Μαζική ήταν η προσέλευση μαθητών και φοιτητών στη σημερινή πορεία μνήμης και τιμής Πολυτεχνείου, που συνδιοργάνωσαν ΠΣΕΜ και ΠΟΦΕΝ, σε Λευκωσία και Λεμεσό. Η νέα γενιά του τόπου περπάτησε στους δρόμους της Λευκωσίας και της Λεμεσού, φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στο ΝΑΤΟ, το φασισμό, τον ιμπεριαλισμό και τιμής των ηρώων του Πολυτεχνείου. Τα συνθήματα: «ΚΥΠΡΟΣ – ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΝΑΤΟ-CIA-ΠΡΟΔΟΣΙΑ», «ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΓΙΟΡΤΗ, ΗΤΑΝΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΛΑΙΚΗ», ακούστηκαν δυνατά και έστειλαν το μήνυμα πως η νέα γενιά του τόπου, 41 χρόνια μετά, δεν ξεχνά και τιμά όσους έδωσαν τη ζωή τους για να μπορούμε εμείς σήμερα να είμαστε ελεύθεροι.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν η κορύφωση του αντιδικτατορικού αγώνα του ελληνικού λαού, με τη νεολαία και τους φοιτητές μα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο ξεκαθάρισαν από την αρχή ότι ο αγώνας τους είναι αντιδικτατορικός, αντιφασιστικός, αντιιμπεριαλιστικός και κάλεσαν τον ελληνικό λαό να συσπειρωθεί γύρω τους και να αγωνιστεί μαζί τους. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο της δικτατορίας, το ωμό πρόσωπο της φασιστικής βιας, σημαίνοντας την αρχή του τέλους της Χούντας. Δυστυχώς, η Χούντα πρόλαβε με το προδοτικό πραξικόπημα της ΕΟΚΑ Β’, να φέρει εις πέρας τα ΝΑΤΟϊκά σχέδια διαμελισμού της Κύπρου.
Δεν μπορούμε να μην καταδικάσουμε την προκλητική στάση της μαθητικής κίνησης του ΔΗΣΥ, ΜΑΚΙ, η οποία ήταν ΑΠΟΥΣΑ από τη σημερινή μεγαλειώδη πορεία για το Πολυτεχνείο. Οι ίδιοι που έκαναν δική τους πορεία στις αντικατοχικές εκδηλώσεις, σπάζοντας το πλαίσιο, σήμερα επέλεξαν να μην τιμήσουν τους ήρωες του Πολυτεχνείου και να μείνουν στον καναπέ τους. Αλήθεια, τιμούν τους ήρωες του Πολυτεχνείου, ή συμφωνούν με το ΕΛΑΜ, με το οποίο συνεργάστηκαν πρόσφατα στις εκλογές, πως το Πολυτεχνείο είναι ένα ψέμα;
Το Νοέμβρη του 1973, μέσα κι έξω από το Πολυτεχνείο, δεν έγινε μια τυφλή αντίδραση κάποιων λίγων αγανακτισμένων. Χιλιάδες φοιτητές κι εργάτες αναμετρήθηκαν θαρραλέα με τη δικτατορία. Γι’ αυτό ήταν «εξέγερση και πάλη λαϊκή!».
41 χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο εμπνέει τους σημερινούς μας αγώνες. Τους εμπνέει, αφού τα αιτήματα του δεν έχουν ακόμη ικανοποιηθεί. Το ψωμί και η παιδεία απαγορεύονται ξανά με διατάγματα, μνημόνια και άλλα τόσα. Δεν πρόκειται, όμως, να δεχθούμε πως αυτό είναι το μέλλον μας. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
17.11.2014
