπως η ενθάρρυνση των χωρών της περιοχής για αντικατάσταση του ρωσικού οπλισμού με οπλισμό από χώρες του ΝΑΤΟ και η άρνηση υπηρεσιών ελλιμενισμού σε πλοία της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Σε αυτή τη συγκυρία δυστυχώς, η ταύτιση της κυβέρνησης Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ με αυτούς τους σχεδιασμούς είναι απόλυτη, γεγονός που αποδεικνύεται και από το ίδιο το νομοσχέδιο μιας και σε αυτό αναφέρεται ότι “αξιωματούχοι των ΗΠΑ έχουν βοηθήσει την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την ετοιμασία της στρατηγικής ασφάλειας αυτού του έθνους”.
Η Κύπρος, ένα μικρό κράτος ντε φάκτο διχοτομημένο, δεν έχει την πολυτέλεια να προσδένεται σε άρματα όπως τον ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αποκλείοντας στρατηγικούς συμμάχους στο Κυπριακό πρόβλημα όπως η Ρωσία και η Κίνα και δημιουργώντας αντιπαλότητες με τον Αραβικό κόσμο. Δεν μπορεί να περιμένει πως αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα σχεδιάζοντας το διαμελισμό της θα εμφανιστούν σήμερα ως σωτήρες και υπερασπιστές της.
Σε αυτά την εξαιρετικά επικίνδυνη συγκυρία για το Λαό μας θα πρέπει να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να μην περάσουν αυτοί οι σχεδιασμοί. Χρέος μας ως ΕΔΟΝ είναι να αντισταθούμε στην πρόσδεση της Κύπρου στο άρμα του ΝΑΤΟ και στα παρακλάδια του όπως ο Συνεταιρισμός για την Ειρήνη. Να αναδεικνύουμε συνεχώς τις προθέσεις του Ιμπεριαλισμού στην Κύπρο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και να ενισχύσουμε τις σχέσεις αλληλεγγύης με τους Λαούς των γειτονικών χωρών.
Μάριος Λαγού
Τ.Ο. Λοιπών Χώρων Εξωτερικού
