Αξιότιμη οικογένεια των ηρώων Κυριάκου και Σωτήρη Παπαλαζάρου,
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
Τιμούμε σήμερα τη μνήμη των Κυριάκου και Σωτήρη Παπαλαζάρου, των δύο αδελφών που πέρασαν στο πάνθεο των ηρώων ως σύμβολα της αντίστασης ενάντια στη δολοφονική δράση της ΕΟΚΑ Β’, αλλά και ως σύμβολα για την υπεράσπιση της πατρίδας μας κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής.
Η θυσία των αδελφών Παπαλαζάρου, λειτουργεί ως αφυπνιστής των συνειδήσεων που δεν τους επιτρέπει να αποκοιμηθούν και να αποχαυνωθούν. Η θυσία των αδελφών Παπαλαζάρου, θυμίζει το διπλό έγκλημα που έγινε σε βάρος της Κύπρου, τον Ιούλιο του 1974. Όπως η θυσία του άλλου συγχωριανού σας κατά το πραξικόπημα, του Φειδία Στόκκου και εκατοντάδων άλλων συμπατριωτών μας σε ολόκληρη την Κύπρο. Η κοινότητα Χολετριών ξέρει πολύ καλά από αγώνες και θυσίες. Κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά στους νεκρούς των Χολετριών που έχυσαν το αίμα τους στους απελευθερωτικούς αγώνες του τόπου μας.
Τιμώντας τη μνήμη των Κυριάκου και Σωτήρη Παπαλαζάρου, εμείς τιμούμε όλους εκείνους που αντιστάθηκαν στην τρομοκρατία της ΕΟΚΑ Β’. Αυτούς που πρόταξαν τα στήθη τους στα τανκς, υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία και τη νόμιμη κυβέρνηση του τόπου. Τιμούμε αυτούς που έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, την ίδια τους τη ζωή, για την ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Ο Κυριάκος και ο Σωτήρης κατέχουν ξεχωριστή θέση στον ατέλειωτο κατάλογο των ηρώων της Αριστεράς, του ΑΚΕΛ και της ΕΔΟΝ, που έπεσαν για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Αριστερά έχει ένα μακρύ κατάλογο από ήρωες. Γαλουχημένοι με τα ιδανικά και τις πανανθρώπινες αξίες μας, οι ΕΔΟΝίτες και οι ΑΚΕΛιστές έτρεξαν από τους πρώτους για την υπεράσπιση της πατρίδας μας.
Οι ήρωες μας είναι δυο φορές ήρωες, αν σκεφτεί κανείς ότι έτρεξαν να πολεμήσουν σε μια μάχη εξαρχής χαμένη και προδομένη. Όπως αποκαλύφθηκε και μέσα από τις μαρτυρίες που περιλαμβάνονται στο Πόρισμα για το Φάκελο της Κύπρου, η πατρίδα μας αφέθηκε να θυσιαστεί στα μεγάλα αμερικανονατοϊκά συμφέροντα. Όχι από άγνοια, ούτε από παραφροσύνη όπως επιμένουν κάποιοι να ισχυρίζονται μέχρι σήμερα. Αλλά από συνειδητές προδοτικές ενέργειες της ελλαδικής Χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄ που εκτελούσαν ως πειθήνια όργανα τα σχέδια του ιμπεριαλισμού.
Όμως δυστυχώς, δεν ήταν μόνο οι ΗΠΑ, η Τουρκία και η Χούντα που πρωταγωνίστησαν στην προδοσία της Κύπρου. Κανένας δεν θα πετύχαινε τίποτα, αν δεν βρίσκονταν σύμμαχοι και συνεργάτες εντός της Κύπρου. Η δεξιά και η ακροδεξιά της Κύπρου δρώντας με την υποστήριξη του παρακράτους τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία, σμπαράλιασαν την προοπτική του λαού μας να ζήσει μονιασμένος, ανεξάρτητος και κυρίαρχος. Η διάβρωση του κράτους, η εθνικιστική προπαγάνδα σε στρατόπεδα και σε σχολεία, οι δολοφονίες, οι ανατινάξεις αστυνομικών σταθμών, οι ενέδρες, οι απαγωγές, οι κλοπές οπλισμού, τα εγκλήματα και οι παρανομίες της ακροδεξιάς προετοίμαζαν το έδαφος για την κορύφωση της προδοσίας. Οι απόπειρες εναντίον της ζωής του Μακαρίου διαδέχονταν η μια την άλλη. Έτσι, οι δήθεν υπερπατριώτες, προκάλεσαν τη μεγαλύτερη καταστροφή στον τόπο. Το προδοτικό πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β’ άνοιξε το δρόμο για την εισβολή του 1974.
