Κράτη και πολυεθνικές με πρόσχημα την «επιβολή του νόμου» προσπαθούν για ακόμη μια φορά μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες να επιτύχουν ένα μακροχρόνιο τους στόχο: Τη συγκέντρωση πληροφοριών και προσωπικών δεδομένων. Πληροφορίες και προσωπικά δεδομένα του λαού, των νέων και των εργαζομένων που στις συνθήκες της ελεύθερης καπιταλιστικής αγοράς αξιοποιούνται με τρόπο που αποφέρουν πολλά εκατομμύρια ευρώ στους οικονομικούς λογαριασμούς των μονοπωλίων και των πολυεθνικών.
Αυτή τη φορά το Συμβούλιο της Ε.Ε προώθησε την έγκριση της λεγομένης «Εμπορικής Συμφωνίας Κατά της Πλαστογραφίας», ευρέως γνωστής ως ACTA. Μια αμφιλεγόμενη συμφωνία, για την οποία έχει διχαστεί η Ε.Ε και έχει προκληθεί έντονη συζήτηση όχι μόνο εντός της Ε.Ε αλλά και πέρα από τα σύνορα της. Τα ερωτήματα που τίθενται πολλά: Είναι όντως μια συμφωνία που στόχο έχει την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, την καταπολέμηση της πειρατείας και των απομιμήσεων όπως με στόμφο διατυμπανίζει το Συμβούλιο της Ε.Ε; Ο ευρωπαίος Επίτροπος Εμπορίου Karel De Gucht ορθά δηλώνει ότι η ACTA «δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μια διεθνή συμφωνία προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων»; Ή μήπως η Ε.Ε στο όνομα της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων έρχεται να θεσπίσει ένα ασφυκτικό καθεστώς παρακολούθησης των επικοινωνιών και ταυτόχρονα να πλήξει τα λαϊκά συμφέροντα στον τομέα της υγείας;
Πως οδηγηθήκαμε στην ACTA
Στην πρόσφατη ιστορία, κυρίως ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες προσπάθησαν να περάσουν νομοθεσίες για την εφαρμογή ελέγχων στη χρήση διαφόρων υπηρεσιών, κυρίως των τηλεφωνικών υπηρεσιών και του διαδικτύου. Νομοθεσίες που εξουσιοδοτούσαν τους παροχείς των εν λόγω υπηρεσιών στη συλλογή προσωπικών δεδομένων, πάντοτε στο όνομα του «κοινού συμφέροντος».
Το 2005, μέσα από την Οδηγία IPRED2 η Ε.Ε προώθησε την ποινικοποίηση του παροχέα πληροφοριών. Αν ο χρήστης παρανομεί τότε θα είναι παράνομος και ο παροχέας. Ποιο το ουσιαστικό αποτέλεσμα της νομοθεσίας αυτής; Με αυτό τον τρόπο η Ε.Ε επέτρεψε στον παροχέα, (τηλεφωνικές εταιρείες, YouTube, Google, facebook κτλ) με πρόσχημα την αποφυγή αδικήματος από οποιονδήποτε χρήστη, να μπορεί να αναπτύξει συστήματα παρακολούθησης και να παίρνει «προληπτικά μέτρα» για όλους τους χρήστες. Συνεπώς, ο πρόεδρος της Google Έρικ Σμιντ δεν είναι τυχαίο που μπορεί να δηλώνει ότι «γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές ποιοι είστε, ποια είναι τα ενδιαφέροντά σας και ποιοι είναι οι φίλοι σας». Όπως δεν είναι τυχαίο τα 6,9 δις(!) δολάρια που υπολογίζεται η περιουσία του Έρικ Σμιντ.
Αμετάθετος στόχος ήταν η παρακολούθηση και τη συλλογή προσωπικών δεδομένων!
Το 2006, με πρόσχημα τα τρομοκρατικά κτυπήματα στο Λονδίνο εγκρίθηκε η Οδηγία DRD(Data Retention Directive) σύμφωνα με την οποία ο παροχέας τηλεπικοινωνιακών πληροφοριών έχει την υποχρέωση να καταγράφει τηλεφωνικές επικοινωνίες, μηνύματα και e-mail των χρηστών του για διάστημα από έξι μήνες έως δύο χρόνια. Συνεπώς, και πάλι στα πλαίσια της «επιβολής του νόμου» ο Έρικ Σμιντ μπορεί να δηλώνει ότι «το μήνυμα e-mail που στέλνει κανείς στο γείτονά του, μπορεί να διασχίζει τον Ατλαντικό δυο φορές πριν φτάσει στον παραλήπτη», δηλ. με απλά λόγια το μήνυμα email προτού φτάσει στο γείτονα μας αποθηκεύεται στα αρχεία της ίδιας της Google.
Το 2008, ήταν η σειρά της Γαλλίας να θεσπίσει ένα ανάλογο νόμο, το νόμο HADOPI, γνωστό ως «3-strikes» που είχε ως συνέπεια τη διακοπή της πρόσβασης του χρήστη σε υπηρεσίες του διαδικτύου εάν εμφανίζονταν στα αρχεία του παροχέα, τουλάχιστον 3 παραπτώματα από το χρήστη. Έτσι, ένας ακόμη νόμος κράτους μέλους της Ε.Ε που επέτρεπε την παρακολούθηση και τη συλλογή προσωπικών δεδομένων των χρηστών διαφόρων υπηρεσιών τέθηκε σε ισχύ.
