Η Οργανωτική Εξόρμηση (Ο.Ε.) αποτελεί μια περίοδο μερικών μηνών κατά την οποία τα στελέχη της ΕΔΟΝ εξορμούν για να οργανώσουν νέα μέλη αλλά και για να επαναβεβαιώσουν και να ανανεώσουν τους δεσμούς και τη συμμετοχή των υφιστάμενων μελών. Η Ο.Ε. αποτελεί ύψιστο καθήκον για τα στελέχη της Οργάνωσης αφού η σύνδεση ενός νέου ανθρώπου με την ΕΔΟΝ αποτελεί πρώτιστα πολιτική πράξη.
Ο μαζικοπολιτικός χαρακτήρας της ΕΔΟΝ
Η Ο.Ε. είναι κομμάτι της ίδιας της ταυτότητας της ΕΔΟΝ αφού μέσω αυτής γίνεται πράξη ο μαζικοπολιτικός χαρακτήρας της Οργάνωσης. Μέσα σε αυτή την περίοδο, έχουμε καθήκον να ξανοιχτούμε πλατιά μέσα στις μάζες της νεολαίας και να απλώσουμε τις ρίζες της Οργάνωσης μας ακόμα βαθύτερα μέσα στην κυπριακή κοινωνία. Γύρω από αυτό το στοιχείο, της πλατύτητας και της ανοιχτοσύνης της Οργάνωσης, χρειάζεται να στοιχίστουν πρώτα και κύρια τα μέλη των καθοδηγητικών σωμάτων, Κεντρικών, Επαρχιακών και Τοπικών. Διατηρώντας τη διαλεκτική προσέγγιση στη σχέση ποσότητας - ποιότητας και μακριά από ελιτισμούς και αναζητήσεις «έτοιμων», «ψημένων» κομμουνιστών, χρειάζεται να αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση της κοινωνικής συνείδησης και να απευθύνουμε κάλεσμα σε κάθε νέο και νέα που αρνείται να συμβιβαστεί, που νιώθει την αδικία και την εκμετάλλευση και έχει την πεποίθηση πως αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει.
Η ερώτηση που ταλανίζει δεκάδες στελέχη της Οργάνωσης κάθε χρόνο τέτοια περίοδο είναι το κατά πόσο αποτελεί αντίφαση από τη μια να θέλουμε μια οργάνωση με οργανωμένους και πειθαρχημένους αγωνιστές και από την άλλη να ανοίγουμε τις πόρτες μας σε κάθε άνθρωπο που απλά και μόνο «δεν του αρέσει αυτό που ζει». Η απάντηση είναι ναι. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια αντίφαση και είναι η ίδια αντίφαση που περιέγραφε ο Ένγκελς λέγοντας πως από αναρίθμητα σπέρματα προκύπτει μια γονιμοποίηση. Το μόνο σίγουρο είναι πως εάν αναλωνόμασταν στην αναζήτηση του δυνατότερου σπέρματος, η γονιμοποίηση δεν θα γινόταν καθόλου.
Να εξελίξουμε και να εξελιχθούμε
Η Ο.Ε. είναι μια άκρως δημιουργική διαδικασία. Από χρόνο σε χρόνο καλούμαστε να επανεξετάσουμε τα μέσα με τα οποία απευθυνόμαστε στη νεολαία, να ενδυναμώσουμε την παρέμβαση μας και να διαβάσουμε ξανά τις ιδιαίτερες συνθήκες της εποχής. Είναι πολύτιμη διαδικασία πρώτα για εμάς τους ίδιους αφού είναι η περίοδος στην οποία καλούμαστε να αναπτύξουμε πολιτικό λόγο, να μεταφέρουμε τις θέσεις και τη δράση μας, να γειώσουμε τη σκέψη και τις ιδέες μας στην πραγματικότητα του συμμαθητή, της συμφοιτήτριας και του συναδέλφου μας. Να θέσουμε τον εαυτό μας στη βάσανο του να πείσουμε! Καλλιεργούμε την επαναστατική μας υπομονή, μαθαίνουμε να ακούμε, γινόμαστε καλύτεροι στο να μεταδίδουμε και αναπτύσσουμε αρετές που είναι απαραίτητες για έναν άνθρωπο που έχει ταχτεί στον δρόμο του αγώνα. Για τον λόγο αυτό, η δουλειά του οργανωτή δεν μπορεί να αποτελεί υπόθεση μόνο της ηγεσίας των Τ.Ο. ούτε μερικών έμπειρων στελεχών. Χρειάζεται σε αυτή την προσπάθεια να εμπλακεί όσο το δυνατό περισσότερος κόσμος. Να δώσουμε τη δυνατότητα και σε νέα μέλη να εμπλακούν και να αποκτήσουν τριβή με αυτό το κομμάτι της δουλειάς μας.
Για την κατάκτηση του στόχου
Δεν είναι θέμα εμμονής, και σίγουρα όχι φετίχ. Οι στόχοι τίθενται για να καταχτιούνται. Εάν δεν μπορούμε να κατακτήσουμε τον απλό, μικρό στόχο της Ο.Ε., τι απαίτηση έχουμε από τους εαυτούς μας για τους μεγάλους, σύνθετους στόχους, που επιτάσσει ο αγώνας μας για αλλαγή της κοινωνίας; Η κατάκτηση των στόχων, ποσοτικών ή ποιοτικών, πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο στοιχείο της δράσης μας. Για να κατακτηθεί όμως ένας στόχος, δεν αρκεί μόνο το πείσμα και ο αγώνας. Προηγείται κάτι άλλο.