Τα τελευταία χρόνια το μαύρο άνθος του φασισμού ανθίζει δυστυχώς και στην πατρίδα μας. Ο φασισμός δεν έρχεται από το πουθενά. Κάποιοι του έχουν προλειάνει το έδαφος μέσα στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Όταν ο Συναγερμός και η νεολαία του - και όχι μόνο – δηλητηριάζουν τις ψυχές των νέων ανθρώπων με τα ιδεολογήματα του εθνικισμού και του γριβισμού, αποενοχοποιούν την ΕΟΚΑ Β΄ και το πραξικόπημα, είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι στρατολογούν και στέλλουν κόσμο στις φασιστικές οργανώσεις.
Αποκορύφωμα των προκλήσεων των τελευταίων χρόνων, αποτελεί η στάση και οι ενέργειες τους κατά τη μαύρη επέτειο του πραξικοπήματος, στις 15 Ιουλίου. Σαν δεν έφτανε που όλα αυτά τα χρόνια, καταθέτει στεφάνι και παρίσταται το κόμμα που στέγασε τους πραξικοπηματίες - ο Συναγερμός, σαν δεν έφτανε που τα τελευταία χρόνια έχουν το απύθμενο θράσος και αδιάντροπα κάνουν μνημόσυνο τιμώντας τους καταδρομείς - πραξικοπηματίες που εισέβαλαν τότε στο Προεδρικό, χθες, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και το Υπουργικό του Συμβούλιο δεν παρέστη στην επετειακή σύνοδο της Βουλής καταδίκης του πραξικοπήματος. Την ίδια στιγμή χθες, παρουσιάστηκε στο μνημόσυνο των αντιστασιακών το ναζιστικό ΕΛΑΜ, που αναπολεί τη δράση της ΕΟΚΑ Β', να καταθέσει στεφάνι στα θύματα - στους δολοφονημένους αντιστασιακούς από τους πολιτικούς τους προγόνους – πραξικοπηματίες. Συγγενείς των θυμάτων και κόσμος βροντοφώναξαν: ΑΙΣΧΟΣ και ΝΤΡΟΠΗ! Σαν δεν έφταναν όλα τα πιο πάνω, ο κ. Λιλλήκας επέλεξε να εκπροσωπήσει τη Συμμαχία Πολιτών στο μνημόσυνο ο Αντρέας Αποστόλου. Ναι... Αυτός που ως πρόεδρος πριν λίγα χρόνια του φασιστικού Δράσις ΚΕΣ στην Αθήνα, το 2010 συγκεκριμένα, μας τραμπούκιζε, έστειλε κόσμο στο νοσοκομείο χτυπημένο, φωνάζοντας συνθήματα όπως "Δεν θέλουμε εμείς για Πρόεδρο έναν παλιοκομμουνιστή, γκρεμίστε τους τοίχους του Προεδρικού, να μπούνε οι ενωτικοί"! Μην μας πει κανένας ότι τα λέμε αυτά για να φανατίσουμε τον κόσμο. Τα λέμε για να τα ξέρει ο κόσμος. Τα λέμε για να προσέχει ο κόσμος ποιους εμπιστεύεται και με ποιους συστρατεύεται.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Σαράντα τρία χρόνια μετά, το μαχαίρι της προδοσίας εξακολουθεί να είναι βαθιά χωμένο στο κορμί της Κύπρου, διατηρώντας την μοιρασμένη και υπό κατοχή. Ο κυπριακός λαός εξακολουθεί να ζει με την αγωνία για το αύριο. Γιατί όσο δεν υπάρχει η λύση του Κυπριακού, κανένας δεν μπορεί να νιώσει ασφαλής. Όσο πατούν τον τόπο μας τα στρατεύματα της κατοχής, όσο το λαό μας τον απειλεί ο εποικισμός, δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το μέλλον.
