Η παρουσία και η ανάμιξη σας στη νεολαιίστικη οργάνωση της Αριστεράς, έχει περάσει σταδιακά και κλιμακωτά από διάφορες θέσεις στις φοιτητικές και νεολαιίστικες οργανώσεις. Μεταξύ άλλων διατελέσατε Πρόεδρος και Οργανωτικός Γραμματέας της Προοδευτικής Κίνησης Κυπρίων Φοιτητών Αθήνας, Γραμματέας του Φοιτητικού Τμήματος της ΕΔΟΝ, Κεντρικός Μαθητικός Υπεύθυνος της ΕΔΟΝ Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας της ΕΔΟΝ. Τώρα αναλαμβάνεται και τα «ηνία» της οργάνωσης από το πόστο του Γενικού Γραμματέα. Μιλάμε για μια τεράστια ευθύνη με ότι αυτό συνεπάγεται…
Η ανάμειξη με το νεολαιίστικο κίνημα ξεκίνησε από πολύ νωρίς. Από τα μαθητικά χρόνια, δίνουμε αγώνες μέσα από τις τάξεις της ΠΕΟΜ, αργότερα ως φοιτητές μέσα από τις τάξεις της Προοδευτικής Κίνησης Φοιτητών και μετέπειτα ως νέοι εργαζόμενοι στην ΕΔΟΝ. Όλη αυτή η πορεία, μας διαμορφώνει ως ανθρώπους. Μας γαλουχεί με τα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ειρήνης, του διεθνισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μας βοηθά να πλουτίσουμε τις γνώσεις μας με την ιστορική αλήθεια η οποία παραχαράσσεται στα σχολικά θρανία, με τη γνώση για τις πτυχές του κυπριακού προβλήματος, με τη μαρξιστική ανάλυση της πολιτικής οικονομίας του καπιταλισμού και την κοσμοθεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού. Η ΕΔΟΝ μας κάνει Ανθρώπους με άλφα κεφαλαίο. Μας προετοιμάζει χαλκεύοντας την ταξική μας συνείδηση, να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και την εκμετάλλευση στη ζούγκλα του καπιταλισμού. Από όποιο πόστο κι αν μας ζητείται να προσφέρουμε, ανιδιοτελώς, ακούραστα και χωρίς ποτέ να κοιτάζουμε το ρολόι για να πάμε στο σπίτι, αγωνιζόμαστε και δίνουμε όλο μας το είναι. Το πόστο του Γενικού Γραμματέα είναι η πιο μεγάλη ευθύνη στην ΕΔΟΝ. Ως πρώτος μεταξύ ίσων, θα δώσουμε συλλογικά, ως μια γροθιά με τους συναγωνιστές μου, τις δύσκολες μάχες που έρχονται. Θα παλέψουμε να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα των καιρών, υποκλινόμενοι μπροστά στο μεγαλείο της 71χρονης ιστορικής πορείας της ΑΟΝ – ΕΔΟΝ, να μαζικοποιήσουμε τις γραμμές της επαναστατικής νεολαίας του τόπου μας και να την παραδώσουμε στους επόμενους ακόμα πιο δυνατή, οργανωμένη και μαχητική, έτοιμη να συνεχίσει την προσφορά της στους ταξικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες του λαού μας.
Για τους ανθρώπους της Οργάνωσης η εκλογή σας στο πόστο του Γ.Γ ήταν κάτι αναμενόμενο. Υπάρχουν όμως και αυτοί που θα μιλήσουν για οικογενειοκρατίες και θα πούνε «Μα πάλι ο γιος του Χριστόφια». Είναι κάτι που σε προβληματίζει αυτό; Η το έχεις συνηθίσει πλέον;
Για να εκλεγεί ο Γενικός Γραμματέας, έστω κι αν είναι ένας ο υποψήφιος, πρέπει να συγκεντρώσει το 50% +1 ψήφο. Η εκλογική διαδικασία έγινε με μυστική ψηφοφορία όπως προνοεί το καταστατικό μας και το αποτέλεσμα της ήταν ομόφωνο. Όχι γιατί έχουμε λιγότερη δημοκρατία. Αντίθετα. Η διαφορά είναι πως στην ΕΔΟΝ κρίνουμε τον άλλον για τις δικές του πραγματικές δυνατότητες και ικανότητες, για την προσφορά του και για τα δικά του ποιοτικά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα του και όχι στη βάση ποιου συγγενής είναι ή τι γνωριμίες έχει.