Η στοχοθεσία αποτελεί πολύτιμη πτυχή της Ο.Ε. Το να θέτεις στόχους συλλογικά, στα σώματα, στις Τοπικές και Επαρχιακές Οργανώσεις, είναι από μόνο του διαπαιδαγώγηση. Θέτοντας τον στόχο καλείσαι να αναγνωρίσεις: α) την οργανωτική σου κατάσταση, β) το που θέλεις να φτάσεις, γ) το περιβάλλον στο οποίο καλείσαι να δώσεις τη μάχη. Η αδυναμία σωστής ανάγνωσης ενός από τα ποιο πάνω είναι ικανή να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην οργανωτική μας ανάπτυξη. Ο χαμηλός στόχος θα προκαλέσει συρρίκνωση, όχι γιατί δεν διαθέτουμε την οργανωτική δύναμη, αλλά επειδή το κριτήριο μας δεν είναι επαρκές για να ξέρουμε μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε. Ο πολύ ψηλός, ανέφικτος στόχος, θα αφήσει πίσω πληγές λόγω της απογοήτευσης και της υπέρμετρης πίεσης.
Η πιο πάνω διττή φύση των οργανωτικών στόχων (ο ορισμός και η κατάκτηση) , καταδεικνύει με ποιο τρόπο, πίσω από ένα ξεκάθαρα ποσοτικό στοιχείο (τον αριθμητικό στόχο) υψώνεται το ποιοτικό.
Η τακτική της Ο.Ε. aka Σταθμοί Ελέγχου
Η Οργάνωση μας, όπως και πολλοί άλλοι οργανισμοί και οργανώσεις, λειτουργεί με τη λογική των Σταθμών Ελέγχου (Σ.Ε) . Προσπαθούμε δηλαδή, με την καλύτερη δυνατή κατανομή του χρόνου και των δυνάμεων μας, να φτάσουμε στα αποτελέσματα που θέλουμε. Μπορεί φαινομενικά οι Σ.Ε. να είναι η διαίρεση του συνολικού στόχου δια τον χρόνο που έχουμε, δεν είναι όμως μόνο αυτό. Μια απλή διαίρεση θα έλεγε ότι εφόσον ο στόχος είναι η οργάνωση χίλιων (1000) ατόμων μέσα σε εκατό (100) μέρες τότε χρειάζεται να οργανώνονται εκατό (100) άτομα κάθε δέκα (10) μέρες. Δηλαδή ο πρώτος σταθμός θα μπορούσε να είναι τη δέκατη (10η) μέρα για το 10%, ο δεύτερος την εικοστή (20η) για το 20% και ούτω καθεξής.
Στην πραγματικότητα ο τρόπος με τον οποίο τίθενται η Σ.Ε. είναι κάπως πιο σύνθετος. Χρειάζεται να λαμβάνονται υπόψη περισσότερες παράμετροι. Παραδείγματος χάριν οι Σ.Ε. δεν ανεβαίνουν με την ίδια ταχύτητα πριν και μετά το άνοιγμα σχολείων και πανεπιστημίων. Σαφώς οι Σ.Ε. για την εγγραφή νέων μελών δεν μπορούν να ανεβαίνουν απότομα ούτε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ούτε κατά την περίοδο των μαθητικών εκλογών (που η στοχοπροσήλωση μας είναι άλλη) ούτε κατά τις τελευταίες μέρες της Εξόρμησης. Επίσης το να μην εξελίσσετε η Εξόρμηση ομαλά, αλλά να γίνεται βεβιασμένη δουλειά τις τελευταίες της μέρες, οδηγεί σε προχειρότητες και δουλειά χαμηλής ποιότητας. Εν ολίγοις οι Σ.Ε. καθορίζουν τον βηματισμό και την ταχτική μας. Η εμπειρία δείχνει πως οι Τ.Ο. και Ε.Ο. που καταφέρνουν να συμβαδίζουν με τους Σ.Ε. είναι εκείνες που στο τέλος έχουν και τα καλύτερα αποτελέσματα, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.
Οργανωτική Εξόρμηση 2023
Υπάρχουν εποχές που το κίνημα βρίσκεται σε υποχώρηση, άλλες που είναι σε κατάσταση συντήρησης, υπάρχουν όμως και οι εποχές της ανάπτυξης. Ένα από τα ειδικά στοιχεία της φετινής περιόδου της Ο.Ε. είναι η κινητικότητα που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στους πολιτικούς συσχετισμούς. Είναι γεγονός πως μετά από τις τελευταίες προεδρικές εκλογές διαφαίνεται ένα πιο φιλικό κλίμα προς τον πολιτικό μας χώρο. Η τάση αυτή βρίσκεται σε συσχέτιση και με τη συνολική αργή αλλά σταθερή ανοδική πορεία της Οργάνωσης τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα η μεγάλη επιτυχία του 35ου ΠΦΝΦ δημιούργησε μια περαιτέρω δυναμική και μια «περιέργεια» σε κόσμο να δει «τι συμβαίνει εδώ». Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε την Ο.Ε. με τον δέοντα ενθουσιασμό και την ανάλογη αυτοπεποίθηση. Η φετινή χρονιά μπορεί να αποτελέσει τη γέφυρα σε μια νέα πραγματικότητα για την ΕΔΟΝ. Αρκεί τα ίδια τα στελέχη της Οργάνωσης να το αντιληφθούν και να ριχτούν στη δουλειά όχι με τους όρους που έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, της άμυνας και της υπεράσπισης, αλλά στη βάση των συνθηκών που φαίνεται να ανθίζουν, με τόλμη, σθένος και ενθουσιασμό.
Ιάκωβος Τοφαρής,
Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας Κ.Σ. ΕΔΟΝ
