Η ανθρωπότητα διέρχεται σήμερα τη μεγαλύτερη ίσως οικονομική κρίση της ιστορίας του καπιταλισμού. Τραγικές οι συνέπειες για τους λαούς του κόσμου. Πολλοί δουλεύουν, αλλά λίγοι κερδίζουν. Χιλιάδες παράγουν, αλλά σε πολύ λίγους ανήκουν αυτά που παράγονται. Εκατομμύρια δημιουργούν, αλλά λίγοι νέμονται ότι δημιουργείται. Βασικό κοινωνικό απότοκο είναι η δημιουργία μιας αχανούς δεξαμενής από φτωχούς και ανέργους από τη μια, και τεράστιου πλούτου συγκεντρωμένου πλέον σε πολύ λίγα χέρια από την άλλη.
Η οικονομική ύφεση, ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, έχει ως αποτέλεσμα και στην Κύπρο την μείωση της απασχόλησης, της αύξησης της ανεργίας και την δραστική μείωση των εσόδων του κράτους. Η απομείωση του ελληνικού χρέους στο τέλος του 2011 δημιούργησε δυσβάστακτες συνέπειες στο τραπεζικό μας σύστημα και στην κυπριακή οικονομία. Παρ’ όλα αυτά οι ζημιές που κατέγραψαν οι Κυπριακές Τράπεζες σε συνδυασμό με την αύξηση του ποσοστού ιδίων κεφαλαίων που επέβαλλε η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών στις ευρωπαϊκές τράπεζες μέχρι τον Ιούνιο του 2012, υπήρξε η βασική αιτία για την συνεχή υποβάθμιση της Κυπριακής Οικονομίας. Θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι αν το τραπεζικό σύστημα απέφευγε την έκθεση της Κυπριακής Οικονομίας στα ελληνικά ομόλογα (κάτι για το οποίο φέρει βαρύτατες ευθύνες ο τέως διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Α. Ορφανίδης) αλλά και ευρύτερα στην ελληνική οικονομία, η λήψη κάποιων πρόσθετων δημοσιονομικών και διαρθρωτικών μέτρων θα μπορούσε να αποτρέψει μια τόσο διευρυμένη ανάμειξη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης.
Οι ισοπεδωτικές προσεγγίσεις αυστηρής λιτότητας που χαρακτήρισαν μέχρι σήμερα τις πρακτικές που ακολουθήθηκαν σε άλλες χώρες δεν οδήγησαν πουθενά αλλού παρά στην εμβάθυνση της κρίσης και στην εξαθλίωση των νέων και των εργαζομένων. Το ξεκαθαρίζουμε ακόμα μια φορά ότι με την κάθοδο της Τρόικας στην Κύπρο, ως ΕΔΟΝ, δεν θα ανεχτούμε και δεν θα συμβιβαστούμε με μέτρα αντιλαϊκά και αντεργατικά που ισοπέδωσαν άλλους λαούς στην Ευρώπη, τουναντίον θα διεκδικήσουμε αυτά τα οποία θα μας οδηγήσουν σε ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και δημοσιονομική εξυγίανση. Αυτά τα οποία εξυπηρετούν τα συμφέροντα των νέων, των εργαζομένων και δεν εξυπηρετούν το συσσωρεμένο πλούτο και τους εκπροσώπους του. Οι πολιτικές αυστηρής λιτότητας που εφαρμόζονται σε χώρες τις Ε.Ε για αντιμετώπιση της κρίσης, όχι απλά αποδεικνύονται ανίκανες να επιλύσουν τα προβλήματα, αλλά τα επιτείνουν. Με τις πολιτικές λιτότητας και μόνο, ξηλώνεται το κοινωνικό κράτος και καθηλώνεται η ανάπτυξη. Ο παραγόμενος πλούτος πρέπει να καταμερίζεται πιο δίκαια. Δεν μπορεί η προσέγγιση να είναι «κοινωνικοποίηση των ζημιών και ιδιωτικοποίηση των κερδών». Δεν γίνεται η Τρόικα να φορτώνει τα βάρη της τρέχουσας κρίσης στους ώμους όλων εκείνων που μετά βίας τα βγάζουν πέρας.
Γιατί η Τρόικα τηρεί σιγή ιχθύος για την έκθεση του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης, που ήρθε στην δημοσιότητα αποκαλύπτοντας ότι οι πλέον πλούσιοι άνθρωποι του πλανήτη έχουν αποκρύψει τουλάχιστον 17 τρισεκατομμύρια ευρώ σε υπεράκτιους λογαριασμούς; Γιατί η Τρόικα δεν τοποθετείται στο θέμα του «κρυφού πλούτου» ότι αυτός θα μπορούσε να φτάσει και στα 32 τρισεκατομμύρια δολάρια που ισοδυναμεί με το άθροισμα των οικονομιών των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας; Γιατί η Τρόικα δεν δείχνει την ίδια τουλάχιστον «ευαισθησία» σε όλους αυτούς τους φοροφυγάδες της παγκόσμιας ελίτ; Μήπως αυτοί συγκαταλέγονται σε όλους αυτούς που μας επιβάλουν την «περίφημη» λιτότητα;
Είναι αντιληπτό ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει ευρύτερη σύγκρουση δυο βασικών φιλοσοφιών. Αφενός η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της υπέρμετρης λιτότητας η οποία οδηγεί σε εξαθλίωση το σύνολο των εργαζομένων, που βρίσκει πέραν από τους εκπροσώπους της σε ευρωπαϊκό επίπεδο όπως η Γερμανία, πρόσφορο έδαφος και στον πολιτικό λόγο που εκφράζει στην Κύπρο ο κ. Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ και άλλα πολιτικά πρόσωπα. Aπό την άλλη, εντείνεται ένα διαφορετικό ρεύμα προσέγγισης που σέβεται τη δημοσιονομική εξυγίανση αλλά θέτει στο επίκεντρο της οικονομικής ανάκαμψης την ανάπτυξη, το κοινωνικό κράτος και την κοινωνική συνοχή.
Ως ΕΔΟΝ δεν πρόκειται να μετακινηθούμε από τις πάγιες μας θέσεις. Αυτά για τα οποία καθημερινά αγωνιζόμαστε και παλεύουμε ανάμεσα στην κυπριακή νεολαία. Αυτά θα υπερασπιστούμε! Δεν πρόκειται να μείνουμε απαθείς αν επιχειρηθεί από μέρους της Τρόικα να επιβληθούν εκβιαστικά τέτοια μέτρα που πλήττουν τα κεκτημένα ωφελήματα και δικαιώματα. Υπάρχουν όρια σε κεφαλαιώδη ζητήματα που αφορούν τους νέους και τους εργαζόμενους όπως ο θεσμός της ΑΤΑ, οι κοινωνικές παροχές, το ξεπούλημα των ημικρατικών οργανισμών, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η επέκταση των ορίων αφυπηρέτησης που δεν συνάδουν με την προσπάθεια για μείωση της ανεργίας. Επιβάλλεται η δημιουργία ενός κοινού πλατιού μετώπου ενάντια σε όλα αυτά που πλήττουν τους κύπριους εργαζόμενους και το λαό.
Κ.Σ ΕΔΟΝ
25/07/2012
