Της Ανθούλας Μενελάου
Επαρχιακή Γραμματέας ΕΔΟΝ Λεμεσού
Σκέψεις απλές, καθημερινές. Σκέψεις που προβληματίζουν τον κάθε νέο και νέα, που βιώνει την αληθινή κυπριακή πραγματικότητα και όχι την επίπλαστη, τη φτιαχτή, των αριθμών και της βιτρίνας. Μια κυπριακή πραγματικότητα βέβαια, η οποία δεν είναι ξεκομμένη από το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός αναλυτής για να μπορέσεις να αντιληφθείς ότι η απαρχή όλων έγκειται στη φιλοσοφία αυτών που μας κυβερνούν, αυτών που υπερασπίζονται τα συμφέροντα των λίγων, τσαλαπατώντας την αξιοπρέπεια και την ευημερία των πολλών. Δεν είναι αφελείς, είναι συνεπείς στις θέσεις τους και πιστοί στο παρόν οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης της κοινωνίας, ένα μοντέλο το οποίο υπηρετούν με ευλάβεια.
Ζούμε σε μια χώρα όπου χιλιάδες νέοι προσπαθούν να σχεδιάσουν το μέλλον τους και όμως αυτό καθίσταται ανέφικτο. Όχι γιατί έχουν υπέρμετρες προσδοκίες, αλλά γιατί η παρούσα κυβέρνηση, έχοντας πάντοτε στήριξη από τις πολιτικές δυνάμεις της αυτοαποκαλούμενης δήθεν «αλλαγής» (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Αλληλεγγύη κλπ), φροντίζει αδιάλειπτα γι’ αυτό.
Ζούμε στη χώρα όπου η εισοδηματική ανισότητα αυξάνεται ραγδαία, όπου οι μισθοί είναι εξευτελιστικοί, όπου κατέχουμε την αρνητική πρωτιά στην αύξηση του ποσοστού των υποαπασχολούμενων με τους δείκτες να φτάνουν στο 13,4%, όπου η ανεργία στους νέους ανέρχεται στο 29,1% (5η ψηλότερη στην Ε.Ε.), όπου η στεγαστική πολιτική για νέους έχει σχεδόν αφανιστεί και η απόκτηση στέγης είναι δικαίωμα των λίγων πλέον. Χιλιάδες νέοι εργάζονται στο εξωτερικό, οι οποίοι είτε δεν επέστρεψαν ποτέ από τις σπουδές τους, είτε αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, και όμως, τα ποσοστά ανεργίας έχουν μειωθεί και ζούμε το δικό τους «success story»!
Την ίδια ώρα όμως, ζούμε σε μια χώρα όπου τα φαινόμενα διαφθοράς με τις πλάτες των κυβερνώντων δεν έχουν προηγούμενο. Υπουργοί βρίσκονται πίσω από σκάνδαλα με οικονομικά συμφέροντα, άτομα με ένταλμα σύλληψης εναντίον τους καταθέτουν ως μάρτυρες στην αστυνομία και κανείς δεν τους συλλαμβάνει, χάνονται ανθρώπινες ζωές μέσα στις κεντρικές φυλακές και όλοι είναι ατάραχοι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καταθέτει ως μάρτυρας υπεράσπισης ενός «άριστου» φίλου του, ο οποίος στο τέλος καταδικάζεται(!), η σκανδαλολογία αποτελεί μονίμως, εντέχνως ή ατέχνως, ψηλά στην ατζέντα των ειδήσεων.
Ζούμε στη χώρα όπου ακόμη και το «πόθεν έσχες» μερίδας αξιωματούχων τους κατατάσσει ανάμεσα στους πιο αναξιόπιστους πολίτες, όπου με μια απλή απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, αποχαρακτηρίζεται από αρχαίο μνημείο, γη της εκκλησίας όπου θα ανεγερθεί το 14ώροφο πεντάστερο ξενοδοχείο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.
Ζούμε στη χώρα, όπου την τελευταία πενταετία τα πάντα λειτουργούν κατά το δοκούν, όπου το άσπρο μπορεί εύκολα να γίνει μαύρο, φτάνει να έχεις προσβάσεις και χρήμα, όπου η είδηση για απόκτηση σκύλου από τον ΠτΔ είναι πιο σημαντική από την αποκοπή 15 εκατομμυρίων ευρώ από την κρατική φοιτητική μέριμνα σε μόλις δύο χρόνια, όπου η λέξη «δεσμεύομαι» έχει γίνει ανέκδοτο.
Όλα συνηγορούν προς την καθολική απαξίωση και αμφισβήτηση των πάντων. Νιώθουμε, σχεδόν αναγκασμένοι, να απεχθανόμαστε την πολιτική, να τσουβαλιάζουμε όλους τους πολιτικούς, όλα τα πολιτικά κόμματα, όλους τους αξιωματούχους σε ένα σακούλι. Το αποτέλεσμα; Γινόμαστε δυστυχώς μέρος ενός φαύλου κύκλου, όπου θύματα είμαστε όλοι εμείς. Επιλέγουμε την αποχή από την ενημέρωση, την αποχή τα κοινά, την αποχή από το πιο ιερό δικαίωμα, αυτό της συμμετοχής στις εκλογικές διαδικασίες.
Άποψη έχουμε, ας την μετουσιώσουμε σε φωνή μέσα από την ψήφο μας. Μια φωνή η οποία θα στηρίζεται στις διαχρονικές θέσεις και πράξεις του καθενός και όχι στην εικόνα, το λαϊκισμό, την οικονομική ισχύ του υποψηφίου, και πάει λέγοντας. Είτε συμμετέχουμε είτε όχι, κάποιοι αποφασίζουν ακόμη... και σε ποια παραλία θα έχουμε πρόσβαση (βλ. πρόσφατα νομοσχέδια Υπουργικού).
Ας είμαστε εμείς αυτοί που θα αποφασίζουμε για το παρόν και το μέλλον μας. Απάντηση υπάρχει και μπορεί να κάνει τη διαφορά, φτάνει να κάνουμε το αυτονόητο. Να αποκτήσουμε δηλαδή δικαίωμα συμμετοχής στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, να εκδώσουμε εκλογικό βιβλιάριο ή να γραφτούμε στους καταλόγους για τα εκλογικά κέντρα του εξωτερικού.
*Γιάννης Ρίτσος, Γειτονιές του κόσμου