Τι είναι η ACTA;
Η «Εμπορική Συμφωνία Κατά της Πλαστογραφίας» (ACTA) προωθήθηκε από το Συμβούλιο της Ε.Ε και τις ΗΠΑ, με πρόσχημα την προστασία της πατέντας και την αποτροπή της παραγωγής προϊόντων και φαρμάκων «μαϊμού». Οι βασικές υπηρεσίες και προϊόντα που καλύπτει είναι οι κινηματογραφικές ταινίες, η μουσική, τα γενόσιμα φάρμακα και οτιδήποτε άλλο αφορά κατοχυρωμένο δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας στον «πραγματικό κόσμο» και στο ίντερνετ.
Οι αδιαφανείς διαδικασίες που υιοθετήθηκαν κατά τη διαδικασία σύνταξης της ACTA προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις στο Ευρωκοινοβούλιο. Μέσα σε κλειστές πόρτες και με κάθε μυστικότητα τα εμπλεκόμενα μέρη της διαπραγματευτικής ομάδας καλέστηκαν να υπογράψουν ειδική συμφωνία που τους απαγόρευε να δημοσιοποιήσουν οποιαδήποτε στοιχεία των διαπραγματεύσεων για την ACTA . Και σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία η συμφωνία αυτή όταν στις διαπραγματεύσεις σημαντικό ρόλο είχαν και διοικητικά στελέχη πολυεθνικών εταιρειών, μεταξύ αυτών και η MPAA και η RIAA, οι ενώσεις των δισκογραφικών και κινηματογραφικών εταιρειών της Αμερικής.
Οι προθέσεις των συντακτών της ACTA γίνονται ξεκάθαρες στο Άρθρο 6 όπου γίνεται ρητή αναφορά στη δυνατότητα του παροχέα να χρησιμοποιεί μέτρα τέτοια ώστε να «αποτρέπονται τυχόν παραβάσεις» και να «αποθαρρύνεται η διάπραξη περαιτέρω παραβάσεων» ενώ στο Άρθρο 27 γίνεται αναφορά σε «κατασταλτικά μέτρα». Με απλά λόγια ο παροχέας για να «αποτρέψει» ή/και να «αποθαρρύνει» τον χρήστη από τυχών παραβάσεις οδηγείται στην παρακολούθηση και καταγραφή των ενεργειών του χρήστη μέσω συστημάτων καταγραφής προσωπικών δεδομένων. Ως εκ τούτου, η Ε.Ε υιοθετεί με αυτόν τον τρόπο την Οδηγία IPRED2 και το γαλλικό νόμο HADOPI. Σημαντική είναι και η παράμετρος των Άρθρων 8 και 12 της ACTA, σύμφωνα με τα οποία μπορεί να ασκηθεί δίωξη και να ληφθούν μέτρα σε περίπτωση καταπάτησης των πνευματικών δικαιωμάτων χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε υποχρέωση να ακουστεί η θέση και η άποψη της άλλης πλευράς.
Επίσης, σημαντική εξέλιξη είναι ότι η ACTA παρεμβαίνει και στον τομέα της υγείας με την προσπάθεια της να καταπολεμήσει/ καταργήσει τα φτηνά γενόσιμα (generic) φάρμακα. Τα λεγόμενα γενόσιμα φάρμακα είναι φθηνότερα από αυτά που έχουν την πατέντα, και σύμφωνα με την μέχρι τώρα ισχύουσα νομοθεσία μπορούσαν να παρασκευασθούν μετά το πέρασμα μερικών χρόνων. Με αυτό τον τρόπο πολλές χώρες, κυρίως φτωχές μπορούσαν οικονομικά να ικανοποιήσουν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού τους. Συνεπώς, αυτές οι χώρες και τα εκατομμύρια ασθενών τους θα στερηθούν την πρόσβαση σε απαραίτητα για την υγεία τους φάρμακα την ίδια ώρα που οι φαρμακοβιομηχανίες σε περιόδους κρίσης ανακοινώνουν κέρδη δισεκατομμυρίων.
Η μόνη ελπίδα των Λαών είναι η Αριστερά! Το ΑΚΕΛ αντιτάχθηκε στην ACTA!
Η Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς GUE/NGL (μέλος της οποίας είναι και το ΑΚΕΛ) από την πρώτη στιγμή αντιτάχθηκε στην πρόταση του Συμβουλίου της Ε.Ε. Υπεραμύνθηκε των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των Λαών της Ευρώπης. Καταδίκασε τις πολιτικές καταστρατήγησης των ατομικών ελευθεριών, της ιδιωτικότητας, της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, της ελευθερίας της έκφρασης και την εμπορευματοποίηση της υγείας και άλλων αγαθών. Καταδίκασε τις αδιαφανείς διαδικασίες και συγκρούστηκε με τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των μονοπωλίων. Στις 4 Ιουλίου, η καταψήφιση της ACTA από το Ευρωκοινοβούλιο βρίσκει τις θέσεις και τους αγώνες της Αριστεράς να δικαιώνονται.
Είναι ξεκάθαρο ότι σε μια περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης όπου η όξυνση του ανταγωνισμού ανάμεσα στους επιχειρηματικούς κολοσσούς εντείνεται, οι αδυσώπητοι νόμοι του κέρδους δεν μπορούν παρά να γεννούν τέτοιες αντιδραστικές, αντιλαϊκές Συμφωνίες. Μπροστά σε τέτοιες Συμφωνίες που στόχο έχουν να ανατρέψουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Λαών της Ευρώπης, γίνεται ξεκάθαρο ότι η μόνη ελπίδα των Λαών είναι η Αριστερά.