Αυτή την αντιμετώπιση από μερίδα των ΜΜΕ και μερίδα της κοινωνίας περί νεποτισμού και οικογενειοκρατίας όμως, την αναμέναμε. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν συνηθίζεται. Ούτε πρόκειται να συμβιβαστούμε ποτέ με τέτοιες λανθασμένες αντιλήψεις. Ως αποτέλεσμα της δαιμονοποίησης της πολιτικής ζωής του τόπου και της αποπολιτικοποίησης, φαινόμενα τα οποία οξύνονται τα τελευταία χρόνια, έρχονται και αυτού του είδους οι αντιλήψεις. Μέσα από τη δράση και την προσφορά μας, θα δώσουμε τη μάχη για να πείσουμε και τον τελευταίο επικριτή μας, πως είμαστε εδώ γιατί αξίζουμε και όχι γιατί μας «διόρισε» κάποιος. Όπως θεωρείται φυσιολογικό στην κοινωνία μας, να κρίνουμε ένα ποδοσφαιριστή παιδί παλαίμαχου ποδοσφαιριστή για την αξία του στο γήπεδο, όπως κρίνουμε έναν οικοδόμο παιδί οικοδόμου για τη δουλειά του στην οικοδομή και σε πάρα πολλά αντίστοιχα παραδείγματα κρίνουμε τον καθένα στη βάση των πραγματικών ξεχωριστών δικών του δυνατοτήτων και προσφοράς, έτσι και τώρα. Να κριθούμε για τη δική μας προσφορά, ανεξαρτήτως του επιθέτου που κουβαλούμε, έστω και αν το επίθετο αυτό με τιμά και η προσφορά του Δημήτρη Χριστόφια στον τόπο μας, δεν πρόκειται να διαγραφεί, όση χολή κι αν ρίχνουν κάποιοι, όσο βρώμικο μελάνι κι αν χύνουν κάποιοι άλλοι.
Με δεδομένο το γεγονός ότι γνωρίζετε από πρώτο χέρι τα προβλήματα που ταλανίζουν την νεολαία και τον φοιτητόκοσμο, ποιες είναι οι προτεραιότητες και οι στόχοι σας;
Στόχος μας είναι η ενδυνάμωση και η μαζικοποίηση της ΕΔΟΝ. Ούτως ώστε να μπορούμε από καλύτερη θέση, με μεγαλύτερη δυνατότητα να στεκόμαστε δίπλα στα καθημερινά προβλήματα των νέων ανθρώπων, των μαθητών, των φοιτητών, των νέων εργαζομένων, των νέων ανέργων. Να μπορούμε με ακόμα μεγαλύτερη δεινότητα να πρωταγωνιστούμε στην οργάνωση των μικρών και μεγάλων αγώνων της νέας γενιάς. Αγώνες που είναι εξαιρετικά αναγκαίοι για την οργάνωση της αντίστασης στην αντιλαϊκή λαίλαπα των νεοφιλελεύθερων μέτρων που επιβάλλουν κυβέρνηση Αναστασιάδη – Τρόικα και αντεπίθεσης για ανάκτηση των απωλειών των κατακτήσεων που καταργούνται η μια μετά την άλλη. Να συνεχίσουμε την προσπάθεια διαπαιδαγώγησης της νεολαίας με τα πανανθρώπινα ιδανικά της ειρήνης, της ελευθερίας και της δημοκρατίας, κόντρα στα σαθρά αστικά ιδεολογήματα του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Προτεραιότητα μας, είναι η όσο καλύτερη προετοιμασία της επόμενης βάρδιας της εργατικής τάξης για να μπορεί να αντέξει στο καμίνι της ταξικής πάλης.