Η επόμενη μέρα της Διάσκεψης στο Κραν Μοντανά μας βρίσκει και πάλι μπροστά σε αρνητικές εξελίξεις. Εκείνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι δεν επιτεύχθηκε ο κύριος στόχος, δεν έγινε το ουσιαστικό βήμα προς τα εμπρός. Αντιθέτως, απομακρυνθήκαμε από τη λύση. Ο κύριος λόγος για τον οποίο μέχρι σήμερα δεν επιτεύχθηκε λύση του Κυπριακού είναι χωρίς αμφιβολία η πάγια τουρκική αδιαλλαξία και τα επεκτατικά της συμφέροντα. Την ίδια στιγμή, στο Κραν Μοντανά, όπως και όλους τους τελευταίους μήνες, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν αξιοποίησε πραγματικά τα περιθώρια που υπήρξαν στις διαπραγματεύσεις. Έκανε μάλιστα τέτοιους χειρισμούς, που μας δίνουν το δικαίωμα να πιστεύουμε πως δεν πήγε εκεί με σκοπό την επιτυχή κατάληξη των συνομιλιών, αλλά για να προετοιμάσει το προεκλογικό του κοστούμι. Ευχόμαστε ειλικρινά να μην έχει καταρρεύσει η διαδικασία και να έχουμε συνέχεια.
Εκείνο που προέχει αυτή τη στιγμή είναι η αντιμετώπιση της επόμενης μέρας. Στόχος παραμένει η αντιμετώπιση όλων των πιθανών αρνητικών εξελίξεων σε βάρος της Κύπρου και του κυπριακού λαού. Στόχος επίσης, είναι η διασφάλιση του κεκτημένου των διαπραγματεύσεων, το οποίο έχει επιτευχθεί κατά την εννιάχρονη περίοδο συνομιλιών η οποία ξεκίνησε με τις συνομιλίες Χριστόφια – Ταλάτ. Προς αυτή την κατεύθυνση το ΑΚΕΛ έχει αναλάβει ήδη πρωτοβουλίες.
Αγαπητή οικογένεια των ηρώων. Σε κάθε επιμνημόσυνη τελετή τα πιο δύσκολα λόγια είναι εκείνα που απευθύνονται στους συγγενείς αυτών που έφυγαν. Όταν ο θάνατος κτυπήσει μια οικογένεια ο πόνος είναι μεγάλος. Όταν ο θάνατος κτυπήσει δύο φορές μέσα σ’ ένα χρόνο μια οικογένεια ο πόνος γίνεται αβάστακτος. Και όταν ο θάνατος, τόσο άδικα, στερήσει δυο λεβέντες από τους γονιούς και τα αδέλφια τους δεν υπάρχουν λόγια πια να περιγραφεί ο πόνος και η οδύνη. Για εμάς, το κάθε μνημόσυνο συναγωνιστών μας που έδωσαν τη ζωή τους μαχόμενοι ενάντια στα τανκς του πραξικοπήματος ή ενάντια στα τανκς του Αττίλα, δεν αποτελεί μόνο απότιση φόρου τιμής. Είναι ταυτόχρονα και όρκος αγώνα. Αγώνα για λευτεριά και επανένωση της Κύπρου και του λαού της. Αγώνα για μια Κύπρο ανεξάρτητη εδαφικά ακέραιη, ομοσπονδιακή και αποστρατιωτικοποιημένη. Αγώνα για να μην επιτρέψουμε την παραγραφή από τη συνείδηση του λαού μας του φοβερού εγκλήματος που διαπράχθηκε σε βάρος της Κύπρου. Αγώνα ενάντια στις προσπάθειες της ακροδεξιάς να αποσείσει από πάνω της τις τεράστιες ευθύνες και τα εγκλήματα που τη βαραίνουν και να φορτώσει τις ενοχές της σε άλλους.
Δίνουμε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα, μέχρι την τελική δικαίωση του λαού μας. Δεν συμβιβαζόμαστε με την κατοχή και τη διχοτόμηση, δεν ξεγράφουμε τη μισή μας πατρίδα.
Εμείς οι ΕΔΟΝίτες, οι ΑΚΕΛιστές, κρατάμε τη φλόγα του αγώνα άσβεστη και βαδίζουμε ακλόνητοι στο δρόμο που βάδισαν ο Κυριάκος και ο Σωτήρης. Στο δρόμο του αγώνα, της αξιοπρέπειας και της τιμής.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στον Σωτήρη και Κυριάκο Παπαλαζάρου. Το φως της θυσίας τους πάντα θα μας καθοδηγεί.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ
16/7/2017
