Του Κυριάκου Κυριάκου
Εκπαιδευτικός
Ποτέ και πουθενά οι συνεχείς περικοπές και η έλλειψη οποιουδήποτε οράματος για την εκπαίδευση και το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει στην αγωνιώδη προσπάθεια για έξοδο από την κρίση δεν οδήγησαν στην ανάπτυξη, την πρόοδο και την κοινωνική ευημερία όπως μας υπόσχονται οι διεθνείς δανειστές.
Ποτέ και πουθενά δεν έχει υπάρξει ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης με κατασυκοφαντημένους και ταπεινωμένους εκπαιδευτικούς.
Το πιο ανησυχητικό όμως, ακόμη και από τις περικοπές, είναι το γεγονός ότι με αφορμή την κρίση έχουν αναπτυχθεί ένας λόγος και μια ρητορεία που προμηνύουν επιδείνωση της κατάστασης και καταστροφές για τις οποίες, όπως κάποιοι υποστηρίζουν, μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν οι υψηλές απολαβές των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα.
Υποστηρίζεται για παράδειγμα ότι η μείωση των απολαβών των εκπαιδευτικών είναι απαραίτητη, διότι οι διεθνείς στατιστικές δείχνουν ότι είναι, δήθεν, από τις καλύτερες στην Ευρώπη.
Όσοι χρησιμοποιούν το επιχείρημα αυτό, για να μειώσουν τις απολαβές των εκπαιδευτικών, το μόνο που κάνουν είναι να δείχνουν την απόλυτη ασχετοσύνη τους ή την ανειλικρίνειά τους. Γιατί μπορεί οι απολαβές να είναι ψηλές σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (Μ.Ο.) όμως με ποιο τρόπο υπολογίζεται αυτός; Μήπως προσθέτοντας τους ιδιαίτερα υψηλούς μισθούς των χωρών της Βόρειας Ευρώπης με τους πραγματικά πολύ χαμηλούς μισθούς των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης που είναι και αυτές μέλη της Ε.Ε. και διαιρώντας διά δύο; Έλαβαν υπόψη τους άραγε ότι οι ώρες που παρακολουθούν μάθημα τα παιδιά στην Κύπρο (35) είναι από τις περισσότερες στην Ευρώπη; Έλαβαν υπόψη τους άραγε ότι οι ώρες διδασκαλίας των εκπαιδευτικών στην Κύπρο (29) είναι από τις περισσότερες στην Ευρώπη;
Αν όχι τότε δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε ότι η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας όχι μόνο δεν συμβάλει στην αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου αλλά, αντίθετα, μπορεί να υπονομεύσει μακροχρόνια οποιοδήποτε σοβαρό εγχείρημα βελτίωσης της ποιότητας της εκπαίδευσης καθώς ως μοναδικό αποτέλεσμα, αν όχι συνειδητό σκοπό, έχει την υπονόμευση του κύρους των εκπαιδευτικών. Κάτι τέτοιο όμως θα είναι τελικά καταστροφικό για την παιδεία του τόπου αφού, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, το υψηλό κύρος των εκπαιδευτικών μαζί με έναν αξιοπρεπή μισθό αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και για την καλή λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος.
Σε καιρούς οικονομικής κρίσης, όπως δείχνουν και τα παραδείγματα άλλων χωρών, μπορούμε και είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε όλες τις αλλαγές που χρειάζονται στην εκπαίδευση ώστε να αλλάξουν και οι πραγματικά άσχημες συνθήκες που βιώνουμε. Ας θυμόμαστε όμως ότι ποτέ και πουθενά δεν έχει υπάρξει επιτυχημένη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με κατασυκοφαντημένους και ταπεινωμένους εκπαιδευτικούς.