Γνωρίζοντας τη δράση, τη συνεισφορά και τη διαχρονική παρουσία της ΕΔΟΝ στους αγώνες για επίλυση του Κυπριακού ποιο ρόλο καλείται να διαδραματίσει σήμερα η νεολαία του τόπου;
Με την ανάδειξη του Μουσταφά Ακκιντζί στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας, αναγεννήθηκε η ελπίδα στην προσπάθεια λύσης του Κυπριακού. Χωρίς όμως ψευδαισθήσεις, αφού από τη μια όσο προοδευτικός ηγέτης κι αν είναι ο Ακκιντζί το κλειδί της λύσης παραμένει στην κατοχική Τουρκία και από την άλλη, επαγρυπνούμε για τη στάση της δικής μας πλευράς να επιδείξει την ανάλογη ευελιξία μα συνάμα και τη σταθερότητα σε θέσεις αρχών, όπως είναι οι ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου, οι συμφωνίες κορυφής 77-79 και τα ψηφίσματα τους Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Κύπρο. Ως ΕΔΟΝ, θεωρούμε πως επειγόμαστε για λύση που θα απελευθερώνει και θα επανενώνει την Κύπρο και το λαό της, αφού όσο περνά ο χρόνος παγιώνονται τα τετελεσμένα της διχοτόμησης. Λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που θα επανενώνει το λαό, θεσμούς και οικονομία. Λύση για ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται από τον ΟΗΕ. Λύση που θα μας απαλλάσσει από ιμπεριαλιστικές εξαρτήσεις και θα αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο. Για αυτά παλεύουμε και θα εντατικοποιήσουμε τη διαχρονική μας προσπάθεια για επαναπροσεγγιστική κοινή δράση με τις τουρκοκυπριακές οργανώσεις νεολαίας, αλλά και με προοδευτικούς τουρκοκύπριους νέους ξεχωριστά, οι οποίοι απειλείται η κοινοτική τους ύπαρξη με την πάροδο των χρόνων. Μια κοινή δράση που θα δώσει ώθηση στις συνομιλίες και θα διεκδικήσει να καταλήξουν οι δύο ηγέτες σε συμφωνία για μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού, συνεχίζοντας από εκεί που έμειναν επί διακυβέρνησης Δ. Χριστόφια.
Δυστυχώς η οικονομική κρίση έχει πλήξει σε μεγάλο βαθμό τους νέους. Φοιτητές εγκαταλείπουν τις σπουδές τους, νέοι άνεργοι μεταναστεύουν κ.α Ποια είναι τα σοβαρότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει σήμερα η νέα γενιά, έτσι όπως τα εισπράττετε εσείς με την καθημερινή επαφή σας με τους ανθρώπους αυτούς;
Οι μνημονιακές πολιτικές και οι πολιτικές λιτότητας αποστερούν σήμερα από τους νέους ακόμα και το να κάνουν όνειρα. Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα πλέον τα δικαιώματα σιγά σιγά μετατρέπονται σε ευκαιρίες. Αν έχει κάποιος την οικονομική δυνατότητα θα έχει την ευκαιρία να μορφωθεί. Δεν είναι δυστυχώς πλέον δικαίωμα η μόρφωση για όλους. Αλλά ευκαιρία. Το ίδιο πάει να γίνει και με την υγεία. Από εκεί και πέρα είναι η ανεργία. Πόσοι και πόσοι νέοι επιστήμονες με επιστημονικές γνώσεις ή και ακαδημαϊκές περγαμηνές δεν μπορούν να εργαστούν στην Κύπρο, να προσφέρουν στην Κύπρο γιατί δεν υπάρχουν δουλειές. Πόσοι και πόσοι νέοι μετανάστευσαν και θα μεταναστεύσουν ακόμα, ή δε θα επιστρέψουν ποτέ πίσω στην Κύπρο μετά τις σπουδές τους. Έπειτα, ακόμα και αυτοί που καταφέρνουν να βρουν μια δουλειά, έστω και άσχετη με το αντικείμενο τους, υποαμοίβονται ή αναγκάζονται να δουλεύουν υπό απαράδεκτες συνθήκες. Πόσοι και πόσοι νέοι δεν έχουν πλέον το δικαίωμα λόγω της κατάστασης να αποκτήσουν δική τους στέγη. Όλα αυτά είναι που εντοπίζουμε καθημερινά και εργαζόμαστε ώστε να αντιπαλέψουμε. Για εμάς είναι αυτονόητο ότι, το δικαίωμα στη μόρφωση, στην υγεία, στην αξιοπρεπή εργασία, το δικαίωμα στη στέγη πρέπει να προστατεύεται και όχι να τίθεται στο στόχαστρο μέσα από τις αντιλαϊκές πολιτικές κάθε μέρα λίγο-λίγο μέχρι να εξαφανιστεί.
