Ο εθνικισμός υπήρξε στον τόπο μας ο καλύτερος συνήγορος του ιμπεριαλισμού και των σχεδίων του για διαμελισμό της Κύπρου. Οι εθνικιστές-σοβινιστές και στις δύο κοινότητες λειτούργησαν ως άψογοι εκτελεστές στα σχέδια του ΝΑΤΟ για διχοτόμηση της Κύπρου.
Ιστορικά ο εθνικισμός έπαιξε το ρόλο του που δεν ήταν άλλος από την προώθηση της μισαλλοδοξίας και του διχασμού στο όνομα των καθαρών λύσεων. Οι εκπρόσωποι αυτών των ιδεολογημάτων δεν συμβιβάστηκαν ποτέ με την ιδέα ενός ανεξάρτητου και κυριάρχου κράτους για όλους του Kύπριους. Η νεολαία του τόπου υπήρξε εξαιρετικά ευάλωτη στον εθνικισμό από έκτοτε.
Σήμερα, εκδηλώνεται μια συντονισμένη και καλά οργανωμένη προσπάθεια των ακροδεξιών-σοβινιστικών στοιχείων, για τη δημιουργία κλίματος έντασης και αναταραχής στο εσωτερικό μέτωπο της Κύπρου. Ο στόχος τους, να δραστηριοποιηθούν σε σχολεία , πανεπιστήμια, στρατόπεδα και γενικά σε χώρους που συχνάζει κύρια η νεολαία, έγκειται στην προσπάθεια τους για αποπροσανατολισμό, παραπληροφόρηση και διάχυση των αποκρουστικών τους ιδεολογημάτων μέσα στη νέα γενιά αυτού του τόπου.
Ιδιαίτερα στους φοιτητικούς χώρους εντοπίζεται και το πραγματικό πρόσωπο των κάθε λογής εθνικιστών. Τραμπουκισμοί, τρομοκρατία, χυδαιότητα. Συγκεκριμένα εκφράζεται από δύο στρατόπεδα. Από την μία βλέπουμε την φοιτητική παράταξη του ΔΗΣΥ Πρωτοπορία που προσπαθεί να συνενώσει τις πλέον εθνικιστικές φωνές της ακροδεξιάς του τόπου, με τις φωνές εκείνες που μιλούν για επανένωση του τόπου και ειρηνική συμβίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, και από την άλλη είναι οι παρατάξεις του Ενωτικού Φορέα (ΔΡΑΣΙΣ ΚΕΣ, ΠΕΟΦ κτλ) νοσταλγοί ακόμη της Ένωσης που χαρακτηρίζονται από γριβισμό και αντιομοσπονδιακη ρητορεία.
Ειδικά για τις Ενωτικές παρατάξεις, αυτές παρουσιάζονται ως οι μετριοπαθείς, υπερκομματικοί φοιτητές, που με προμετωπίδα το κυπριακό και εκμεταλλευόμενοι την παραχάραξη της ιστορίας που διδάσκεται η οποία τους βολεύει, μιλούν στον κόσμο μεταφέροντας φανατισμό, μίσος, εναντιώνονται στην Ομοσπονδία και τις προσπάθειες του προέδρου Χριστόφια. Δυστυχώς χρόνο με το χρόνο δυναμώνει η φωνή τους στο φοιτητικό κίνημα και αυτό τους καθιστά επικίνδυνους. Παράλληλα πλαισιώνονται πολλές φορές από νεοφασιστικές οργανώσεις (βλ. Χρυσή Αυγή) εκφράζοντας ένα ακραίο αντικομμουνισμό.
Οι επιθέσεις και οι προπηλακισμοί που δέχονται κατά καιρούς φίλοι και στελέχη της Προοδευτικής από τους εθνικιστές θυμίζουν παρωχημένες εποχές όταν οι δημοκρατικοί φοιτητές, δεν μπορούσαν να εκφραστούν στα αρμόδια σώματα των φοιτητών.
Όσο οι διαπραγματεύσεις προχωρούν και όσο η πλειοψηφία του κόσμου στηρίζει τον πρόεδρο στις προσπάθειες για λύση, τόσο ο εθνικισμός θα αναβιώνει και ιδιαίτερα μέσα στο φοιτητικό κίνημα.
Η λύση δεν μπορεί να είναι άλλη από τον ασταμάτητο αγώνα για επανένωση. Ένα αγώνα που με μπροστάρη τη νεολαία θα εμβολιάζει τις συνειδήσεις του κόσμου με το αίσθημα της λευτεριάς και της επανένωσης και θα απομονώνει τις όποιες αρρωστημένες αντιλήψεις.
Όσο πιο ισχυρή είναι η ΕΔΟΝ τόσο πιο ισχυρό θα είναι και το μέτωπο υπέρ της επανένωση και εναντίον της διχοτόμησης.
Κωνσταντίνος Χριστοφή
Μέλος Φοιτητικού Συμβουλίου
Τοπικός Γραμματέας Τ.Ο. Θεσσαλονίκης